Przedstawiono wyniki badań kinetyki fotopolimeryzacji kompozycji zawierających dimetakrylan glikolu trietylenowego (TEGDM) (monomer o małej lepkości) oraz 2,2-bis[4-(2-hydroksy-3metakryloiloksy propoksy)fenylo]propan (bisGMA) lub 1,6-bis(metakryloiloksy-2-etoksykarbonylamino)-2,4,4-trimetyloheksan (UDMA) (monomery o dużej lepkości) przy różnych stosunkach molowych reagentów (0–100% mol. TEGDM) oraz w różnych temperaturach reakcji (20–70°C). Podjęto próbę określenia wpływu tych parametrów na szybkość polimeryzacji, stopień przereagowania wiązań podwójnych oraz energię aktywacji procesu. Stwierdzono, że skład kompozycji o największej reaktywności warunkowany jest przede wszystkim lepkością kompozycji wyjściowej, a polimeryzacja takiej kompozycji charakteryzuje się najmniejszą energią aktywacji.
EN
High-viscous 2,2-bis[4-(2-hydroxymethacryloyloxypropoxy)phenyl]propane (I) or 1,6-bis(methacryloyloxy-2-ethoxycarbonylamino)-2,4,4-trimethylhexane (II) and a low-viscous diluent, triethylene glycol dimethacrylate (III), were blended 0–100% (at 10% steps) and photopolymerized (1 mW/ cm2, 366 nm) at 20–70°C (at 10o steps) with 0.2% of 2,2dimethoxy-2-phenylacetophenone as photoinitiator. The rate, final deg. of double-bond conversion, and activation energy were detd. The most reactive compns. (50–70% of III), related to initial viscosity, had the lowest polymn. activation energy. The rate rose with temp. up to 60°C, then fell. The viscosity activation energies were ca. 120 and ca. 90 kJ/mol for I and II, resp.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
2-(9-Carbazolyl)ethyl methacrylate (CEM) and 3-phenyl-7-me-thacryloyloxyethoxy-l-methyl-lH-pyrazolo[3,4-b]quinoline (MEPQ) were synthesized [4, 7] and then copolymerized to produce (99:1), (98:2), (95:5) and (92:8 mol/mol) CEM/MEPQ copolymers. Number and weight-average molecular weights of the copolymers were determined (Table 1). The copolymers were spin-cast from THF solutions at room temperature and dried at 40C for 24 hours to yield films, a few |am thick, used in light-emitting diodes. Electroluminescent (Fig. 3) and photoluminescent emission spectra (Fig. 2) were recorded and the emission bands in the former were found to have been blue-shifted by 11 nm with respect to those in the latter. As the MEPQ content was increased, the emission peaks red-shifted in either type of spectra by about 6 nm.
PL
Zsyntetyzowano metakrylan 2-(9-karbazolilo)etylu (CEM) oraz 3-fenylo-7-metakroiloksyetoksy-l-metylo-lH-pirazolo [3,4-b]chinolmę (MEPQ) (por. [4, 7]), a następnie sporządzono kopolimery (99:1), (98:2), (95:5) i (92:8 mol/mol) CEM/MEPQ. Oznaczono wagowo i liczbowo średnie ciężary cząsteczkowe otrzymanych kopolimerów. Wykonano polimerowe diody świecące typu LED w wyniku naniesienia warstwy elektroluminescencyjnej z roztworów kopolimerów w THF w temperaturze pokojowej i wysuszenie (24 h) w temp. 40"C Zbadano foto- i elektroluminescencję (rys. 2, 3) warstw organicznych w zakresie fal niebieskich i stwierdzono, że w widmach elektroluminescencyjnych pasma emisji są przesunięte o ok. 11 nm w kierunku fal niebieskich. Wraz ze zwiększaniem zawartości MEPQ w kopolimerach pasma emisji w widmach foto- i elektroluminescencyjnych przesuwały się w kierunku czerwieni o ok. 6 nm.
Taste masking is an important factor in the development of dosage forms containing active pharmaceutical ingredients with unacceptable taste. Film coating has been found as the most effective and commonly used approach for taste masking. Depending on the taste masking technology, shell material should be selected from a wide variety of water soluble or insoluble polymers. The present article provides an overview of the commonly used polymers and ready-to-use polymer mixtures employed for taste masking.
PL
Maskowanie smaku jest ważnym czynnikiem w projektowaniu postaci leków zawierających substancje czynne o nieakceptowalnym smaku. Najskuteczniejszą i powszechnie stosowaną metodą maskowania smaku jest powlekanie opracowywanej postaci leku. Materiał otoczki stanowią rozpuszczalne lub nierozpuszczalne w wodzie polimery odpowiednio dobrane w zależności od metody maskowania smaku. W niniejszym artykule dokonano przeglądu polimerów oraz ich gotowych mieszanin, powszechnie używanych w celu zamaskowania smaku leku.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.