Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  mikrosfery
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
tom R. 57, nr 4
160-165
PL
Przedstawiono wybrane możliwości zastosowania mikrosfer glinokrzemianowych powstających przy spalaniu węgla kamiennego, jako dodatku do materiałów budowlanych. Biorąc pod uwagę podstawowe cechy użytkowe mikrosfer, przede wszystkim ich niską gęstość pozorną, niski współczynnik przewodzenia ciepła, niewielkie rozwinięcie powierzchni i stosunkowo dużą odporność termiczną mikrosfery stanowią lekki wypełniacz o szerokich możliwościach zastosowania, przede wszystkim jako składnik płyt izolacyjnych, dodatek do zapraw i betonów lekkich. Materiały takie mogą być również wykorzystane do wytwarzania barier ograniczających rozprzestrzenianie się ognia.
EN
Cenospheres are the hollow particles of fly ash with density less than 1,0 g/cm3, usually filled with CO2. In spite of very small content of cenospheres in fly ash from coal combustion in Power Station the method of recycling by flotation allows to obtain relatively large amount of cenospheres. In this paper the basic properties of cenospheres and the possibilities of use the cenospheres in building materials' technology, mainly as lightweight filler of cement-based insulating board, mortars and concretes, are presented. Different futures application of cenospheres in this field are also shown.
EN
Microspheres are formed during the mineral transformation stage in coal combustion. Their content in fly ashes from the combustion of different types of coals varies over a rather wide range from 0.01 to 4.8 wt.%. The microspheres have three main elements, silicon, aluminum and iron, the oxides of which account for about 89.0 wt.% of the material. Mineralogical analysis using XRD shows that microspheres mainly contain mullite and quartz as the main crystalline phases. The size of microspheres varies between 5 and 500 µm and the most common dimension is 20÷300 µm. Microspheres are characterized by a low bulk density (0.2÷0.8 g/cm3 ) and can be easily separated by gravitational methods in the form of a concentrate in aqueous media or collected from the water surface of lagoons intended for storing of fly ash and slag. The unique properties of microspheres suggest the wide range of their use. They are currently used as lightweight filler which improves the thermal insulation properties of mortars and concretes based on mineral binders.
PL
Mikrosfery - drobna frakcja popiołów lotnych - powstają w procesie konwencjonalnego spalania węgli kamiennych. Ich zawartość w popiołach lotnych ze spalania różnych gatunków węgla zmieniać się może w szerokim zakresie: od 0,01 do 4,8 wag.%. Pod względem składu chemicznego głównymi składnikami mikrosfer w formie tlenkowej są krzem, glin i żelazo, stanowiące około 89% ich masy. Ich skład mineralny to głównie: kwarc i mulit. Wielkość cząstek sferycznych waha się od 5 do 500 µm, jednak rozmiar większości cząstek mieści się w granicach od 20 do 300 µm. Mikrosfery charakteryzują się niską gę- stością w zakresie 0,2÷0,8 g/cm3 . Na tej podstawie mogą być łatwo oddzielone metodą flotacji w środowisku wodnym, z powierzchni lagun lub bezpośrednio z basenów osadniczych. Wyjątkowe właściwości mikrosfer sugerują szerokie możliwości wykorzystania. Dzięki właściwościom pucolanowym mikrosfery wykorzystywane są jako lekki wypełniacz poprawiający własności termoizolacyjne zapraw i betonów na bazie spoiw mineralnych.
|
2012
|
tom nr 3
147--154
EN
The polymeric materials known a strong development in all fields. In order to improve the mechanical properties of the polymer, composition is reinforced with different materials. Polyamide 6.6 is a natural polymer with a high level of stiffness, hardness and resistance to shock. In this research studies the influence of the input parameters of the injection process on bending resistance for parts made from materials that have the basic polymer polyamide 6.6, using the glass microspheres reinforcement material at the rate of 30%. Experimental research was based on Taguchi method with six factors and two levels of variation. After the samples were obtained the results are focus on: variation of load deformation during flexural tests, XRD analysis, EDAX analysis and scaning with electron microscope (SEM).
EN
The paper analyses the properties of filter nonwovens modified with triclosan-containing microspheres in order to obtain antibacterial effects. The carrier of triclosan consists of microspheres made of degraded polylactide (PLA) that gradually releases triclosan, providing a uniform dosing of the antibacterial effect. The incorporation of triclosan-containing microspheres into the structure of nonwovens was carried out by padding or spraying a bath containing 2.5% or 5% microspheres. The antibacterial effect and influence of the modification on the air permeability of the filter nonwovens were assessed. The stability of the antibacterial effect was assessed on the basis of simulation tests with the use of a test stand operating with an air conditioner. Analysis of the results obtained showed that the modification used allows one to attain very good antibacterial properties. Better effects can be obtained with the use of the padding technique than by spraying. The simulation tests of nonwoven padded with a bath containing 5% of microspheres and performed with the use of an air conditioner showed that the antibacterial effect was stable for 12 months.
PL
Przedmiotem publikacji jest analiza właściwości włóknin filtracyjnych modyfikowanych mikrosferami z triclosanem, w celu uzyskania efektu antybakteryjnego. Nośnikiem triclosanu są mikrosfery z degradowalnego polilaktydu (Polylactide - PLA), który powoduje stopniowe uwalnianie triclosanu zapewniając równomierne dawkowanie działania antybakteryjnego. Wprowadzenie mikrosfer z triclosanem w strukturę włóknin wykonano metodą napawania i natryskiwania kąpielą zawierającą 2,5 i 5% mikrosfer. Dokonano oceny efektu antybakteryjnego oraz wpływu modyfikacji na przepuszczalność powietrza włóknin filtracyjnych. Trwałość efektu antybakteryjnego oceniono na podstawie symulacyjnych badań na stanowisku badawczym pracującym z urządzeniem klimatyzacyjnym. Analiza wyników wykazała, że zastosowana modyfikacja pozwala na uzyskanie bardzo dobrych właściwości antybakteryjnych. Lepsze efekty uzyskuje się przy zastosowaniu techniki napawania niż natryskiwania. Badania symulacyjne, na urządzeniu klimatyzacyjnym, włókniny napawanej kąpielą o stężeniu 5% mikrosfer, wykazały trwałość efektu antybakteryjnego w okresie ponad 12 miesięcy.
PL
W artykule przedstawiono analizę wybranych właściwości fizycznych oraz mechanicznych PVC modyfikowanego środkiem porującym w postaci mikrosfer polimerowych z czynnikiem porującym. Proces modyfikacji przeprowadzono metodą wytłaczania porującego w zmienionych warunkach przetwórstwa. Badania wykazały znaczący wpływ dodanego środka porującego na badane właściwości. Gęstość wytłoczyn o największej zawartości mikrosfer zmniejszyła się o 40%. Oznaczona wytrzymałość na rozciąganie również zmniejszyła się na skutek dodania środka od 40% w wytłoczynach zawierających 0,25% wag. do 63% w wytłoczynach zawierających 1% wag. mikrosfer. Wydłużenie przy zerwaniu zmniejszyło się o około 40% w wytłoczynach zawierających 0,25% wag. mikrosfer, wartość nie zmieniała się w przypadku większej zawartości mikrosfer. Widoczne zmiany nastąpiły także w barwie otrzymanych próbek.
EN
Article presents analysis of selected physical and mechanical properties of PVC modified with blowing agent in the form of polymeric microspheres with the blowing factor. Modification process was carried out by the cellular extrusion method with changed processing conditions. Research have shown significant influence of added blowing agent on measured properties. Density of the extrudates according to the highest content of microspheres decrease about 40%. Tensile strength also decreased on the cause of added blowing agent from 40% in the extrudates containing 0,25% wt. to 63% in the extrudates containing 1% wt. of microspheres. Elongation decrease about 40% in the extrudates containing 0,25% wt., this value was not changed in case of higher content of the micropsheres. Visible changes were also obtained in the color measurement of the samples.
PL
Receptury zaczynów cementowych o niskiej gęstości tzw. lekkich są najczęściej używane do uszczelniania kolumn rur okładzinowych posadowionych w słabozwięzłych formacjach geologicznych i warstwach sypkich. Zastosowanie takiej receptury pozwala obniżyć wartość ciśnienia hydrostatycznego, dzięki czemu zaczyn nie powoduje rozszczelinowania delikatnej struktury ściany otworu. Obniżenie gęstości zaczynu jest możliwe poprzez wprowadzenie lekkich dodatków wypełniających. Najczęściej stosowanym wypełniaczem lekkim są mikrosfery. Jednak zastosowanie tego dodatku powoduje zmianę parametrów reologicznych, co nie pozostaje bez wpływu na przetłaczalność projektowanego zaczynu. W celu uzyskania odpowiedniego wypełnienia zaczynem cementowym przestrzeni pierścieniowej lub pozarurowej należy w taki sposób projektować jego parametry reologiczne, aby uzyskać odpowiednie wyparcie płuczki z otworu oraz jak najlepsze wypełnienie skawernowanej ściany otworu. W tym celu niezbędne jest obniżenie wartości parametrów reologicznych zaczynu. Jednakże niskie wartości lepkości plastycznej i granicy płynięcia mogą skutkować nadmiernym frakcjonowaniem zaczynu zawierającego dodatek mikrosfer, wskutek czego zarówno zaczyn cementowy i powstały z niego w otworze płaszcz cementowy nie będzie wykazywał odpowiedniej jednorodności. W związku z powyższym, aby odpowiednio zaprojektować recepturę zaczynu lekkiego, którego gęstość regulowana jest przez wprowadzenie dodatku mikrosfer należy wcześniej określić zmianę wartości parametrów reologicznych pod wpływem dodatku mikrosfer, co zostało omówione w niniejszym artykule. W publikacji przedstawione zostały wyniki prac dotyczące zmiany parametrów reologicznych zaczynu lateksowego pod wpływem wzrastającej ilości mikrosfer. Zaprojektowano 6 zaczynów, pośród których 3 receptury stanowiły punkty odniesienia, a kolejne trzy to zaczyny modyfikowane 40%-ową ilością mikrosfer. Zaczyny bazowe zawierały 5% mikrosfery w stosunku do masy cementu, a nowo opracowane receptury na podstawie których badano wpływ dodatku mikrosfer zawierały 40% mikrosfer glinokrzemianowych. Projektowane zaczyny przeznaczone były dla warunków otworowych o zakresie temperatur od 30°C do 70°C i odpowiadających im ciśnień złożowych w zakresie od 5 MPa do 20 MPa. W trakcie realizowania prac badawczych skoncentrowano się na wpływie dodatku mikrosfer na parametry reologiczne zaczynu lekkiego ze względu na to, że dodatek ten jest najczęściej stosowanym materiałem wypełniających, a uzyskane wyniki prac mogą być pomocne podczas projektowania kolejnych nowych receptur zaczynów o obniżonej gęstości.
XX
Lightweight cement slurry are most often used to seal columns of casing pipes set in weakly compact geological formations and loose layers. By using this cement slurry the hydrostatic pressure can be lowered, so that the slurry does not fracture the delicate structure of the borehole wall. Lowering the slurry density is possible by introducing light fill-up additives. Microspheres are the most commonly used light fillers. However, the use of this additive causes a change in rheological parameters, which has an impact on the transferability of the designed cement slurry. In order to obtain adequate cement slurry filling of the annular space, its rheological parameters should be designed in such a way so as to obtain adequate displacement of the mud from the hole and the best possible filling of the caved wall of the borehole. To this end, it is necessary to lower the rheological parameters of the cement slurry. However, low values of the plastic viscosity and the flow limit may result in excessive fractionation of the slurry containing the addition of microspheres, as a result of which both the cement slurry and the cement sheath resulting from it will not show adequate homogeneity. Therefore, in order to properly design the lightweight slurry recipe, whose density is regulated by the addition of microspheres, one must first determine the change in the value of rheological parameters under the influence of the addition of microspheres, which was discussed in this article. The publication presents the results of works on the change of rheological parameters of latex cement slurry under the influence of increasing number of microspheres. Six slurries were designed, of which three recipes were reference points, and the next three were modified with 40% of the microspheres. The base cement slurries contained 5% microspheres in relation to the mass of cement, and the newly developed recipes on the basis of which the effect of the addition of microspheres was investigated contained 40% aluminosilicate microspheres. The designed slurries were intended for well conditions with a temperature range from 30°C to 70°C and corresponding reservoir pressures in the range from 5 MPa to 20 MPa. During the research, the focus was on the impact of the addition of microspheres on the rheological parameters of lightweight cement slurry, because this addition is the most commonly used filling material, and the results obtained can be helpful when designing, new, reduced density cement slurry recipes.
9
Content available remote Polyglycidol—how is it synthesized and what is it used for?
63%
EN
This paper presents a short review on the synthesis and properties of polyglycidol (PGL) and its derivatives and on selected medical applications of polyglycidol-containing materials. These materials are often used in the fabrication of medical diagnostic tests and biosensors as well as in bioseparation, biocatalysis and drug delivery systems. Various methods for the polymerization of glycidol (cationic, anionic) are described. Regardless of the synthesis method, each glycidol polymerization process yields branched macromolecules. However, glycidol with protected hydroxyl group can be anionically polymerized, which yields linear polyglycidol after deprotection of the hydroxyl groups. Modifications of the polyglycidol hydroxyl side and end groups and the syntheses of polyglycidol-containing copolymers with various architectures are discussed. A macromonomer, the polyglycidol derivative, -tert-butoxy- -vinylbenzyl-polyglycidol was used as a surfmer in emulsion polymerization of styrene in water. This synthesis method produces core-shell microspheres [P(S/PGL)] that possess a very low (usually less than 1.06) diameter dispersity parameter Dw/Dn (where Dw and Dn denote the weight and number average diameters, respectively). The relationships between the concentration of macromonomer in the polymerization mixture and the concentration of polyglycidol in the particle interfacial layer, final particle diameters and the suitability of the particles for binding biomolecules are discussed. Selected applications of the polyglycidol macromonomer and P(S/PGL) microspheres for the preparation of some materials are described.
PL
Artykuł stanowi krótki przegląd metod syntezy i właściwości poliglicydolu (PGL) oraz jego pochodnych a także opisuje wybrane zastosowania medyczne materiałów z ich udziałem. Materiały takie są wykorzystywane często do wytwarzania diagnostycznych testów medycznych i biosensorów, jak również w bioseparacji, biokatalizie i systemach dostarczania leków. Omówiono kationową i anionową metodę polimeryzacji glicydolu. Niezależnie od sposobu jej przeprowadzenia, uzyskuje się produkt o rozgałęzionej strukturze łańcucha. Liniowe polimery glicydolu mogą być natomiast otrzymane w wyniku anionowej polimeryzacji glicydolu zawierającego zablokowaną grupę hydroksylową, po przeprowadzeniu deprotekcji. Przedstawiono sposób modyfikacji końcowych oraz bocznych grup hydroksylowych poliglicydolu oraz syntezę kopolimerów glicydolu o różnej architekturze makrocząsteczki. Opisano zastosowanie makromonomeru a-tert-butoksy-w-winylobenzylo-polyglycidolu jako surfmeru w emulsyjnej polimeryzacji styrenu w wodzie. W taki sposób wytworzono mikrosfery [P(S/PGL)] typu rdzeń-otoczka (core-shell) o bardzo małej (zwykle poniżej 1,06) dyspersji rozmiarów Dw/Dn (gdzie Dw i Dn oznaczają, odpowiednio, liczbowo średnią i wagowo średnią średnicę mikrosfer). Przedstawiono zależności pomiędzy stężeniem makromonomeru w mieszaninie reakcyjnej a stężeniem poliglicydolu w granicznej warstwie cząstek, ostatecznym rozmiarem powstających cząstek oraz przydatnością tak otrzymanych mikrosfer do wiązania związków biologicznych. Opisano także wybrane sposoby wykorzystania makromonomeru poliglicydolowego oraz uzyskanych mikrosfer P(S/PGL) do syntezy materiałów do zastosowań biomedycznych.
EN
A significant part of medical, fibre-based materials are antibacterial textile fabrics which can be obtained by various advanced technologies. The application of new nano-technologies offers the possibilities of producing and implementing such products. In this work we present some preliminary tests concerning the irreversible immobilisation of poly(L,L-lactide) microspheres loaded with Triclosan onto viscose nonwoven structures. In the available publications concerning encapsulation techniques, there is no information on trials pertaining to the production of microspheres from poly(L,L-lactide) with Triclosan. The experiments described in this paper were divided into two parts: the synthesis of microspheres with Triclosan (carried out at the Polish Academy of Sciences, Łódź), and the attachment of microspheres to a textile fabric structure (carried out at the Textile Research Institute, Łódź). The results were quantified and the microbiological efficiency of the modified fabrics was examined.
PL
Wśród włókienniczych wyrobów medycznych znaczącą grupę stanowią tekstylia o właściwościach antybakteryjnych, uzyskiwanych przez stosowanie różnych technologii. Zastosowanie nowych technik, związanych z wykorzystaniem nanotechnologii, stwarza nowe możliwości dla produkcji i zastosowania tych wyrobów. W poniższej publikacji przedstawiono wyniki wstępnych prac, których celem było sprawdzenie możliwości trwalej inkorporacji mikrosfer, zawierających triclosan, do struktury włókniny wiskozowej stanowiącej podłoże włókiennicze. Badania wykonano w Instytucie Włókiennictwa przy współpracy Centrum Badań Molekularnych PAN w Łodzi w zakresie przygotowania mikrosfer. Uzyskane wyniki oceniono ilościowo i na podstawie badań skuteczności mikrobiologicznej.
EN
The subject of this paper covers research on the application of encapsulated biocides to achieve anibacterial textile products. Nonwoven with incorporated in its structure Triclosan, encapsulated in biodegradable polylactide, was the material of this research work. The influence of selected parameters of encapsulation and conditions of micro-sphere incorporation into nonwoven structure on the microbiological effect is also described as. Due to a inter-disciplinary approach, the research work was perfomed by Textile Research Institute in co-operation with the Centre of Molecular and Macromolecular Studies in Łódź the Adam Mickiewicz University in Poznań and the Technical University of Łódz.
PL
Przedmiotem publikacji są badania dotyczące wykorzystania biocydów enkapsulowanych, do otrzymywania bioaktywnych wyrobów włókienniczych. Materiał badawczy stanowiła włóknina z wprowadzonym w strukturę triclosanem enkapsulowanym biodegradowalnym polilaktydem. Opisano wpływ wybranych parametrów enkapsulacji i warunków inkorporacji mikrosfer do struktury włókniny, na efekt mikrobiologiczny. Z uwagi na interdycyplinarny charakter tematu badania w były realizowane przy współpracy Instytutu Włókiennictwa z Centrum Badań Molekularnych w Łodzi, Uniwersytetem im. A. Mickiewicza w Poznaniu i Politechniką Łódzką.
12
Content available remote Nowe biodegradowalne polimery biomedyczne na bazie kwasu bursztynowego
63%
PL
W niniejszym przeglądzie literaturowym (41 poz. lit.), przedstawiono nowe funkcjonalne poliestry i poli(estro-bezwodniki) otrzymywane na bazie kwasu bursztynowego. Opisano właściwości poli(bursztynianu 3-alliloksy-1,2-propylenu), możliwości jego wykorzystania jako składnika biodegradowalnych cementów kostnych oraz metody utleniania grup allilowych w łańcuchach bocznych do innych grup funkcyjnych, w tym epoksydowych, umożliwiających wykorzystanie uzyskanych żywic poliestrowo-epoksydowych do formowania biodegradowalnych implantów kości. Przedstawiono rozwiązania dotyczące syntezy poli(estro-bezwodników) opartych na oligo(bursztynianie 3-alliloksy-1,2-propylenu). W celu wytworzenia polimerów o zróżnicowanych właściwościach stosowano różne alifatyczne kwasy dikarboksylowe. Omówiono również możliwości konstruowania z wybranych poli(estro-bezwodników), układów polimer-lek w postaci mikrosfer. Otrzymane mikrosfery o strukturze porowatej mogą być wykorzystane w systemach kontrolowanego uwalniania leków dostarczanych do organizmu na drodze inhalacji.
EN
A short review with 41 references on new functional polyesters and poly(ester-anhydride) s based on succinic acid is presented. The properties of poly(3-allyloxy-1,2-propylene succinate) and its possible use as a component of biodegradable bone cements are discussed. The methods for the oxidation of pendant allyl groups to other functional groups, including epoxy, with formation of polyester-epoxy resins potentially used in the preparation of biodegradable bone implants, are described. The second part of the article concerns various synthetic methods available for the preparation of poly(ester-anhydride)s based on oligo(3-allyloxy-1,2-propylene succinate). In order to obtain poly(ester-anhydride)s with different properties, various aliphatic dicarboxylic acidswere employed in the syntheses. Also, the possibility of using selected poly(ester-anhydride) s for the construction of microsphere polymer-drug systems is discussed. The microspheres with porous structure can be used in controlled pulmonary drug delivery.
13
63%
EN
The paper presents the programme of research aimed at finding a recipe for high strength self-compacting and freeze-thaw resistant concrete. The programme included batching five concrete mixtures with varied W/B ratios (0.28-0.36) and various contents of GGBS relative to the mass of cement (0-30% m.c.). The influence of W/B ratio and GGBS content on the strength, water absorption and freeze-thaw resistance of concrete was analysed. Since the combined action of various factors, i.e., a simultaneous use of superplasticizer, air entraining agent and slag, can impede the achievement of the air pore structure with desired parameters, an innovative method of concrete mixture air entrainment was applied. The method involves introducing into the mixture solid particles (microspheres) with specified sizes that remain unchanged and stable over time. It follows from the results that it is possible to design and produce high strength, self-compacting and freeze-thaw resistant concrete with the use of locally available materials.
PL
W artykule przedstawiono program badań, którego celem było opracowanie receptury dla betonu wysokiej wytrzymałości charakteryzującego się samozagęszczalnością i mrozoodpornością. Program badań obejmował wykonanie pięciu betonów o zmiennym stosunku W/S (0.28-0.36) i z różną zawartością żużla w spoiwie w stosunku do masy cementu (0-30% m.c.). Analizowano wpływ stosunku W/S oraz zawartości żużla (GGBS) na wytrzymałość, nasiąkliwość i mrozoodporność betonów. Kombinacja różnych czynników, tj. jednoczesne stosowanie domieszki superplastyfikatora, napowietrzającej i żużla, często powoduje problemy z uzyskaniem pożądanych parametrów struktury porów powietrznych. Dlatego też zastosowano innowacyjną metodę napowietrzania mieszanki betonowej polegającą na wprowadzeniu stałych cząstek (mikrosfer) o określonych wymiarach, które nie zmieniają swoich wymiarów i są stabilne w czasie. Z przeprowadzonych badań wynika, że stosując lokalnie dostępne materiały, możliwe jest zaprojektowanie i wykonanie betonu o wysokiej wytrzymałości, charakteryzującego się samozagęszczalnością i odpornego na działanie mrozu.
EN
Linear and cyclic oligomers of epichlorohydrin were synthesized and converted by reaction with N-methylimidazole into linear or cyclic derivatives fitted with imidazolium ionic liquid groups. These oligomers containing hydroxyl groups were used as macroinitiators of cationic polymerization of L- and D-lactide. Two types of products were obtained: linear polylactides (PLA's) containing a few ionic liquid groups at the chain end and star PLA's containing a few ionic liquid groups at the core. The enantiomeric forms of PLA, poly(L-lactide) (PLLA) and poly(D-lactide) (PDLA) were used for stereocomplexation studies following earlier observation that if PLLA and PDLA containing one imidazolium ionic liquid group at the chain end are mixed in 1,4-dioxane solution, stereocomplex precipitates spontaneously in form of uniform microspheres. In a present contribution it is shown that if more than one ionic liquid group is introduced at the chain ends of PLLA and PDLA, morphology of precipitated stereocomplex is similar to that observed for PLA's fitted with one ionic liquid group but microspheres are slightly less regular. When few ionic liquid groups are present at the core of star PLLA no specific morphology is observed for precipitating stereocomplex with linear PDLA fitted with C4H9O- group. Only when end-groups able to interacting with each other are introduced, specific morphology appears. With ionic liquid end-groups in linear component, stereocomplex precipitates in form of irregular granules while with strongly interacting ureidopirymidine end-groups, microspheres, although not very regular, are formed. These results indicate that well defined morphology (regular spherical particles) is observed when interacting groups are present at the freely moving chain ends but not, when the same groups are embedded and immobilized at the core of star polymers and through it probably are hidden inside polymer random coil.
PL
Otrzymano liniowe i cykliczne oligomery epichlorohydryny, następnie grupy chlorometylowe przekształcono – w reakcji z N-metyloimidazolem – w imidazoliowe, analogiczne do grup występujących w cieczach jonowych. Oligomery zawierające grupy hydroksylowe zastosowano jako makroinicjatory kationowej polimeryzacji L- i D-laktydu, w wyniku której uzyskano dwa rodzaje produktów: liniowe polimery laktydu (PLA) z udziałem kilku grup cieczy jonowej na jednym zkońców łańcucha oraz gwiaździste polimery laktydu zawierające kilka grup cieczy jonowej w centrum gwiaździstej makrocząsteczki. Enancjomeryczne formy PLA: poli(L-laktyd) (PLLA) i poli(D-laktyd) (PDLA) zastosowano do wytworzenia stereokompleksów. Wykazano, że jeśli na końcu łańcucha znajduje się więcej niż jedna grupa cieczy jonowej, morfologia wytrącającego się stereokompleksu jest zbliżona do morfologii obserwowanej w wypadku obecności tylko jednej grupy cieczy jonowej, ale mikrosfery są mniej jednorodne. Wyniki wskazują, że regularne mikrosfery powstają jeśli grupy zdolne do wzajemnych oddziaływań znajdują się na końcach liniowych makrocząsteczek, nie powstają natomiast wtedy, gdy grupy te znajdują się w centrum gwiaździstej makrocząsteczki i są otoczone jej ramionami.
15
Content available remote Influence of selected micro additives content on thermal properties of gypsum
63%
EN
The presented work focuses on the influence of the micromaterials (microspheres, aerogel and polymer hydroxyethyl methyl cellulose) on thermal properties of gypsum. The polymer and the aerogel are used as additives in the weight fraction, up to 1% of pure gypsum and the microspheres in the weight fraction, up to 10% of gypsum. The water-to-gypsum ratio was at the level of 0.75. Non-stationary method and Isomet 2114 experimental setup were applied for the purpose of measurements of thermal parameters. The coefficient of thermal conductivity λ, the specific heat Cp and the thermal diffusivity a were determined. The gypsum with polymer content resulted in more than 15% lower thermal conductivity in comparison to the specimen without HEMC as a result of the different density and total porosity of the material. The gypsum with aerogel and microspheres content resulted in more than 8% and 7% respectively lower values in comparison to the pure gypsum without micro additives. Decrease in thermal conductivity, thermal diffusivity and density with added micro product were observed as a result of structure modifications of the gypsum product.
EN
Developing an effective and safe cancer therapy could significantly reduce the number of deaths and improve the quality of life of treated patients. Nowadays medicine has developed a wide range of anticancer chemotherapeutics but at the same time there is a lack of effective drug delivery methods. Therefore, the development of the targeted drug delivery system which will selectively release drug into the cancer cells is a key challenge of modern medicine. The main aim of the presented research was to investigate the targeting effect of a drug delivery system based on the controlled release of dextran nanoparticles containing the anticancer drug – doxorubicin from the alginate microspheres coated with chitosan multilayers. During the research the physicochemical properties of the alginate microspheres and its stability in the physiological environment were investigated. Moreover, the kinetics of the nanoparticles with doxorubicin release from the alginate microspheres covered with chitosan multilayers was characterized, depending on the thickness of the chitosan layer. Further, the cytotoxicity study of the alginate microspheres covered with chitosan multilayer and containing nanoparticles was performed to determine the therapeutic effect of the released nanoparticles with doxorubicin on the HeLa cells during the in vitro cell culture.
PL
Celem niniejszego artykułu jest inwentaryzacja innowacyjnych technologii odzysku odpadów energetycznych – odpadów pochodzących z procesów spalania paliw i technologii stosowanych do odsiarczania spalin w elektrowniach i/lub elektrociepłowniach. Duża ilość tych odpadów w dalszym ciągu deponowana jest na składowiskach lub magazynowana (rocznie nawet ok. 40%), co naraża je na straty swoich właściwości i co za tym idzie – ogranicza możliwości ich późniejszego zagospodarowania w przemyśle. Branże takie jak górnictwo, budownictwo czy drogownictwo, od lat wykorzystują potencjał surowcowy odpadów energetycznych. Jednak wraz ze wzrostem postępu technologicznego pojawiają się bardziej innowacyjne formy i możliwości wykorzystania odpadów energetycznych, a poszukiwanie coraz to nowszych kierunków ich zagospodarowania staje się wręcz konieczne. Dzięki nowym technologiom wykorzystywanym w procesie spalania paliw (wymuszonym również przez regulacje prawne i zaostrzenia środowiskowe), wytworzone odpady zyskają nowe właściwości. Pozwoli to na ich lepsze zagospodarowanie w takich branżach jak choćby rolnictwo, nanomateriały czy ochrona środowiska, w których udział całości wytworzonych odpadów energetycznych do tej pory wynosił zaledwie ok. 10%, a także na ich wykorzystanie w innych gałęziach przemysłu.
EN
The purpose of this article is an inventory of innovative technologies for the recovery of energy waste – waste from the processes of combustion of fuels and technologies used for flue gas desulphurisation in power plants and/or electrical power and heating plants. A large amount of waste is still deposited in landfills or stored (annually even 40% approx.), which exposes them to loss their properties and thus – limits their possible future development in the industry. Industries such as mining, construction and road construction have used the raw material potential of energy waste for many years. However, with the advancement of technology, more innovative forms and possibilities of using energy waste arise, and finding new and newer directions of their development becomes necessary. Thanks to new technologies used in the fuel combustion process (enforced by legal regulations and environmental exacerbations), the generated waste will gain new properties. This will allow them to be better developed in such industries as agriculture, nanomaterials or environmental protection, where the share of all generated energy waste has so far been only about 10%, and used in other industries.
|
|
tom Vol. 36, nr 6
543--547
PL
Istniejące obecnie na rynku komercyjne mieszanki celulozowe zawierają w sobie toksyczne oraz szkodliwe lepiszcza organiczne będące źródłem bardzo silnych efektów gazotwórczych przy kontakcie z ciekłym metalem, co ma kluczowy wpływ na proces zalewania ciekłym metalem oraz na jakość finalnego produktu, jakim jest odlew. Jako alternatywę autorzy zaproponowali kształtki wykonane z mieszanki celulozowej wzbogaconej w dodatki mineralne proekologiczne, jak perlit ekspandowany oraz wermikulit ekspandowany, a także mikrosfery. W pracy przedstawiono wyniki badań nad właściwościami termicznymi zmodyfikowanej mieszanki celulozowej, z której są wykonywane degradowalne kształtki oraz złączki cylindryczne. Przeprowadzone badania wskazują, iż materiały autorskie zgłoszone do opatentowania mają podobną odporność termiczną do obecnie dostępnych na rynku mieszanek celulozowych, na co wskazują pomiary temperatury stygnącego ciekłego metalu w osi testowanych kształtek wykonanych z różnych mieszanek celulozowych. Zaobserwowano jednocześnie, iż pojawia się efekt egzotermiczny w trakcie stygnięcia ciekłego metalu wydłużający proces krystalizacji w mieszankach zawierających w swym składzie aluminio-silikaty. Uzyskane wyniki badań wykazały, iż opatentowana mieszanka na bazie pulpy papierowej może być z powodzeniem stosowana jako alternatywny materiał wykorzystywany na elementy układów wlewowych do jednorazowych form piaskowych.
EN
Commercially available cellulose mixtures are consisting harmful and toxic binders resulting very high gas emission effects during liquid metal pouring process therefore having influence on the final casting product quality. Authors proposed the opposing alternative solution for fittings made of cellulose mixture modified by mineral ecological additives such an expanded perlite, expanded vermiculite and microspheres. The results on thermal properties of the modified cellulose mixture used for fittings and cylindrical shapes manufacturing are presented in the following article. Conducted examination are showing the authors materials requested to be patented are having similar thermal resistance to commercially already available cellulose samples which is visible on measurements of the liquid metal cooling process inside tested pipes made from different cellulose mixtures. Additionally exothermic effect is appearing during cooling process resulting liquid metal crystallization extension process visible in the samples consisting aluminiosilicates. Received result from investigations are showing the patented mixture based on paper pulp can be used as alternative material used for gating system fittings in the disposable sand moulds.
EN
A comparison of poly(l-lactide) (PLLA) and poly(l-lactide)/hydroxyapatite (PLLA/HAp) biocomposite microspheres fabricated by emulsion solvent evaporation technique designed for laser sintering (LS) applications is presented. Key properties such as thermal and structural as well as geometry, size distribution and powder flowability, which are crucial for this technique, are characterized to validate the applicability of microspheres for LS. The biocomposite microspheres turns out to be more suitable for the LS process than PLLA due to the higher thermal stability, broader sintering window and higher powder flowability.
PL
Porównano właściwości mikrosfer z poli(l-laktydu) (PLLA) i z biokompozytu poli(l-laktyd)/ hydroksyapatyt (PLLA/HAp), przygotowanych metodą emulsyjną z odparowaniem rozpuszczalnika, przeznaczonych do procesu spiekania laserowego (LS). W celu weryfikacji przydatności mikrosfer do LS scharakteryzowano kluczowe dla tej techniki właściwości: termiczne i strukturalne oraz geometrię, rozkład wymiarów i sypkość proszku. Wykazano, iż mikrosfery biokompozytowe wykazują lepsze właściwości predestynujące je do przetwarzania metodą LS niż mikrosfery PLLA, w tym większą stabilność termiczną, szersze okno parametrów spiekania i większą sypkość proszku.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.