Współczesna koncepcja wykładni prawa, kładąc nacisk na poszukiwanie tak zwanej rzeczywistej woli pracodawcy, propaguje jednocześnie wartości elastyczności czy możliwość modyfikowania treści norm prawnych stosownie do zmieniających się wartościowań czy też stabilności i pewności systemów prawnych. Często jednak prawo jest błędnie kształtowane, co w konsekwencji powoduje, iż zdarzają się uregulowania złe, kwalifikujące się do eliminacji z obrotu na gruncie prawa powszechnie obowiązującego. Trudno jednak generalizować, na ile są one konsekwencją nadmiernej ich elastyczności i przyzwolonej swobody działania (aczkolwiek być może mieszczącej się w ramach legalizmu), a w jakim stopniu wiążą się z brakiem profesjonalizmu osób sprawujących w danym momencie władzę i współtworzących organy prawodawcze państwa. Celem artykułu jest wyeksponowanie merytorycznych komponentów tworzących „luzy decyzyjne w prawie” – wiążące się z pewnego rodzaju wolnością, swobodą podejmowania decyzji i działań, oscylujące w legalnych granicach funkcjonowania organów państwa w przestrzeni stanowienia i stosowania prawa oraz podejmowania na ich podstawie decyzji finalnych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.