Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wizja ojczyzny i patriotyzmu w listach pasterskich biskupów chełmińskich okresu międzywojennego

100%

Wojtasiak M.

Studia Pelplińskie

|

2014

|

tom 47

325-338

PL

Zasadniczy cel powyższego artykułu to ukazanie relacji międzyludzkich, wyznawanych wartości oraz wynikających z nich postaw łączących mieszkańców Pomorza z odrodzoną po czasach zaborów ojczyzną. Materiał źródłowy artykułu stanowią listy pasterskie biskupów chełmińskich okresu międzywojennego, którymi byli biskup Augusty Rosentreter (1898-1926) oraz biskup Stanisław Wojciech Okoniewski (1926-1944). W świetle przeanalizowanych listów pasterskich, kwestie odnoszące się do ojczyzny i patriotyzmu zostały ujęte w artykule wokół czterech zasadniczych wątków: definicji ojczyzny (jej wartości), miłości do ojczyzny i jej zewnętrznych przejawów (patriotyzm), współpracy państwa z Kościołem dla dobra obywateli oraz miłości bliźniego i wynikającej z niej troski o dobro wspólne. Charakterystycznym rysem obserwacji hierarchów Kościoła jest podkreślenie znaczenia ludzkiej pracy, odpowiedzialności za tworzenie ojczyzny (także tej politycznej) z dostrzeżeniem Bożej opatrzności w realizowanym dziele.

2

Analiza egzegetyczna wypowiedzi św. Pawła Apostoła „jeden drugiego brzemiona noście” (Ga 6,2) w kontekście Ga 6,1–5

100%

Knut T.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2016

|

nr 23

43-54

PL

Niniejszy artykuł zawiera analizę egzegetyczną Ga 6,2: „Jeden drugiego brzemiona noście”. W czterech punkach zostały omówione zagadnienia tłumaczenia, krytyki, analizy literackiej i egzegetycznej tekstu. Pareneza Ga 6,2 występuje w kontekście wolności i miłości, które są owocem ducha i którymi powinien kierować się w postępowaniu prawdziwy chrześcijanin. Wypowiedź Pawła z Ga 6,2 jest zachętą skierowaną do wszystkich, aby wzajemnie nosili brzemiona innych oraz wraz z grzesznikiem pochylali się nad jego grzechem i pomagali mu go przezwyciężać, aby dokonywało się jego nawrócenie. Termin brzemię wskazuje na ciężar w sensie moralnym. Brzemieniem są więc grzechy, w które każdy człowiek popada. Wzajemna pomoc jest ochroną przed upadkiem moralnym i troską o zbawienie bliźniego. Jest definicją solidarności międzyludzkiej oraz naśladowaniem Chrystusa i wypełnieniem prawa Chrystusowego, którego treścią jest miłość bliźniego.

EN

The present article contains the exegetical analysis of the text from the letter of St. Paul to the Galatians: “Bear one another’s burdens” (Gal 6:2). In four points there are discussed the general issues of the translation, criticism, as well as the literary and exegetical analysis of the text. The paraneasis of Galatians 6:2 appears in the context of freedom and love which are the fruit of the Spirit and which the true Christian should follow in one’s behaviour. St. Paul’s statement from Galatians 6:2 is an incentive directed to all to bear one another’s burdens and, together with the sinner, to lean over his sin and to help him to overcome it, so that his conversion may take place. The term ‘burden’ indicates a weight in a moral sense. Burdens, therefore, are the sins in which every man falls. Reciprocal help is a protection from the moral downfall and a concern for one’s neighbour’s salvation. It is a definition of an interpersonal solidarity as well as the imitation of Christ and the fulfilment of Christ’s law whose essence is the love of the neighbour.

3

Znaczenie terminu rēʽa w przykazaniu miłości bliźniego Kpł 19, 18b

100%

Hanelt T.

The Biblical Annals

|

1972

|

tom 19

|

nr 1

21-33

PL

Das Problem , was im AT Der Ausdruck „der Nächste” bedeutet, ist schon lange diskutiert, doch ist es nicht völlig erklärt. Die Lösung hängt von der Sinnfeststellung des Ausdrucks rēʽa in dem Liebegebot Lev 19, 18b ab. Die literarisch-kritische Forschung hat es beweist, dass dieses Gebot aus dem Dodekalog des Heiligkeitsgesetzes (Lev 19, 13-18) späteres als Verbote des Dodekalogs ist. Die Ausdruck-rea’ - Forschung ni den aussergesetzlichen Texten hat es festgestellt, das rēʽa einen Mensch, mit welchen man zu tun hat, oder einen Benachbarten, z. B. einen Freund, bezeichnet. Rēʽa bedeutet also jeden Mensch, den die Israelit täglich begegnete. Es erhebt sich doch die Frage, ob auch in den gesetzlichen Texten rēʽa dieselbe Bedeutung hat. Manche Forscher, die die Auswahl Israels und seinen vermeintlichen Hass zu den Heiden betonen, meinen, dass rēʽa nur einen Israelit bedeuten kann. Aber man muss nicht vergessen, dass das israelitisch e Gesetzbuch auch von den Fremden handelte, also der Ausdruck rēʽa, als Bezeichnung des Gesetzobjekts, konnte sich nicht auf Israel beschränken. Viele Verfasser meinen, dass Lev 19, 18b nur eine positive Teil des ganzen Gesetzes Lev 19, 18 ist. Es widerspricht dieser Meinung die Tatsache, dass das Gebotweder genetissch noch literarisch keine einheitliche Ganzheit mit dem Verbot Lev 19, 18a bildet, sondern es ist eine ganz eigenartige literarische Einheit. Es wird auch davon beweist, dass ʼāhab zu nāqam und nātar nicht antithetisch steht; es gibt also hier keinen antithetischen Parallelismus. Das Gebot der Liebe rēʽa ist eine Konklusion des ganzen Dodekalogs Lev 19, wo man nicht nur von den Israeliten sagt. Man kann nicht beweisen, dass in den aussergesetzlichen Texten rēʽa nur einen Israelit oder Glaubensgenossen bedeutet: es würde auch sehr schwer anzunehmen, dass im Text des Gesetzes rēʽa eine verschiedene Bedeutung haben sollte. Man muss auch das betonen, dass es im Dt 10, 19 ein früheres gebot der Liebe des Fremden (gēr) gibt, also er konnte nicht aus dem Bereich des Nächstenbegriffs Lev 19, 18b ausgeschlossen werden. Mit dem Begriff rēʽa werden alle Menschen mit den die Israeliten zusammen trafen bezeichnet, also auch die Mitbrüder und gēr. Erst die spätere Beschränkung des Sinnes rēʽa hat den damaligen Inhalt des Nächstenliebegesetzes von Lev 19, 18b verungestaltet.

4

ZASADA EWANGELICZNEJ MIŁOŚCI PODSTAWĄ DZIAŁALNOŚCI OPIEKUŃCZO-WYCHOWAWCZEJ W PROJEKCIE „ADOPCJA SERCA”

84%

Babicki Z.

Forum Pedagogiczne

|

2015

|

nr 1

147-157

PL

Skrajna sytuacja, jaką jest wojna, zagraża zwłaszcza najsłabszym, czyli dzieciom i młodzieży. Dlatego w obliczu sytuacji realnego zagrożenia po ludobójstwie w Rwandzie podjęto natychmiast działania pomocowe i opiekuńcze. Jednym z takich działań był projekt na rzecz dzieci w Afryce o nazwie „Adopcja Serca”. Głównym motywem włączania się w adopcję serca stała się ewangeliczna zasada miłości. Miłość bliźniego jest odpowiedzią na konkretne potrzeby drugiego człowieka. Miłość bliźniego w ujęciu chrześcijańskim oznacza dawanie czegoś z siebie, rezygnowanie z własnych potrzeb na rzecz drugiego człowieka, a także bycie gotowym do poświęcania się dla innych ludzi.

EN

War as an extreme situation threatens especially the most vulnerable, that is, children and adolescents. Therefore, in the face of real danger after the genocide in Rwanda, adequate care and support activities were taken. The program for children in Africa called “Adoption of Heart” was one of them. The evangelical principle of love was the main motive for joining the program. Love of neighbor is a response to the specific needs of others. Charity in Christian terms means giving something of oneself, forgoing one’s own needs for other people as well as being ready to sacrifice oneself for others.

5

MIŁOŚĆ BLIŹNIEGO JAKO NACZELNANORMA ETYCZNA W ŚWIADOMOŚCI MATURZYSTÓW PUŁAWSKICH

84%

Mariański J.

Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW

|

2018

|

nr 3

57-74

EN

Prosocial morality of Poles, including Catholics, remains at a diverse level in Polish society. In this article we present the stances of young Poles towards the principle of love of neighbor as an important moral rule in four aspects: the understanding of love of neighbor; the attitude to the commandment "Love your neighbor as yourself"; and the attitude to the precept to love your enemies. These issues will be discussed in the light of sociological research conducted in Puławy City among high school graduates and technical secondary school graduates in the ‘90s of the 20th century and in the first two decades of the 21st century (from 1994 to 2016). An audit survey was conducted in four the same schools and classes in Puławy City (Duke Adam Czartoryski's High School; Christian Piotr Aigner's High School; and Technical School No. and No. 2). In 2016, 286 questionnaires were used, which constituted 83,6% of the assumed research sample.

PL

Moralność prospołeczna Polaków, w tym i katolików, kształtuje się w społeczeństwie polskim na zróżnicowanym poziomie. W niniejszym artykule przedstawiamy postawy młodych Polaków wobec zasady miłości bliźniego jako ważnej reguły moralnej w czterech aspektach: rozumienie miłości bliźniego, stosunek do przykazania „miłuj bliźniego jak siebie samego” oraz postawy wobec przykazania miłości nieprzyjaciół. Kwestie te zostaną omówione w świetle badań socjologicznych zrealizowanych w Puławach wśród maturzystów z liceów ogólnokształcących i z techników, w latach dziewięćdziesiątych XX wieku i w pierwszych dwóch dziesięcioleciach XXI wieku (od 1994 r. do 2016 r.). Ankietę audytoryjną przeprowadzono w czterech tych samych szkołach ponadgimnazjalnych w Puławach i w tych samych klasach (w I Liceum Ogólnokształcącym im. księcia Adama Czartoryskiego, w Społecznym Liceum Ogólnokształcącym im. Christiana Piotra Aignera, w Technikum nr 1 i w Technikum nr 2). Do dalszych analiz statystyczno-korelacyjnych w 2016 roku włączono 286 ankiet, co stanowiło 83,6% założonej próby badawczej.

6

Spotkać siebie w innych. Droga do braterstwa w encyklice Fratelli tutti papieża Franciszka

84%

Kulesz Z.

Nurt SVD

|

2022

|

nr 2

197-212

EN

The encyclical Fratelli tutti of Pope Francis outlines the concept of fraternity and social friendship, which are directed towards a man embedded in the challenges of our times. Its primary goal is, as always in the papal teaching, to discover the relevance and depth of the Gospel message in the context of socio-political or, more broadly, religious and cultural changes that we are undergoing. All the more, there is a growing need for a proper understanding of the proposals presented by the Pope regarding the sources of the attitude of brotherhood and the ways of implementing Christian love in everyday life. Directing the audience’s attention to the evangelical parable of the Good Samaritan is to help awaken sensitivity to the presence of others and return to the path of building unity and solidarity in the Church and in the world.

PL

Encyklika Fratelli tutti papieża Franciszka zarysowuje koncepcję braterstwa i przyjaźni społecznej, jakie kierują się w stronę człowieka osadzonego w wyzwaniach współczesności. Jej podstawowym celem jest, jak zawsze w nauczaniu papieskim, odkrywanie aktualności i głębi przesłania ewangelicznego w kontekście zmian społeczno-politycznych – czy szerzej: religijnokulturowych, jakie współcześnie się dokonują. Tym bardziej rośnie potrzeba właściwego zrozumienia propozycji przedstawionych przez papieża, a dotyczących źródeł postawy braterstwa oraz sposobów realizacji miłości chrześcijańskiej w codziennym życiu. Skierowanie uwagi odbiorców na ewangeliczną przypowieść o miłosiernym Samarytaninie ma pomóc w budzeniu wrażliwości na obecność bliźnich oraz w powrocie na drogę do budowania jedności i solidarności w Kościele i świecie.

7

Aktualność wskazań błogosławionej Doroty dla człwoeika XXI wieku

84%

Majewska A. E.

Studia Pelplińskie

|

2019

|

tom 53

291-304

EN

Blessed Dorothy of Montau, a well-known Pomeranian saint born in Matowy Wielkie (Montau) on 25 January 1347, is an example of an outstanding sanctity of life. At the age of 17 she gets married. The sacrament of matrimony is to bring her closer to the perfection of life. What gives us a plenty of information on this future hermit are the three fundamental Latin works: “The Life of Dorothy of Montau”, “Dorothy of Montau’s Septililium (1347–1394)” and “The Book of Saints” by Johannes of Marienwerder. The relevance of her blessed life for the 21st – entury people is especially seen in three areas: the love of one’s neighbour, the prayer and the Eucharist. She practices the commandment of love in many acts of charity for the poor. The prayer – a meeting with God – accompanies Dorothy through whole her life. However, the Eucharist is of paramount importance to her and she strives to receive the Holy Communion frequently. Without doubt, Blessed Dorothy is an example of how to achieve sanctity in our lives.

PL

Przykładem „nieprzeciętnej świętości” jest znana na Pomorzu postać błogosławionej Doroty z Mątów Wielkich, która urodziła się w Mątowach Wielkich 25 stycznia 1347 roku. W wieku siedemnastu lat Dorota wychodzi za mąż. Sakrament małżeństwa ma przybliżyć ją do doskonałości. Życie przyszłej rekluzy poznajemy dzięki trzem podstawowym dziełom łacińskim: Żywot Doroty z Mątów, Siedmiolilie Doroty z Mątów (1347–1394) oraz Księga o świętych, wszystkie autorstwa Jana z Kwidzyna. Aktualność przesłania jej osoby oraz błogosławionego życia dla człowieka XXI wieku widać szczególnie w trzech wymiarach: miłości bliźniego, modlitwy i Eucharystii. Miłość bliźniego bł. Dorota realizuje jako podejmowanie różnych uczynków miłosierdzia względem drugiego człowieka. Modlitwa rozumiana jako spotkanie z Bogiem towarzyszy Dorocie przez całe życie. Najważniejsza jest jednak dla niej Eucharystia, dlatego dąży do częstego przyjmowania Jezusa Eucharystycznego do swego serca. Błogosławiona jest wzorem dążenia w swoim życiu do świętości.

8

Świadectwo diakonii dobroczynnej przekonującym sposobem nowej ewangelizacji

67%

Wejman H.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2014

|

nr 2

7-22

PL

Zasadniczym celem artykułu jest ukazanie wartości diakonii dla owocności nowej ewangelizacji. Odpowiedzi na tak postawiony cel szukano w czterech etapach. Najpierw określono naturę diakonii. Jest ona służbą człowieka innym realizowaną w wymiarze nadprzyrodzonym poprzez dzieło apostolatu, a w wymiarze przyrodzonym na drodze dobroczynnej pomocy. Drugim etapem analiz było zaprezentowanie przymiotów świadczącego diakonię. Aby diakonia była efektywna, świadczący ją winien się odznaczać mądrością i pełnią Ducha Świętego, a w udzielaniu pomocy potrzebującemu powinien kierować się serdecznością, dobrocią, cierpliwością i nade wszystko umiłowaniem Boga. Kolejnym etapem analiz było odsłonięcie istoty nowej ewangelizacji. Stanowi ją przepowiadanie orędzia ewangelicznego z nowym zapałem apostolskim przy użyciu nowych metod jego przekazu zrozumiałych dla współczesnego słuchacza i z nową wyrazistością. Ustalenie natury i sposobu realizacji diakonii oraz odsłonięcie istoty nowej ewangelizacji pozwoliło w czwartym etapie ukazać wartość diakonii w procesie owocnego oddziaływania nowej ewangelizacji. Ta wartość jest niezaprzeczalna. Gdy ewangelizacyjna postawa głosiciela ostanie wzmocniona diakonią z jego strony, to przekaz przez niego orędzia ewangelicznego staje się owocniejszy.

EN

The principal aim of this article was to show the fruitfulness of diaconia for the new evangelization. The answer to this ambitious objective sought in four stages. In the first instance determined the nature of diakonia. A service of man to the needs of others carried out in a supernatural through the work of the apostolate, and dimension inherent in the way of charitable assistance. The second stage of the analysis was to present the qualities providing diaconia. To diaconia was effective, providing it should be characterized by wisdom and the fullness of the Holy Spirit, and in providing assistance shall be guided by the need of affection, kindness, patience and above all, love of God. The next stage of analysis was the unveiling of the essence of the new evangelization. They are preaching the Gospel message with the new apostolic zeal, using new methods of communication understandable to the modern listener and his new clarity. Determining the nature and modalities of diaconia, and unveiling the essence of the new evangelization allowed in the fourth stage, show the value of diaconia in the productive impact of the new evangelization. This value is undeniable. When evangelizing preacher attitude is reinforced by the deacons of his hand, the transmission through the Gospel message becomes fruitful.

9

Chrześcijanin świadkiem miłości w świecie. Refleksja pastoralna na podstawie encyklik papieża Benedykta XVI

67%

Przygoda W.

|

tom 3

335-348

EN

Every Christian as a member of Christ’s Church is called to give real testimony about God who is love (1 J 4, 8. 16). This is because God established the Church so that it could be the proponent of the truth and the propagator of God’s love in the world. The testimony of Christian love requires more than a verbal declaration; it requires deeds (1 J 3, 18). The living faith and strong hope is the foundation of Christian testimony of love, and its important manifestation is the Christians’ social life. This is why the Church, from the beginning of its history, not only propagated the truth with the word, but also performed charity service among poor people and ones who needed aid. The Christian caritas and volunteering are an important form of Christian testimony, strengthening the credibility of God’s word preached in the Church. Both volunteers and all Christians need a constant Christian and charity formation.

10

Specyfika posługi charytatywnej Kościoła w ujęciu kard. Paula Josefa Cordesa

67%

Przygoda W.

Roczniki Pastoralno-Katechetyczne

|

2010

|

tom 2

25-38

EN

When announcing the encyclical Deus Caritas Est on December 25, 2005, Pope Benedict XVI added momentum to the discussion of the essence and unique nature of the Church’s charity work. In the discussion of such work, among others, P.J. Cordes’ voice is not to be ignored, not only due to the high position he holds (President of the Papal Council “Cor Unum”) but also his influential publications on charity theology, especially his latest book entitled: Helfer fallen nicht vom Himmel. Caritas und Spiritualität (Eng. Those who give help do not descend from heaven. Caritas and spirituality). In Cardinal’s view, nowadays institutionalized charity work demands an insight into political, economic, sanitary, anthropological and administrative spheres as well as practical skills proved by appropriate certificates. All of this is important and necessary, yet insufficient from the perspective of the charity organizations of the Catholic Church. Only a shift from the legal paradigm to the one of faith will permit a deeper insight into human poverty. Therefore, professionalization of the forms and means should be accompanied by a greater concern for spiritual formation of people who are either professionally or voluntarily involved in the charity mission of the Church.

11

Exempla starotestamentalnych kobiet w interpretacji "Prima Clementis"

59%

Turek W.

Vox Patrum

|

2016

|

tom 66

9-23

EN

Some scholars have recently tried to show that the problems in the Christian community at Corinth were caused in a particular way by women wishing to have a more significant role within the community, and that the primary purpose of Saint Clement’s Letter to the Corinthians was to bring them to order and to show them their proper place in the community’s life and activity. The current study primarily tries to show that Prima Clementis was addressed to the entire Corinthian community. This is followed by an analysis of the passages in which Saint Clement presents the feminine figures of the Old Testament: Miriam (the sister of Moses and Aaron), Lot’s wife, Rahab, Judith, and Esther, and interprets them in the context of the Christian situation at Corinth. In this way, it is shown that Clement, by using the exempla method, creates the image of a perfect, ordered, and harmonious community in which women are outstanding for their strong faith, love, and hospitality.