Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  mediatyzacja
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
tom 4
EN
Celem artykułu jest refleksja nad ważniejszymi etycznymi aspektami mediatyzacji życia religijnego, do których zaliczono: obecność sacrum w przestrzeni profanum; prawdę jako punkt odniesienia dla medialnych interpretacji doktrynalnych podstaw religii; determinanty życia religijnego w przestrzeni mediów. Artykuł ma charakter przeglądowy. Wykorzystano metodę analizy i syntezy. Udowodniono, że korespondencyjna definicja prawdy stanowi ważny punkt odniesienia w pytaniu o rzetelność informowania o religii. Religijne kwestie o charakterze doktrynalnym domagają się od mediów wierności przekazu, zaś pozostałe kwestie religijne pozwalają na większą swobodę interpretacyjną. Podstawowe determinanty życia religijnego (tożsamość i wynikająca z niej autodeklaratywność wiary, formalna przynależność osoby do danej religii, indywidualne i wspólnotowe praktyki religijne) wymagają od nadawców nie tylko wiedzy z obszaru nauk o komunikowaniu, ale również stosownej wiedzy religijnej. Procesy mediatyzacji dotyczące życia religijnego mają bowiem określone granice użyteczności i stosowalności.
|
|
nr 15
397-416
PL
Dany artykuł ma na celu ukazanie typów stosowanych medialnych form komunikacji oraz specyfiki zmian wywołanych innowacjami technologicznymi w dyskursie politycznym. Jako materiał empiryczny posłużyło ostatnie wydanie corocznego programu telewizyjnego i radiowego Linia bezpośrednia z Władimirem Putinem z 20 czerwca 2019 roku, w którym do kontaktu z obywatelami wykorzystano rozwój cyfrowy. Badanie jest prowadzone z użyciem narzędzi retorycznych oraz w świetle krytycznej analizy dyskursu. Trwająca ponad cztery godziny audycja stanowi przykład, za pomocą jakich nowoczesnych form i w jaki sposób przekształca się oblicze współczesnego dyskursu politycznego: nadawcami stają się tzw. zwykli obywatele poruszający bliskie im problemy, wzrasta użycie elementów potocznych w oficjalnych wypowiedziach dla efektu naturalności, powstaje specyficzne widowisko umożliwiające Władimirowi Putinowi budowanie wizerunku empatycznego, troskliwego i profesjonalnego lidera.
|
|
nr 49
11-22
EN
RESEARCH OBJECTIVE: An answer to the question of how Francis sees the contemporary crisis of the family in the perspective of the functioning of the media – means of social communication. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: I intend to answer the question posed above with the help of critical-quantitative analysis of selected sources, complemented with comparative analysis. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article comprises five parts: 1. “Introduction” – where the problem is sketched. 2. “Crisis of the Family?” – presenting a critical look at the sociological standpoint according to which the contemporary changes to the institution of the family are not marked by the features of a crisis, and Francis’ understanding of a crisis. 3. “Mediatization of the Family” – discussing difficulties with the balancing of the media’s responsibility for the crisis of the family and Francis’ related standpoint. 4. “Model of Communication” – presenting communication-related “relatedness” – according to Francis – between the family and the media and discussing in what sense – according to Francis – the contemporary media are a problem and a threat to the institution of the family; 5. “Conclusion” – containing a summary and conclusions. RESEARCH RESULTS: It results from Francis’ teaching about means of social communication and family that the media are not so much the source of the crisis of the family, as confirm its existence, doing it unilaterally, focusing on the crisis situation of the family. This does not mean that the media cannot be or are not a threat to the family, a danger and a problem. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: According to the author’s best knowledge, interpretation of Francis’ teaching has not yet been presented in source literature.   KEYWORDS: family, the crisis of the family, mediatization, media, communication, model of communication, culture of encounter
PL
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jak Franciszek widzi współczesny kryzys rodziny w perspektywie funkcjonowania mediów, środków komunikacji społecznej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Za pomocą krytyczno-ilościowej analizy wybranych źródeł, uzupełnionej o analizę porównawczą, zamierzam odpowiedzieć na pytanie postawione powyżej. PROCES WYWODU: Artykuł składa się z pięciu części: 1) „Wprowadzenie” – zarysowanie problemu; 2) „Kryzys rodziny?” – krytyczne spojrzenie na socjologiczne stanowisko, według którego współczesne zmiany instytucji rodziny nie mają charakteru kryzysu; rozumienie kryzysu przez Franciszka; 3) „Mediatyzacja rodziny” – o trudnościach z wyważeniem odpowiedzialności mediów za kryzys rodziny; stanowisko Franciszka w tym względzie; 4) Model komunikacji – komunikacyjne – według Franciszka – „pokrewieństwo” między rodziną i mediami; w jakim sensie – zdaniem Franciszka – współczesne media stanowią problem i zagrożenie dla instytucji rodziny; 5) Zakończenie (podsumowanie i wnioski). WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z dotychczasowego nauczania Franciszka o środkach komunikacji społecznej i rodzinie wynika, że media nie tyle są źródłem kryzysu rodziny, ile poświadczają jego istnienie, a przy tym czynią to jednostronnie, skupiając się na kryzysowej sytuacji rodziny. Nie znaczy to, że media nie mogą być czy nie są dla rodziny zagrożeniem, niebezpieczeństwem i problemem. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Jak do tej pory – i wedle wiedzy autora – w literaturze przedmiotu brakuje zaprezentowanej interpretacji nauczania Franciszka.
PL
Pogłębiający się proces mediatyzacji oraz dynamiczny rozwój nowych technologii spowodowały utrwalenie zjawisk, które Jay Blumler i Michael Gurevitch określili mianem kryzysu komunikacji publicznej. Podejmowane rozważania będą zorientowane wokół argumentów na rzecz tezy, że obserwujemy obecnie przesłanki do kategoryzowania przeobrażeń komunikacji politycznej jako drugiej fali kryzysu. Artykuł ma charakter eskploracyjny, teoriopoznawczy, a podejmowane w nim rozważania zorientowane są wokół głównego problemu badawczego związanego z określeniem, czym charakteryzuje się druga fala kryzysu komunikacji politycznej.
EN
The deepening process of mediatization and the dynamic development of new technologies have perpetuated the phenomena that Blumler and Gurevitch called the crisis of public communication. Therefore, in my considerations, I present an argument supporting the thesis that we are currently observing premises for categorizing transformations in communication as the second wave of the crisis. The article is exploratory, epistemological in nature, and the considerations undertaken in it are focused on the main research problem related to determining what characterizes the second wave of the crisis of political communication.
|
2022
|
tom 73
175-191
PL
Artykuł przedstawia wyniki badań poświęconych widoczności kandydatów w wyborach na prezydenta Rzeszowa w czerwcu 2021 roku na łamach dwóch największych dzienników regionalnych wydawanych na Podkarpaciu – „Gazety Codziennej Nowiny” oraz „Super Nowości”. Odpowiednich ram teoretycznych dla opisania zaangażowania mediów, w tym przypadku regionalnych, w proces polityczny dostarczyła koncepcja mediatyzacji polityki. Badania miały charakter zarówno ilościowy, jak i jakościowy. W pierwszym przypadku badano takie kwestie, jak liczba tekstów poświęconych kandydatom, ich powierzchnia i wzajemne proporcje. Podejście jakościowe miało na celu analizę wydźwięku emocjonalnego badanych jednostek – akapitów – i określenie prezentowanego w nich wizerunku kandydata o charakterze pozytywnym, negatywnym lub neutralnym. Wyniki badań pozwoliły wskazać na określone sympatie i antypatie obu analizowanych tytułów.
EN
The article presents the results of research devoted to the presentation of candidates for the presidential election in Rzeszów in June 2021 by two of the largest regional dailies published in the Subcarpathian region – “Gazeta Codzienna Nowiny”, and “Super Nowości”. The concept of mediatization of politics provided an adequate theoretical framework to describe the involvement of the media in the political process. The research was quantitative and qualitative. In the first case, issues such as the number of texts devoted to candidates, their area and mutual proportions were examined. The qualitative approach was aimed at analyzing the emotional overtones of the examined units – paragraphs – and determining the candidate’s image of a positive, negative or neutral character presented in them. The results of the research made it possible to indicate certain likes and dislikes of both analyzed titles.
PL
Intensywny rozwój mediów masowych nie pozostaje bez wpływu zarówno na współczesną komunikację językową Polaków, jak i na system polszczyzny. Wpływ ten jest rozpatrywany przez lingwistów na wielu płaszczyznach i w różnych ujęciach, ale szczególnie dużo miejsca wciąż poświęca się znamionom komunikacji w Internecie. W prezentowanym artykule problematyka zależności przemian językowych uwarunkowanych mediatyzacją życia społeczno-kulturalnego dotyczy modyfikacji semantycznych oraz słowotwórczych. Rozważana jest m.in. kwestia zmiany statusu normatywnego połączeń uznawanych dotychczas za pleonazmy: rzeczywistość realna i fakt autentyczny, które w realiach mediatyzacji stają się jednostkami opozycyjnymi wobec nowych pojęć, takich jak rzeczywistość wirtualna czy fakt medialny. Przedmiotem omówienia jest również niemal reprezentatywny dla ery mediatyzacji neologizm prawdoid, który wyrażą specyfikę przekazów typowych dla dziennikarstwa tabloidowego.
EN
The intensive mass media development, typical of the 21st century, has a significant influence both on contemporary language communication and the Polish language system. This influence is discussed by linguists at many levels and from different perspectives. Yet, the attributes of the Internet communication are subject to the most extensive debate. This article focuses mainly on the issue of language change as conditioned by the mediatisation of the socio-cultural life. Language change as discussed hereby concerns transformations in the field of semantics and word-formation. Problems addressed in the article include, among others the issue of changes in the normative status of the connections hitherto considered as pleonasms, e.g. real reality and authentic fact. In the context of mediatisation, such pleonastic expressions function in oppositional to such new concepts as virtual reality or media fact. Furthermore, the article discusses a neologism which is virtually an icon of the mediatisation era, namely “prawdoid” [truthoid] that expresses the specificity of messages typical of tabloid journalism.
7
Content available O Kronosach. Garbaczewski rozczytuje Gombrowicza
72%
|
|
nr 39
271-285
EN
The article presents the performance Kronos, directed by Krzysztof Garbaczewski in 2013. The performance was an immediate reaction to the extremely intimate work of art written by Witold Gombrowicz. Garbaczewski is involved in reading and staging Gombrowicz’s work since 2008. The article highlights how the creative method presented in Kronos is portrayed by actors during the performance. Moreover, the author shows the phenomenon of poetry epiphany in the play, the coexistence of corporeality and the mind, the processes of tabooisation of the body and mediatization in the play. The author points to common points in the works of Gombrowicz and Garbaczewski. She also draws attention to how the writer’s authority is invoked, a process through which the director legitimises the theatrical exploration.
|
|
tom 16
129-143
EN
In this article, the author draws attention to the phenomenon of mediatisation (meaning intensive process of compacting the network of connections between media and society). It is noted that the processes of mediatisation penetrate different areas of life (such as family, political, public life, etc.). The author points out the consequences of these processes in the construction of counselling. The various processes of mediatisation in mediated counselling (counselling in mass media) are identified in the article. The starting point is the concept of Winfried Schulz. The author of the article draws particular attention to the four (sub) processes of social change in which the media play a key role. These are: extension, substitution, amalgamation and accommodation. Each of these processes is identified by the author in mediated counselling. Each of them has an impact on the construction of counselling. The author focuses on such phenomena as: exit counselling beyond time and space, extended availability of tips, "suspended advice", replacing the direct interaction by mediated interaction and even by intermediate quasi-interaction, multiplication of different counselling deals in the next (new) means of mass communication, mixing different types of mediated counselling in a range of media, generating problems.
EN
The article focuses on various transmedia projects developed by culinary travelebrities. The aim of the research is to show that the form of transmedia storytelling, based on the flow of content between different platforms (book travelogues, videos, TV programs), is treated by traveling chefs as a tool for building a recognizable and coherent personal brand. The study covers the media activity of three culinary travelebrities: Jamie Oliver, Anthony Bourdain and Robert Makłowicz, whose projects combine journalistic,culinary and travel content with autobiographical discourse. Due to the adoption of such a communication strategy, they effectively influence the attention of the contemporary media audience, but also they build a recognizable and coherent media identity. The research outlined in the article demonstrates that culinary travelebrity focuses primarily on discovering the exotic side of the world. Celebrity chefs are presented in the original scenery where they prepare a kind of media performance simulating authenticity.
PL
Niniejszy artykuł poświęcony jest omówieniu transmedialnych projektów tworzonych przez kulinarnych trawelebrytów. Celem badań jest pokazanie, iż forma opowiadania transmedialnego, której istotą jest przepływ treści pomiędzy różnymi platformami (książkowe trawelogi, materiały wideo, programy telewizyjne), jest dla podróżujących kucharzy narzędziem budowania rozpoznawalnej i sp ójnej marki osobistej. Badaniu poddana została medialna aktywność trzech kulinarnych trawelebrytów: Jamiego Olivera, Anthony'ego Bourdaina oraz Roberta Makłowicza, kt órych projekty łączą elementy warsztatu reportera, kucharza i podróżnika z dyskursem autobiograficznym. Za sprawą przyjęcia takiej strategii komunikowania skutecznie absorbują uwagę współczesnego odbiorcy mediów, budując przy tym rozpoznawalną i spójną medialną tożsamość. Nakreślone w artykule badania pokazały, iż kulinarny trawelebrytyzm skupia się przede wszystkim na odkrywaniu egzotycznej strony świata, a kucharze-celebryci w oryginalnej scenografii przygotowują swoisty medialny performans pozorujący autentyczność.
|
|
nr 34
35-46
EN
The article aims at finding repetitive content and formal elements visible on the websites of female religious congregations in Poland. These websites are a form of media self-presentation of religious communities, they serve informational purposes and, indirectly, the creation of the image of the congregations. The research covered 93 websites of congregations participating in the Conference of Senior Superiors of Religious Congregations. The author distinguishes 4 aspects of the message that add up to the schemes of self-presentation: 1. basis of identification of the community, 2. areas of self-description, 3. invitation to contact, 4. multimedia. The author indicates a relationship between the presumed collective originator and the undefined recipient of the internet message as a probable cause of the predictable structure of the websites analyzed.
PL
Celem artykułu jest odszukanie powtarzalnych elementów treściowych i formalnych, widocznych na stronach internetowych żeńskich zgromadzeń zakonnych w Polsce. Strony te są formą medialnej autoprezentacji wspólnot zakonnych, służą informacji, a pośrednio – kreacji wizerunku zgromadzeń. Badaniami objęto 93 strony internetowe zgromadzeń, uczestniczących w Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych. Autorka wyodrębnia 4 aspekty przekazu, składające się na schematy autoprezentacji: 1. podstawy identyfikacji wspólnoty, 2. obszary autocharakterystyki, 3. zaproszenie do kontaktu, 4. multimedialność. Jako prawdopodobną przyczynę przewidywalnej struktury analizowanych stron głównych wskazuje się relację między zakładanym zbiorowym nadawcą a niedookreślonym odbiorcą komunikatu internetowego.
PL
Media dostarczają ludziom atrakcyjnych tekstów, których głównym lub jedynym celem jest silne pobudzenie emocjonalne i zmysłowe. Odbiorcy czerpią z nich narracje, heurystyki i sposoby interpretacji, których następnie używają do opisu i reprezentowania świata. Zmediatyzowana wyobraźnia ułatwia rozpowszechnianie stereotypów, pogłosek i fałszywych wiadomości.
EN
The mass media provide the auditoria with the attractive texts aiming mainly or solely at the powerful emotional and sensual stimulation. To the auditoria these texts constitute the source of the narratives, heuristics, and interpretations handy in the description and representation of the world. Such mediatized imagination facilitates spreading stereotypes, hearsay and fake news.
|
|
nr 2
39-50
EN
Defining modern politics is not the easiest task, especially because of the stereotypes and pejorative characterization of the term. There are many definitions of politics, but in order to present an understanding of contemporary politics, it is necessary to present how it was defined before, what it was,and what it was supposed to be. The purpose of this study is to try to define contemporary politics taking into account the process of mediatization and classical definitions, and to try to answer the questions: Does modern politics have the same ideals it had before? Does superstition affect the concept of politics? Can politics exist without people? How does the media influence politics, and what is its role in how it is perceived by the public? This article uses an observational, comparative and content analysis method. The article begins with an introduction, followed by the author's reference to antiquity, in order to present the definitions of politics and the superstitions involved. The article is concluded with conclusions, which are an exemplary answer to the question of how modern politics, which cannot exist without human relations, can be defined. On the other hand, the language of modern politics and its actions, which are conveyed by the media, sometimes in a distorted form and only with an emphasis on sensational behavior of people in the sphere of politics, makes it cease to be a common good, a unification of society, an opportunity to make one's own judgments and is only a boring show that society no longer wants to watch.
PL
Zdefiniowanie współczesnej polityki nie należy do najłatwiejszych zadań, szczególnie z powodu stereotypów i pejoratywnego nacechowania tego pojęcia. Istnieje wiele definicji polityki, jednak, aby przedstawić rozumienie współczesnej polityki niezbędne jest przedstawienie, jak wcześniej była definiowana, czym była, a także czym miała być. Celem badania jest próba zdefiniowania współczesnej polityki z uwzględnieniem procesu mediatyzacji i klasycznych definicji, a także próba odpowiedzi na pytania: Czy współczesna polityka ma takie same ideały, jakie miała wcześniej? Czy przesądy wpływają na pojęcie polityki? Czy polityka może istnieć bez ludzi? Jak media wpływają na politykę i jaka jest ich rola w jej postrzeganiu przez odbiorców? W niniejszym artykule została zastosowana metoda  obserwacyjna, komparatystyczna oraz analiza treści. Artykuł rozpoczyna się od wprowadzenia, następie autorka przechodzi do odwołania do starożytności, by w kolejnym kroku przedstawić definicje polityki oraz przesądy, jakie w niej występują. Artykuł jest zakończony wnioskami, które są przykładową odpowiedzią na pytanie, jak można zdefiniować współczesną politykę, która nie może istnieć bez relacji międzyludzkich. Natomiast język współczesnej polityki a także jej działania, które przekazywane są przez media, niekiedy w zniekształconej formie i jedynie z akcentem na sensacyjne zachowania osób w sferze polityki, powoduje, że przestaje ona być dobrem wspólnym, jednoczeniem społeczeństwa, możliwością wydawaniem własnych osądów a jest jedynie nudnym przedstawieniem, którego społeczeństwo nie chce już oglądać.   
|
|
nr 4
213-227
EN
The subject of this article is the phenomenon of phubbing – a new social behavior resulting from the widespread use of modern technologies and online media in everyday life. In the author’s opinion, this phenomenon is an extremely useful exemplification of the consequences of the development of modern mass media technologies and their impact on society, referred in the literature as mediatization. The aim of the text is to collect and present knowledge about phubbing based on a query of sources from various disciplines of social sciences. The phenomenon is interdisciplinary in nature and attracts the attention of psychologists, sociologists, political scientists, communication researchers and representatives of other fields. The article answers research questions about the definition of phubbing, its types, causes and consequences of this phenomenon – in the social context and taking into account the sphere of political communication. The text is also an attempt to place phubbing in a broader context of changes caused by the mediatization of social life, which, in the face of the development and popularization of online media, plays an increasingly important role in political communication.
PL
Przedmiotem analizy podjętej w tekście jest zjawisko phubbingu – nowy fenomen behawioralny wynikający z powszechności wykorzystywania nowoczesnych technologii i mediów online w codziennym życiu. Zjawisko to w przekonaniu Autora stanowi niezwykle użyteczną egzemplifikację wpływu rozwoju technologii współczesnych mediów masowych na odbiorców, które – zgodnie z założeniami determinizmu technologicznego zmieniają użytkowników, ich relacje społeczne i instytucjonalne w procesie określanym w literaturze jako mediatyzacja. Celem tekstu jest poddanie analizie zjawiska phubbingu w oparciu o metodę kwerendy źródeł naukowych. Omawiane zjawisko ma bowiem charakter interdyscyplinarny i przyciąga uwagę psychologów, socjologów, badaczy komunikowania, politologów oraz przedstawicieli innych dziedzin. Artykuł w treści odpowiada na pytania badawcze o definicję phubbingu, jego rodzaje, przyczyny oraz konsekwencje tego zjawiska – w kontekście społecznym oraz z uwzględnieniem sfery komunikowania politycznego. Tekst jest również próbą osadzenia phubbingu w szerszym kontekście przemian wywoływanych przez mediatyzację życia społecznego, która w obliczu rozwoju i popularyzacji mediów online odgrywa coraz istotniejszą rolę w komunikowaniu politycznym.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.