Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Lśnienie. Przeglądając się w "Kryjówkach. Architekturze przetrwania" Natalii Romik

100%

Drabarczyk vel Grabarczyk P.

|

tom 340

|

nr 1-2

99-104

EN

Nine irregularly shaped and silver-plated casts. Nine three-dimensional maps copying territories of survival – Hiding Places created and inhabited by Jews at the time of the Holocaust, i.a. inside an oak tree trunk, underneath a floor, inside sewers, in a grave. “Sculptures are homage to the architects and engineers who created them” – said Natalia Romik about metal objects on display at the Zachęta National Gallery of Art, accompanying an exhibition presenting the results of interdisciplinary studies on the Holocaust “architecture of survival”. Its non-visual character (a hideout protects against a stalking gaze, an “evil eye”) found in the exhibition a controversial reverse, with the ostentatious, idolatrous glistening of the surfaces of these anti-monuments commemorating those hiding themselves and those who hide them. Silver “resembles mercury, a mirror. It reflects but also deforms” (Romik). Quite possibly similarly to the way our gratitude is deformed, more interested in its own image than in that which is concealed beneath the glistening surface. What do Kryjówki conceal from us and what do they disclose?

PL

Dziewięć odlewów o nieregularnych kształtach, pokrytych srebrem. Dziewięć trójwymiarowych map, które odwzorowują terytoria przetrwania – kryjówki tworzone i zamieszkiwane przez Żydów w latach Zagłady, m.in. w pniu dębu, pod podłogą, w kanalizacji, w grobie. „Rzeźby są hołdem dla architektek i inżynierów, którzy je budowali” – mówiła Natalia Romik o metalicznych obiektach pokazanych w Zachęcie, towarzyszących wystawie prezentującej rezultaty interdyscyplinarnych badań nad holokaustową „architekturą przetrwania”. Jej źródłowa awizualność (kryjówka chroni przed prześladowczym spojrzeniem, „złym okiem”) znalazła na wystawie kontrowersyjny rewers, ostentacyjne, idolatryczne lśnienie powierzchni owych anty-antypomników upamiętniających ukrywających się i ukrywających. Srebro „wygląda jak rtęć, jak lustro. Odbija, ale daje też zniekształcenie” (Romik). Być może na podobieństwo tego, jak zdeformowana bywa nasza wdzięczność, bardziej zainteresowana obrazem własnym niż tym, co ukryte za połyskliwą powierzchnią. Co zatem chowają przed nami, a co odsłaniają Kryjówki?

2

Dual codes: Text within a Text in Lotman and Kristeva

100%

Spassova K.

|

nr 8(11) cz.2

13-28

EN

Lotman explicitly affirms that his methodological wager is an attempt to join the formal-structural paradigm of Roman Jacobson and the contextual-dialogical paradigm of Mikhail Bakhtin. Lotman conceives the structure of the text as heterogenous just because it is at least dually coded, while semiosis is exactly the process of this inner hybridization, which has a creative potentiality. My paper will examine the dual coded structure of Lotman in the light of early Kristeva distinction between semiotic and symbolic function. I will examine the influence of Lotman in Kristeva’s works in the context of the 60s.

3

Brine evaporation speed enhancement by solar energy for optimization of salt production of lake Merouane El Oued southeastern of Algeria

80%

Remli S. , Benselhoub A. , Rouaiguia I. , Hamani S.

Inżynieria Mineralna

|

2020

|

tom no. 2, vol. 2

193--202

EN

In this present paper we will study an assembly of two systems for collecting solar energy at the unit of SME (Salins Merouane El Meghaier) located in southeastern Algeria, by the development of a black grid floating in the brine and a reflection mirror of the solar radiation directed towards the evaporating surface in the test pan P4 and also a witness pan P0 which helps us to illustrate the influence of these two systems, results will be obtained suggest an increase in the evaporation-crystallization rate of P4 compared to that of P0 which is due to the improvement of the annual production of SME unit.

PL

W niniejszym artykule przeanalizowano zastosowanie dwóch systemów do wykorzystania energii słonecznej w jednostce SME (Salins Merouane El Meghaier) zlokalizowanej w południowo-wschodniej Algierii, poprzez wdrożenie czarnej siatki unoszącej się w solance i lustrzanego odbicia światła słonecznego. Promieniowanie skierowano na powierzchnię lustrzaną P4, i na powierzchnię doskonale czarną P0, co pozwoliło porównać oba rozwiązania. Uzyskane wyniki sugerują wzrost szybkości parowania i krystalizacji P4 w porównaniu z P0, który ocenioną analizując wyniki rocznej produkcji jednostek MŚP.

4

Konserwacja i restauracja fontanny, z figurą kobiety na tle lustra, znajdującej się w rezydencji Hermanna Fränkla w Prudniku

80%

Matuszczyk M. , Sienkiewicz M. , Romiński P. , Cupa A. , Stoksik H. , Matuszczyk M.

|

tom R. 65, nr 1

17--20

PL

W artykule przedstawiono przebieg prac konserwatorskich i restauratorskich przy fontannie z figurą kobiety na tle lustra z początku XX w., znajdującej się w rezydencji Hermanna Fränkla w Prudniku przy ul. Kościuszki 1A. Obiekt składa się z ujętej en piede lekko pochylonej figury kobiety trzymającej muszlę, z której wylewa się woda do niecki pokrytej mozaiką szklaną. Postać umieszczona jest na tle fazowanego okrągłego lustra oprawionego w mosiężne profile, w układzie charakterystycznym dla budowy witraży. Cała konstrukcja fontanny składa się m.in. z takich materiałów, jak: szkło, pozłacana mozaika szklana, mosiądz, mosiądz polichromowany, marmur. Materiały te stanowiły niezwykłe wyzwanie, stwarzając potrzebę poznania i opracowania na nowo technologii oraz nowatorskich metod ich konserwacji i restauracji.

EN

The article shows the process and results of conservation and restoration works on an early 20th century fountain in the Hermann Fränkel residential villa in Prudnik, Kosciuszki 1A Street. The object consists of a woman bending while pouring water from a shell onto a mosaic of glass, surrounded by glass with brass framing. The figure is shown against the background of a round, chamfered mirror. Within the mirror are a number of brass profiles, the construction of which resembles that used in stained glass. The entire structure consists of a number of materials including glass, gilded glass mosaic, brass, marble, metal plate as well as layers of paint.This variety of materials was challenging and needed technological study and trial, involving the most recent, as well as innovatory, conservation and restoration techniques.

5

Sobowtórzenie Witkacego

80%

Dybel P.

|

nr 1

57-74

PL

W artykule autor wychodzi od analizy relacji, w jakiej Witkacy pozostaje ze swoimi czterema odbiciami lustrzanymi na znanej jego fotografii „Autoportret wielokrotny w lustrach”. Wydobywając strukturę tych relacji pokazuje, że stanowi ona swoistą metaforę dysocjacyjnej struktury tożsamościowej Witkacego, gdyż każdy z jego zwierciadlanych sobowtórów to jedno z wcieleń jego samego. Zarazem jego dokonujące się na fotografii roz-po-czwórzenie jest punktem wyjścia do dokonującego się później w życiu pisarza sobowtórzenia, czyli nieustannego przybierania przez niego kolejnych póz i masek. Pokazuje też, że odniesieniu pisarza do każdego z jego sobowtórów odpowiadają rozliczne motywy oraz karykaturalnie skonstruowane widmowate postaci w jego dramatach i powieściach. W tym sensie struktura relacji pisarza do jego czterech sobowtórów na „Autoportrecie” może służyć za wyjściowy klucz interpretacyjny w odniesieniu do całego jego pisarskiego dorobku.

EN

The author’s basic principle in the article is an analysis of the relation borne between Witkacy and his four mirror images in the famous photography “Autoportret wielokrotny w lustrach” (“Multiple Self-Portrait in Mirrors”). Extracting the structure of the relations, the paper shows that it is conceived of as a peculiar metaphor of Witkacy’s dissociative identity structure as each of the mirror lookalikes is one of his own incarnations. Witkacy’s dividing-into-four seen in the photography is a starting point to the lookalike-converting taking place in the writer’s private life, i.e. to constant striking poses and putting on masks. The study also shows that the writer’s reference to each of the lookalikes corresponds with the many motifs and caricaturally constructed phantom-like figures in his dramas and novels. In this sense the structure of the Witkacy’s relation to the four of his lookalikes in “Autoportret wielokrotny w lustrach” (“Multiple Self-Portrait in Mirrors”) may be seen as an initial interpretive key in reference to the whole of his literary output.