Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Technologia produkcji materiału podsadzkowego z odpadów po neutralizacji kwasu siarkowego węglanowymi odpadami flotacji

100%

Wiślicki T. , Mięso R. , Dębkowski R. , Wisła-Walsh E.

|

tom nr 23

51-70

PL

Produktem ubocznym otrzymywania miedzi w procesach hutniczych są znaczne ilości kwasu siarkowego, którego większość po oczyszczeniu jest gospodarczo wykorzystywana. W procesach tych również powstaje kwas siarkowy popłuczkowy, który ze względu na brak możliwości praktycznego wykorzystania jest neutralizowany, a produkty po neutralizacji deponowane. W ZWR Rejon Polkowice istnieje instalacja neutralizacji wycofywanych kwasów siarkowych węglanowymi odpadami poflotacyjnymi o zdolności przerobowej około 40 000 ton kwasu rocznie. Neutralizacja prowadzona jest w trzech reaktorach, a otrzymany produkt po repulpacji w postaci zawiesiny gromadzony jest na składowisku "Żelazny Most". Ze względu na trudności związane z dalszym składowaniem tego odpadu podejmuje się działania mające na celu jego zagospodarowanie jako materiał do sporządzania mieszanek podsadzkowych po uprzednim zgranulowaniu go z innymi odpadami - wypełniaczami - powstającymi na terenie KGHM Polska Miedź SA.

EN

The by-product during the copper metallurgical process is sulphuric acid, most of which is economically used. During this process washing sulphuric acid is also generated, which due to the lack of practical use is neutralised and the obtained product is deposited. In Polkowice concentrator there is an installation for the sulphuric acid neutralisation using carbonaceous flotation tailing, having the capacity of 40 000 tonnes of acid per year. Neutralisation is carried out in three reactors and the obtained product after re-pulping is stored in the "Żelazny Most" tailings management facility. Due to the difficulties with further storage of this waste, the efforts aimed to its management as a backfill materials component after granulation with other wasted generated in the KGHM Polska Miedź SA were undertaken.

2

Badania materiałów podsadzkowych – doświadczenia Instytutu Nafty iGazu – Państwowego Instytutu Badawczego

75%

Biały E. , Kasza P. , Masłowski M. , Wilk K.

|

tom R. 17, Nr 3 (191)

4--9

EN

This paper presents the research of proppants used in hydraulic fracturing treatments. The types of proppants, testing methods and used equipment were described. The experience of the Oil and Gas Institute in scientific research of proppants were presented. Article includes pictures taken in the Department of Production Stimulation of Oil and Gas Institute.

PL

W artykule przedstawiono zagadnienia związane z badaniami materiałów podsadzkowych stosowanych do zabiegów hydraulicznego szczelinowania. Opisano rodzaje materiałów podsadzkowych, rodzaje i sposoby wykonywanych badań i stosowaną aparaturę badawczą. Zaprezentowano także doświadczenia Instytutu Nafty i Gazu w dziedzinie badań podsadzek. Artykuł uzupełniono zdjęciami wykonanymi w Zakładzie Stymulacji Wydobycia Węglowodorów INiG-PIB.

3

Materiały podsadzkowe do zabiegów hydraulicznego szczelinowania złóż niekonwencjonalnych

75%

Masłowski M.

|

2014

|

tom R. 70, nr 2

75--86

PL

W artykule została przedstawiona technologia slickwater fracturing, która jest najczęściej wykorzystywaną metodą tworzenia systemu licznych szczelin i spękań w złożach niekonwencjonalnych. Scharakteryzowano trzy rodzaje materiałów podsadzkowych stosowanych do wypełnienia szczeliny: piasek kwarcowy, materiał ceramiczny oraz piasek kwarcowy pokryty żywicą. Następnie, po przeglądnięciu literatury oraz norm dotyczących właściwości materiałów podsadzkowych, przedstawiono sposób właściwego doboru materiałów podsadzkowych do zabiegów szczelinowania złóż niekonwencjonalnych. Zbadano przewodność i przepuszczalność materiału podsadzkowego w zasymulowanej szczelinie w warunkach laboratoryjnych.

EN

This article presents the slickwater fracturing technology - most commonly used to create a system of numerous fractures in unconventional reservoirs. Three types of proppant material used to fill the fractures were characterized: quartz sand, ceramic proppant and quartz sand coated with resin. After reviewing the literature and recommended practices for evaluating propant test parameters, the proper selection of fracturing proppants for unconventional resources were presented. The proppant pack conductivity and permeability in the simulated fracture were examined in laboratory conditions.

4

Badania zjawiska wciskania ziaren materiału podsadzkowego w ściany szczeliny po zabiegu hydraulicznego szczelinowania złóż niekonwencjonalnych

63%

Masłowski M.

|

2015

|

tom R. 71, nr 7

461--471

PL

W artykule została przedstawiona tematyka związana z technologią tworzenia szczelin i mikropęknięć w skale oraz ze zjawiskiem wciskania ziaren materiału podsadzkowego w ściany szczeliny po zabiegu hydraulicznego szczelinowania, tzw. embedment. Opracowano metodykę badania zjawiska embedment oraz zweryfikowano ją testami laboratoryjnymi. Badania wykonano dla skały łupkowej, pochodzącej z polskiego złoża niekonwencjonalnego, suchych i nasyconych płynem szczelinującym rdzeni, dwóch naprężeń ściskających oraz małej koncentracji powierzchniowej podsadzki. Wyniki badań mogą być jedną z metod oceny poprawności zastosowania podsadzki–propantu w zabiegach szczelinowania złóż niekonwencjonalnych.

EN

This article presents the subject related to the technology used in the creating of fractures and microcracks in rock and the subject related to the phenomenon of pressing proppant grains in the fracture walls after hydraulic fracturing, known as embedment. Methodology studies of the embedment phenomenon was developed and it was verified by laboratory tests. The studies were performed for shale rocks originating from unconventional Polish deposits, dry and saturated cores by fracturing fluid, two compressive stress and low surface concentration of proppant. The test results can be one of the methods for evaluating the correctness of the use of proppant in the fracturing of unconventional reservoirs.

5

Badania podatności skały złożowej typu tight gas na zjawisko embedment ograniczające efektywność zabiegu hydraulicznego szczelinowania

51%

Masłowski M. , Kasza P. , Czupski M.

|

tom R. 72, nr 10

822--832

PL

W artykule przedstawiono zagadnienia związane z technologią hydraulicznego szczelinowania skał piaskowcowych typu zamkniętego (ang. tight gas). Zaprezentowano, jaki wpływ na efektywność zabiegu hydraulicznego szczelinowania skały złożowej ma zjawisko wgniatania ziaren podsadzki w ściany szczeliny (ang. embedment). Związane jest ono z tworzeniem się wgnieceń na powierzchni ściany szczeliny, a tym samym spadkiem rozwartości szczeliny po zabiegu szczelinowania. Opracowano metodykę badania podatności skały złożowej na zjawisko embedment ograniczające efektywne podsadzenie szczeliny oraz zweryfikowano ją badaniami laboratoryjnymi. Testy wykonano dla skały piaskowcowej typu zamkniętego tight gas, pochodzącej z polskiego złoża niekonwencjonalnego, dla suchych i nasyconych płynem szczelinującym cylindrycznych rdzeni, przy jednej wartości naprężenia ściskającego 82,7 MPa (tj. 12 000 psi), temperatury pokojowej oraz koncentracji powierzchniowej podsadzki 4,88 kg/m2 (tj. 1 lb/ft2). Do podsadzenia szczeliny użyto podsadzki ceramicznej o rozmiarze ziaren 0,850÷0,425 mm. W pierwszej kolejności wyznaczono rozwartość szczeliny wypełnionej podsadzką pomiędzy dwiema cylindrycznymi kształtkami stalowymi (dla wykluczenia zjawiska embedment). Po 6 godzinach oddziaływania zadanego naprężenia ściskającego maksymalna (pierwotna) rozwartość szczeliny wyniosła 2,286 mm. Dla suchych cylindrycznych rdzeni skalnych z piaskowca tight gas uzyskano szczelinę o rozwartości 1,893 mm. Efektywne podsadzenie szczeliny proppantem wyniosło 82,8%. Natomiast dla rdzeni skalnych dodatkowo nasyconych płynem szczelinującym otrzymano rozwartość szczeliny 1,889 mm, a więc efektywność podsadzenia szczeliny osiągnęła wartość 82,6%. Zastosowana procedura badawcza może stanowić jedną z metod oceny podatności skały złożowej na zjawisko embedment ograniczające efektywne podsadzenie szczeliny materiałem podsadzkowym. Może być też przydatna do prawidłowego doboru technologii szczelinowania, płynu szczelinującego i podsadzki w zabiegach szczelinowania złóż węglowodorów.

EN

This paper presents, a study on the impact of proppant embedment into the fracture walls, on the effectiveness of hydraulic fracturing in tight formations. The methodology for the evaluation of the susceptibility of reservoir rock to the embedment phenomenon (limiting the effective propping of fractures) was developed and verified in laboratory tests. The studies were performed for tight gas sandstone representing unconventional Polish deposits, for dry and fracfluid-wet cores, at 12 000 psi compressive stress, at room temperature and 1 lb/ft2 surface concentration of proppant. Ceramic proppant of grain size between 0.850÷0.425 mm was used. First, the fracture between cylindrical steel plates (no embedment assumed) was propped. After 6 hours under constant compressive stress, the maximum (original) fracture width was 2.286 mm. The fracture between dry cylindrical sandstone tight gas cores, in the same conditions was 1.893 mm wide. The effective value of propped fracture width was 82.8%. The width of the fracture in fracfluid-wet core was 1.889 mm. In this case the effective value of the propped fracture width was 82.6%. The test procedure we applied, might be used in the evaluation of the susceptibility of reservoir rock to the embedment phenomenon, as well as for the selection of fracfluid and proppant for hydrocarbon reservoirs fracturing.

6

Badania nad technologią wytwarzania materiałów podsadzkowych (propantów) stosowanych przy wydobyciu gazu łupkowego. Cz.3 – Otrzymywanie propantów poprzez suszenie zawiesiny w suszarni rozpyłowej

51%

Jakubiuk T. , Łosiewicz A. , Taźbierski P.

|

tom R. 8, nr 23

39--48

PL

Do prób otrzymywania materiału podsadzkowego poprzez suszenie zawiesiny wodnej ujednorodnionych surowców mineralnych wykorzystano suszarnię rozpyłową D 20. Skład surowcowy zawiesiny ustalono po przeprowadzeniu badań właściwości fizykochemicznych wypalonych zestawów surowcowych wykonanych w skali mikro. Badano temperaturę spiekania, gęstość, porowatość, wytrzymałość mechaniczną i odporność chemiczną. Do sporządzenia zestawów jako surowiec podstawowy wykorzystano odpady powstające w elektrociepłowniach warszawskich, które domieszkowano glinami „Janina” i „Zapniów”. Badania poszczególnych właściwości prowadzono na beleczkach prasowanych pod niskim ciśnieniem w laboratoryjnej prasie hydraulicznej i wypalanych w piecu elektrycznym. Do prasowania próbek badawczych wykorzystywano granulat otrzymywany ręcznie poprzez posługiwanie się sitem. W oparciu o recepturę zestawu, który charakteryzował się niską temperaturą spiekania, dużą wytrzymałością i odpornością chemiczną, sporządzono zawiesinę do suszenia rozpyłowego. Podczas suszenia tak dobierano reologię zawiesiny i parametry suszenia, aby otrzymać maksymalną ilość granulatu w przedziale 0,2–0,7 mm. Otrzymany granulat wypalono w piecu rurowym w ustalonej wcześniej temperaturze spiekania i przekazano do Instytutu Nafty i Gazu w celu zbadania przydatności do wykorzystania go jako materiał podsadzkowy.

EN

The proppants were prepared by drying aqueous suspension of homogenous mineral material in spray dryer-D 20. The composition of raw materials was determined by conducting physicochemical test of fired specimen in a laboratory scale. Sintering temperature, density, porosity, mechanical strength and chemical resistance were investigated. Waste from Warsaw Power Plants with addition of „Janina” and „Zapniów” clays were used for preparation of specimen sets. Individual properties were determined on specimens pressed at law pressure in a laboratory hydraulic press and fired in an electric furnace. Test specimens were prepared from granulate sieved manually and pressed. Based on row materials composition, which showed low sintering temperature, high strength and high chemical resistance, a suspension for spray drying was prepared. During the drying process, both the rheology of the suspension and drying parameters, were being chosen so as to obtain the maximum amount of granulate in the range of 0,2–0,7 mm grain size. The final granulate was fired in a tube furnace at a predetermined sintering temperature and delivered to the Institute of Oil and Gas in order to investigate the suitability for use as a proppants.