Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

„Warzywna ceramika” z wytwórni w Korcu ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie na tle nurtu trompe l'oeil w sztuce europejskiej

100%

Wolska-Pabian K.

Szkło i Ceramika

|

2022

|

tom R. 73, nr 2

38--42

PL

„Trompe l’oeil” dosłownie oznacza „oszukać oko” i zostało zainspirowane długą historią złudzenia optycznego w sztuce, w tym w sztuce użytkowej, malarstwie, a nawet w projektach architektonicznych. Fascynacja wiernym naśladowaniem natury nasiliła się w XVIII-wiecznej Europie. Pierwsze znane przykłady pochodzą ze słynnej manufaktury porcelany w Miśni, ale trend ten był również szeroko rozpowszechniony w Anglii, Francji i Niderlandach. Sukces trompe l’oeil wynikał z wyjątkowej dbałości o szczegóły. Ceramicy wykorzystywali cechy każdej rośliny lub warzywa, aby stworzyć elementy naczynia, np. uchwyty do naczyń wykonane z wygiętych szparagów lub liści kapusty. W artykule przedstawiono przykłady z polskiej manufaktury w Korcu zachowane w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie.

EN

‘Trompe l’oeil’ literally means to ‘fool the eye’ in French, and has been inspired by a long history of optical illusion in art, including works of silver, stone, paintings and even architectural designs. The fascination with faithful imitation of nature intensified in 18th-century Europe. The first known examples came from the famous porcelain factory in Meissen, but the trend was also widespread in England, France and the Netherlands. The trompe l’oeil’s success was due to exceptional attention to detail. The potters cleverly used the characteristics of each vegetable or plant to create dish handles, such as a crumpled piece of asparagus or cabbage leaves. The article presents examples from the Polish manufacture in Korzec (today Korets, Ukraine) in the collection of the National Museum in Warsaw.

2

Restoration of the polychrome of the parish church of Our Lady of Sorrows in Marianskie Porzecze

88%

Matyszewska-Fuszara K. , Woszczenko K.

Materiały Budowlane

|

2024

|

tom nr 11

179--188

EN

The restoration of the polychromes in the historic parish church of Our Lady of Sorrows in Marianskie Porzecze was discussed. Analyses were conducted using handwritten sources, source literature, private communications, and a photographic inventory of the building. The church is an example of Baroque wooden architecture in the Mazovian Voivodeship. Built on a Latin cross plan in 1776, it features three naves. Over the years, the church has undergone several restorations, both exterior and interior. Currently, restoration work is focused on the Baroque illusionistic polychromes that cover nearly the entire church interior. The state of the restoration as of March 2024 is presented, with an analysis of the materials and techniques employed in contemporary conservation work, highlighting similarities and differences compared to those used in earlier restorations. Thoughtful use of available materials and technologies is essential for preserving the historic structure's original character.

PL

Omówiono renowację polichromii zabytkowego kościoła parafialnego Matki Bożej Bolesnej w Mariańskim Porzeczu. Analizy przeprowadzono z wykorzystaniem źródeł rękopiśmiennych, literatury przedmiotu, komunikatów prywatnych oraz inwentaryzacji fotograficznej obiektu. Kościół jest przykładem barokowej architektury drewnianej na terenie województwa mazowieckiego. Został wzniesiony na planie krzyża łacińskiego w 1776 r.; ma trzy nawy. Dotychczas przeszedł kilka renowacji na zewnątrz i wnętrz. Obecnie prowadzona jest renowacja barokowych iluzjonistycznych polichromii, pokrywających praktycznie całe wnętrze kościoła. Przedstawiono stan renowacji na marzec 2024 r. Analiza prezentuje stosowane w trakcie współczesnych prac konserwatorskich materiały i techniki oraz różnice i podobieństwa między nimi a użytymi wcześniej. Przemyślane korzystanie z dostępnych na rynku materiałów i technologii jest kluczowe dla zachowania pierwotnego charakteru materii zabytkowej.

3

Konserwacja Bromley Hall w Londynie

63%

Latham P.

Ochrona Zabytków

|

2018

|

nr 1

79-97

PL

Bromley Hall, położony na wysokości znaku wskazującego najwyższy poziom wody rzeki Lea, powstał w latach 1482-1485 jako królewski pałacyk myśliwski. Historia przemian i przetrwania tego budynku na skraju miejskiej drogi szybkiego ruchu jest wielowątkowa i pełna niespodzianek. Podczas prac konserwatorskich odnaleziono m.in. dwie ściany ozdobione znakomitymi malowidłami z epoki Tudorów – wykonaną naprędce postacią myśliwego oraz czarno-białym, groteskowym ornamentem z końca XVI w. W obliczu niewielkiej liczby przykładów świeckiego malarstwa ozdobnego zachowanych w Londynie, malowidła z Bromley Hall są znaleziskiem wagi ogólnokrajowej, ponieważ pokazują, w jaki sposób dekorowano wnętrza przeznaczone dla osób świeckich od lat 90. XV w. Artykuł omawia kolejne przemiany architektury i wystroju wnętrza budowli, służącej najpierw jako pałacyk myśliwski, następnie – od początków XVII w. – jako miejsce do przyjmowania gości, a potem będącej siedzibą bogatych kupców. Przedstawiono fascynującą społeczną historię Bromley Hall oraz techniki, które pozwoliły rzucić nowe światło na prądy kształtujące architekturę i wystrój wnętrza w ciągu 500-letniej historii budynku.

EN

Bromley Hall was built as a Royal Hunting Lodge at the upper tidal limit of the River Lea between 1482 and 1485. The story of its development and survival at the edge of an urban Motorway is complex and incredible. Among the many discoveries during conservation work were two very fine Tudor painted walls – the quickly executed figure of a huntsman and a late 16th century black and white ‘antique work’. In the context of the paucity of surviving examples of secular decorative painting in London, it is argued the Bromley Hall examples are of national importance to our understanding of the decoration of secular interiors from the 1490’s onwards. The article tracks the many architectural and decorative changes made to the Hall from its use as a Royal Hunting Lodge which was abandoned in the early 17th century when it became used first for entertaining, and later as a wealthy merchants house. An account of the fascinating social history of Bromley Hall is provided and of various investigative techniques which helped us shed new light on the architectural and decorative influences over its 500-year history.