Oczyszczanie wody ze szkodliwych związków może się odbywać za pomocą różnych metod, między innymi adsorpcji (wymiany jonowej), dezynfekcji chemicznej, sedymentacji czy technik membranowych. Większość z tych procesów jest mało efektywna oraz wymaga dużych nakładów energetycznych, co generuje dodatkowe koszty, dlatego też konieczne jest usprawnienie istniejących już metod oczyszczania wód. W pracy przedstawiono modyfikację ultrafiltracyjnych membran polimerowych (CA) za pomocą nanorurek węglowych (CNTs). Dzięki właściwościom CNTs można zwiększyć strumień permeatu. W przeprowadzonych badaniach membrany przygotowywano zgodnie z wcześniej opracowaną własną preparatyką i wzbogacano różną ilością nanorurek węglowych. Membrany były wytwarzane metodą inwersji faz, następnie sprawdzano je w procesie ultrafiltracji (UF).
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Preliminary studies concerning characterization of the polymer membrane structure, using the differential scanning calorimetry (DSC) method, are reported. The procedure for the determination of membrane pore radii was checked and modified conditions were applied for commercial cellulosic membranes.
PL
Przedstawiono wyniki wstępnych badań struktury membran polimerowych metodą skaningowej kalorymetrii różnicowej (DSC). Badania te polegały na pomiarze średnicy porów i oszacowaniu rozkładu średnic porów celulozowych membran ultrafiltracyjnych w zakresie 2-50 nm. Zastosowano metodę Ishikiriyamy i in. (1995) polegającą na pomiarze przebiegu topnienia (lub krystalizacji) wody zawartej w porach membrany. W przypadku topnienia i przy założeniu, że pory są cylindryczne, a warstwa wody nie ulegającej krystalizacji ma grubość rzędu l nm, słuszna jest zależność R = (33,3/AT) + 0,68, w której R jest promieniem porów, a AT = T - T0, gdzie T - zmierzona temperatura topnienia, T0 - punkt potrójny wody. W przypadku badanej membrany Cuprophan F18/200 UF5.5 ("Akzo") obliczono z tej zależności średnice porów w zakresie od 5,5 do 8,8 nm. Na podstawie piku topnienia wody krystalizującej można ocenić rozkład średnic porów. Potwierdzono więc przydatność omawianej metody do oznaczania średnicy porów membran ultrafiltracyjnych i dobrano warunki pomiaru w przypadku handlowych membran celulozowych.
The design, operation modes and extension options of an experimental system for testing porous polymer membrane cleaning using supercritical fluids are presented in the paper. The system enables one to carry out batch and continuous cleaning applying supercritical carbon dioxide, organic solvent or mixtures thereof. The system can be extended in order to allow the carbon dioxide recirculation. The experimental results can be used for validation of CFD models.
PL
W pracy przedstawiono konstrukcję, tryby pracy oraz możliwości rozbudowy układu doświadczalnego do badania oczyszczania porowatych membran polimerowych. Układ umożliwia realizację okresowych i ciągłych procesów oczyszczania z zastosowaniem dwutlenku węgla w stanie nadkrytycznym, rozpuszczalnika organicznego lub ich mieszanin. Układ może zostać rozbudowany w celu umożliwienia recyrkulacji dwutlenku węgla w obiegu. Wyniki doświadczalne mogą zostać użyte do walidacji modeli CFD.
Podczas badań określono wpływ początkowego stężenia siarczanów obecnych w chromowych ściekach garbarskich na wydajność i efektywność rozdział filtrowanego roztworu na dwie kąpiele umożliwiając jego ponowne wykorzystanie. Stwierdzono, że wysokie początkowe stężenie siarczanów sprzyja łatwiejszemu przenikaniu jonów chlorkowych przez membranę do permeatu, ale przyczynia się również do wydłużenia czasu potrzebnego na uzyskanie założonego współczynnika zatężenia jonów chromu(III) w retentacie.
EN
The effect of sulphate concentration in chromium tannery wastewater on the productivity and effectiveness of the filtered solution enabling its distribution on two reusable baths was determined. The hight initial sulphate concentration supported the simpler permeation of chloride ions throught the membrane to permeate and also increased the time needed to obtain the defined rate of chromium(III) concentration factor in retentate.
W pracy przedstawiono analizę zastosowania membranowej instalacji separacji dwutlenku węgla ze spalin powstających w bloku energetycznym. Do analizy procesu wychwytu CO2 wybrano membrany polimerowe. W wielu przypadkach nie można osiągnąć żądanego efektu separacji (stopień odzysku oraz czystość otrzymywanego CO2 powinna być na poziomie 90%) przy wykorzystaniu instalacji jednostopniowej. Zastosowanie pojedynczego układu pozwala osiągnąć wysoką czystość produktu kosztem obniżenia stopnia odzysku. Dlatego by uzyskać odpowiednią czystość produktu, a zarazem wysoką wydajność procesu stosuje się układy kilkustopniowe - kaskady membranowe. W artykule głównie skupiono uwagę na wpływie pracy różnych struktur układów dwustopniowych na czystość i stopień odzysku otrzymywanego CO2. Analizowano kaskady membranowe bez i z nawrotem składnika. Badano strukturę układu kaskady odpędzającej (zawrócenie strumienia permeatu) oraz zatężającej (zawrócenie strumienia retentatu) i jej wpływ na jakoś otrzymywanego dwutlenku węgla. Również analizie poddano strukturę układów dwustopniowych bez nawrotu składnika. Oceniane efektywność pracy układu gdy drugi stopień zasilany był permeatem oraz układ z mieszaniem permeatów. Dla wszystkich analizowanych układów badano wpływ ciśnień, powierzchni membran oraz selektywności na charakterystyki procesu separacji - tj. czystość, stopień odzysku CO2 oraz energochłonność procesu.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.