Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wykorzystanie skali Hammersmith Infant Neurological Examination u niemowląt w celu przewidywania lub potwierdzenia wystąpienia mózgowego porażenia dziecięcego - systematyczny przegląd piśmiennictwa

100%

Maćkowska K. , Raźniewska M. , Siwiec G. , Skrzypczak J. , Ostrzyżek-Przeździecka K. , Gąsior J. S.

|

nr 59

57-65

EN

Introduction: Many methods have been described in the English- language literature to assess the neuromotor condition of newborns and infants. The aim of the study was to present the Hammersmith Infant Neurological Examination (HINE) scale in the Polish medical literature and to review the systematic literature on the use of HINE in infants at risk of cerebral palsy. Methods: MEDLINE PubMed medical database was searched using the following key phrases: cerebral palsy in conjunction with Hammersmith Infant Neurological Examination, in the title and/or abstract of the publication. An additional inclusion criterion was the English language of the publication. Results: The 22 identified publications had been selected for the analysis. The first analysis ruled out seven studies that did not meet the inclusion criteria for detailed analysis. Based on the results of the analyzed studies, it can be concluded that the HINE result below 66 points obtained at 3, 6, 9 and/or 12 months of life indicates the risk of CP later in the child’s life. Conclusion: The HINE scale is a useful tool used in the first months of a child’s life to assess the risk of developing neurodevelopmental disorders, including CP. This scale enables early detection of disorders, which is particularly important in planning further appropriate treatment. It is recommended to combine HINE with Prechtl examination and neuroimaging in order to increase the predictive power. However, due to the high sensitivity of both tools, clinicians may choose to use one of them in daily practice (HINE or Prechtl’s assessment). Despite the widely available and uncomplicated form of the study, HINE is not widely used by clinicians, which undoubtedly should be change.

PL

Wstęp: W literaturze anglojęzycznej opisane zostało wiele narzędzi pozwalających na ocenę stanu neuromotorycznego noworodków i niemowląt. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie w polskiej literaturze medycznej skali Hammersmith Infant Neurological Examination (HINE) oraz przeprowadzenie systematycznego przeglądu piśmiennictwa dotyczącego stosowania jej u niemowląt w predykcji mózgowego porażenia dziecięcego (MPD). Metoda: Przeszukano medyczną bazę danych MEDLINE Pub- Med używając następujących zwrotów kluczowych: cerebral palsy w połączeniu z Hammersmith Infant Neurological Examination, znajdujących się w tytule i/lub streszczeniu publikacji. Dodatkowym kryterium włączenia był język angielski publikacji. Wyniki: Zidentyfikowano łącznie 22 publikacje. Pierwsza analiza pozwoliła wykluczyć 7 badań niespełniających kryteriów włączenia do szczegółowej analizy. Bazując na wynikach analizowanych badań można stwierdzić, że wynik HINE poniżej 66 punktów uzyskany w 3, 6, 9 i/lub 12 miesiącu życia wskazuje na ryzyko wystąpienia MPD w późniejszym etapie życia dziecka. Wnioski: Skala HINE jest użytecznym narzędziem wykorzystywanym już w pierwszych miesiącach życia dziecka do oceny ryzyka wystąpienia zaburzeń neurorozwojowych, w tym MPD. Umożliwia wczesne wykrycie zespołu zaburzeń, co jest szczególnie istotne w zaplanowaniu dalszego odpowiedniego leczenia. Zaleca się połączenie badania neurologicznego HINE z badaniem metodą Prechtla oraz badaniami neuroobrazowymi w celu zwiększenia mocy predykcyjnej. Jednakże, ze względu na wysoką czułość obu narzędzi, w codziennej praktyce klinicyści mogą zdecydować się na użycie tylko jednego z nich (HINE lub ocena wg Prechtla). Mimo ogólnodostępnej i nieskomplikowanej formy badania, HINE nie znajduje jednak szerokiego zastosowania u klinicystów, co, bez wątpienia, powinno ulec zmianie.

2

Epidemiologia mózgowego porażenia dziecięcego u dzieci w wieku 0−18 lat hospitalizowanych w wybranym oddziale ortopedyczno rehabilitacyjnym w latach 2005–2010

100%

Topczewska-Cabanek A. , Nitsch-Osuch A. , Kępczyńska-Kalita J. , Życińska K. , Wardyn K.

|

nr 3

438-440

3

Komórki satelitarne u pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym - systematyczny przegląd piśmiennictwa

75%

Popłonyk A. , Sajecka Z. , Siejka D. , Szymańska D. K. , Tekień E. , Ostrzyżek-Przeździecka K. , Gąsior J. S.

|

nr 59

51-56

EN

Introduction. Cerebral Palsy (CP) is a neurological disorder caused by non-progressive damage to the central nervous system CNS in the perinatal or infantile period. The damage of the CNS causes progressive changes in the nervous control of the muscles and their structure. One theory of contracture development is satellite cells (SC) deficiency. SCs are muscle stem cells responsible for their growth, development and regeneration after an injury. The aim of this study is to present, based on a systematic review of the literature, the issue of SCs in a group of patients with CP.Material and methods. The systematic literature review was carried out according to PRISMA statement recommendations. MEDLINE/PubMed database was review using the key phrases: ‘satellite cells’ and ‘cerebral palsy’.Results. Between 2013 and 2021, 10 publications were identified, of which 3 were selected for detailed analysis. Significantly lower number of SCs was observed, also a reduced number of muscle fibers in the region for each SC, a smaller total number of muscle fibers, a reduction in the rate of fusion and myotubule formation in patients with CP.Conclusions. When planning a treatment and rehabilitation process, medical teams should take into account the reduced number of muscle SCs in patients with CP.

PL

Wstęp. Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) jest zaburzeniem neurologicznym spowodowanym niepostępującym uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego (OUN) w okresie okołoporodowym lub niemowlęcym. Uszkodzenie OUN nie ma charakteru progresywnego, natomiast powoduje postępujące zmiany zarówno w kontroli nerwowej mięśni, jak i w ich strukturze. Częstym powikłaniem tej niepogłębiającej się patologii OUN są przykurcze mięśniowe. Jedną z teorii wyjaśniającą powstawanie przykurczy jest ograniczona liczba komórek satelitarnych. Są to komórki macierzyste mięśni, odpowiadające za ich wzrost, rozwój i regenerację po urazie. Udowodniono, że u pacjentów z MPD w mięśniu przykurczonym jest o 60-70% mniej komórek satelitarnych niż w mięśniu osób zdrowych. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie na podstawie systematycznego przeglądu piśmiennictwa zagadnienia dotyczącego komórek satelitarnych w grupie pacjentów z MPD. Materiał i metody. Przegląd piśmiennictwa został przeprowadzony zgodnie z rekomendacjami PRISMA Statement. Przeszukano medyczną bazę danych MEDLINE/PubMed z wykorzystaniem słów kluczowych: "komórki satelitarne" (ang. satellite cells) w połączeniu z "mózgowe porażenie dziecięce" (ang. cerebral palsy). Wyniki. W latach 2013-2021 zidentyfikowano 10 publikacji spełniających kryteria wyszukiwania, z tego 3 zakwalifikowano do szczegółowej analizy. Zanotowano znacznie mniejszą liczbę komórek satelitarnych w mięśniach, zmniejszoną liczbę włókien mięśniowych w obszarze dla każdej komórki satelitarnej, mniejszą łączną liczbę włókien mięśniowych, obniżenie szybkości tworzenia miotubuli u pacjentów z MPD w porównaniu do mięśni osób zdrowych. Wnioski. Planując proces leczenia i rehabilitacji, zespoły terapeutyczne powinny brać pod uwagę zredukowaną zawartość komórek satelitarnych w mięśniach pacjentów z MPD.

4

Zastosowanie krioterapii ogólnoustrojowej w rehabilitacji dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym

75%

Mraz M. , Stręk W. , Raczkowski Z. , Mraz M. , Soroka R.

|

tom Vol. 12, nr 1

25-28

PL

Celem pracy było włączenie krioterapii ogólnoustrojowej do procesu rehabilitacji dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym oraz określenie uzyskanych korzyści terapeutycznych. Rehabilitację z zastosowaniem krioterapii ogólnoustrojowej przeprowadzono u 26 osób (dzieci i młodzież) z mózgowym porażeniem dziecięcym. Program rehabilitacji obejmował 10 zabiegów krioterapii ogólnoustrojowej skojarzonej z indywidualnym programem rewalidacyjnym (rehabilitacyjnym). Wszyscy terapeuci pracujący z dziećmi i młodzieżą, ich opiekunowie oraz rodzice prowadzili systematyczną obserwację dzieci. Zastosowana krioterapia ogólnoustrojowa u dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym wpłynęła na poprawę nastroju i zwiększenie aktywności w spontanicznej motoryce oraz na zmniejszenie spastyczności.

EN

The aim of this paper was to include systemic cryotherapy in the process of rehabilitation of children and adolescents with infantile cerebral palsy and to determine obtained therapeutic benefits. Rehabilitation with systemic cryotherapy was appelied in a group of 26 children and adolescents with infantile cerebral palsy. Rehabilitation programme consisted of 10 procedures of systemic cryotherapy combined with individual rehabilitation programme. All therapists working with the patients, their caretakers and parents carried out systematic observation. The applied systemic cryotherapy in children and adolescents improved their general mood and increased spontaneous activity and decreased spasticity.

5

Zróżnicowanie postaw rodzicielskich ze względu na płeć dziecka u rodziców dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym uczestniczących w Systemie Nauczania Kierowanego

75%

Zarosińska D. , Brzeziński M.

|

nr 10: Nauki o rodzinie

143-158

EN

Cerebral palsy (CP) is defined as „diverse and changing with age motion and posture disorder, coexisting with other symptoms, conditioned by permanent damage to the brain being in the stadium of unfinished development”. Owing to this, making a child more functional should include all spheres of life and this need was met by Andras Petö – the creator of Conductive Education System (CES). The specialists from different fields have an important role in the programme, but the greatest significance is ascribed to the role of parents of a child. Thus, shaping and developing the right relationship between a child and a parent is substantial. It is justified to analyse the attitudes exhibited by the parents of disabled children. What also deserves attention, is the difference beteween the attitudes towards sons and daughters with CP taking part in CES. The researched group is 28 parents of the children with CP who take part in CES in rehabilitation and therapy clinic in Zamość. The Parents Attitude Scale by Mieczysław Plopa has been used for verification of the parents' attitudes. The results of the research show that there are statistical differences between the parents of girls and the parents of boys in the subject of intensification of the excessively demanding attitude. The tendencies for statistically vaild differences have also been noticed, concerning intensification the attitude of acceptance.

PL

Mózgowe porażenie dziecięce, zgodnie z definicją wypracowaną w Lublanie w latach 1992-1994 przez Międzynarodową Komisję Neurologii Dziecięcej, jest traktowane jako „różnorodne, zmieniające się z wiekiem zaburzenia ruchu i postawy współistniejące z innymi objawami, uwarunkowane trwałym uszkodzeniem mózgu znajdującego się w stadium nie zakończonego rozwoju”. W związku z powyższym usprawnianie dzieci powinno obejmować wszystkie sfery życia, czemu wyszedł naprzeciw Andras Petö – twórca Systemu Nauczania Kierowanego. W programie ważną rolę pełnią specjaliści różnych dziedzin, jednak największe znaczenie przypisuje się rodzicom dziecka. Istotne jest zatem kształtowanie i rozwijanie właściwej więzi między dzieckiem a rodzicem. Słuszne wydaje się zatem przeanalizowanie postaw prezentowanych przez rodziców dzieci niepełnosprawnych. Na uwagę zasługują także różnice między postawami rodzicielskimi przejawianymi wobec córek i synów z MPD, uczestniczących w SNK. Grupę badaną stanowi 28 rodziców dzieci z MPD, które uczestniczą w SNK w Ośrodku Rehabilitacyjno-Terapeutycznym w Zamościu. Do weryfikacji postaw rodzicielskich wykorzystano Skalę Postaw Rodzicielskich autorstwa Mieczysława Plopy, opublikowaną w 2008 r. Wyniki badań wykazują, iż różnice statystyczne występują między rodzicami dziewcząt a rodzicami chłopców w zakresie nasilenia postawy nadmiernie wymagającej. Zauważono ponadto tendencje do różnic istotnych statystycznie między rodzicami tych dzieci pod względem nasilenia postawy akceptacji.

6

Ocena zrozumiałości wypowiedzi w dyzartrii

75%

Mirecka U.

|

tom 39-40

185-196

PL

W artykule podjęty został problem oceny zrozumiałości wypowiedzi osób z dyzartrią w diagnozie klinicznej i w badaniach eksperymentalnych. Egzemplifikację stanowią badania własne autorki, prowadzone w grupie 36 dzieci w wieku 6–15 lat, u których stwierdzone zostały różne postacie kliniczne mózgowego porażenia dziecięcego (mpd.); grupa badawcza złożona jest z dwu równolicznych podgrup: 1) dzieci, u których występuje dyzartria; 2) dzieci, u których dyzartria współwystępuje z oligofazją. W badaniach eksperymentalnych zrozumiałość wypowiedzi pacjentów z mpd. oceniana była przez cztery 33-osobowe grupy studentów (studiów logopedycznych i nielogopedycznych) – na podstawie odsłuchu i obserwacji wizualnej nagrań filmowych sporządzonych w technice cyfrowej. Zagadnienia prezentowane w artykule opracowywane są przez autorkę w ramach projektu badawczego „Segmentalna i suprasegmentalna specyfika ciągu fonicznego a zrozumiałość wypowiedzi w przypadkach dyzartrii w mózgowym porażeniu dziecięcym”.

EN

The article discusses the problem of assessment of utterance intelligibility in patients with dysarthria in clinical diagnosis and in experimental studies. Exemplifications are the author’s own studies conducted in a group of children aged 6–15, diagnosed with different clinical forms of infantile cerebral palsy (ICP); the test group consisted of two equinumerous subgroups: 1. children with dysarthria; 2. children with dysarthria co-occurring with oligophasia. In experimental studies, intelligibility of ICP patients’ utterances was assessed by four groups, each numbering 33 logopedic and non-logopedic students, on the basis of listening to and visual observation of digital film recordings. The problems presented in the article are investigated by the author as part of the research project ‘Segmental and Suprasegmental Specificity of the Phonic Sequence and Intelligibility of Utterances in Dysarthria Cases in Infantile Cerebral Palsy’.

7

Komunikacja dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym i niepełnosprawnością intelektualną na tle oceny jakości życia

75%

Boksa E.

|

2020

|

nr 9

EN

The paper describes the research carried out on the group of 33 students of Rehabilitation, Education and Educational Center in Kielce (23 boys, 10 girls), between 9 and 19 years of age. All subjects were diagnosed with cerebral palsy and intellectual disability. The aim of the study was to determine the communication level of people with intellectual and motor disabilities as well as the impact of these disabilities on their quality of life. The results showed that the main disruptive factor in the communication process was intellectual disability. Motor dysfunction, the basic symptom of cerebral palsy, primarily affects the way of communication, but not its quality. Communication diagnosis (CFCS) oriented towards the implementation of pragmatic functions in the communication of people with multiple disabilities enables such planning of therapy for people with cerebral palsy to simultaneously improve and control their quality of life.

PL

Badania prezentowane w artykule objęły grupę 33 uczniów Ośrodka Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczego w Kielcach (23 chłopców, 10 dziewcząt), w wieku od 3 do 19 lat. U wszystkich badanych zdiagnozowano mózgowe porażenie dziecięce oraz niepełnosprawność intelektualną. Cel badań stanowiło określenie poziomu komunikacyjnego osób z niepełnosprawnością intelektualną i motoryczną, a także wpływ tych niepełnosprawności na ich jakość życia. Wyniki pokazały, że głównym czynnikiem zakłócającym proces komunikacji jest niepełnosprawność intelektualna. Dysfunkcje motoryczne będące bazowym objawem mózgowego porażenia dziecięcego, wpływają przede wszystkim na sposób komunikacji, ale nie na jej jakość. Diagnoza komunikacyjna (CFCS) zorientowana na realizację funkcji pragmatycznych w komunikacji osób z niepełnosprawnościami sprzężonymi umożliwia takie zaplanowanie terapii osób z mózgowym porażeniem dziecięcym, aby równocześnie poprawić i kontrolować jakość ich życia.

8

Czy terapia komórkami macierzystymi to przyszłość w leczeniu pacjentów z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym?

63%

Krukowska-Andrzejczyk B. , Cebula A. , Głuszkiewicz E. , Kopyta I.

|

nr 56

27-38

EN

Cerebral palsy (CP) is one of the most common causes of disability among children and CP therapy is one of the main challenges in pediatric neurology. Despite evidence of the effectiveness of rehabilitation and surgical interventions to improve the functioning of patients with CP, there is no effective treatment that would reduce the severity of the disease and affect the permanent improvement of functioning. One of the leading topics of current research is the use of stem cells in the treatment of neurological diseases, including CP. In the last few years the number of stem cell applications in CP as well as clinical trials has been increasing. This article presents the current state of knowledge regarding stem cell therapy in order to answer the question whether stem cell therapy is an opportunity for more effective treatment of patients with CP.

PL

Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) jest jedną z najczęstszych przyczyn niepełnosprawności wśród dzieci, a terapia MPD jest jednym z głównych wyzwań neurologii dziecięcej. Pomimo dowodów na skuteczność rehabilitacji i interwencji chirurgicznych na poprawę funkcjonowania pacjentów z MPD, brak jest obecnie skutecznego leczenia, które zmniejszałoby nasilenie choroby i wpływało na trwałą poprawę funkcjonowania pacjentów. Jednym z priorytetowych tematów badawczych jest obecnie zastosowanie komórek macierzystych w terapii chorób neurologicznych, w tym w MPD. W ostatnich kilku latach wzrasta liczba dokonanych podań komórek macierzystych u pacjentów z MPD, jak również prowadzonych badań klinicznych. Niniejszy artykuł przedstawia aktualny stan wiedzy dotyczący terapii MPD komórkami macierzystymi w celu odpowiedzi na pytanie czy terapia komórkami macierzystymi to szansa na bardziej efektywne leczenie pacjentów z MPD.

9

Analiza związku zaburzeń regulacji procesów sensorycznych (RDSP) z rozwojem funkcji chodu oraz procesami motorycznego uczenia się u dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym

63%

Bagrowski B. , Kraśny J. , Jóźwiak M.

|

tom 24(2)

107-119

EN

Background. Cerebral palsy (CP) is associated with non–progressive damage to the upper motor neuron, which manifests itself in a variety of symptoms, in particular motor and functional deficits. In the development of a child, especially with CP, attention should be paid to regulation disorders of sensory processing (RDSP). They result from incorrect processing of information by the nervous system and, therefore, may affect cognitive processes, the ability to move and the process of motor learning. The aim of the study was to analyze the relationship between disturbances in the regulation of sensory processes and the development of gait function and motor learning in a group of children and adolescents with MPD. Material and methods. The study involved 50 patients with CP, whose functional and kinematic parameters of locomotion were measured and whose sensory profile was defined on the basis of a standardized questionnaire of sensorimotor disorders completed by their parents or legal guardians. Then, a test of correlation between individual variables was performed. Results. Disturbances in sensory integration processes were shown to be associated with less favorable functional and kinematic values and with lower efficiency of motor learning. This was especially true of proprioception and balance as well as coordination, which depends on cooperation between the sensory organs. Conclusions. 1. These results correlate with the outcomes of other studies on the relationship between sensory impairment and motor skills. 2. The study may contribute to the identification of more predictors of the effectiveness of rehabilitation of patients with CP, which can be used in the longer term to forecast the effects of therapy and the development of personalized medicine, as manifested in comprehensive therapeutic approaches (e.g. supplemented with sensory integration therapy).

PL

Wstęp. Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) wiąże się z niepostępującym uszkodzeniem górnego neuronu ruchowego, co przejawia się różnorodnymi objawami, w szczególności deficytami motorycznymi i funkcjonalnymi. W rozwoju dziecka, szczególnie z MPD, należy zwracać uwagę na zaburzenia regulacji procesów sensorycznych (RDSP). Wynikają one z nieprawidłowości w przetwarzaniu informacji przez układ nerwowy, dlatego też mogą mieć wpływ na procesy poznawcze, zdolność poruszania się, czy proces motorycznego uczenia się. Celem pracy była analiza związku zaburzeń regulacji procesów sensorycznych z rozwojem funkcji chodu oraz motorycznym uczeniem się w grupie dzieci i młodzieży z MPD. Materiał i metody. W prezentowanym badaniu wzięło udział 50 chorych z MPD, u których dokonano pomiaru parametrów funkcjonalnych i kinematycznych lokomocji, a także u których zdefiniowano profil sensoryczny na podstawie standaryzowanego kwestionariusza zaburzeń sensomotorycznych wypełnianego przez rodziców lub prawnych opiekunów. Następnie dokonano testu korelacji pomiędzy poszczególnymi zmiennymi. Wyniki. Wykazano, że zaburzenia procesów integracji sensorycznej wiążą się z mniej korzystnymi wartościami funkcjonalnymi i kinematycznymi oraz z mniejszą efektywnością motorycznego uczenia się. Dotyczy to szczególnie propriocepcji i równowagi oraz koordynacji – zdolności budowanej na współpracy narządów sensorycznych. Wnioski. 1. Wyniki korelują z innymi badaniami dotyczącymi związku zaburzeń sensorycznych ze zdolnościami motorycznymi. 2. Badanie może posłużyć jako element identyfikacji kolejnych predyktorów efektywności rehabilitacji chorych z MPD, co w dalszej perspektywie może posłużyć do prognozowania efektów terapii oraz rozwoju medycyny spersonalizowanej przejawiającej się m.in. w kompleksowej terapii (np. uzupełnionej o terapię integracji sensorycznej).

10

Equino-plano-valgus foot in cerebral palsy – clinical principles and surgical techniques review (world perspective). Report from the 5th edition of the Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2023

63%

Woźniak Ł. , Musielak B. , Bernius P. , Shrader M. W. , Rodby-Bousquet E. , Chambers H. G. , Feng L. , Gough M. , Graham K. , Inan M. , Johari A. , Krebs A. , Lalor S. , Narayanan U. , Novacheck T. , Jóźwiak M.

|

nr 1

5-18

PL

Wstęp. Piąta edycja Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2023 miała miejsce 4 grudnia 2023 roku. Tematem przewodnim webinarium było leczenie stóp końsko-płasko-koślawych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (mpd). W wydarzeniu brali udział prelegenci z Austrii, Australii, Chin, Indii, Kanady, Niemiec, Polski, Szwecji, Turcji, USA i Wielkiej Brytanii. Wyniki. W pierwszej sesji ogólnej przedstawiono epidemiologię, biomechanikę, funkcję mięśni oraz zasady zapobiegania stopie końsko-płasko-koślawej, zastosowanie testu Silverskiöld w ocenie klinicznej. Omówiono również zasady leczenia deformacji, opcje zaopatrzenia ortotycznego oraz zasady leczenia patologii u osób dorosłych chorujących na mpd. W sesjach chirurgicznych przedstawiono kompleksowo techniki operacyjne leczenia stopy końsko-płasko-koślawej: osteotomię medializującą guz piętowy, osteotomię wydłużającą boczny brzeg stopy z artrodezą skokowo-łódkowatą, wykorzystanie rozszerzalnych implantów (cage) do wydłużenie bocznego brzegu stopy, podwójną artrodezę z przeniesieniem mięśni strzałkowych, przezskórną miofasciotomię z/bez artroerezy, wydłużenie bocznego brzegu stopy z artroerezą, procedurę wg Grice’a z artrodezą skokowo-łódkową, wydłużenie bocznego brzegu stopy z osteotomią kości klinowatej przyśrodkowej wg Cottona, wydłużenie bocznego brzegu stopy z duplikaturą stawu skokowo-łódkowego, artrodezę skokowo-łódkowatą oraz piętowo-sześcienną, transfer mięśnia piszczelowego przedniego na mięsień strzałkowy trzeci. W drugiej sesji ogólnej przedstawiono sposoby oceny wyników leczenia stopy końsko-płasko-koślawej oraz protokoły rehabilitacji pooperacyjnej zakładające pionizację i chodzenie. Wnioski. Najważniejsze wnioski płynące z wydarzenia to: ocena kliniczna oraz zrozumienie patofizjologii wady jest kluczowe dla jej prawidłowego leczenia, poniżej 6. roku życia rekomenduje się leczenie nieoperacyjne, pomiędzy 6. a 14. rokiem życia przeważają metody chirurgiczne oszczędzające funkcję stawów, po 14. roku życia duża grupa pacjentów wymaga wykonania artrodez stawów, jednak powinno się ich unikać w korektywnych deformacjach oraz u pacjentów z wysokimi wymaganiami funkcjonalnymi. Audytorium webinarium liczyło 583 osoby z 50 krajów. Największa liczba uczestników pochodziła z Polski, Hiszpanii, Turcji i Wielkiej Brytanii.

EN

Introduction. The fifth edition of the Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2023 occurred on December 4, 2023. The webinar’s main topic was treating equino-plano-valgus foot in children with cerebral palsy (CP). The event included speakers from Austria, Australia, China, India, Canada, Germany, Poland, Sweden, Turkey, the USA and the UK. Results. The first general session presented epidemiology, biomechanics, muscle function, equino-plano-valgus foot prevention options, and the Silverskiöld test in clinical assessment. It also discussed the principles of deformation treatment, options for orthotic treatment, and pathology treatment in adults suffering from CP. The surgical sessions presented comprehensive surgical techniques for the treatment of clubfoot equinus: sliding calcaneal osteotomy, lateral column lengthening with talonavicular arthrodesis, use of an expandable cage for the lateral column lengthening, double arthrodesis with the transfer of the peroneal muscles, percutaneous soft tissue release with/without arthroereisis, lateral column lengthening with arthroereisis, Grice procedure with talonavicular arthrodesis, lateral column lengthening with medial cuneiform bone plantarflexion osteotomy, lateral column lengthening with duplication of the talonavicular capsule, talonavicular and calcaneocuboid arthrodesis, transfer of the tibialis anterior muscle to the peroneal tertius muscle. The second general session presented methods of assessing the results of clubfoot treatment and postoperative rehabilitation protocols involving upright positioning and walking. Conclusion. The most important conclusions from the event are: clinical assessment and understanding the pathophysiology of the defect is crucial for its proper treatment; non-surgical treatment is recommended under the age of 6; between the ages of 6 and 14, surgical methods that preserve joint function predominate; after the age of 14 a large percentage of patients require performing joint arthrodesis. Nevertheless, arthrodesis should be avoided to correct flexible deformities and to treat patients with high functional requirements. The webinar audience included 583 people from 50 countries. Most participants came from Poland, Spain, Turkey, and Great Britain.

11

Diagnosis and treatment of crouch gait in children with cerebral palsy. Report from the 4th Edition of the Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2022

63%

Jóźwiak M. , Woźniak Ł. , Al-Shakarchi Z. , Bernius P. , Wade Shrader M. , Rodby-Bousquet E.

|

nr 1

30-40

PL

Wstęp. Czwarta edycja Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2022 miała miejsce 12 grudnia 2022 roku. Tematem przewodnim webinarium było leczenie chodu kucznego u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (mpd). W wydarzeniu brali udział prelegenci z Australii, Chin, Hiszpanii, Indii, Kanady, Niemiec, Polski, Szwecji, Turcji, USA i Wielkiej Brytanii. Wyniki. W pierwszej sesji ogólnej przedstawiono biomechanikę chodu kucznego, funkcję mięśni kulszowogoleniowych u dzieci z mpd, założenia profilaktyki i zasady leczenia chodu kucznego w diplegii spastycznej oraz przebieg naturalny i wyniki leczenia patologii u osób dorosłych chorujących na mpd. W sesjach chirurgicznych przedstawiono kompleksowo techniki operacyjne leczenia chodu kucznego: przezskórną miofasciotomię w przedziale tylnym stawu kolanowego, osteotomię wyprostną końca dalszego kości udowej w hemiplegii, asymetrycznej i symetrycznej diplegii, techniki skrócenia i plikacji więzadła rzepki, hemiepifizjodezę przednią końca dalszego kości udowej oraz transfer mięśni kulszowo-goleniowych na mięsień prosty uda. W drugiej sesji ogólnej przedstawiono protokoły rehabilitacji pooperacyjnej zakładające pionizację i chodzenie, ocenę wyniku leczenia (ból, męczliwość, aktywność ruchowa związaną z ambulacją, funkcję ruchową, jakość życia). Podsumowanie. Najważniejsze wnioski płynące z wydarzenia to: nie wydłużamy ścięgna Achillesa w strefie III w chodzie kucznym; przed wydłużeniem mięśni kulszowo-goleniowych niezbędna jest laboratoryjna ocena chodu; hemiepifizjodeza końca dalszego kości udowej może być wykonana przy przewidywanym okresie wzrastania krótszym niż 2 lata; osteotomia końca dalszego kości udowej powinna być rozważana w okresie dojrzewania dla przykurczu zgięciowego w stawie kolanowym 10-40 stopni; należy pamiętać o możliwości leczenia poprzez transfery ścięgien i miofasciotomie, zwłaszcza u młodszych pacjentów. Audytorium webinarium liczyło około 1600 osób z 672 ośrodków zlokalizowanych w 57 krajach. Największa liczba uczestników pochodziła z Polski, Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych Ameryki, Norwegii, Szwecji i Indii.

EN

Introduction. The fourth edition of the Transatlantic Orthopedic Surgery Webinar 2022 took place on December 12th, 2022. The main theme of the webinar was the treatment of crouch gait in children with cerebral palsy (CP). Speakers from Australia, Canada, China, Germany, India, Poland, Spain, Sweden, Turkey, the United Kingdom, and the United States participated. Results. The first general session presented the biomechanics of crouch gait, the function of the hip and knee muscles in children with CP, the principles of prevention and treatment of crouch gait in spastic diplegia, and the natural course and treatment outcomes of CP in adults. The surgical sessions comprehensively presented the surgical techniques for treating crouch gait: percutaneous myofasciotomy in the posterior knee joint, straightening osteotomy of the distal femur in hemiplegia, asymmetric and symmetric diplegia, techniques for shortening and plastically reconstructing the patellar ligament, anterior hemiepiphysiodesis of the distal femur, and transfer of the hamstring muscles to the rectus femoris muscle. The second general session presented postoperative standing and walking rehabilitation protocols and evaluation of treatment outcomes (pain, fatigue, ambulatory activity, motor function, and quality of life). Summary. The most important conclusions from the event were: do not lengthen the Achilles tendon in zone III in crouch gait; laboratory gait analysis is necessary before lengthening the hamstring muscles; hemiepiphysiodesis of the distal femur can be performed when the predicted growth period is less than two years; distal femur osteotomy should be considered during adolescence for knee flexion contracture of 10-40 degrees; treatment possibilities of tendon transfers and myofasciotomies should be remembered, especially in younger patients. The webinar attracted an audience of approximately 1,600 people from 672 centers located in 57 countries. Most participants came from Poland, the United Kingdom, the United States, Norway, Sweden, and India.

12

Sprawność grafomotoryczna osób z dyzartrią. Na przykładzie dyzartrii w mózgowym porażeniu dziecięcym

51%

Mirecka U.

|

2014-2015

|

tom 43-44

199-215

PL

Sprawności grafomotoryczne stanowią przedmiot badań w aspekcie rozwojowym (w normie i w rozmaitych przypadkach patologii, w kontekście nabywania przez dziecko podstawowych umiejętności szkolnych), a także w przypadkach ich utraty, np. w przebiegu chorób neurodegeneracyjnych. Z uwagi na to, że zaburzenia pisma towarzyszą często zaburzeniom mowy, zwłaszcza uwarunkowanym neurologicznie, ocena sprawności grafomotorycznych jako sfery ważnej dla przebiegu komunikacji pisemnej (a tym samym komunikacji językowej) powinna stanowić obligatoryjny element diagnozowania logopedycznego. W przypadku pacjentów z dyzartrią i współwystępującymi zaburzeniami grafomotorycznymi analiza specyfiki tych zaburzeń (zarówno przebiegu czynności grafomotorycznych, jak i ich wytworów) może pomóc w rozpoznaniu neuromotorycznych objawów klinicznych , co z kolei ułatwia rozpoznanie typu klinicznego dyzartrii.

EN

Graphomotor skills are the object of research in the developmental aspect (in the normal and in diverse pathological cases, in the context of the child’s acquisition of basic school skills) and in the cases of their loss, e.g. in the course of neurodegenerative diseases. Because of the fact that writing disorders often accompany speech disorders, particularly those determined neurologically, the assessment of graphomotor skills as a sphere important for written communication (and thereby linguistic communication) should be an obligatory element of logopedic diagnosis. In the case of dysarthric patients and accompanying graphomotor disorders the analysis of specificity of these disorders (both the course of graphomotor activities and their products) may help diagnose clinical neuromotor symptoms, which in turn facilitates diagnosis of a clinical type of dysarthria.