PL
 |
EN
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  military power
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available National Security Strategy and Educational Policy for the World Risk Society
100%
Kaźmierczak D.
Security Dimensions: International & National Studies
|
2018
|
tom 25(25)
96-115
EN
The world risk society is a product of “reflexive modernity” – the period in which the undesired side-effects of activity – risks force people, societies and states to concentrate all efforts to control them. The introductory analysis of nature of threats and risks in that paper contributes to the discussion on what measures and tools the national security strategies offer or should offer the risk society to contain risk. The aim is to find possibly conclusive answer by analysis and comparisons of the selected material. The presentation of concepts and practical solutions from literature and security strategies of Poland and the USA and policies helped conclude that both defensive and offensive approaches along with the traditional military power and soft power seem to be equally crucial to deal with internal and global risks. These measures include: risk management, international cooperation, cooperation of all internal institutions and forces, the international risks policy to conclude with the educational policy as a risk policy.
2
Content available Settlement of the Russian-Ukrainian Conflict on the Donbas in the Focus of the Problem of War and Peace
72%
Perepelytsia H.
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
|
2021
|
nr 2
21-45
PL
Celem artykułu jest zrozumienie, jak rozmyty charakter wojny hybrydowej i pokoju hybrydowego wpływa na ocenę bezpieczeństwa narodowego i podejmowanie decyzji w polityce zagranicznej i bezpieczeństwa, w szczególności prognozowanie i rozwiązywanie problemów. Konflikt ukraiński zagraża istnieniu Ukrainy oraz ogólnemu bezpieczeństwu Europy. Aby właściwie ująć ten problem, za przedmiot badawczy wybrano wojnę rosyjsko-ukraińską w Donbasie. Jako główną metodę badawczą wybrano analizę konfliktu. Wnioski wyciągnięte z analizy prowadzą do wyraźnego rozgraniczenia pojęć wojny, pokoju i konfliktu oraz zmieniają nasz sposób myślenia o tych kategoriach. Problem wojny i pokoju polega na wyrafinowanej substytucji wyobrażeń o stanie tych zjawisk na skutek zacierania się ich granic i interakcji, gdy prawdziwą wojnę zastępuje idea konfliktu wewnętrznego. W takim przypadku problem rozwiązania konfliktu rosyjsko-ukraińskiego w Donbasie nie zostanie rozwiązany, a wojna między Ukrainą a Rosją będzie niedokończona. Osiągnięcie pokoju poprzez „rozwiązanie konfliktu w Donbasie” w ramach rzeczywistej wojny Rosji z Ukrainą nie doprowadzi do jej zakończenia i trwałego pokoju. W takiej sytuacji możliwy jest tylko chwilowy „zimny spokój”. Cele badania opierają się na zidentyfikowaniu przyczyn epistemologicznych uniemożliwiających rozwiązanie konfliktu rosyjsko-ukraińskiego w Donbasie oraz wyjaśnieniu ich konsekwencji dla bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego. Wyniki badania opierają się na analizie przebiegu wojny rosyjsko-ukraińskiej oraz rozwiązywania konfliktu w Donbasie. Artykuł analizuje mechanizm interakcji między wojną hybrydową a pokojem hybrydowym w konflikcie rosyjsko-ukraińskim w Donbasie, wyjaśnia istotę problemu wojny i pokoju zgodnie z istniejącymi realiami oraz identyfikuje epistemologiczne przyczyny uniemożliwiające rozwiązanie konfliktu. Artykuł analizuje również rzeczywiste i prawdopodobne konsekwencje narodowe i międzynarodowe nierozwiązanego problemu wojny i pokoju w konflikcie rosyjsko-ukraińskim w Donbasie. Artykuł kończy się propozycją możliwego rozwiązania problemu wojny i pokoju w Donbasie. Podaje zalecenia rozwiązania konfliktu rosyjsko-ukraińskiego w Donbasie, polegające na odrzuceniu przez Ukrainę i społeczność międzynarodową „spisku dotyczącego rozwiązania konfliktu wewnętrznego w Donbasie” i uznaniu realiów wojny, w której Rosja nie jest widmem DNR/LNR. Zgodnie z tymi zaleceniami siła zbrojna powinna stać się głównym narzędziem wymuszenia na Rosji zawarcia pokoju i zakończenia wojny na warunkach akceptowanych przez Ukrainę. Dyplomacja ukraińska musi działać zgodnie z wytyczonym zadaniem wojennym, a nie tylko i nie tyle na rzecz „uregulowania konfliktu wewnętrznego w Donbasie”.
EN
The purpose of this article is to understand how the blurry nature of hybrid warfare and hybrid peace influences the assessment of national security and the making of adequate foreign and security policy decisions, including, in particular, the prediction of the further course and resolution of the Russian-Ukrainian conflict, which is not only a threat to Ukraine’s existence but also to European security in general. In order to properly study this issue, the Russo-Ukrainian war on the Donbas was selected as an object. As the main method of the research of this problem was chosen the conflict analysis. The conclusions drawn from this analysis prompt us to differentiate the concepts of war, peace, and conflict and bring our perceptions of them to reality. When the idea of internal conflict replaces the real war, their sophisticated substitution will leave the problem of settlement of the conflict on the Donbas not solved, and the war between Ukraine and Russia is not completed. Achieving peace by “settlement the conflict on the Donbas” within the framework of a real war of Russia against Ukraine will not lead to its end and sustainable peace. In such a situation, only a temporary “cold peace” is possible. The implementation of the strategy of Ukraine and the international community should begin with the rejection of the “plot for settlement the internal conflict on the Donbas” and the recognition of the reality of the war, in which the belligerent and aggressor is Russia, but not Phantoms DPR/LPR. The study’s objectives are based on identifying epistemological reasons that make it impossible to resolve the Russian-Ukrainian conflict in Donbas and clarify their national and international security consequences. The study results are based on an analysis of the course of the Russian-Ukrainian war and the process of settling the conflict in Donbas. The article analyzes the mechanism of interaction between hybrid war and hybrid peace in the Russian-Ukrainian conflict in Donbas, clarifies the essence of war and peace under existing realities, and identifies epistemological reasons that make it impossible to resolve the Russian-Ukrainian conflict in Donbas. The article also analyses the real and probable national and international consequences of the unresolved problem of war and peace in the Russian-Ukrainian conflict on Donbas. The article concludes with a proposal for a possible solution to war and peace on Donbas. Recommendations for resolving the Russian-Ukrainian conflict in Donbas are based on Ukraine and the international community’s rejection of the “plot for settlement the internal conflict in Donbas” and recognition of the reality of a war in which the warring party and the aggressor are Russia, but not the phantom DNR/LNR. According to these recommendations, military force should become the main instrument for coercion of Russia for forcing peace and ending the war on acceptable terms for Ukraine. Ukrainian diplomacy must act under the task of war, but not only so much for the sake of “settlement internal conflict on the Donbas.”
3
Content available Uzbrojenie państw muzułmańskich i ich przemysł zbrojeniowy. Cześć II - Azja i Bałkany
72%
Wliczyński W. L.
Przegląd Geopolityczny
|
2016
|
tom 17
100-132
PL
Artykuł stanowi drugą część przeglądu uzbrojenia armii państw muzułmańskich – jest kontynuacją artykułu z tomu 16 „Przeglądu Geopolitycznego” (s. 59-76). Jego celem jest zestawienie materiału faktograficznego niezbędnego z punktu widzenia analiz potęgometrycznych i geostrategicznych. Dane dotyczące uzbrojenia armii uzupełniono szczegółowymi informacjami o przemyśle zbrojeniowym państw muzułmańskich oraz ich powiązaniach i współpracy wzajemnej jak i z innymi podmiotami.
EN
This is the second part of a review of equipment in hands of Muslim states armies. It includes the Muslim states of the Middle East, Turkestan and Southern Asia, as well as the Muslim states of the Balkans. This review should serve for future powernomics ratings and for creation of geopolitical scenarios. The information and data concerning Muslim states armies which are included in the paper, were supplemented by verified data on armament industries in these countries. In conclusion, after presentation of contemporary state of the military affairs the possible future scenarios and the future probable geopolitical interactions have been suggested. They were presented on both the civilizational level and the regional one.
4
Content available Uzbrojnienie armii państw muzułmańskich i ich przemysł zbrojeniowy. Cześć I- Afryka.
72%
Wilcznyński P. L.
Przegląd Geopolityczny
|
2016
|
tom 16
59-76
PL
Artykuł stanowi przegląd uzbrojenia państw muzułmańskich i jest podzielony na dwie części z racji swej obszerności. Część pierwsza dotyczy państw muzułmańskich Afryki. Przegląd ten ma służyć późniejszym ocenom potęgometrycznym i geopolitycznym. Zawarte zebrane informacje i dane o stanie armii państw muzułmańskich uzupełnione są o współczesny przemysł zbrojeniowy tych państw. We wnioskach odniesiono się do stanu faktycznego i oceniono możliwe przyszłe scenariusze wydarzeń na arenie międzynarodowej, wynikające z zachwiania strategicznej równowagi zarówno na poziomie cywilizacyjnym, jak i regionalnym.
EN
The article contains a review of arms in hands of muslim states armies. Part I includes states in Africa, and second part include states of Middle East, Central and Southern Asia, and also a few states of Europe. This review of contemporary armaments should serve for future powernomics ratings and for creating geopolitical scenarios. Gathered information and data about muslim states armies, which are included in this paper, were supplemented by verified data on armaments industries of these countries. In conclusion, after presentation of contemporary state of the military affairs there are possible future scenarios and future probable interactions due to that geopolitical situation. It was presented on civilization level as well as regional one.
5
Content available System of counteracting potential threats to Ukraine’s military security against the background of changes in geopolitical positions and geostrategic tasks
72%
Novak-Kalyayeva L.
Studia nad Bezpieczeństwem
|
2021
|
nr 6
57-75
EN
The problems of interaction between the main components of the Security and Defence Sector of Ukraine are considered: security and defence forces, both in peacetime and in wartime. The normative-legal documents defining the tasks and purpose of the Armed Forces are analysed, and their functions are outlined, which are reflected in the new strategic documents. It is shown that the aggravation of the socio-political situation in Ukraine, the intensification of anti-state and separatist movements in the occupied and adjacent territories were the result of information pressure as a special operation and direct Russian intervention in socio-political processes in our country, confrontation with which requires the accumulation of efforts of all components in the Security and Defence Sector. In this context, the threats to Ukraine are seen as hybrid, comprehensive, all-encompassing and such that their scale extends not only to Ukraine but also to the European community as a whole. The tasks of the state military policy on the implementation of the provisions of the new National Security Strategy of Ukraine have been determined.
PL
Rozpatrywane są problemy interakcji pomiędzy głównymi komponentami Sektora Bezpieczeństwa i Obrony Ukrainy: siłami bezpieczeństwa i obrony, zarówno w czasie pokoju, jak i wojny. Analizowane są dokumenty normatywno-prawne określające zadania i cel Sił Zbrojnych oraz nakreślone są ich funkcje, które znajdują odzwierciedlenie w nowych dokumentach strategicznych. Wykazano, że pogorszenie sytuacji społeczno-politycznej na Ukrainie, nasilenie ruchów antypaństwowych i separatystycznych na terytoriach okupowanych i przyległych było wynikiem nacisku informacyjnego jako operacji specjalnej i bezpośredniej rosyjskiej interwencji w procesy społeczno-polityczne w naszego kraju, z którym konfrontacja wymaga kumulacji wysiłków wszystkich komponentów w Sektorze Bezpieczeństwa i Obrony. W tym kontekście zagrożenia dla Ukrainy postrzegane są jako hybrydowe, kompleksowe, wszechogarniające i takie, że ich skala rozciąga się nie tylko na Ukrainę, ale także na całą wspólnotę europejską. Określono zadania polityki wojskowej państwa w zakresie realizacji postanowień nowej Strategii Bezpieczeństwa Narodowego Ukrainy.
6
Content available NATO wobec polityki militarnej Rosji
72%
Ochyra P. , Macender M. , Zygo K.
Prawo i Bezpieczeństwo
|
2024
|
tom 1(2)/2024
76-89
EN
NATO and Russia have been in a strategic relationship for a long time, which is fraught with tensions and conflicts. Russia’s contemporary military policy, especially after the annexation of Crimea in 2014, raises concerns and requires systematic analysis in the context of NATO’s response. The aim of the article is to present the identification of NATO’s actions towards Russia’s military policy and a comparative analysis of military power. The first part of the publication presents the importance of military power in current conflicts. Next, the Alliance’s attitude towards military operations in Ukraine was described. The final section compares the military strength of both sides in order to understand the dynamics of their relationship and the possible implications for global security. The analysis is based on a set of data on the military potential of NATO and Russia, taking into account aspects such as the number of soldiers, military equipment, defense budgets and other factors determining military strength. The research problem was formulated: Does NATO’s military strength and the attitude towards Russia’s military policy affect global security? According to the research problem, the main research hypothesis was formulated: The military power of Russia and NATO reflects complex international relations and the dynamics of contemporary world politics. Growing tensions and geopolitical uncertainty mean that monitoring and analyzing the military strength of Russia and NATO remains a key element of security policy at the global level. Both quantitative and qualitative research methods were used to solve the research problem and verify the research hypothesis. A critical analysis of the literature and reliable internet sources containing current information in the researched area was carried out, and a quantitative analysis was made based on open sources and qualitative analysis. The synthesis and research methods used allowed for evaluation and drawing conclusions.
PL
NATO i Rosja od dłuższego czasu znajdują się w relacji strategicznej, która jest obarczona napięciami i konfliktami. Współczesna polityka militarnej Rosji, zwłaszcza po aneksji Krymu w 2014 roku, budzi obawy i wymaga systematycznej analizy w kontekście reakcji ze strony NATO. Celem artykułu jest przedstawienie identyfikacji działań NATO wobec polityki militarnej Rosji oraz analiza porównawcza siły militarnej obu stron. W pierwszej części publikacji przedstawiono znaczenie siły militarnej w obecnych konfliktach a następnie opisano postawę Sojuszu wobec działań zbrojnych na Ukrainie. Ostatnia część zawiera porównanie siły militarnej obu stron w celu zrozumienia dynamiki ich stosunków oraz ewentualnych implikacji dla bezpieczeństwa globalnego. Analiza opiera się na zbiorze danych, dotyczących potencjału militarnego NATO oraz Rosji, uwzględniając aspekty takie jak liczba żołnierzy, sprzęt wojskowy, budżety obronne i inne czynniki determinujące siłę militarną. Problem badawczy sformułowano: Czy siła militarna NATO oraz postawa wobec polityki militarnej Rosji wpływa na bezpieczeństwo globalne? Odpowiednio do postawionego problemu badawczego sformułowano główną hipotezę badawczą: Siła militarna Rosji i NATO odzwierciedla złożone relacje międzynarodowe oraz dynamikę współczesnej polityki światowej. Rosnące napięcia oraz niepewność geopolityczna sprawiają, że monitorowanie i analiza sił militarnych Rosji i NATO pozostaje kluczowym elementem polityki bezpieczeństwa na szczeblu globalnym. Do rozwiązania postawionego problemu badawczego i weryfikacji hipotezy badawczej posłużono się metodami badawczymi, zarówno ilościowymi jak i również jakościowymi. Przeprowadzono krytyczną analizę literatury rzetelnych źródeł internetowych, zawierających aktualne informacje w badanym obszarze oraz dokonano analizy ilościowej na podstawie otwartych źródeł i analizy jakościowej. Synteza oraz zastosowane metody badawcze, pozwoliły na ocenę oraz wyciągnięcie wniosków.
7
Content available remote The concept of security and defence
58%
Țibu D.-M.
Security Review
|
2019
|
tom nr 3(12)
3--10
EN
The security issue has increased its interest. At present, the military dimension of security has been brought to the attention of analysts by initiating and stepping up the fight against terrorism and has been recognized as a feature of multidimensionality of risks, dangers and threats. The security agenda for state and non-state actors includes today concepts such as "economic security", "energy security", "environmental security", "individual security", "individual and community security", etc.
8
Content available Distribution of power in the Visegrad countries. A powermetric approach
58%
Białoskórski R.
Przegląd Geopolityczny
|
2022
|
tom 39
79-92
PL
W artykule przedstawiono wyniki badań nad rozkładem sił w czterech państwach Grupy Wyszehradzkiej (Polska, Węgry, Czechy i Słowacja) w perspektywie podejścia powermetrycznego, według syntetycznego formalnego modelu pomiaru siły ekonomicznej, siły militarnej i siły geopolitycznej państwa oraz jego wskaźników pochodnych, wzmacniających lub osłabiających pozycję państwa w systemie. Model ten został opracowany przez polskiego badacza Mirosława Sułka (Uniwersytet Warszawski). Regionalny rozkład wszystkich trzech kategorii potęgi państw VG ma strukturę jednobiegunową, w której dominuje Polska z ponad pięćdziesięcioprocentowym udziałem w całkowitej potędze regionalnej struktury VG. Ocena rozkładu sił jest pierwszym krokiem do kompleksowej oceny gry o władzę i gry interesów w każdym systemie międzynarodowym.
EN
The article presents the results of research on the distribution of power in the four states of the Visegrad Group (Poland, Hungary, the Czech Republic, and the Slovak Republic) in the prospect of a powermetric approach, according to the synthetic formal model of measurement of economic power, military power, and geopolitical power of the state and its derivative indicators, which strengthen or weaken the position of the state in the system. This model has been developed by the Polish researcher Mirosław Sułek (Warsaw University). The regional distribution of all three categories of power of VG states has a unipolar structure, which is dominated by Poland with over fifty percent share in the total regional power of the VG structure. Assessment of the distribution of power is the first step to a comprehensive evaluation of the game of power and the game of interests in every international system.
9
Content available Measurement of national power- a powermetric model
58%
Sułek M.
Przegląd Geopolityczny
|
2020
|
tom 32
35/57
PL
Artykuł prezentuje własny model pomiaru potęgi państw (jednostek politycznych). W odróżnieniu od wielu innych propozycji, ma on charakter dedukcyjny i wysoce syntetyczny. Kolejną jego cechą jest możliwość kalkulacji wielkości pochodnych, opisujących parametry jakościowe mierzonej potęgi. Autor przywołuje też dwa odmienne modele sprzed kilkudziesięciu lat, które miały duże znaczenie w trakcie budowy własnego. Prezentowany model obejmuje następujące zmienne: zdolność do działań zbiorowych reprezentowana przez Produkt Krajowy Brutto (PKB), liczbę ludności, wielkość terytorium, wydatki wojskowe oraz liczbę żołnierzy w służbie czynnej. Pozwala on szacować trzy rodzaje potęgi: potęgę gospodarczą, potęgę militarną oraz potęgę geopolityczną. Obliczenia te mają na celu identyfikację i ocenę międzynarodowego układu sił – w przeszłości, teraźniejszości oraz w przyszłości. W celach ilustracyjnych zamieszczono wyniki obliczeń wielkości, oferowanych przez model. Całość rozważań mieści się w zakresie potęgometrii – nauki zajmującej się modelowaniem i pomiarami potęgi państw (jednostek politycznych).
EN
This article presents the author’s own model for measuring the power of states(political units). Unlike many other proposals, it is deductive and highly synthesized. It also enables the calculation of the quantities of the derivatives referring to the quality parameters of the power under measurement. The author also refers to two different models first introduced several dozen years ago, which were of great importance to creating his own. The presented model includes the following variables: the capacity for collective action represented by Gross Domestic Product (GDP), population, size of territory, military expenditure, and the number of active-duty soldiers. It enables the estimation of three types of power: economic, military, and geopolitical. The resulting calculations are designed to identify and assess the international balance of power – past, present and future. For illustrative purposes, the products of these quantity calculations are presented within this article. All of the considerations fall within the scope of powermetrics, which is the science concerned with modeling and measuring the power of states (political units).
10
Content available The international distribution of power in the Middle East and North Africa. A powermetric approach
58%
Białoskórski R.
Przegląd Geopolityczny
|
2019
|
tom 30
29-46
EN
The article presents the results of research on the international distribution of power in the Middle East and North Africa (MENA). Applying the synthetic formal powermetric model, the international distribution of power (IDP) in three vectors (perspectives): economic, military and geopolitical has been obtained. The pole structure of IDP system in these three dimensions and its main determinants were defined. The research area covers the MENA states, as well as the United States and the Russian Federation as the external actors. The research results are relevant to the decisionmaking process of the political system of states directly or indirectly involved in international security in MENA.
PL
W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczących międzynarodowego rozkładu potęgi w krajach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej (MENA). Stosując syntetyczny formalny model potęgometryczny, uzyskano międzynarodowy rozkład potęgi (IDP) w trzech wektorach (perspektywach): ekonomicznym, wojskowym i geopolitycznym. Określono strukturę biegunową układu IDP w tych trzech wymiarach i określono jego główne determinanty. Obszar badawczy obejmuje państwa MENA, a także Stany Zjednoczone i Federację Rosyjską jako podmioty zewnętrzne. Wyniki badań odnoszą się do procesu decyzyjnego systemu politycznego państw bezpośrednio lub pośrednio zaangażowanych w bezpieczeństwo międzynarodowe w MENA.
11
Content available Challenges to the strategic art at the beginning of XXI century – the twelve fundamental problems that strategists cannot cope with
58%
Fryc M.
Scientific Journal of the Military University of Land Forces
|
2019
|
tom Vol. 51, No. 3(193)
459--472
EN
The main aim of this research is to attract security and defense practitioners as well as theorists attention to the common as well as frequently spotted fundamental problems concerning developing and implementing strategies of using force to solve security matters in conflicts. The research identified that ineffective strategies are often hampered by the twelve fundamental errors that strategists cannot cope with. Belong to them: 1) inadequate level of knowledge among military and political leaders concerning the strategic art and strategy itself; 2) hardship in defining the end state of the operation as well as creating unachievable strategic goals; 3) formulating a strategy on flawed assumptions; 4) inability to find the balance among the key components of each strategy like: goals, ways and means; 5) difficulties in achieving a political and military dialogue; 6) overestimating the effectiveness and usefulness of “hard” power as well deprecating utility of non-military power; 7) underestimating the influence of social and cultural aspects on the desired end state of the operation; 8) developing strategy upon inadequate theoretical and practical models; 9) using the comprehensive approach of developing strategy in an uninspired and mechanical way to achieve a competitive advantage over opponent; 10) measuring the success of the operation through the prism of shortterm and tactical effects instead of long-term and systemic one; 11) viewing an “exit strategy” as a predetermined date of withdrawal military forces from operation; 12) disregarding usage of the “just” strategies in accordance with international rules of law. Eliminating those errors form the contemporary practice will make all implemented strategies far for effective in its nature as well as significantly strengthen the probability of success in complex security situation where the force is intended to be applied.
PL
Głównym celem prezentowanych badań jest zwrócenie uwagi teoretykom i praktykom bezpieczeństwa oraz obronności na powszechnie i często dostrzegane fundamentalne problemy dotyczące opracowywania i wdrażania strategii użycia siły w rozwiązywaniu problemów bezpieczeństwa w sytuacjach konfliktowych. Badania wykazały, że nieskuteczne strategie są często wynikiem dwunastu podstawowych błędów, z którymi stratedzy nie mogą sobie poradzić. Należą do nich: 1) niewystarczający poziom wiedzy przywódców wojskowych i politycznych na temat sztuki strategicznej i samej strategii; 2) trudności w określeniu stanu końcowego operacji, a także wytyczanie nieosiągalnych celów strategicznych; 3) formułowanie strategii w oparciu o błędne założenia; 4) niemożność ustanowienia równowagi między kluczowymi elementami każdej strategii, takimi jak: cele, sposoby i środki; 5) trudności w nawiązaniu i utrzymaniu dialogu polityczno-wojskowego; 6) przecenianie skuteczności i użyteczności „twardej” siły, a także deprecjonowanie użyteczność siły niemilitarnej; 7) niedocenianie wpływu aspektów społecznych i kulturowych na pożądany, końcowy stan operacji; 8) opracowywanie strategii na podstawie nieodpowiednich modeli teoretycznych i praktycznych; 9) stosowanie kompleksowego podejścia podczas opracowywania strategii osiągnięcia przewagi konkurencyjnej nad przeciwnikiem w mechaniczny i nietwórczy sposób; 10) mierzenie powodzenia w realizowanej operacji przez pryzmat efektów krótkoterminowych i taktycznych zamiast długoterminowych i systemowych; 11) postrzeganie „strategii wyjścia” jako z góry określonej daty wycofania sił zbrojnych z operacji; 12) lekceważenie stosowania „sprawiedliwych” strategii zgodnych z międzynarodowymi przepisami prawa. Eliminowanie powyższych błędów z obecnej praktyki strategicznej czynić będzie wszystkie wdrażane strategie zdecydowanie bardziej skutecznymi w swej naturze, a także umożliwi zwiększenie prawdopodobieństwa odniesienia sukcesu w złożonej sytuacji bezpieczeństwa, w której zdecydowano się na użycie siły.
12
Content available Challenges to the strategic art at the beginning of XXI century – the twelve fundamental problems that strategists cannot cope with
58%
Fryc M.
Scientific Journal of the Military University of Land Forces
|
2019
|
tom 51
|
nr 3(193)
459-472
PL
Głównym celem prezentowanych badań jest zwrócenie uwagi teoretykom i praktykom bezpieczeństwa oraz obronności na powszechnie i często dostrzegane fundamentalne problemy dotyczące opracowywania i wdrażania strategii użycia siły w rozwiązywaniu problemów bezpieczeństwa w sytuacjach konfliktowych. Badania wykazały, że nieskuteczne strategie są często wynikiem dwunastu podstawowych błędów, z którymi stratedzy nie mogą sobie poradzić. Należą do nich: 1) niewystarczający poziom wiedzy przywódców wojskowych i politycznych na temat sztuki strategicznej i samej strategii; 2) trudności w określeniu stanu końcowego operacji, a także wytyczanie nieosiągalnych celów strategicznych; 3) formułowanie strategii w oparciu o błędne założenia; 4) niemożność ustanowienia równowagi między kluczowymi elementami każdej strategii, takimi jak: cele, sposoby i środki; 5) trudności w nawiązaniu i utrzymaniu dialogu polityczno-wojskowego; 6) przecenianie skuteczności i użyteczności „twardej” siły, a także deprecjonowanie użyteczność siły niemilitarnej; 7) niedocenianie wpływu aspektów społecznych i kulturowych na pożądany, końcowy stan operacji; 8) opracowywanie strategii na podstawie nieodpowiednich modeli teoretycznych i praktycznych; 9) stosowanie kompleksowego podejścia podczas opracowywania strategii osiągnięcia przewagi konkurencyjnej nad przeciwnikiem w mechaniczny i nietwórczy sposób; 10) mierzenie powodzenia w realizowanej operacji przez pryzmat efektów krótkoterminowych i taktycznych zamiast długoterminowych i systemowych; 11) postrzeganie „strategii wyjścia” jako z góry określonej daty wycofania sił zbrojnych z operacji; 12) lekceważenie stosowania „sprawiedliwych” strategii zgodnych z międzynarodowymi przepisami prawa. Eliminowanie powyższych błędów z obecnej praktyki strategicznej czynić będzie wszystkie wdrażane strategie zdecydowanie bardziej skutecznymi w swej naturze, a także umożliwi zwiększenie prawdopodobieństwa odniesienia sukcesu w złożonej sytuacji bezpieczeństwa, w której zdecydowano się na użycie siły.
EN
The main aim of this research is to attract security and defense practitioners as well as theorists attention to the common as well as frequently spotted fundamental problems concerning developing and implementing strategies of using force to solve security matters in conflicts. The research identified that ineffective strategies are often hampered by the twelve fundamental errors that strategists cannot cope with. Belong to them: 1) inadequate level of knowledge among military and political leaders concerning the strategic art and strategy itself; 2) hardship in defining the end state of the operation as well as creating unachievable strategic goals; 3) formulating a strategy on flawed assumptions; 4) inability to find the balance among the key components of each strategy like: goals, ways and means; 5) difficulties in achieving a political and military dialogue; 6) overestimating the effectiveness and usefulness of “hard” power as well deprecating utility of non-military power; 7) underestimating the influence of social and cultural aspects on the desired end state of the operation; 8) developing strategy upon inadequate theoretical and practical models; 9) using the comprehensive approach of developing strategy in an uninspired and mechanical way to achieve a competitive advantage over opponent; 10) measuring the success of the operation through the prism of shortterm and tactical effects instead of long-term and systemic one; 11) viewing an “exit strategy” as a predetermined date of withdrawal military forces from operation; 12) disregarding usage of the “just” strategies in accordance with international rules of law. Eliminating those errors form the contemporary practice will make all implemented strategies far for effective in its nature as well as significantly strengthen the probability of success in complex security situation where the force is intended to be applied.
13
Content available remote The state’s national power and its assessment method on the example of the Republic of Azerbaijan
51%
Memmedzade V. , Hasanov J. , Imamverdiyev E. , Rustamov A. , Sabziev E.
Studia Bezpieczeństwa Narodowego
|
2024
|
tom R. 14, Nr 34
91--108
EN
This study aims to analyze the national power of the state and its structural components including population, territory, economy, military power, scientific and technical progress, political will, and geopolitical factors. The research problem of the study was focused on estimating the state’s national power. The hypothesis of the study assumes that government policies should be based on real national power in order for policymakers to adopt rational policies. Research methods used in the study include comparative analysis, analysis and synthesis, and statistical data analysis. Additionally, the structural components of national power are reformulated into a new formula by reviewing the calculation rules. Furthermore, a mechanism for measuring the national power of the Republic of Azerbaijan is proposed using a fuzzy numerical scale based on expert opinion.
PL
Celem pracy jest analiza potęgi państwa i jej strukturalnych komponentów, w tym populacji, terytorium, gospodarki, potęgi militarnej, postępu naukowego i technicznego, woli politycznej i czynników geopolitycznych. Problem badawczy badania koncentrował się na oszacowaniu potęgi państwa. Hipoteza badania zakłada, żepolityka rządu powinna opierać się na rzeczywistej potędze państwa, aby decydenci mogli przyjmować racjonalne polityki. Metody badawcze wykorzystane w badaniu obejmują analizę porównawczą, analizę i syntezę oraz analizę danych statystycznych. Ponadto strukturalne komponenty potęgi państwa zostały przeformułowane w nowy wzór poprzez przegląd reguł obliczeniowych. Zaproponowano również mechanizm pomiaru potęgi państwa Republiki Azerbejdżanu przy użyciu rozmytej skali numerycznej opartej na opiniach ekspertów
14
Content available NATO and CSTO: the game of power and interests
51%
Białoskórski R.
Przegląd Geopolityczny
|
2020
|
tom 33
33-49
PL
Artykuł przedstawia układ sił pomiędzy Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego a Organizacją Układu Bezpieczeństwa Zbiorowego w odniesieniu do interesów geopolitycznych obu sojuszy polityczno-wojskowych. W badaniach potęgi gospodarczej, wojskowej i geopolitycznej wykorzystano metody polskiej szkoły potęgometrycznej. Prezentowane wyniki badań oparto na aktualnych danych empirycznych. Konkluzje wskazują na ilościowe i jakościowe dysproporcje w układzie sił oraz oceniają ich wpływ na realizację interesów geopolitycznych obu organizacji
EN
The paper examines the balance of power in relation to the security interests of the North Atlantic Treaty Organization (NATO) and the Collective Security Treaty Organization (CSTO). The economic, military (conventional) and geopolitical power of these two military alliances as well as their permanent member states are calculated according to the powermetric methodology and actually available data. It refers to a powermetrics as the applied science dealing with measurements, assessments and evaluation of public life participant’s (actors) power, particularly of states, and the modeling, simulation and forecast of relationship between them in global, regional and local dimension. Studying the ratio of power it has been estimated the abilities of the alliances to achieve their security interests.
15
Content available Regional security system after the cold war- a game of power and nterest.
44%
Białoskórski R.
Przegląd Geopolityczny
|
2021
|
tom 35
EN
The paper analyses the regional security system (RSS) concept consisting of regional security organizations (RSOs) related to five regional security blocks (RSBs): Western RSB, CIS/CSTO RSB, CIS-Asia RSB, African RSB, and East-West RSB, after a Cold War. Relying on the empirical data received from powermetric formal model approach, the balance of power, as well as the security interests of the RSBs have been determined. The East-West RSB represented by the OSCE is the leader in all categories of powermetric ranking according to economic power, military power, and geopolitical power, composed by the NATO’s, EU’s, as well as the CIS/CSTO RSB countries. The economic, military, and geopolitical power of the NATO (more broadly the Western RSB) is the strongest pillar of the OSCE power. The non-NATO states, like the Russian Federation only slightly impact the power of the OSCE. The security interests of the Western RSB countries are quite different in comparison to the CIS/CSTO RSB states in OSCE.
PL
W artykule przeanalizowano koncepcję regionalnego systemu bezpieczeństwa (RSS) po zimnej wojnie, składającą się z regionalnych organizacji bezpieczeństwa (RSO) powiązanych z pięcioma regionalnymi blokami bezpieczeństwa (RSB): Zachodnim, Rosyjskim (WNP/OUBZ), CIS-Azjatyckim, Afrykańskim i Północnym. Opierając się na danych empirycznych otrzymanych z metodycznego modelu potęgometrycznego, określono równowagę sił, a także interesy związane z bezpieczeństwem poszczególnych bloków. Blok Północny, reprezentowany przez OBWE, jest liderem we wszystkich kategoriach rankingu potęgometrycznego zarówno jeśli chodzi o potęgę gospodarczą, militarną jak i geopolityczną. W jego skład wchodzą państwa NATO, UE, a także państwa WNP/OUBZ. Potęga gospodarcza, militarna i geopolityczna NATO (szerzej bloku zachodniego) jest najsilniejszym filarem potęgi OBWE. Państwa nie należące do NATO, jak Federacja Rosyjska, tylko w niewielkim stopniu wpływają na siłę OBWE. Interesy bezpieczeństwa bloku zachodniego są zupełnie inne niż w krajach WNP.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.