Many of toxicity data for metal ions are related to cations. It is neglected that at certain pH such metal cations after ligation may enter complex metal anions. Their net toxicity as well as mechanism of their action on various organisms could be entirely different. In this paper comparative studies are presented on the toxicity of AI, Fe(II), Fe(III), Hg(II), and Zn salts in which the metal atoms have either cationic form or they reside as the central atoms of complex anions. Toxicity is studied in respect to entomopathogenic Steinernema carpocapsae nematodes. It was found that complex anions of the metals under study might be more toxic than their cations.
PL
Większość danych o toksyczności jonów metali dotyczy ich postaci kationowej. Tymczasem, niejednokrotnie spotyka się jony metali stanowiące atom centralny kompleksowego. Na przykład, sole niektórych metali hydrolizują w środowisku, wytwarzając amfoteryczny wodorotlenek, który w sprzyjającym środowisku, zachowując się wobec zasady jak kwas i tworzy sole z kompleksowymi anionami. W niniejszej publikacji zbadano toksyczność jonów kompleksowych Al, Cd, Fe(II), Fe(lII), Hg(II), Pb(II) oraz Zn względem owadobójczych nicieni Steinernema carpocapsae. Okazało się, że takie jony kompleksowe są na ogół bardziej toksyczne niż kationy danych metali.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Przedstawiono wyniki prac związanych z możliwością zastosowania kompleksów kationów metali i pochodnych imidazolu jako środków sieciujących o charakterze utajonym, służących do utwardzania żywic epoksydowych. Otrzymano utwardzacze utajone na bazie kompleksów imidazolu i kationów metali przy stosunku molowym 4:1. Badano czas życia kompozycji, proces sieciowania metodą mikrokalorymetrii skaningowej DSC, spektrofotometrii w podczerwieni FTIR oraz reometrii przy użyciu aparatu ARES. Dodatkowo wyznaczono wytrzymałość na ścinanie łączeń klejowych uzyskanych po wymieszaniu składników oraz po 1 i 3 miesiącach przechowywania samej kompozycji klejowej. Użycie badanych kompleksów jako środków sieciujących spowodowało wydłużenie czasu życia kompozycji do 2 tygodni w przypadku kompleksów 1-butyloimidazolu oraz do trzech miesięcy w przypadku zastosowania kompleksów 2-etyloimidazolu.
EN
Six latent curing agents were prepd. by complexing Cu(II), Ni(II) and Co(II) ions with imidazole (I) derivatives (1:4 mole ratio) in aq. soln. for 30 min. Pot life times were measured by viscosity changes (ARES rheometer) and FTIR spectra during storage. The agents were then used for curing a com. epoxy resin in adhesive joints (Al plates) at 140°C for 4 h. The joints were studied for shear strength during storage. Use of the complexes resulted in extension of the pot life time of the epoxy compn. up to 1 month for 1-Bu-I complexes or up to 3 months for 2-Et-I complexes.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.