Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Otrzymywanie i ocena właściwości nanokompozytów PVC/MMT wytwarzanych metodą rozpuszczalnikową

100%

Pagacz J. , Pielichowski K.

|

2009

|

tom R. 106, z. 1-Ch

95-110

PL

W niniejszym artykule opisano preparatykę i analizę nanokompozytów PVC/MMT wytwarzanych metodą rozpuszczalnikową. Stosowano suspensyjny PVC i nanonapełniacze - naturalny oraz organicznie modyfikowany montmorylonit, a także, jako rozpuszczalnik, cykloheksanon. W celu scharakteryzowania struktury otrzymanych materiałów wykorzystano spektroskopię FTIR oraz metodę WAXD, natomiast wpływ nanonapełniacza na stabilność termiczną nanokompozytów PVC/MMT sprawdzano metodą termograwimetryczną (TG).

EN

In this work results of preparation and analysis of PVC/MMT nanocomposites were presented. The nanocomposites were obtained by the solution casting method, using suspensive PVC and nanofillers - the natural and organically-modified montmorillonite. Cyclohexanone was used as a solvent. The structure of nanomaterials obtained was studied by FTIR and WAXD methods. Thermal stability of PVC/MMT nanocomposites was characterized using thermogravimetric method (TG).

2

Charakterystyka fizykochemicznych właściwości naturalnych krzemianów warstwowych stosowanych w syntezie materiałów nanokompozytowych typu elastomer-faza mineralna

84%

Zaborski M. , Kaźmierczak A. , Szynkowska M. I. , Leśniewska E. , Kunert A.

|

tom T. 85, nr 1

50-54

PL

Zbadano fizykochemiczne właściwości naturalnych krzemianów warstwowych typu bentonitowego w aspekcie ich zastosowania w syntezie nanokompozytowych materiałów elastomernapełniacz mineralny. W badaniach stosowano metody analizy termicznej, ICP-AES, AAS, XRD, analizy teksturalnej i mikroskopii elektronowej połączonej z mikroanalizą rentgenowską SEMEDS. Badania wykazały, że bentonity wykazują podobieństwo strukturalne i teksturalne, natomiast różnią się składem. Stwierdzono, że jako napełniacz mineralny elastomerów najlepiej stosować bentonit słowacki ze złoża Jelesowy Potok, biorąc pod uwagę zawartość żelaza w bentonitach, którego nawet niewielkie stężenie może katalizować starzenie elastomerów.

EN

Sufrace dehydration, dehydroxylation in the octahedral layers, and possible formation of new silicate phases (at >1000K) were studied in four montmorillonite-rich layered bentonites by DTA, DTG, TG , MS, AAS, and EDS, with Aldrich’s synthetic K-10 montmorillonite used as ref. Polish bentonites contained 15–20% Fe2O3 (Slovak, 1.90%), too much to serve as fillers. Each bentonite contained some quartz (neg. effect on elastomer properties) and KFe15MgO5Si4O10. Major elements were mapped on the surface. The Slovak (Jelesova Potok) bentonite, easy to enrich in montmorillonite, was most suitable, and K-10 was inadvisable, as filler.

3

Mechanical Properties of an Electrospun Polymer Fibre-Metal Oxide Nanocomposite Mat

84%

Krupa A. , Jaworek A. , Sundarrajan S. , Pliszka D. , Ramakrishna S.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2012

|

tom Vol. 20, no. 2 (91)

22-27

EN

The paper presents experimental results on the investigations of mechanical properties of nanocomposite mats produced by the method of core-shell electrospinning. By this method, the nanofibers were covered with metal-oxide nanoparticles, co-deposited from colloidal suspension during the process of electrospinning. A novel co-extrusion nozzle, with electrospun polymer solution flowing through the central nozzle and colloidal suspension of nanoparticles through the co-axial annular nozzle, was designed for the production of electrospun nanofibers. The experiments were carried out for the polyvinyl chloride (PVC), polysulphone (PSU) and polyvinylidene fluoride (PVDF) dissolved in suitable solvents. The 5 wt.% of TiO2 particles were suspended in THF with an addition of Dynasylan R Memo (Degussa). The diameter of the produced fibers varied from 400 to 800 nm for an appropriate polymer concentration. The tensile stress at maximum load for polymer mats with TiO2 nanoparticles was 0.64 š 0.05 MPa, 0.25 š 0.03 MPa, and 2.97 š 0.30 MPa for PVC, PSU, and PVDF, respectively. The tensile modulus was 13.2 š 1.1 MPa, 15.2 š 1.5 MPa, and 20.6 š 2.0 MPa, for PVC, PSU, and PVDF, respectively. The sample elongation at break point was 68.2%, 53.1%, and 149% for PVC, PSU, and PVDF, respectively.

PL

W pracy zbadano wytrzymałość mechaniczną na rozciąganie nanowłóknin wytworzonych metodą elektroprzędzenia współbieżnego włókien z nanocząstkami tlenków metali. Metoda ta polega na jednoczesnym elektroprzędzeniu nanowłókien polimerowych i ich pokrywaniu nanocząstkami. W tym celu zaprojektowana została specjalna dysza współbieżna, w której przez dyszę wewnętrzną (centralną) przepływa roztwór polimeru a przez dyszę zewnętrzną (pierścieniową) przepływa koloidalna zawiesina cząstek osadzanych na powierzchni włókna. Badania procesu współbieżnego elektroprzędzenia nanowłókniny przeprowadzono dla polichlorku winylu (PVC), polisulfonu (PSU) i polifluorku winylidenu (PVDF) rozpuszczonych w odpowiednich rozpuszczalnikach. Nanowłókniny pokrywane były nanocząstkami TiO2 tworzącymi w THF z dodatkiem Dynasylan R Memo firmy Degussa 5% zawiesinę koloidalną. Dobierając odpowiednie składniki polimerów i ich rozpuszczalników zapewniających stabilne elektroprzędzenia wytworzono włókna o średnicach od 400 do 800 nm. Naprężenia maksymalne w próbkach włóknin polimerowych z PVC, PSU i PVDF z cząstkami TiO2 wynosiły odpowiednio: 0.64 š 0.05 MPa, 0.25 š 0.03 MPa, i 2.97 š 0.30 MPa. Moduł sprężystości dla tych próbek wynosił odpowiednio: 13.2 š 1.1 MPa, 15.2 š 1.5 MPa, i 20.6 š 2.0 MPa. Wydłużenie względne do momentu zerwania próbki wynosiło 68.2%, 53.1% i 149%.

4

The MWCNTs-Rh Nanocomposite Obtained By The New High-Temperature Method

84%

Dobrzańska-Danikiewicz A. D. , Cichocki D. , Łukowiec D.

Archives of Metallurgy and Materials

|

2015

|

tom Vol. 60, iss. 2A

1057--1063

EN

A nanocomposite was fabricated during the research undertaken, consisting of multiwalled carbon nanotubes coated with rhodium nanoparticles by the new high-temperature method being the subject of the patent claim. High quality multiwalled carbon nanotubes (MWCNTs) with the length of 100÷500 nm and the diameter of 8÷20 nm obtained in advance with Catalytic Chemical Vapour Deposition (CVD) were employed in the investigations. The nanotubes manufactured under the own research contain small amounts of metallic impurities and amorphous carbon deposits. Multiwalled carbon nanotubes functionalisation in acids was applied to deposit rhodium nanoparticles onto the surface of carbon nanotubes, and then the material was placed in a solution being a precursor of rhodium nanoparticles. The material prepared was next placed in a quartz vessel and subjected to high-temperature reduction in the atmosphere of argon to deposit rhodium nanoparticles onto the surface of multiwalled carbon nanotubes. The following examinations were performed, respectively: MWCNTs fabrication, fabrication of a CNT-NPs (Carbon NanoTube-NanoParticles) nanocomposite material; the characterisation of the materials produced including examination of the structure and morphology, and the assessment of rhodium nanoparticles distribution on the surface of carbon nanotubes. Micro- and spectroscopy techniques were employed to characterise the structure of the nanocomposites obtained.

PL

W ramach wykonanych badań wytworzono nanokompozyt składający się z wielościennych nanorurek węglowych pokrytych nanocząsteczkami rodu nową wysokotemperaturową metodą, będącą przedmiotem zgłoszenia patentowego. W badaniach wykorzystano wysokiej jakości wielościenne nanorurki węglowe MWCNTs o długości 100÷500 nm i średnicy 8÷20 nm uprzednio otrzymane w procesie katalityczno-chemicznego osadzania z fazy gazowej (CCVD). Wytworzone w ramach prac własnych nanorurki zawierają nieznaczne ilości zanieczyszczeń metalicznych i amorficznych depozytów węglowych. W celu osadzenia nanocząsteczek rodu na powierzchni nanorurek węglowych zastosowano funkcjonalizację wielościennych nanorurek węglowych w kwasach, następnie materiał umieszczono w roztworze będącym prekursorem nanocząsteczek rodu. Przygotowany materiał umieszczono w dalszej kolejności w kwarcowym naczyniu i poddano redukcji wysokotemperaturowej w atmosferze argonu w celu osadzenia nanocząsteczek rodu na powierzchni wielościennych nanorurek węglowych. Wykonane badania obejmują kolejno: wytworzenie MWCNTs, wytworzenie materiału nanokompozytowego typu nanorurki węglowe – nanocząsteczki (CNT-NPs), scharakteryzowanie wytworzonego materiału obejmujące badanie jego struktury i morfologii oraz ocenę rozmieszczenia nanocząsteczek rodu na powierzchni nanorurek węglowych. Dla scharakteryzowania struktury otrzymanych nanokompozytów zastosowano techniki mikro- i spektroskopowe.