The study concerned Lachnidae was carried out in three pine forest areas in Poland: Bory Tucholskie, Puszcza Biala and Puszcza Białowieska. The research material had been collected with Moericke's yellow bowls since 1986 to 1987. Of the 10 Lachnidae species feeding on pine that have been identified in Poland so far, 7 were also noted in this study: Eulachnus agilis, Schizolachnus pineti, Cinara pinea, C.pilosa, C.pini, C.pinlhabitans and C.nuda. The community structure was similar in each forest area. The species most abundant were: E.agilis and S.pineti. The highest abundance of the aphid communities was obtained for Bory Tucholskie.
PL
Miodnicowate (Lachnidae) występują w różnych zbiorowiskach leśnych, w tym również i w borach świeżych. Stanowią one bazę pokarmową dla owadów drapieżnych, a produkowana przez nie spadź Jest wykorzystywana przez wiele gatunków owadów nektarożernych. Pod wpływem oddziaływania różnych czynników antropopresji następują zmiany ilościowe i jakościowe populacji mszyc. Główną przyczyną tych procesów są prawdopodobnie zmiany zachodzące pod wpływem zanieczyszczeń atmosferycznych w metabolizmie roślin żywicielskich tych owadów. Badania nad zgrupowaniami Lachnidae w borach świeżych prowadzono na powierzchniach badawczych usytuowanych w trzech strefach zdrowotności lasów, tzn. w Borach Tucholskich, Puszczy Białej i Puszczy Białowieskiej. Badania dotyczyły zgrupowań miodnicowatych występujących na sośnie zwyczajnej, podstawowym gatunku lasotwórczym borów świeżych. Porównano skład gatunkowy, liczebność, strukturę dominacyjną i przebieg dynamiki sezonowej tych owadów. Materiał do badań zbierano w latach 1986-1987 metodą szalek Moerickego. Na badanych terenach wystąpiło 7 gatunków Lachnidae: Eulachnus agilis, Schizolachnus pineti, Cinara pinea, C. pilosa, C. pinihabitans, C. pini oraz C. nuda. Najliczebniejsze były gatunki żerujce na igłach sosny: E. agilis i S. pineti. Najwyższe wartości wskaźnika liczebności względnej zgrupowań Lachnidae stwierdzono w Borach Tucholskich, kompleksie leśnym leżącym w strefie największego zagrożenia szkodnikami. Porównanie struktury dominacyjnej zgrupowań miodnicowatych występujących w badanych kompleksach leśnych nie wykazało istotnych różnic.