Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wizualizacja jako narzędzie manipulacji współczesnej wojny informacyjno-hybrydowej. Historia jednej fotografii — „Rozejm w Szyrokinem”

100%

Jermakowa I.

|

tom 9

167-174

EN

Documentary nature of photography convinces the viewer that the image is exactly the same as reality. A photo causes trust and this property of photos is repeatedly used in manipulating public opinion. In the report perception means of the image are analyzed. Special attention is paid to the fact how photojournalism becomes the powerful tool in terms of information war against a backdrop of military conflicts. Especially in today’s conditions, when, according to Oksana Zabuzhko: “Era of »bombed cities« passed — the era of »bombed brains« began…”. History of photodocumentary and history in general can argue that wars and disasters always attracted the attention of the news. A photo neutralized the distance between the viewer and the event. But at the same time, in terms of Russian aggression against Ukraine, it became a popular and effective weapon in the “information” or “psychological war”. The meaning and the true scale of this war are often underestimated. It is perceived like a sort of supplement to “main”, “hot” armed phase of the war. But in reality the meaning is reversed: the information war is total. Moreover, the visual aspect of it is paid the main attention. Photos and their variations are successfully used as a technology of hybrid war. The consequences of this are so powerfully felt by Ukrainian media space. To the most used means we include misrepresentations, information provokes, fakes, manipulations, photo collages, false testimonies of witness, fake experts and witnesses and others. These technologies are analyzed in the report as manipulative tools of modern information and hybrid war.

2

Chwyty negocjacyjne – przegląd zagadnień

84%

Nęcki Z.

|

nr 2

129-146

EN

The article provides an overview of the classic and contemporary trics and dirty manners in negotiating. There are such approaches as the school of neurolinguistic programming or the approach of cognitive dissonance. It also discusses concepts from the borderline of manipulation, ie Eric Berne’s trade analysis and Schopenhauer’s eristics. Directly in the negotiations are used grips included in five cooperation strategies and five distribution strategies. Pragmatics of negotiations suggest that the orientation of cooperation is more preferred than the one-sided victory strategy.

PL

Artykuł zawiera przegląd klasycznych i współczesnych sposobów manipulacji w negocjacjach, tak ważnych, jak cała szkoła neurolingwistycznego programowania czy subtelniejsze podejście dysonansu poznawczego. Omawia się również koncepcje z pogranicza manipulacji, czyli analizę transakcyjną Erica Berne’a i konsek- wentne chwyty, zwane erystyką Schopenhauera. Bezpośrednio w negocjacjach stosowane są chwyty ujęte w pięciu strategiach kooperacyjnych i pięciu strategiach dystrybucyjnych. Pragmatyka negocjacji sugeruje, że orientacja współpracy jest bardziej preferowana niż strategia zwycięstwa jednostronnego.

3

Medialne manipulacje informacjami na temat wybuchu reaktora w elektrowni jądrowej w Czarnobylu Analiza zagranicznych komunikatów telewizyjnych z kwietnia i maja 1986 r.

84%

Troszczyński R.

|

nr 3

69-97

EN

The aim of the article is to present media manipulations about the reactor explosion at the Chernobyl nuclear power plant in 1986, which were used by Soviet television and the most popular English-language channels. The author’s attention is focused on television messages describing the catastrophe in the first days after the reactor explosion, and on the socio-economic effects of propaganda manipulations on the Chernobyl disaster – for the inhabitants of the Soviet Union and for citizens of Western Europe.

4

Sposoby przeciwdziałania manipulacjom cyfrowych urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym

84%

Rychert M.

|

2011

|

tom nr 6

PL

Najstarszym urządzeniem rejestrującym jest tachograf, który należy do grupy urządzeń ORD (On Board Recording Devices), a obowiązek jego stosowania wprowadzono w USA już w 1939 roku . Aby rozwiązać te wszystkie problemy, wprowadzono Rozporządzeniem Rady nr 2135/98 z 24 września 1998 roku z początkiem sierpnia 2004 roku, na obszarze Unii Europejskiej, nowy typ urządzenia rejestrującego w transporcie drogowym - tachograf cyfrowy. W celu uniemożliwienia nadużyć, zastosowano złożony system kluczy kryptologicznych i certyfikatów, zapisanych w kratach i urządzeniach, pozwalający na jednoznaczne określenie uprawnień użytkowników oraz autentyczności danych, kart i urządzeń. Mimo wykorzystania najnowocześniejszych kluczy i systemów zabezpieczających, w stosunku do elementów systemu tachografów cyfrowych zaobserwowano wiele sposobów działania aby rejestrowały one nieprawidłowe wielkości. Unia Europejska podjęła odpowiednie działania aby nim zapobiec, niemniej jednak muszą one zostać wdrożone w codzienne życie.

EN

A tachograph which belongs to the group of ORD devices is the oldest recorder (On Board Recording Devices), and the duty of taking it was led into the USA already in 1939. In order to solve these all problems, they led with Directive of Advice No. 2135/98 from 24 September 1998 of the August of 2004 from the beginning of . , in the area of the European Union, new type of registering setting up in the road transport - digital tachograph. In order to make it impossible to abuse, a complex system of keys was applied kryptologicznych and of certificates, saved in grating and devices, letting for explicit determining entitlements of users and authenticities of data, cards and devices. In spite of using the most modern keys and securing systems, with respect to elements of the system of digital tachographs a lot of modus operandis were observed so that they registered wrong sizes. The European Union took right action in order to before to prevent, nevertheless they must be implemented into the everyday life.

5

In the shadows of interpretation: manipulative nature of translation in colliding of sacral and marginal

84%

Garnyk L. , Vitkovskyi Y. , AL-Khalavani K.

|

tom 12

|

nr 2

31-50

EN

Aim of the article is to provide critical examination of manipulation process as multidimensional phenomenon related to imagination, representation, translation and interpreting of original texts in light of assurance of informational safety that is our research object. Our research corresponds to theory and practice of translation, psychology, comparative religious studies, international relations, public diplomacy and national security. Methods. Research methodology is based on critical analysis of manipulations with texts; the methods have been borrowed from works of Gilbert Durand (1999), Michel Maffesoli (1996) and James Frazer (2012) on social anthropology. Results. Practical value of obtained results consists in proposed algorithm for critical analysis of translated or interpreted texts that allows to evaluate their quality according to context, meaning and semiotics of the source texts. The notion of empire as an archetype that was implemented into contemporary international relations is also revised and extended. That can help in analysis and prevention of different forms and means of outside and inside tactics of deviant influence on societies and to illuminate threats for cultural identity and spiritual diversity of the global community. Conclusions. Phenomenon of marginalization of cultural and spiritual identity (sacral sphere) under the influence of globalization by the means of soft power pressure can be evaluated today as the unspoken impact of influence agents implemented into new societal institutes in the form of alien cultural imperatives that are enforced to different communities as common for all agendas in the frameworks of postmodern stream.

6

Dlaczego prawo naturalne neguje transhumanizm?

67%

Kożuchowski J.

|

tom 20

502-517

EN

At first, the article attempts to define what transhumanism is. To this end, two positions on this issue are recalled: one in its original meaning, defined by Julian Huxley in 1957, and the other articulated today by the most significant supporters of this doctrine (including Nick Bostrom). It is stressed that the latter is treated in today’s scientific and philosophical debates as a proper interpretation of transhumanism. This ideology has its own goal of creating the so-called posthuman, i.e. a new being so radically different from us that it will be difficult to perceive it as a human being (a representative of homo sapiens). It is emphasised whysuch a posthuman can be compared to Nietzsche’s Übermensch. Meanwhile, in its original version, transhumanism was concerned only with the improvement of human existence, i.e. quantitative change rather than breaking with human nature. On the other hand, his contemporary vision means the transformation of our nature and its rejection. Such a doctrine is based on the Platonic concept of man as a soul, for whom the attachment with the body is not essential. As further stressed, such a version of transhumanism faced strong criticism of prominent contemporary German thinkers: Jürgen Habermas, Robert Spaemann and Berthold Wald. In this regard, Wald‘s perspective in particular is presented in greater detail. It is also underscored, however, that quantitative transhumanism would also be subject to a negativemoral evaluation if the realisation of its projects brought about the violation of fundamental moral goods. Next, the article outlines the classical theory of natural law (Thomas Aquinas) as interpreted by R. Spaemann. Finally, it is indicated how dramatic – from the point of view of natural law – the consequences for human existence and society would be if the doctrine of transhumanism were attempted to be materialised. It was also noted that the realization of this ideology would call into question the perspective of preserving both our identity and the whole human race. On the one hand, the author refers to Spaemann’s classic vision of natural law in its elementary shape and tries to outline the content of the doctrine of transhumanism on hisown. On the other hand, he attempts to critically assess it from the perspective of natural law. Neither Spaemann nor the other two German thinkers, Habermas and Wald, developed this issue in this way.

PL

W artykule najpierw podjęto próbę określenia, czym jest transhumanizm. W związku z tym przywołano dwa stanowiska w tej kwestii: jedno w jego pierwotnym znaczeniu, określonym przez J. Huxleya w 1957 roku, i drugie wyartykułowane współcześnie przez najbardziej znaczących zwolenników tej doktryny (m.in. przez N. Bostroma). Podkreślono, iż to ostatnie w obecnych debatach naukowych i filozoficznych jest traktowane jako za właściwa wykładnia transhumanizmu. Ideologia ta jako swój właściwy cel stawia sobie stworzenie tzw. postczłowieka, czyli nową istotę tak radykalnie różniącą się od nas, że trudno będzie ją postrzegać jako człowieka (przedstawiciela homo sapiens). Zaakcentowano, dlaczego taki postczłowiek może być porównany do nadczłowieka Nietzschego. Tymczasem w swej pierwotnej wersji transhumanizm miał na uwadze tylko udoskonalenie bytu ludzkiego, czyli zmiany o charakterze ilościowym, ale nie zerwanie z naturą ludzką. Natomiast jego współczesna wizja oznacza transformację naszej natury i jej odrzucenie. Taka doktryna u swych podstaw ma platońską koncepcję człowieka jako duszy, dla której złączenie z ciałem nie jest niezbędne. Jak dalej zaakcentowano, tego typu wersja transhumanizmu spotkała się ze zdecydowaną krytyką wybitnych współczesnych myślicieli niemieckich: J. Habermasa, R. Spaemanna i B. Walda. W tej kwestii szerzej przedstawiono zwłaszcza spojrzenie B. Walda. Podkreślono jednak, iż również transhumanizm o charakterze ilościowym podlegałby negatywnej ocenie moralnej, gdyby urzeczywistnienie jego projektów powodowało naruszenie fundamentalnych dóbr moralnych. Następnie w artykule zaprezentowano zarys klasycznej teorii prawa naturalnego (św. Tomasz) w interpretacji R. Spaemanna. W końcowej partii tych rozważań wskazano, jak bardzo dramatyczne z punktu widzenia prawa naturalnego okazałyby się konsekwencje dla egzystencji ludzkiej i społeczeństw wszelkie usiłowania, które zmierzałyby do ucieleśnienia doktryny transhumanizmu. Zaznaczono także, iż urzeczywistnienie tej ideologii postawiłoby pod znakiem zapytania perspektywę zachowania zarówno naszej tożsamości, jak i całego rodzaju ludzkiego. Autor artykułu z jednej strony referuje klasyczną wizję prawa naturalnego R. Spaemanna w jej elementarnym brzmieniu oraz usiłuje samodzielnie zarysować treść doktryny transhumanizmu. Z drugiej zaś podejmuje próbę krytycznej jej oceny z punktu widzenia prawa naturalnego. Kwestii tej w takim jej ujęciu nie rozwijał ani R. Spaemann, ani dwaj inni przywołani w analizach niemieccy myśliciele: J. Habermas i B. Wald.