Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Bialka 14-3-3 - rola w regulacji biosyntezy melatoniny

100%

Rosiak J. , Zawilska J. B.

|

tom 52

|

nr 1

35-41

2

Zaburzenia snu w autyzmie

88%

Pałka-Szafraniec K. , Gmitrowicz A. , Makowska I.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2018

|

tom 18

|

nr 4

413-417

EN

Autism spectrum disorder is among the most prevalent neurodevelopmental disorders and represent both a diagnostic and therapeutic challenge. Since symptoms of autism spectrum disorder appear early in childhood, there is a need for appropriate paediatrician training. Studies reveal the multifactorial aetiology of the disorders, which hinders the identification of a definite cause of autism and, consequently, the development of appropriate treatment modality. Growing attention is currently given to studies of conditions co-occurring with autism spectrum disorder, including attention deficit hyperactivity disorder, eating disorders, tics, epilepsy, aggression and self-aggression or sleep disorders. It is estimated that circadian rhythm abnormalities (primarily insomnia, night terrors, nightmares, early waking and excessive daytime somnolence) affect 50–80% of children with autism spectrum disorder. The group of patients with autism spectrum disorder shows a higher prevalence of difficulties with concentration, an impaired intellectual capacity and problems with effective therapy of epileptic seizures. Studies point to the multifactorial aetiology of sleep structure abnormalities including neurotransmitter dysfunction and imbalance of hormones (mainly melatonin and cortisol), gastrointestinal disorders or inadequate sleep hygiene habits. Following the introduction of treatment of circadian rhythm abnormalities a lower prevalence of behavioural disorders, aggression and self-aggression, together with an improvement in memory and concentration, have been noted. Also, promising results have been obtained in studies involving psychoeducation and training of parents in the development of good bedtime routines. Inquiring about the presence of sleep disturbances in patients is always necessary during diagnostic appointments. The prevalence of the problem in the population of children and adolescents with autism spectrum disorder – and its impact on daily functioning – clearly indicate the need to establish appropriate non-pharmacological and pharmacological approaches in the course of further research.

PL

Zaburzenia ze spektrum autyzmu należą do najczęściej występujących zaburzeń neurorozwojowych i stanowią wyzwanie zarówno diagnostyczne, jak i terapeutyczne. Objawy obserwowane są od wczesnego dzieciństwa, co przekłada się na konieczność właściwego szkolenia lekarzy pediatrów. Badania ujawniają wieloczynnikową etiologię zaburzeń, co utrudnia poszukiwania jednoznacznej przyczyny autyzmu, a w konsekwencji – opracowanie odpowiedniego leczenia. Coraz więcej uwagi poświęca się badaniom zaburzeń towarzyszących, takich jak zespół nadpobudliwości ruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi, zaburzenia odżywiania, tiki, padaczka, agresja i autoagresja czy zaburzenia snu. Szacuje się, że problem zaburzeń rytmów okołodobowych (mowa tu głównie o bezsenności, lękach nocnych, koszmarach sennych, wczesnym wybudzaniu i wzmożonej senności w ciągu dnia) dotyczy 50–80% dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. W tej grupie pacjentów częściej obserwuje się trudności z koncentracją, obniżoną sprawność intelektualną, zaburzenia zachowania, a także problemy z efektywną terapią napadów padaczkowych. Badania wskazują na wieloczynnikową etiologię nieprawidłowości w strukturze snu, obejmującą zaburzenia funkcjonowania neurotransmiterów i gospodarki hormonalnej, przede wszystkim melatoniny i kortyzolu, zaburzenia pracy przewodu pokarmowego czy nieprawidłowe nawyki związane z higieną snu. Wśród pacjentów, u których wdrożono terapię zaburzeń rytmów okołodobowych, odnotowano redukcję zaburzeń zachowania, agresji i autoagresji oraz poprawę pamięci i koncentracji. Obiecujące wyniki uzyskano w badaniach, w których przeprowadzono psychoedukację i szkolenie rodziców w celu wdrożenia dobrych nawyków dotyczących przygotowań do snu. W trakcie wizyt diagnostycznych należy ustalić, czy u pacjenta występują nieprawidłowości związane ze snem. Rozpowszechnienie omawianego problemu w populacji dzieci i młodzieży z zaburzeniami ze spektrum autyzmu oraz jego wpływ na codzienne funkcjonowanie jednoznacznie wskazują na konieczność ustalenia właściwych form oddziaływań – zarówno pozafarmakologicznych, jak i farmakologicznych – w toku dalszych badań.

3

Wplyw melatoniny na tworzenie sie pedow przybyszowych rozy miniaturowej White Gem w kulturach in vitro

88%

Kepczynska E. , Skoblinska B. , Kepczynski J.

|

2004

|

nr 2

155-161

4

Jak dziala melatonina?

88%

Poplawski P. T. , Derlacz R. A.

Postępy Biochemii

|

2003

|

tom 49

|

nr 1

9-17

5

Skażenie światłem: co dziś wiemy o jego wpływie na funkcjonowanie organizmu człowieka?

88%

Skwarło-Sońta K.

Kosmos

|

2015

|

tom 64

|

nr 4

633-642

PL

Funkcjonowanie organizmu człowieka i pozostałych mieszkańców Ziemi dostosowuje się do cyklicznych zmian środowiska, czyli naturalnych okresów światła i ciemności (dzień i noc) następujących po sobie z niezmienną regularnością i zawsze zamykających się w 24 godzinach doby. Rytmiczny przebieg procesów fizjologicznych generuje endogenny mechanizm molekularny, tzw. zegar biologiczny, wymagający stałej synchronizacji ze zmieniającymi się warunkami zewnętrznymi. Najważniejszym sygnałem środowiskowym, tzw. dawcą czasu, jest światło odbierane przez specjalne receptory melanopsynowe siatkówki, skąd informacja jest kierowana do głównego (centralnego) zegara mieszczącego się u ssaków w jądrach nadskrzyżowaniowych podwzgórza (SCN). Zegar SCN kontroluje procesy fizjologiczne i zachowanie, przekazuje też informację do szyszynki, produkującej i uwalniającej do krwi melatoninę, która jako hormon ciemności odpowiednio modyfikuje funkcjonowanie narządów docelowych. Zakłócenie naturalnych cykli światła i ciemności zarówno desynchronizuje pracę zegara, jak i zaburza naturalny rytm syntezy melatoniny, w istotny sposób wpływając na funkcje całego organizmu. Coraz powszechniejsze skażenie światłem, czyli jego obecność w niewłaściwym czasie i ilości, wydaje się wiązać z ogromnym wzrostem zachorowań na tzw. choroby cywilizacyjne oraz z postępującą opornością na tradycyjne środki terapeutyczne. W artykule są omówione niektóre aspekty tego wpływu na ludzi na podstawie dostępnych badań populacyjnych.

EN

Diurnal rhythms and seasonal cycles operating in humans and other living organisms adjust their function to the sequence day/night, and allow to anticipate the next day sunrise. Generated by the endogenous molecular mechanism (i.e. biological clock), diurnal rhythms are synchronized with the actual external conditions by the environmental cues, with light being the most potent of them. Coordinating effect of light is exerted through the non-visual pathway starting in the melanopsin containing receptors of the retina and going to the master clock. Located in mammals in the suprachiasmaticus nucleus (SCN), master clock controls majority of downstream physiological processes and behavior. Information on the daily light cycle is sent also to the pineal gland, producing and releasing its main hormone melatonin as a biochemical substrate of darkness, perceived by the effector organs. Interruption of the natural circadian light-dark cycle desynchronizes functioning of the master clock and disrupts the normal melatonin rhythm, leading to the serious pathophysiological consequences. Increasing prevalence of the inappropriate presence of light, i.e. light pollution, adversely affects human physiology, and seems to be responsible for an important increase in several civilization-related illness and, even more dangerous, increased resistance to the conventional treatments. Present article discusses some aspects of the effect of light pollution based on the population studies.

6

Przetwarzanie sygnalu neuronalnego w rytmiczny sygnal hormonalny, czyli krotka historia o szyszynce ssakow jako "transduktorze" neuroendokrynologicznym

88%

Zawilska J. B. , Nowak J. Z.

Wszechświat

|

1997

|

tom 98

|

nr 04

104-106

7

Melatonina i jej receptory

88%

Kowalewska I. , Kmiec M. , Kulig H.

|

nr 09

899-901

8

Melatonina jako antyoksydant

88%

Skrzydlewska E.

Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej

|

2001

|

tom 55

|

nr 6

871-889

9

Melatonina – hormon o plejotropowym działaniu

75%

Brzęczek M. , Słonka K. , Hyla-Klekot L.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2016

|

tom 12

|

nr 2

127-133

EN

Melatonin, a tryptophan derivative, is synthesised in mammals mainly in the pineal gland. It coordinates the biological clock by regulating the circadian rhythm. Its production is dependent on light and its concentrations change with age. Thanks to its specific chemical structure, melatonin is capable of crossing all biological barriers in the organism and affecting other tissues and cells, both in indirect and direct ways. Its mechanism of action involves binding with membrane receptors, nuclear receptors and intracellular proteins. Melatonin shows antioxidant activity. Moreover, its immunomodulatory and antilipid effects as well as its role in secreting other hormones, such as prolactin, luteinizing hormone, follicle-stimulating hormone, somatotropin, thyroliberin, adrenocorticotropin hormone or corticosteroids, are essential. In the recent years, research studies have been mainly focussed on the potential influence of melatonin on the aetiology and development of various disease entities, such as sleep disorders, gastrointestinal diseases, cancers, psychiatric and neurological conditions, cardiovascular diseases or conditions with bone turnover disorders. Indications for melatonin use in paediatrics are being discussed more and more frequently. Among others, authors debate on its use in dyssomnias in children with neurodevelopmental disorders, such as attention deficit hyperactivity disorder, supportive treatment in febrile seizures and epilepsy as well as potential use in paediatric anaesthesia. The molecular mechanism and broad-spectrum action of melatonin have not been sufficiently researched and its clinical relevance is often underestimated. This hormone is a promising link in achieving alternative therapeutic solutions.

PL

Melatonina, pochodna tryptofanu, syntetyzowana u ssaków głównie w szyszynce, koordynuje pracę zegara biologicznego, regulując rytmy dobowe. Jej wytwarzanie pozostaje pod wpływem światła, a stężenie zmienia się wraz z wiekiem. Dzięki specyficznej budowie chemicznej melatonina ma możliwość przekraczania wszystkich barier biologicznych w organizmie i oddziaływania na inne tkanki i komórki w sposób pośredni i bezpośredni. Mechanizm działania tego hormonu obejmuje wiązanie z receptorami błony komórkowej, receptorami jądrowymi i wewnątrzkomórkowymi białkami. Melatonina ma działanie antyoksydacyjne; zasadniczy jest również jej wpływ immunomodulacyjny i antylipidowy, a także rola w wydzielaniu innych hormonów – prolaktyny, lutropiny, folitropiny, somatotropiny, tyreoliberyny, adrenokortykotropiny czy glikokortykosteroidów. W ostatnich latach badania naukowe skupiły się na potencjalnym wpływie melatoniny na etiologię i rozwój różnych jednostek chorobowych, takich jak: zaburzenia snu, choroby przewodu pokarmowego, choroby nowotworowe, psychiatryczne i neurologiczne, choroby układu sercowo-naczyniowego czy choroby przebiegające z zaburzeniami obrotu kostnego. Coraz szerzej opisywane są wskazania do zastosowania melatoniny w pediatrii. Obejmują one m.in. dyssomnie u dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi, takimi jak zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi, leczenie wspomagające w przypadku drgawek gorączkowych i padaczki, jak również potencjalne zastosowanie w anestezji dziecięcej. Molekularny mechanizm i szerokie spektrum działania melatoniny nie zostały jeszcze dokładnie zbadane, a jej znaczenie kliniczne jest często niedoceniane. Hormon ten stanowi obiecujące ogniwo w osiągnięciu alternatywnych rozwiązań terapeutycznych.

10

Fizjologia i patologia reaktywnych form tlenu. XIII. Starzenie sie, melatonina, wolne rodniki

75%

Bartosz G. , Zadzinski R.

Wszechświat

|

1996

|

tom 97

|

nr 04

101-102

11

Melatonina w roslinach

75%

Janas K. M. , Szafranska K. , Posmyk M.

Kosmos

|

2005

|

tom 54

|

nr 2-3

251-258

12

Przegląd doniesień na temat wpływu melatoniny na patogenezę i terapię raka piersi

75%

Grabińska K. , Wróbel M. , Mykała-Cieśla J. , Wichary H.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2010

|

tom 64

|

nr 3-4

58-70

EN

The main role of melatonin is regulation of circadian and seasonal rhythm. Recently there were carried out a lot of researches on the role and potential application of melatonin in prevention and therapy of various dismelaeases. This work is related to researches about the melatonin infl uence on estrogen-dependent breast cancer and application in treating this neoplasm. Probable oncostatic mechanisms i.e. melatonin acting as SERM, SEEM and its infl uence on the hypothalamic – pituitary – reproductive axis, was analyzed. Moreover the relation between circadian disruptions and increase in breast cancer risk were observed. The aim of this work is to show mechanisms melatonin acting and how we can use this hormone in oncology.

PL

Melatonina pełni przede wszystkim funkcję biochemicznego regulatora rytmów okołodobowych i sezonowych, ale szczególne zainteresowanie naukowców wzbudzają udowodnione już jej właściwości antyoksydacyjne i immunomodulujące oraz jej wpływ na regulację wydzielania innych hormonów. W ostatnich latach zostało przeprowadzonych wiele badań dotyczących roli oraz potencjalnego zastosowania melatoniny w profi laktyce i leczeniu różnych jednostek chorobowych. Praca jest przeglądem piśmiennictwa dotyczącego badań nad wpływem melatoniny na patogenezę raka sutka i jej terapeutycznego zastosowania w tym nowotworze. Badano prawdopodobne mechanizmy onkostatyczne dotyczące wpływu na oś podwzgórzowo-przysadkowo-gonadalną oraz działanie melatoniny jako selektywnego modulatora receptora estrogenowego (SERM) i enzymów biorących udział w biosyntezie estrogenów w tkankach obwodowych (SEEM). Ponadto zaobserwowano związek między zaburzeniami rytmu dobowego u kobiet a wzrostem ryzyka zachorowania na raka sutka. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie mechanizmów działania melatoniny i jej zastosowania w onkologii.

13

Wplyw szyszynki na czynnosc ukladu odpornosciowego

75%

Skwarlo-Sonta K.

Biologia w Szkole

|

1997

|

tom 50

|

nr 2

77-86

14

Effect of melatonin supplementation on antioxidant enzyme activities in patients with short- and long-term hypokinesis

75%

Mrowicka M. , Garncarek P. , Miller E. , Malinowska K. , Mrowicki J. , Majsterek I.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2013

|

tom 67

|

nr 2

117-122

EN

NTRODUCTION Hypokinesis may contribute to an increase in oxidative stress in muscle. Melato-nin has been known as a radical scavenger with the ability to remove reactive oxygen species and also is supposed to stimulate antioxidant enzymes including catalase (CAT) and glutathione peroxidase (GPx). The aim of the work was to determine the effect of melatonin supplementation on CAT and GPx activity in the red blood cells of patients with short- and long-lasting hypokinesis. MATERIAL AND METHODS The study group consisted of 33 patients with immobilization, divided into groups depending on hypokinesis duration: short-term immobilization – patients were administered melatonin (5 mg daily) for 10 days and long-term hypokinesis – patients were administered the same dose of melatonin for 30 days. The control group consisted of 17 subjects with normal physical activity, which received the hormone supplement for 10 and 30 days. RESULTS It was found that melatonin supplementation of immobilized patients did not affect CAT activity in either of the analysed groups in comparison to the control group. GPx activity in the group with short-lasting hypokinesis was higher than in the patients after 30 days of melatonin supplementation (p < 0.001). CONCLUSION The results indicate that melatonin supplementation in subjects with normal physical activity increases CAT and GPx activity regardless of the period of administration of the hormone. In the study groups, only in the patients with short-term hypokinesis, 10-day melatonin supplementation may induce increased activity of GPx.

PL

WSTĘP Hipokinezja może przyczynić się do wzrostu stresu oksydacyjnego w mięśniach. Melatonina, jako zmiatacz reaktywnych form tlenu ze zdolnością ich usuwania, być może wpływa na wzrost aktywności enzymów anty- oksydacyjnych, w tym katalazy (CAT) i peroksydazy glutationowej (GPx). Celem pracy była ocena wpływu suplementacji melatoniną na aktywność CAT i GPx w krwinkach czerwonych pacjentów z hipokinezją krótko- i długoterminową. MATERIAŁ I METODY Badaniem objęto 33 pacjentów poddanych ograniczeniu ruchowemu, podzielonych na grupy w zależności od czasu trwania hipokinezji: krótkoterminowa – pacjenci otrzymali melatoninę w dawce 5 mg/dobę przez 10 dni; długoterminowa – pacjenci otrzymali melatoninę w tej samej dawce przez 30 dni. Grupę kontrolną stanowiło 17 osób z prawidłową aktywnością fizyczną, suplementowanych melatoniną przez 10 i 30 dni. WYNIKI Wykazano, że suplementacja melatoniną pacjentów z ograniczeniem ruchowym nie miała wpływu na aktywność CAT w obu badanych grupach w porównaniu z grupą kontrolną. Aktywność GPx w grupie z krótkotrwałą hipo-kinezją była wyższa niż u pacjentów po 30 dniach suplementacji melatoniną (p < 0,001). WNIOSKI Wyniki badań wskazują, że suplementacja melatoniną osób z prawidłową aktywnością fizyczną wpływa na wzrost aktywności CAT i GPx niezależnie od okresu podawania hormonu. W grupach badawczych tylko u pacjentów z hipokinezją krótkoterminową przyjmowanie melatoniny mogło wpłynąć na wzrost aktyności GPx.

15

Serotonin N-acetyltransferase [NAT] Induction in Mammalian Retina: Role of Cyclic AMP and Calcium Ions

75%

Zurawska E. , Nowak J. Z.

|

tom 30

|

nr 1

5-11

16

Melatonina i jej rola w regulacji wodno-elektrolitowej

75%

Skotnicka E. , Hlynczak A. J.

Medycyna Weterynaryjna

|

2001

|

tom 57

|

nr 05

299-303

17

Protective effects of melatonin against oxidative damage of macromolecules caused by selected potential carcinogens

63%

Karbownik-Lewińska M. , Lewiński A.

Folia Medica Lodziensia

|

2010

|

tom 37

|

nr 1

57-67

EN

Reactive oxygen species (ROS) and free radicals are essential for physiological processes in living organisms. However, an overproduction of ROS and free radicals results in enhanced oxidative stress and can lead to several diseases, cancer included. Certain carcinogens may produce ROS, which directly damage macromolecules, leading to cancer initiation. It is expected that melatonin, as a well documented antioxidant, may protect macromolecules against oxidative damage caused by certain carcinogens possessing prooxidative properties. Experimental evidence for the subject in question has been discussed in the survey.

PL

Reaktywne formy tlenu (ROS) i wolne rodniki odgrywają istotną rolę w przebiegu procesów fizjologicznych w organizmach Ŝywych. Nadmierne wytwarzanie ROS i wolnych rodników moŜe jednakŜe prowadzić do nasilenia stresu oksydacyjnego i – w efekcie – do wyindukowania wielu chorób, w tym nowotworów złośliwych. Niektóre kancerogeny mogą indukować wytwarzanie ROS, które – następnie – uszkadzają makrocząsteczki w sposób bezpośredni, wiodąc do inicjacji nowotworzenia. UwaŜa się, Ŝe melatonina, jako dobrze udokumentowana substancja antyoksydacyjna, moŜe zapobiegać uszkodzeniom oksydacyjnym makrocząsteczek wywołanym przez niektóre kancerogeny posiadające właściwości prooksydacyjne; w pracy przedstawiono dowody doświadczalne dotyczące powyŜszych efektów melatoniny.

18

Rola melatoniny w chorobach przewodu pokarmowego

63%

Wiśniewska-Jarosińska M. , Chojnacki J.

Folia Medica Lodziensia

|

2010

|

tom 37

|

nr 1

89-109

EN

Melatonin (MEL) plays a role of an important enterehormone in the gastrointestinal tract. Although more than fifty years have already passed since the moment of its isolation from the pineal gland by Aaron Lerner in 1958, we still reveal new aspects of its action. A number of researchers confirmed the high MEL concentration in the gut tissues, several times surpassing its concentration in peripheral blood. The changes of MEL secretion and metabolism have been described in many gastrointestinal disorders. They can be the consequence of the diseases, but they also do not remain without an effect on the clinical picture of these disorders. With increasing knowledge about physiological function of melatonin and the role of its disturbed homeostasis in the pathogenesis of many gastrointestinal diseases, the indications for its therapeutic use in the supportive treatment of many functional and organic gastrointestinal diseases are being widened. In this paper the authors present a comprehensive review on the role of MEL in the selected diseases of the gut.

PL

Melatonina (MEL) pełni rolę bardzo waŜnego enterohormonu w przewodzie pokarmowym. Pomimo, Ŝe od momentu jej wyizolowania z szyszynki przez Aarona Lernera w 1958 roku minęło ponad 50 lat wciąŜ poznajemy nowe aspekty jej działania. Wielu badaczy potwierdziło wysokie stęŜenia MEL w tkankach przewodu pokarmowego, wielokrotnie przewyŜszające wartości stęŜeń we krwi obwodowej. W szeregu schorzeń układu trawiennego opisano zmiany sekrecji i metabolizmu MEL. Są one często następstwem tych chorób, ale z drugiej strony w istotny sposób mogą takŜe wpływać na ich obraz kliniczny. W miarę poznawania funkcji fizjologicznych MEL oraz roli zaburzeń jej homeostazy w patogenezie wielu schorzeń poszerzamy równieŜ moŜliwości jej terapeutycznego wykorzystania w leczeniu wspomagającym wielu chorób czynnościowych i organicznych przewodu pokarmowego. W pracy przedstawiono zbiorczo informacje dotyczące roli MEL w wybranych chorobach przewodu pokarmowego.

19

Ocena jakości snu w odniesieniu do stężenia serotoniny i melatoniny w surowicy u osób z marskością wątroby

63%

Tomaszewska-Warda K. , Walecka-Kapica E. , Pawłowicz M. , Wachowska-Kelly P. , Chojnacki C.

Folia Medica Lodziensia

|

2014

|

tom 41

|

nr 2

169-180

EN

Sleep disorders occur in people who suffer from liver cirrhosis, this usually involves a change in the rhythm of melatonin secretion and its metabolism. Delayed sleep phase syndrome does not always correlate with the degree of liver damage, indicating the involvement of other factors in its pathogenesis. The aim of the study was to estimate the correlation between the night secretion of the serotonin and melatonin and the degree of sleep disorders. There were 60 patients with liver cirrhosis and 30 healthy subjects (control group) included in the study. Compared to the control group, in the first stage of hepatic encephalopathy (according to West Haven Scale) at 2 o’clock a.m. a low serum melatonin level was observed (57.5±10.2 pg/mL and 41.2±9.4 pg/mL, p<0.05) and even lower concentration of serotonin (171.2±45.0 and 108.4±29.3 μg/mL, p<0.01). These results negatively correlated with the degree of sleep disorders. The obtained results indicate that in patients with liver cirrhosis the changes in the homeostasis of both serotonin and melatonin occur, which can cause sleep disorders.

PL

U osób z marskością wątroby występują zaburzenia snu, co zwykle wiąże się ze zmianą rytmu wydzielania melatoniny i jej metabolizmu. Zespół opóźnionej fazy snu nie zawsze koreluje ze stopniem uszkodzenia wątroby, co wskazuje na udział innych czynników w jego patogenezie. Celem badania było określenie zależności między nocnym wydzielaniem serotoniny i melatoniny a stopniem zaburzeń snu. Do badań włączono 60 osób z marskością wątroby (grupa badana) i 30 osób zdrowych (grupa kontrolna). W porównaniu do grupy kontrolnej, u chorych z pierwszym stopniem encefalopatii wątrobowej (wg skali West Haven) o godzinie 2:00 stwierdzono niższe stężenie melatoniny w surowicy (odpowiednio 57,5±10,2 pg/mL i 41,2±9,4 pg/mL, p<0,05), zaś u osób z drugim stopniem encefalopatii - niższe stężenie serotoniny (odpowiednio 171,2±45,0 i 108,4±29,3

20

Rola melatoniny w patofizjologii i terapii migreny

63%

Zduńska A. , Kochanowski J.

Aktualności Neurologiczne

|

2012

|

tom 12

|

nr 1

50-56

EN

Migraine is one of the most common neurological disorders. In Poland, approximately 4 million individuals suffer from migraine headaches. A migraine headache may last 4-72 hours, is throbbing, moderate to severe in intensity, usually unilateral and is associated with nausea, vomiting, and hypersensitivity to light and sound. Lack of biological markers and inter-individual variations result in problems with correct diagnosis. Pathophysiological basis of migraine remains unclear, but recent research including neuroimaging and genetic studies, has significantly advanced our understanding of migraine pathophysiology. Since over 30 years, there is ongoing research on the role of melatonin – hormone enabling adaptation of the organism to cyclic changes in environmental conditions – in the pathophysiology of migraine. Experimental studies revealed manifold associations between secretion of melatonin and migraine, but this correlation has not been clearly determined. Several studies confirmed altered secretion of melatonin in patients with migraine. Available data assessing melatonin profile in persons with migraine depend on nature of headache (episodic or chronic) and temporal relationship of sampling to headache attack (ictal or interictal). Currently, there are only few reports concerning attempts at using melatonin in the treatment of migraine. Largescale, multicentre trials are necessary to define principles of use of melatonin in the treatment of migraine.

PL

Migrena jest jednym z najczęstszych schorzeń neurologicznych. W Polsce cierpi na nią około czterech milionów osób. Napad migreny zwykle trwa od 4 godzin do 72 godzin i charakteryzuje się wystąpieniem silnego, zazwyczaj połowiczego, pulsującego bólu głowy z towarzyszącymi nudnościami, wymiotami, nadwrażliwością na światło i dźwięki. Brak biologicznych markerów choroby oraz jej zmienny przebieg u różnych chorych powodują trudności w postawieniu właściwej diagnozy. Patofizjologia migreny pozostaje nadal niejasna, ale dzięki licznym badaniom, w tym neuroobrazowym i genetycznym, jesteśmy coraz bliżej pełnego jej poznania. Od ponad trzydziestu lat prowadzone są badania nad rolą melatoniny – hormonu umożliwiającego przystosowanie organizmu do cyklicznie zmieniających się warunków środowiska, w patofizjologii migreny. W badaniach doświadczalnych wykazano liczne powiązania pomiędzy sekrecją melatoniny a patofizjologią migreny, jednak zależność ta nie została jednoznacznie określona. Wiele innych badań dowodzi również zaburzeń sekrecji melatoniny u pacjentów z migreną. Wyniki dostępnych w piśmiennictwie badań oceniających profil melatoniny u pacjentów z migreną zależą od charakteru bólu głowy (epizodyczny czy przewlekły) oraz czasu wykonania pomiaru stężenia melatoniny (w trakcie napadu bólu głowy czy w okresie międzynapadowym). Aktualnie nieliczne są doniesienia dotyczące prób zastosowania melatoniny w terapii migreny. Przeprowadzenie zakrojonych na szeroką skalę, wieloośrodkowych badań jest niezbędne do ustalenia zasad stosowania melatoniny w leczeniu migreny.