Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

РОЗВИТОК ПОЗИТИВНОЇ МОТИВАЦІЇ УЧБОВОЇ ДІЯЛЬНОСТІ В МАЙБУТНІХ ЕКОНОМІСТІВ ЗАСОБАМИ МАТЕМАТИКИ

100%

Ткач Ю.

Педагогічні науки: теорія, історія, інноваційні технології

|

2016

|

nr 2(56)

426-432

EN

The article reveals the development of positive motivation of educational activity in the future economists by means of mathematics. The article analyzes the development of positive motivation of educational activity of future economists by means of mathematics. A number of conditions that create a positive ground for the development of positive motivation learning are singled out: learning scientific concepts, the disclosure of the terms of their origin, formation of specific training activities, professional orientation, creating contradictions between the known and the unknown, organization of collective action, the use of incentives and condemnation, showing the importance of knowledge creation prospects. It was established that the positive internal motivation is formed in the most advanced students in the fourth year. It is indicated that mathematization of all spheres of human activity leads to a rethinking of established beliefs and educational activities. The conclusion is that mathematics, being an integral part of civilization and learning process, was not only the universal language of science, but also a powerful means of positive motivation of educational activity. The integration of disciplines is realized through the establishment of interdisciplinary connections. The basis for this should be mathematical modeling. As a result, curricula of training future economists included such subjects as “Econometrics”, “Optimization methods and models”, “Riskology”, “Methods of managerial decision-making”, etc. Along with this, there may be a variety of showed results of integration processes in education: at the level of facts, concepts, ideas, laws and so on. The study used a comparison, generalization and diagnostic methods, including questioning. As a result, we conclude that mathematics, being an integral part of civilization and learning process, not only was the universal language of science, but also a powerful means of positive motivation of educational activity. The analysis makes it possible to more effectively develop positive motivation for future economists.

2

The Modern Idea of Progress by Jean A. Condorcet

84%

Podgórski R.

Studia Warmińskie

|

2017

|

nr 54

59-67

PL

Wiek XVIII otwiera się na postęp poznawczy (epistemologia), który staje się rdzeniem postępu historycznego. Sprecyzował je bliżej Robert Turgot (1727-1781). Wiele wniósł w pojęcie „postępu” odczyt Turgota pt. Discours sur l´histoire universalle z 1750 r., w którym przedstawił szeroki program badań historycznych, przedmiotem którego jest ludzkość zmierzająca do doskonałości. Program Turgota realizował zaprzyjaźniony z nim Jean Antoine de Condorcet (1743-1794). Wykładnię swojego programu postępu historycznego zawarł w E squisse d´un tableau historique des progrés de l´esprit humain (Szkic obrazu postępu ducha ludzkiego poprzez dzieje). Był to rok 1794 i w tym roku Condorcet został uwięziony. J.A. de Condorcet zaproponował świecki mechanizm postępu, który miał się odbywać poprzez rozwój wiedzy i nauki. W swym zarysie rozwoju ludzkości Condorcet podkreślał, że postęp ludzkości następuje dzięki wysiłkom ludzi bez ingerencji czynników boskich. Człowiek bowiem posiada zdolność do doskonalenia się dzięki własnemu rozumowi. Dzieje ludzkości rysują się w jego filozofii jako proces linearny, ciągły, przebiegający po wznoszącej się linii, przy czym opis postępu obejmuje nie tylko czasy minione, ale również przyszłość. W ten sposób Condorcet przedstawił perspektywę dalszego rozwoju ludzkości w kierunku ustroju zgodnego z prawem natury i całkowitej eliminacji cierpień. Właśnie ten pogląd Condorceta będzie przyświecał Augustowi Comte’owi (1798-1857) przy budowaniu „filozofii pierwszej” oraz Claude’owi Adrienowi Helvétiusowi (1715-1771) i Paulowi Henry’emu d´Holbachowi (1723-1789).

EN

The 18th century is the opening to cognitive progress (epistemology) which becomes the core of historical progress. They were defined more precisely by Robert Turgot (1727-1781). Turgot’s lecture entitled Discours sur l´histoire universalle of 1750 significantly contributed to the notion of “progress”. The lecture presented a broad programme of historical studies whose object was humanity striving for perfection. Turgot’s programme was implemented by his friend Jean Antoine de Condorcet (1743-1794). He contained the interpretation of his programme of historical progress in Esquisse d´un tableau historique des progrés de l´esprit humain (A sketch of the picture of progress of human spirit through the ages). It was 1794 and in that year Condorcet was imprisoned. Jean Antoine de Condorcet proposed a secular mechanism of progress which was to take place through development of knowledge and science. In his outline of the development of humanity, Condorcet emphasised that the progress of humanity occurs because of efforts of people without interference of divine factors. Man is able to improve due to his own mind. The history of humanity is presented in his philosophy as a linear, continuous process taking place along a rising line, whereas the description of progress includes both past times and the future. In this way, Condorcet showed the perspective of further development of humanity in the direction of a system consistent with the law of nature and the complete elimination of suffering. This view of Condorcet motivated August Comte (1798-1857) when he built the “first philosophy”, and Claude Adrien Helvétius (1715-1771) and Paul Henry d´Holbach (1723-1789).

3

O możliwościach i ograniczeniach matematyzacji nauk biologicznych w XVII i XVIII wieku

51%

Pietrzak Z.

Kultura i Wartości

|

2015

|

nr 15

DE

Im 17. und 18. Jahrhundert fand die Mathematisierung der Naturwissenschaften statt. Dieser Prozess beruhte unter anderem auf der quantitativen Auffassung des Forschungsgegenstands, der mathematischen Definierung grundsätzlicher Begriffe und der mathematischen Strukturierung jener Wissenschaften. Der Prozess der Mathematisierung hing auch von den in ihnen funktionierenden philosophischen Ideen ab, die ihn begünstigen oder ihn vereiteln konnten. Die Eigentümlichkeit der Naturwissenschaften beruhte unter anderem darauf, dass sie von philosophischen Ideen wie Aristotelismus, Vitalismus, Organizismus, Mechanizismus konstituiert wurden, die sich auf die Begriffe der Seele, des Willens und der Empfindungen beriefen.

EN

During the 17th and 18th centuries natural sciences were undergoing a mathematization. This process consisted, among other, in a quantitative approach to objects being researched; in delivering mathematical definitions for fundamental concepts and in shaping mathematical structures of natural sciences. The mathematization understood as a process was depended on some philosophical ideas already present in sciences, what might or might not start up the process of mathematization. Specificity of biological sciences rested on the fact they were being established by philosophical ideas, such as aristotelianism, vitalism, organicism or mechanicism, which referred to the notion of soul, will, experience. Summarised by Zbigniew Pietrzak

PL

W XVII i XVIII wieku dokonywała się matematyzacja nauk przyrodniczych. Proces ten polegał, między innymi, na ilościowym ujęciu przedmiotu badań, matematycznym zdefiniowaniu podstawowych pojęć oraz nadania tym naukom matematycznej struktury. Proces matematyzacji zależał także od funkcjonujących w tych naukach filozoficznych idei, które mogły mu sprzyjać bądź go uniemożliwiać. Specyfika nauk biologicznych polegała między innymi na tym, iż konstytuowały je filozoficzne idee, takie jak arystotelizm, witalizm, organicyzm czy mechanicyzm, które odwoływały się do pojęć duszy, woli, doznań.