Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Determinanty rosnącej militaryzacji obwodu kaliningradzkiego i implikacje dla bezpieczeństwa narodowego Polski

100%

Gasiński K.

Security Review

|

2020

|

tom nr 1(14)

9--16

EN

Nowadays, we can observe superpowers competing in the military aspects, despite the iron curtain fall thirty years ago. So, the main goal of article is to explain reasons of increasing militarization in the kaliningrad oblast in the face of deepening tensions between Russia and NATO coalition.

2

Korean people's army. The origin and meaning of the militarization in DPRK's policy

100%

Weber K.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki

|

2015

|

tom Nr 1

123--136

EN

One of the least developed countries in the world, the Democratic People's Republic of Korea (DPRK), maintains extremely numerous armed forces. There are many aspects for political analyses in the context of the North Korean army. This problem is intensified, especially by complicated international situation in the region and the lack of comprehensive information on the actual state of affairs in the regime of Kim Jong-un. What is important in this matter, are the real capabilities of this army in the area of military equipment, training of soldiers, and advances of the technological research. In this context, the condition and prospects of development of the local economy which provides the funding for the army should be analyzed as well. After the changes in the political leadership which followed the death of Kim Jong-il, it is also worth considering, how the power of the army affects the prospects of the current regime. Analyzing the internal situation, the next important problem discussed is the meaning of North Korean generals for the duration of Kim Jong-un’s regime. We should consider, whether the army would still be the protector of the present order, or if it could become the first factor of change, starting with it seizing power in the North Korea.

3

Militarization of cyber space and multidimensionality of security

75%

Olszewski B.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki

|

2016

|

tom Nr 2

104--120

EN

The development of theoretical foundations for computer networks and their practical implementation has given rise to the progressive computerization of armed activities. The idea of a communication medium resistant to a nuclear attack, which was developed in the late sixties of the twentieth century in the form of the ARPANET, affects strategic, operational and tactical dimensions of the modern battlefield. It is also an important element shaping the processes related to ensuring the security of the state, both in the internal dimension as well as in dealings with other actors of international relations. Multi-layeredness and the growing complexity of cyber space cause that cyber security policy has been placed not only in the context of critical infrastructure, but also all the aspects of ethical and legal issues are taken into account. The armed forces have become an integral part of the information society, and as such, have been increasingly influenced by the civil sphere. The militarization of cyber space results directly from increasing saturation of the state structure with ICT technologies and the growing importance of these components in the process of ensuring security. The wide access to ICT generates a new threat to the defense system, including the armed forces. The ability of the digital impact on the military sphere, evidenced by many non-state actors, is today the main reason for implementing regulations restricting the activity of citizens in the global network.

4

The Bay of Bengal: Next theatre for strategic power play in Asia

75%

Kabir M. H. , Ahmad A.

Croatian International Relations Review

|

2015

|

tom 21

|

nr 72

199-238

EN

This paper explores the factors behind the increasing strategic significance of the Bay of Bengal in the current geopolitical context. The study starts by highlighting the factors contributing to the rising importance of the littoral region from a general economic, geopolitical and energy perspective. It then analyses the specific objectives and strategic aspirations of the major powers involved in the Bay, and how those may turn the area into a hub of converging, and/or conflicting interests. The focus is then shifted toward the smaller littoral nations and their individual relations with the major players. Finally, challenges to stability in the region are discussed, and a cooperative approach is suggested for the context of the Bay. The paper argues that the strategic importance of the Bay will considerably increase in the coming years. As the nations involved are major and rising powers, the power play in the area will inevitably reshape the dynamics of the region. The interests that are at stake are also of crucial importance to the countries involved; hence, their protection will also demand a rapid militarization of the littoral. Most of these countries are now redirecting their focus from land to sea, which is adding a whole new dimension to the importance of the Bay. However, this paper argues that cooperation and competition is in all the nations’ best interest, as any conflict in the Bay region could bring in political, economic and energy insecurity affecting all the concerned countries. Another dimension this paper explores is the implication of this competition on smaller nations and their role in the larger schemes of the major powers. In order to lay out an exhaustive and holistic view, historical, economic, military, geopolitical and social factors have been taken into account in this research

5

Development of Military Space Capabilities of the Leading Asian Countries

63%

Bielawski R.

Kwartalnik Bellona

|

2021

|

tom Nr 3

53--62

EN

The paper addresses selected and leading Asian countries: Iran, China, India. Theoretical research methods used in this paper include analysis, synthesis, abstraction, generalization and conclusion. It describes the chronological development and implementation of national military space programs by Iran, China and India. Special attention was focused on the militarization and weaponization stages of space by these countries. Determinants of the development of space programs and the formation of space policy, which has a decisive influence on the acquisition of military capabilities by the states of this region, were indicated. International legal regulations were pointed out as limitations. The paper also describes various technical solutions acquired by the analyzed state actors and the possibilities of their military applications. Directions of further actions for military development in the fifth combat domain - space - were also determined. It is shown that in the implementation of national space programs a clear new stage of militarization and weaponization of space is visible. For Asian countries, this not only has the character of prestige in the Asian region, but also changes military balance, reducing the power of superpowers in favor of the countries of this region.

PL

W artykule omówiono wojskowe programy kosmiczne rozwijane przez Iran, Chiny i Indie. Uwagę skoncentrowano na etapie militaryzacji i weaponizacji przestrzeni kosmicznej przez te państwa. Wskazano determinanty rozwoju programów kosmicznych oraz kształtowania się polityki kosmicznej, decydującej o zdolnościach militarnych państw regionu azjatyckiego. Jako ograniczenia wskazano międzynarodowe regulacje prawne. Przedstawiono rozwiązania techniczne oraz możliwości ich wojskowego wykorzystania. Określono również kierunki dalszych działań na rzecz rozwoju militarnego w piątej domenie walki – przestrzeni kosmicznej. Udowodniono, że prace nad narodowymi programami kosmicznymi wyraźnie wpisują się w nowy etap militaryzowania i uzbrajania przestrzeni kosmicznej. Działania te pozwalają Iranowi, Chinom i Indiom na umocnienie swego prestiżu w regionie, wpływają także na zmianę równowagi militarnej, zmniejszają bowiem potęgę supermocarstw na rzecz państw regionu azjatyckiego.

6

The Militarization of Russian Foreign and Security Policy and its Possible Impact on International Security

63%

Kaszuba M.

De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności

|

2019

|

nr 2(5)

66-83

PL

The transformation of the Russian foreign and security policy based on a more courageous use of military potential is a fact. Over the past several years, Russia has moved from articulating its interests to their enforcement with the use of military force. This article focuses on analyzing this process and identifying its potential consequences for global security. The conclusions drawn by the author, based on the conducted research, allow to state that the armed forces are and will be an important instrument of the Russian foreign and security policy. This does not mean, however, that the Russian Federation will strive for an armed conflict posing a threat to international security.

EN

Transformacja rosyjskiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oparta na coraz odważniejszym korzystaniu z potencjału militarnego jest faktem. Na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat Rosja przeszła od artykułowania swoich interesów do ich egzekwowania przez zastosowanie siły militarnej. Niniejszy artykuł został skoncentrowany wokół analizy tego procesu oraz określenia jego potencjalnych konsekwencji dla światowego bezpieczeństwa. Wnioski, które sformułowała autorka w oparciu o przeprowadzone badania pozwalają stwierdzić, że siły zbrojne są i będą ważnym instrumentem rosyjskiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, co nie oznacza jednak, że Federacja Rosyjska będzie dążyła do konfliktu zbrojnego stanowiącego zagrożenie dla bezpieczeństwa w wymiarze międzynarodowym.

7

Militaryzacja jako narzędzie wspomagające państwo podczas bezpośredniego zewnętrznego zagrożenia bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej - wybrane aspekty

63%

Ćwik D. , Meszyński K.

Problemy Techniki Uzbrojenia

|

2023

|

tom R. 52, z. 166

115--134

PL

Celem artykułu jest identyfikacja i ocena wybranych systemowych rozwiązań odnoszących się do militaryzacji w kontekście przepisów ustawy o obronie Ojczyzny. W artykule przedstawiono problematykę militaryzacji z uwzględnieniem wieloelementowego charakteru państwa. W pierwszej części autorzy przedstawiają kwestię uwarunkowań prawnych odnoszących się do militaryzacji oraz definiowania zadań szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa lub obronności państwa uzasadniających wpis do wykazu jednostek przewidzianych do militaryzacji. W części drugiej artykułu przedstawiono rozważania w odniesieniu do czynności organu wnioskującego o objęcie militaryzacją, organu, który objął jednostkę przygotowaniami do militaryzacji, kierownika jednostki przewidzianej do militaryzacji i kierownika jednostki zmilitaryzowanej. Efektem podjętego tematu są wnioski i postulaty dotyczące sposobu i trybu ustalania jednostek przewidzianych do militaryzacji oraz przedsięwzięć planistycznych i organizacyjno-mobilizacyjnych organów biorących udział w procesie przygotowania do objęcia militaryzacją jak i również po zmilitaryzowaniu. Materiałem źródłowym przedstawionych treści są akty prawa powszechnie obowiązującego oraz powszechnie dostępne inne dokumenty normatywne i opracowania naukowe.

EN

The aim of the article is to identify and evaluate selected systemic solutions relating to militarization in the context of the provisions of the Homeland Defense Act. The article presents the issue of militarization taking into account the multi-element nature of the state. In the first part, the authors present the issue of legal conditions relating to militarization and to definition of tasks of particular importance for the security or defense of the state, justifying entry in the list of units to be militarized. The second part of the article presents considerations in relation to the activities of the authority applying for militarization, the authority that covered the unit with preparations for militarization, the head of the unit intended for militarization and the head of the militarized unit. The result of the discussed topic are conclusions and postulates regarding the method and mode of determining the units to be militarized and planning and organizational-mobilization projects of bodies involved in the process of preparation for militarization as well as after militarization. Generally applicable law acts and publicly available normative documents and scientific studies is the source material of the presented content.

8

Militaryzacja jednostek w świetle zmian powstałych w związku z wejściem w życie ustawy o obronie Ojczyzny : zarys problemu

63%

Smoleński S. , Krugły M.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2023

|

tom R. 13, Nr 30

95--108

PL

Wejście w życie ustawy z 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny było powodem znaczących zmian w systemie obronnym Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z założeniami ta nowa ustawa miała wychodzić naprzeciw wyzwaniom współczesnego świata, zastąpić regulacje archaiczne, skonsolidować, uprościć oraz zwiększyć czytelności i użyteczności przepisów obowiązujących w tym obszarze. Jak w przypadku każdych zmian należało się spodziewać pewnych komplikacji na przejściu ze starego systemu do nowego. W dniu dzisiejszym, po ponad roku obowiązywania ustawy można stwierdzić, że wejście w życie ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny znacząco zmieniło sytuację jednostek przewidzianych do militaryzacji, przy czym niestety spowodowało również powstanie pewnych wad systemowych. Biorąc powyższe pod uwagę należało rozwiązać problem badawczy sformułowany w postaci pytania: Jakie problemy i wady systemowe w zakresie militaryzacji jednostek powstały w wyniku wejścia w życie ustawy o obronie Ojczyzny. Jednocześnie doświadczenie zawodowe autorów oraz badania wstępne pozwalają postawić hipotezę, że po wejściu w życie ustawy o obronie Ojczyzny istnieją obszary zawierające błędy lub braki systemowe, bądź powodujące ich powstawanie. Celem artykuły jest prezentacja zidentyfikowanych wad systemowych powstałych w obszarze militaryzacji oraz uzasadnienie podjęcia szerszych badań, które w dalszej perspektywie dzięki analizie i konstruktywnej krytyce ewoluującego systemu, pozwolą na identyfikację pozostałych (innych) problemów, a w efekcie końcowym na opracowanie propozycji usprawnień systemowych. Zrealizowane badania oparto przede wszystkim na teoretycznych metodach badawczych, wykorzystując między innymi metody analizy i konstrukcji logicznej oraz syntezy i abstrahowania. Przeprowadzone badania potwierdziły, że wejście w życie nowych regulacji prawnych, poza swoimi efektami pozytywnymi, spowodowało również powstanie pewnych wad, niespójności i awykonalności w systemie bezpieczeństwa, np. w obszarze militaryzacji jednostek przewidzianych do niej. Należy jednocześnie podkreślić, że zrealizowane dotychczas prace badawcze oraz opisane w niniejszym artykule spostrzeżenia i wyniki stanowią dopiero początek planowanych prac.

EN

The entry into force of the Act of March 11, 2022 on the Defense of the Homeland was the reason for significant changes in the defense system of the Republic of Poland. The Act was supposed to meet the challenges of the modern world. The act was intended to replace archaic regulations, consolidate, simplify and increase the readability and usefulness of the provisions in force in the area of national security. However, with any changes, complications should be expected when transitioning from the old system to the new one. Today, it can be said that the entry into force of the Act has significantly changed the situation of units scheduled for militarization, and unfortunately it has also resulted in some systemic defects. The research problem is: What problems and systemic defects in the field of militarization of individuals arose as a result of the entry into force of the Act. At the same time, the authors' professional experience and preliminary research allow us to hypothesize that after the entry into force of the Act, there are areas containing errors or systemic deficiencies or causing their occurrence. The purpose of the article is to present the identified systemic flaws created by the entry into force of the Act of March 11, 2022. The research used the following theoretical research methods: the method of analysis and logical construction, and the method of synthesis and abstraction. The conducted research confirmed that the new laws cause positive effects and the emergence of certain defects, inconsistencies and avicabilities in the national security system. In particular in the area of militarization of organizational units. The research described in the article will be continued.

9

Distribution of power in the Visegrad countries. A powermetric approach

51%

Białoskórski R.

Przegląd Geopolityczny

|

2022

|

tom 39

79-92

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań nad rozkładem sił w czterech państwach Grupy Wyszehradzkiej (Polska, Węgry, Czechy i Słowacja) w perspektywie podejścia powermetrycznego, według syntetycznego formalnego modelu pomiaru siły ekonomicznej, siły militarnej i siły geopolitycznej państwa oraz jego wskaźników pochodnych, wzmacniających lub osłabiających pozycję państwa w systemie. Model ten został opracowany przez polskiego badacza Mirosława Sułka (Uniwersytet Warszawski). Regionalny rozkład wszystkich trzech kategorii potęgi państw VG ma strukturę jednobiegunową, w której dominuje Polska z ponad pięćdziesięcioprocentowym udziałem w całkowitej potędze regionalnej struktury VG. Ocena rozkładu sił jest pierwszym krokiem do kompleksowej oceny gry o władzę i gry interesów w każdym systemie międzynarodowym.

EN

The article presents the results of research on the distribution of power in the four states of the Visegrad Group (Poland, Hungary, the Czech Republic, and the Slovak Republic) in the prospect of a powermetric approach, according to the synthetic formal model of measurement of economic power, military power, and geopolitical power of the state and its derivative indicators, which strengthen or weaken the position of the state in the system. This model has been developed by the Polish researcher Mirosław Sułek (Warsaw University). The regional distribution of all three categories of power of VG states has a unipolar structure, which is dominated by Poland with over fifty percent share in the total regional power of the VG structure. Assessment of the distribution of power is the first step to a comprehensive evaluation of the game of power and the game of interests in every international system.

10

Арктична політика КНР: виклики регіональній безпеці (1990-ті – 2020-ті рр.)

51%

Horobets O.

Міжнародні зв’язки України: наукові пошуки і знахідки

|

2021

|

nr 30

377-388

EN

The article analyzes the evolution of China's Arctic policy, which has expanded over three decades from individual polar research to observer status in the Arctic Council and the existence of a state Arctic strategy. China and Russia have established mutually beneficial cooperation in the Arctic region in such conditions, when in many areas there are fundamental contradictions between the countries. The West did not have a long-term strategy capable of responding to current security challenges, including in the Arctic. When Russia tried to regain lost positions on the world stage in 2007-2008, China became an increasingly influential player in the world. If before the Arctic had been outside the lines of rivalry for decades, the question of the Far North as an arena of military competition began to take first place. China has become a long-term threat to both the United States and Russia. In previous years, with the help of the China, Moscow had the opportunity to receive the necessary investments and technologies for large-scale Arctic projects. The more Beijing attempts to establish itself as an influential player in the Arctic, the more the threat to other Arctic countries will grow. The Russian Federation has positioned itself as a leader in the region. The country's policy was aimed at strengthening this status through regional control and expansion of the military presence. This led to a response from the United States and NATO countries. In Russia it was assessed as a threat. The question arises as to what the strategy of the United States should be, and whether it will be possible to resist the costly arms race. If not, then the competition will be concentrated in the political and economic spheres. A particular aspect is the rapid militarization of the Arctic region after 2014, primarily due to changes in Russia's military strategy, which extends to the North. This has led to the tensions between the United States and Russia. China has not yet resorted to expand its military power in the Arctic. China's policy of economic and infrastructural influence is opposed to military methods. The effectiveness of Chinese non-military methods of influence is assessed.

UK

У статті проаналізовано еволюцію арктичної політики Китаю, яка за три десятиліття розширилась від окремих полярних наукових досліджень до статусу країни-спостерігача в Арктичній раді та наявності державної арктичної стратегії. КНР та РФ налагодили взаємовигідне співробітництво в Арктичному регіоні в таких умовах, коли за багатьма напрямками присутні принципові протиріччя між країнами. Захід не мав довготермінової стратегії, здатної зреагувати на сучасні виклики безпеки, зокрема в Арктичному регіоні. Коли у 2007–2008 роках Росія вдалася до спроб повернути собі втрачені позиції на світовій арені, Китай ставав все впливовішим гравцем у світі. Якщо до цього Арктика десятки років була за межами ліній суперництва, питання Крайньої Півночі, як арени військової конкуренції, почало посідати перші місця. Окремий аспект – швидка мілітаризація Арктичного регіону після 2014 року, насамперед, через зміни в російській військовій стратегії, яка поширюється на Північ. Це призвело до напружених відносин між Сполученими Штатами та Росією. Китай поки не вдавався до розширення своєї військової потуги на Арктику. Тому військовим методам протиставляється китайська політика впливу в інфраструктурній та економічній сферах, а також оцінюється їх ефективність. У статті здійснено аналіз перспектив Північного морського шляху стати міжнародною морською транспортною артерією в умовах, коли РФ з 2014 року переправила значні військові ресурси в Арктику, зокрема для закріплення за собою прав на контроль Північного морського шляху.

11

Militarny aspekt rosyjskiej obecności w Arktyce w kontekście regionalnego bezpieczeństwa do 2018 r.

51%

kasprzycki d.

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

|

2019

|

tom 13

|

nr 2

EN

The Arctic has not been the focus of the international community's attention for many years. The situation has started to change gradually, especially over the last two decades, as a result of both the development of technologies enabling cheaper, more efficient and effective exploration and exploitation of the seabed and the climate changes on Earth. As a result, the potential benefits from the use of the region's resources are now starting to exceed the potential expenditure. This leads to an increase in interest in this area among many countries, including the USA, Russia, Canada, Norway, Great Britain and Denmark, which in turn leads to a growing conflict of interest in the region. Of these countries, Russia was the first to decide on a large scale to support the policy soft power; by means of armed forces - hard power - by developing the Arctic component of its armed forces in order to enable it to gain a decisive position in the region.

PL

Arktyka przez wiele lat nie znajdowała się w centrum uwagi społeczności międzynarodowej. Sytuacja zaczęła się stopniowo zmieniać, zwłaszcza w ciągu dwóch ostatnich dziesięcioleci, na co wpływ miały zarówno rozwój technologii umożliwiający tańsze, sprawniejsze i efektywniejsze badanie i eksploatację dna morskiego oraz zmiany klimatyczne na Ziemi. W związku z powyższym, potencjalne zyski z wykorzystania zasobów regionu zaczynają obecnie przewyższać ewentualne nakłady. Prowadzi to do wzrostu zainteresowania tym obszarem wielu państw – m. in. USA, Rosji, Kanady, Norwegii, Wielkiej Brytanii i Danii, a to z kolei powoduje narastający konflikt interesów w regionie. Spośród tych państw Rosja jako pierwsza postanowiła wesprzeć politykę miękkiej siły za pomocą sił zbrojnych – twardej siły, prowadząc rozbudowę arktycznego komponentu swoich sił zbrojnych, co ma umożliwić jej zdobycie decydującej pozycji w regionie.

12

Czy Ministerstwo Spraw Zagranicznych Drugiej Rzeczypospolitej było zdominowane przez byłych oficerów Wojska Polskiego?

51%

Skóra W.

Pamięć i Sprawiedliwość

|

2018

|

nr 32

440-481

PL

Po zamachu majowym z 1926 r. do polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych na stanowiska urzędników etatowych przyjęto kilkudziesięciu (co najmniej 43) zawodowych oficerów, cieszących się zaufaniem Józefa Piłsudskiego. Niemal połowa tej grupy w przeszłości była oficerami wywiadu wojskowego. Z wojska odchodzili na polecenie zwierzchników. Wraz z zatrudnionymi oficjalnie w ministerstwie attachés wojskowymi oraz rezydentami wywiadu wojskowego pracującymi w placówkach MSZ było ich ponad stu. W resorcie, w którym pracowało w latach trzydziestych około 1300 urzędników (etatowych i kontraktowych), tworzyli grupę zauważalną. A ponieważ zajmowali zazwyczaj wysokie stanowiska (włącznie z najwyższym) – również wpływową. W MSZ po 1933 r. można dostrzec zmiany wskazujące na przeniesienie wzorów wojskowych: bezwzględnie egzekwowane żądanie zachowania tajemnicy służbowej, wpływ zwierzchników na wybór małżonka, zatrudnianie wyłącznie obywateli polskich, ograniczenie sprawozdawczości i biurokracji, przenoszenie na inne stanowiska bez uwzględnienia woli zainteresowanego itd. Styl kierowania dyplomacją przez ministra Józefa Becka, daleki od kolegialności, nieco autorytarny, można wiązać z wzorcami panującymi w armii. Sami oficerowie główną wartość swojej obecności w MSZ postrzegali w uczynieniu z resortu sprawniejszego narzędzia do realizacji woli marszałka Piłsudskiego. Wysoko ceniona była „centralizacja” procesu decyzyjnego, odpowiadająca tradycyjnej strukturze wojskowej. Cywilni urzędnicy wskazywali na negatywne skutki pracy wojskowych: dominację wzorów szkodliwych w dyplomacji, takich jak brak szacunku dla indywidualizmu, zwalczanie krytyki (nawet niesłusznych decyzji), kult posłuszeństwa (choćby wbrew zdrowemu rozsądkowi), brak profesjonalizmu i ogłady.

EN

After the May Coup of 1926, a few dozen (at least 43) professional officers, enjoying the trust of Józef Piłsudski, were admitted to the Polish Ministry of Foreign Affairs as full-time officials. About half of this group were military intelligence officers in the past. They left the army by orders of their superiors. Along with military attachés officially employed in the Ministry and residents of military intelligence working in the agencies of the MFA, there were over one hundred of them. They formed a noticeable group in the Ministry which in the 30s employed 1300 officials (full-time and contract). And because they usually held high-ranking positions (including the highest) – also an influential group. Changes can be seen in the MFA after 1933 indicating the transfer of military models: strictly enforced demand for professional secrecy, influence of superiors on the choice of a spouse, employment of only Polish citizens, reduction of reporting and bureaucracy, transfer to other positions without consideration of the will of the interested party, etc. The style of management of diplomacy by Minister Józef Beck, far from collegiality, somewhat authoritarian, can be associated with patterns prevailing in the army. The officers saw making the Ministry more efficient tool to implement the will of Marshal Piłsudski as the main value of their presence in the MFA. The “centralisation” of the decision-making process, corresponding to the traditional military structure, was highly valued. Civilian officials pointed to the negative effects of work of the military men: the dominance of patterns harmful in diplomacy, such as the lack of respect for individualism, combating criticism (even of unjust decisions), worship of obedience (even against common sense), the lack of professionalism and good manners.

13

Militaryzacja szczególną formą realizacji zadań obronnych : wybrane problemy przygotowań do militaryzacji

44%

Kuliczkowski M.

Wiedza Obronna

|

2011

|

tom nr 2

67--98

14

Szkodliwe stereotypy

44%

Żebrowski A.

Wiedza Obronna

|

1999

|

tom nr 1

139--143

15

Wyzwania XXI wieku

44%

Wesołowska E. A.

Wiedza Obronna

|

2000

|

tom nr 4

3--9