Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Which species of small mammals tolerate highly urbanized areas – the study in Warsaw agglomeration and surroundings

100%

Lesiński G. , Gryz J. , Krauze-Gryz D.

|

nr 4

5-13

PL

Celem pracy było określenie stopnia zasiedlania terenów zurbanizowanych przez poszczególne gatunki małych ssaków związanych z podłożem, a co za tym idzie ich tolerancji na zmiany w środowiskach wywołane urbanizacją i częstą penetracją ludzką. Badania przeprowadzono w aglomeracji warszawskiej i na terenach ją otaczających w promieniu 50 km od centrum miasta. Wykorzystano zbiory zrzutek puszczyka Strix aluco zebrane na 85 stanowiskach. Analiza materiału kostnego wykazała 15152 osobniki drobnych ssaków. Gatunkami, które najsilniej penetrowały aglomerację miejską były: Apodemus agrarius, Mus musculus, Talpa europaea, Rattus norvegicus i Microtus subterraneus. Najbliższe centrum stanowiska tych gatunków znajdowały się w odległości 1,3–2,3 km. Natomiast Microtus agrestis, Mustela nivalis, Arvicola amphibius, Neomys fodiens, Muscardinus avellanarius i Sicista betulina wykazały największy stopień unikania środowisk miejskich, a ich stanowiska najbliższe centrum znajdowały się odpowiednio w odległości: 8,2, 8,6, 8,6, 11,2, 17,8 i 20,2 km. Gatunkami, których udział w diecie sów najbardziej zmniejszał się wraz z oddalaniem się od centrum aglomeracji miejskiej, były: A. agrarius i T. europaea, podczas gdy odwrotną zależność wykazano dla M. agrestis i M. avellanarius. Małe ssaki związane z podłożem są wrażliwe na postępującą urbanizację terenu i fragmentację ich środowisk, o czym świadczy fakt, że centralna część aglomeracji warszawskiej była zasiedlana jedynie przez ok. 1/3 gatunków lokalnej fauny.

EN

The degree of penetration of urban habitats by small terrestrial mammals was studied in Warsaw agglomeration and in adjacent areas up to 50 km from the city centre. Study material consisted of pellets of the tawny owl Strix aluco collected in 85 sites, which contained 15,152 remains of individuals of small mammals. The species that penetrated city agglomeration most intensively were: Apodemus agrarius, Mus musculus, Talpa europaea, Rattus norvegicus and Microtus subterraneus. Most central sites of these species were situated 1.3–2.3 km from the city centre. Microtus agrestis, Mustela nivalis, Arvicola amphibius, Neomys fodiens, Muscardinus avellanarius and Sicista betulina showed the lowest degree of penetration of an urban agglomeration (sites closest to the city centre: 8.2, 8.6, 8.6, 11.2, 17.8 and 20.2 km, respectively). Species, whose share among the owls’ prey decreased most with the distance from the city centre, were: A. agrarius and T. europaea. The reverse pattern was found for M. agrestis and M. avellanarius. Small terrestrial mammals are sensitive to the proceeding urbanization and the central part of Warsaw agglomeration is penetrated by only 1/3 of species of the local fauna.

2

Prośrodowiskowe kształtowanie terenów zieleni - propozycje dla dzielnicy Ursynów m.st. Warszawy

89%

Staroszczyk J. , Skowroński A.

|

nr 1

433-446

EN

It is well known that green areas are a significant component of urban environment. Plants influence urban conditions in many ways; they have a positive effect on both people’s health and environmental issues, there are many reasons why the proportion of green areas in cities should be increased. It is important to take advantage of plant properties and suitable methods of shaping green areas to benefit nature. The article emphasizes the importance of comprehensive environmental protection. It presents selected methods of shaping green areas and nursing plants, which are in common use in Western Europe and USA, but are under-used in Poland, the main aim of the article is to propose solutions which allow to shape green areas in the Ursynów district of Warsaw in favor of environmental protection e.g. in a way that makes it possible to preserve biodiversity or reduce drink water use.

3

Factors shaping a breeding bird community along an urbanization gradient : 26-year study in medium size city (Lublin, SE Poland)

89%

Biaduń W. , Żmihorski M.

|

tom Vol. 59, nr 2

381-389

EN

We investigated the spatiotemporal dynamics of a breeding bird community in the urbanized landscape of Lublin city (150 km2, 0.5 million inhabitants, SE Poland). We conducted 211 separate territory mapping surveys during 26 years (1982-2007) in 24 green areas (0.2-30.1 ha in size), distributed along an urbanization gradient. We recorded a total of 16,151 territories of 65 species. According to the estimated species richness, we detected all the species present in the studied plots. The three species community indices (species richness, Shannon-Wiener index and abundance - number of breeding pairs in census plot) increased with increasing tree stand age and area of the site, while it decreased as the proportion of biologically inactive areas increased. The three indices showed significant negative trends as the study period progressed. The mean decreasing rate was 0.2 species and 2.3 territories per year. Distance to the city centre and understorey cover negatively affected bird abundance, while they positively affected species richness and the Shannon index. Tree stand age seems to be the most important of the three indices among the analyzed explanatory variables. Our results show that the diversity of breeding avifauna in an urbanized landscape can be significantly shaped by the proper management of vegetation and size of green areas in the city. The long term decline of the three diversity indices seems to be the most important outcome of our study and requires further research and monitoring.

4

Urban Green Spaces in Brazil: Challenges and Opportunities in the Context of the COVID-19 Pandemic

71%

da Silva R. G. P. , Lima C. L. , Quinn S. D. , Afelt A. , Laques A.-E. , Saito C. H.

|

nr 1

69-88

PL

Wyniki wielu badań wskazują, że dobre samopoczucie mieszkańców miast jest silnie związane z aktywnością fizyczną na terenach zielonych. Podczas pandemii COVID-19 miejskie tereny zielone były uważane za mniej podatne na ekspozycję na zakażenie, dlatego były wykorzystywane jako alternatywne miejsca dla poprawy zdrowia psychicznego. Ponieważ zmagamy się z fizycznymi i psychicznymi konsekwencjami pandemii COVID-19, staje się jasne, że dostęp do miejskich terenów zielonych jest kwestią praw człowieka. Jeśli zmiany w zakresie zrównoważonego rozwoju są rozumiane jako procesy geograficzne, które zachodzą w konkretnych miejscach, miejskie przestrzenie zielone reprezentują rzeczywiste obszary, w których mogą rozpocząć się zrównoważone zmiany, uwzględniające m.in. dobrostan zdrowotny populacji (zgodnie z koncepcją One Health). W badaniu porównano miejskie tereny zielone w pięciu regionach metropolitalnych w Brazylii z wynikami szeroko zakrojonej ankiety przeprowadzonej wśród zarządców miejskich, dotyczącej możliwego wzrostu zapotrzebowania ludności na tereny zielone. Miejskie tereny zielone o powierzchni od 625 m2 zostały zmapowane w 117 gminach, ich łączna powierzchnia 4170 km2 reprezentuje 37,4% przestrzeni miejskich w analizowanych regionach metropolitalnych. Spośród 117 gmin, 49 miało dostępne dane dotyczące zapotrzebowania na tereny zielone w kontekście pandemii. W sumie 20 gmin (reprezentujących wszystkie pięć regionów metropolitalnych) stwierdziło, że nastąpił wzrost odwiedzalności miejskich terenów zielonych, a 13 kolejnych pośrednio zasugerowało możliwe zapotrzebowanie. Nierówna dystrybucja tych przestrzeni uwzględnia perspektywę sprawiedliwości społecznej, jak również aspekty zdrowia publicznego, które obejmują odporność na zmiany klimatu i ryzyko epidemiologiczne (SDG 11).

EN

During the COVID-19 pandemic, urban green spaces were considered less prone to contagion, and thus people adopted them as alternative sites for improving mental health. The One Health concept advocated by health organizations worldwide supports the idea that the well-being of urban residents is strongly linked with physical activity in green areas. As the world grapples with the physical and mental health consequences of the COVID-19 pandemic, it becomes clearer that access to urban green spaces is a human rights issue. This study compared previously-mapped urban green spaces in five metropolitan regions in Brazil with the results of an extensive survey of municipal managers concerning possible increase in demand of population for green spaces. Urban green spaces of over 625 m2 were mapped in 117 municipalities, the total area of 4170 km2 representing 37.4% of the urban spaces analyzed in the five metropolitan regions. Out of these 117 municipalities, 49 had data available concerning demands of green spaces in the pandemic context. Overall, 20 municipalities (representing all five metropolitan regions) stated that there was an increase in visitation in urban green spaces, and 13 more indirectly suggested possible demands. When sustainability transitions are understood as geographical processes that happen in concrete places, urban green spaces then represent real locations where sustainable transitions can begin. The unequal distribution of these spaces also brings into consideration a social justice perspective, as well as aspects of public health that involve climate change resilience and epidemiological risk (SDG 11).