Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

1 Acta Ornithologica

1 2011

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: microbe-host interaction

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Plumage bacterial load is related to species, sex, biometrics and fledging success in co-occurring cavity-breeding passerines

100%

Saag P. , Mand R. , Tilgar V. , Kilgas P. , Magi M. , Rasmann E.

Acta Ornithologica

2011

tom 46

nr 2

Plumage bacteria might influence the trade-off between parental and self-preening efforts in birds, therefore affecting breeding success. However, too little is known about natural variation patterns in plumage bacterial communities for these hypotheses to be thoroughly assessed. We studied the density and phylotypic richness of plumage bacterial assemblages in wild breeding populations of Pied Flycatchers Ficedula hypoleuca and Great Tits Parus major in the same area and breeding season, using flow cytometry and ribosomal intergenic spacer analysis (RISA). The density of plumage bacteria was higher in Tits than in Flycatchers, providing evidence that bacterial microflora differs even between co-occurring hosts that share habitat, nest site and foraging preferences. It is concurrent with the finding that migratory birds might have lower bacterial loads than sedentary birds. In both species bacterial loads were higher in females than in males, which along with two earlier studies, indicates the generality of this sex pattern. A negative correlation between parental body mass and the richness of feather-degrading bacterial phylotypes was found in Pied Flycatchers. In Great Tits, higher bacterial densities in the plumage of parent birds were associated with the production of fewer fledglings. However, the causality of these associations remains to be tested experimentally.

Bakterie występujące na piórach ptaków dorosłych mogą powodować zwiększenie nakładów na pielęgnację piór, a przez to zmniejszać wydatkowanie energii na wysiłek rodzicielski, co w konsekwencji może wpływać na sukces lęgowy. Niewiele jednak wiadomo o zmienności i różnorodności zgrupowań bakterii występujących na piórach, ich przyczynach i skutkach. W pracy badano stopień zainfekowania oraz różnorodność zespołów bakterii występujących na upierzeniu dwóch gatunków dziuplaków — bogatki i muchołówki żałobnej, gniazdujących na tym samym terenie w skrzynkach lęgowych. Materiał — kilka piór pobranych od ptaków dorosłych, został zebrany w tym samym sezonie. W analizach stopnia zainfekowania wykorzystano cytometrię przepływową (flow cytometry) zaś liczbę filotypów opisaną tylko dla grupy bakterii będących w stanie rozkładać keratynę określono za pomocą analizy rybosomalnych sekwencji międzygenowych (RISA — Ribosomal Intergenic Spacer Analysis). Jako czynniki, z którymi starano się powiązać stopień zainfekowania oraz liczbę filotypów wzięto pod uwagę: gatunek ptaka, płeć, kondycję (długości skoku i skrzydła, masa ciała) oraz liczbę piskląt w lęgu danego osobnika (Tab. 1). Stopień zainfekowania oraz liczba filotypów bakterii były większe u bogatki niż muchołówki (Tab. 2, Fig 1). Tym samym uzyskane wyniki potwierdzają wcześniejsze dane sugerujące, że na upierzeniu ptaków wędrownych można stwierdzić mniej filotypów bakterii i niższy poziom zainfekowania niż dla gatunków osiadłych. Dla obu badanych gatunków stopień zainfekowania był większy u samic niż u samców (Fig. 1. Tab. 2), co jest zgodne z podobnymi wynikami dla kilku innych gatunków, wskazując, że może być to zależność ogólna. Dla muchołówki żałobnej stwierdzono negatywną korelacje pomiędzy masą ptaków dorosłych a liczbą filotypów bakterii (Tab. 3). Natomiast u bogatki wyższy poziom zainfekowania bakteriami był powiązany z wyprowadzeniem mniejszej liczby piskląt (Fig. 2). Uzyskane wyniki wskazują, że mikroflora bakteryjna może różnić się pomiędzy gatunkami, które współwystępują na tym samym terenie, użytkując zarówno to samo siedlisko (miejsca żerowania) jak i miejsca lęgowe. Autorzy konkludują, że związki przyczynowo-skutkowe pomiędzy kondycją ptaków, sukcesem lęgowym i zainfekowaniem bakteriami muszą być analizowane z wykorzystaniem eksperymentów.