Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 31

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  long-term experiment
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
|
|
tom Nr 22
25-33
PL
Przeanalizowano zmiany w zakwaszeniu gleby długotrwałego (41 lat) doświadczenia nawozowego w Czarnym Potoku koło Krynicy. Wartości pH gleby serii bez wapnowania były modyfikowane przez rodzaj i poziom nawożenia mineralnego. Największe zmiany pH gleby miały miejsce w pierwszych kilku latach trwania doświadczenia, po czym w kolejnych latach nie stwierdzano wpływu nawożenia na zwiększanie zakwaszenia. Pomiędzy obiektami nawozowymi dawki nawozów wapniowych nie różnicowały znacząco dynamiki zmian zakwaszenia. Stwierdzono istotne zależności plonu runi i pH gleby poziomu 0-10 cm tylko w przypadku obiektu 90 kg N+PK.
EN
Changes in the soil pH were analysed in the period of three liming rotations in the long-term (41 years) fertilizing experiment in Czarny Potok near Krynica. The value of the soil pH in the series without liming depended on the kind and level of fertilization. The biggest changes in the soil pH were observed in the first years of the experimenl. In the following years the acidifying effect of fertilization was not observed. The doses of calcium fertilizers did not bring about changes in acidification on particular fertilizing objects. A significant dependence between the yield and the soil pH of the 0-10 layer was found on the objects fertilized with 90 kg N + PK. This relationship was not observed in the cases of extreme fertilization.
EN
Biological activity is investigated at different levels in cases of disturbances of processes, taking into consideration C and N changes in time and modern models of carbon sequestration. Soil properties created by fertilization are one of the factors influencing soil respiratory activity. This activity was measured by the manometric method in the conditions of long-term fertilizing experiment after 44 years management of the mountain meadow. One object chosen for the investigation was fertilized only with P and K and two objects were fertilized with ammonium nitrate in two doses: 90 and 180 kgN · ha–1 in the background of PK. The experiment was conducted with the limed soil and in series without liming. Manometric measurement comprised change of pressure in a closed container which was proportional to oxygen consumption and created by respiratory processes taking place in it. The equivalent amount of created CO2 was absorbed by 1 mol · dm–3 NaOH solution. Biological activity of materials was expressed in mgO2 · g–1 d.m. · d–1. Equations of pressure changes indicate differences in soil respiration caused by fertilization intensification. Generally, systematic soil liming caused an increase in its biological activity. However, liming influenced this activity to a lower degree than mineral fertilization. The highest respiratory activity and dehydrogenase activity (μg TPF · g–1 f.m. · d–1) was observed in the soil of the object fertilized with 90 kg N + PK · ha–1 and the object with fertilization increased P and K availability causing an increase in biological nitrogen fixation.
PL
Współczesne modele sekwestracji węgla wymagają poznania aktywności biologicznej na różnych poziomach i przypadkach zakłócenia procesów oraz zależności przemian węgla i azotu w czasie. Jednym z elementów wpływających na aktywność respiracyjną są właściwości gleby ukształtowane nawożeniem. W warunkach długotrwałego doświadczenia nawozowego po 44 latach użytkowania górskiej runi łąkowej zbadano metodą manometryczną aktywność respiracyjną gleby. Do badań wyznaczono obiekt, w którym stosowano wyłącznie nawożenie fosforem i potasem oraz obiekty nawożone saletrą amonową w dwóch dawkach 90 i 180 kgN · ha–1 na tle PK. Doświadczenie wykonano z glebą serii wapnowanej i bez wapnowania. Pomiar manometryczny obejmował zmianę ciśnienia w zamkniętym naczyniu, która jest proporcjonalna do zużycia tlenu przez próbkę a powstaje w wyniku zachodzących w niej procesów oddychania. Powstające równoważne ilości CO2 były absorbowane przez roztwór NaOH o stężeniu 1 mol · dm–3. Aktywność biologiczną materiałów wyrażono w mgO2 · g–1 s.m. · d–1. Równania zmian ciśnienia (y) wskazują na różnice respiracji gleby spowodowane intensyfikacją nawożenia. Systematyczne wapnowanie gleby spowodowało, że jej aktywność biologiczna była na ogół większa niż w przypadku braku tego zabiegu. Wapnowanie jednak w mniejszym stopniu niż nawożenie mineralne różnicowało tę cechę. Największe wartości aktywności respiracyjnej oraz aktywności dehydrogenaz (μg TPF · g–1 ś.m. · d–1) stwierdzono w glebie obiektu, w którym stosowano zrównoważone nawożenie na poziomie 90 kg N + PK oraz obiektu, w którym zwiększono w wyniku nawożenia zasobność w fosfor i potas, powodując zwiększenie biologicznego wiązania azotu.
EN
We evaluated how organic manures (farmyard manure, dung water and poultry slurry), different doses of mineral fertilizers (three treatments), combinations of manures with mineral fertilizers (three treatments), and potato varieties (four varieties) influenced potato tuber yields in our longterm fertilizer experiment in Prague, established in 1954. According to our crop rotation, potatoes were planted every ninth year, starting in 1962. Four potato varieties were used since then (Krasava, Radka, Korela, Dita), all of them were medium-maturing and consumable. The average potato yield was 19.1 Mg ha-1 at the beginning of our experiment (1962, var. Krasava) and 37.5 Mg ha-1 in 2007 (var. Dita), showing low suitability of the experimental site for potato production. The mean tuber yield of varieties Krasava, Radka, Korela and Dita was 18.5, 17.1, 30.2 and 37.5 Mg ha-1, respectively. The effect of organic manures was principally comparable with mineral fertilizers. Increasing doses of mineral fertilizers were not related to appropriate increase in tuber yield. Therefore, application of N, P and K around 50, 50 and 144 kg ha-1, respectively, gives fair yields in such non-optimal production area, as is our experimental site. In the case of warm and dry seasons, even high doses of the mineral fertilizers can’t ensure usual potato production.
EN
Results presented in this paper come from long term fertilization experiments (5-field crop rotation: potatoes (30 Mg FYM ha–1), s. barley, r. clover, w. wheat, rye; arbitrary rotation without FYM and without legumes) carried out in Skierniewice (since 1923). Content of mineral nitrogen (N-NH4+ and N-NO3 –) was measured using Skalar San Plus Flow Analizer, after fresh soil extraction in 0.01 M CaCl2. In all crop rotation systems and merely all fertilizer treatments the soil content of mineral nitrogen was higher in late autumn than in spring and than in summer. Among the examined soil profiles the highest content of mineral nitrogen was shown in the soil treated with FYM (5-field crop rotation – E). The soil content of mineral nitrogen was significantly higher in the soil fertilized with nitrogen (CaNPK, NPK) than in the unfertilized one (CaPK, PK). Migration of mineral nitrogen from the top soil layer into deeper layers was bigger in the FYM fertilized fields with legumes cultivation in crop rotation than in the field not fertilized with manure and without legumes cultivation.
PL
Wyniki badań zamieszczone w pracy zostały uzyskane w oparciu o materiał zebrany trwałych doświadczeniach nawozowych (ze zmianowaniem pięciopolowym z rośliną motylkową i obornikiem i doświadczeniu ze zmianowaniem dowolnym bez rośliny motylkowej i bez obornika) prowadzonych od 1923 r. w Skierniewicach. Zawartość azotu mineralnego w glebie (N-NH4+ and N-NO3 -) była zmierzona przy użyciu aparatu Skalar San Plus Flow Analizer, po ekstrakcji gleby w 0,01 M CaCl2. Niemal na wszystkich obiektach nawozowych badanych pól zawartość azotu mineralnego w glebie była większa w okresie późnej jesieni niż wiosną i latem. Większą zawartość azotu mineralnego stwierdzono w glebie nawożonej obornikiem na polu ze zmianowaniem pięciopolowym niż w glebie pod zmianowanie dowolnym bez rośliny motylkowej i bez obornika. Zawartość azotu mineralnego w glebie na obiektach nawożonych azotem (CaNPK, NPK) była 616 Tomasz Sosulski and Stanisław Mercik większa niż na obiektach nienawożonych tym składnikiem (CaPK, PK). Większe przemieszczanie azotu z wierzchniej warstwy gleby do jej głębszych poziomów stwierdzono w warunkach doświadczenia ze zmianowaniem pięciopolowym z rośliną motylkową i obornikiem niż ze zmianowaniem dowolnym bez rośliny motylkowej i bez obornika.
|
2011
|
tom T. 11, z. 2
151-163
PL
Przeprowadzono doświadczenie łąkowe nad wpływem 20-letniego nawożenia trwałych użytków zielonych stałymi dawkami fosforu na pobranie tego składnika przez roślinność i jego w niej zawartość. Doświadczenie prowadzono w warunkach optymalnego uwilgotnienia i napowietrzenia gleby, które uzyskano przez odcięcie podsiąku kapilarnego, a niedobór wody uzupełniano nawodnieniem deszczownianym. Plon suchej masy był decydującym czynnikiem o pobraniu fosforu, lecz nie o zawartości tego składnika w roślinach. Plon wyraźnie malał w pierwszych 12 latach doświadczenia, by w następnych utrzymywać się na wyrównanym poziomie. Pobrane ilości fosforu w pierwszych 7 latach doświadczenia odpowiadały 100± 10% ilości zastosowanej z nawozami. W końcowej fazie doświadczenia pobranie to odpowiadało tylko od 40 do 60% ilości zastosowanej, z wyjątkiem obiektu o najniższym poziomie nawożenia azotem (N-120). Pobranie fosforu na obiektach częściowo nawożonych gnojówką było zawsze mniejsze niż nawożonych mineralnie. W pierwszych 5 latach po zaniechaniu nawożenia fosforem obserwowano tylko niewielkie zmniejszenie plonów oraz zawartości tego składnika w roślinności w porównaniu z obiektem nawożonym fosforem. Istotne różnice (gdy p ‹ 0,10) stwierdzano dopiero po 8 latach od zaniechania nawożenia. Wyniki otrzymane na przykładzie łąki średnio zasobnej w fosfor potwierdzają przypuszczenie, że w celu ochrony środowiska można czasowo ograniczyć lub zaniechać nawożenia fosforem trwałych użytków zielonych bez narażania się na istotne zmniejszenie korzyści ekonomicznych. Wymagałoby to jednak potwierdzenia w większej liczbie doświadczeń nad nawożeniem łąk fosforem, które jednak nie są obecnie szerzej podejmowane.
EN
A field experiment was conducted on the effect of long-term phosphorus fertilisation of permanent meadow on phosphorus uptake and content in sward. The experiment was performed with controlled water and air content in soil obtained by detaching capillary rising and supplementing water deficits by sprinkler irrigation. Dry matter yield was the main factor controlling phosphorus uptake but not its content in sward. The yield was decreasing during the first 12 years of experiment, but in the next seasons was more stable. The phosphorus uptake with crops was equal to 100± 10% its quantity applied with fertiliser. At the end of experiment this uptake was only 40 to 60% of phosphorus from fertilisers, with the exception of object least fertilised with nitrogen. Phosphorus uptake was smaller in objects fertilised with liquid manure than in objects treated with mineral fertilisers. Only a slight decrease of yield and of phosphorus content in sward was observed during the first 5 years after abandonment of phosphorus fertilisation as compared with the fertilised object. Significant (p ‹ 0.10) differences were observed not earlier than 8 years after abandonment of fertilisation. Results from a meadow moderately rich in phosphorus confirm the assumption that for environmental protection it is possible to mitigate or temporally abandon P fertilisation without a risk of substantial economic losses. This, however, should be confirmed in more experiments of meadow fertilisation with phosphorus which are at present not undertaken.
|
2004
|
tom Vol. 11, nr 7
561--571
EN
The work presents results obtained in 36th year of long-term static field experiment at Czarny Potok. Accumulation of organic substance in soil of permanent grasslands is a well-known phenomenon. Therefore it seems justified to learn the influence of Ibis soil component on heavy metal bioavailability and the role of humus in retaining these elements over a long period of time. Changes in content total heavy metal and organic fractions of these elements depended to a greater extent on liming and to a lesser degree on applied mineral fertilization. Humus compounds in the studied soil were the main component binding lead and copper. Cadmium was as strongly bound in soil of the unlimed series. Zinc and nickel were more weakly bounded by humus compounds in the experimental soil. Heavy metal binding by humus compounds should be regarded as a positive phenomenon, which may prevent their excessive concentration in soil solution, particularly in acid soils. Formation of stable humus compounds with copper, which is an important microelement playing a vital role in plant quality may cause poor effectiveness of soil fertilization with this element salts.
PL
Przedstawiono wyniki badań uzyskane w 36 roku statycznego wieloletniego doświadczenia polowego w Czarnym Potoku. Kumulacja substancji organicznej w glebach trwałych użytków zielonych jest zjawiskiem znanym. Wydaje się, więc zasadne poznanie wpływu tego składnika gleby na dostępność metali ciężkich oraz roli, jaką odgrywa próchnica w zatrzymywaniu tych pierwiastków w długim okresie czasu. Zmiany zawartości ogólnych form metali ciężkich oraz frakcji organicznej tych pierwiastków zależały w większym stopniu od wapnowania, a w niewielkim od stosowanego nawożenia mineralnego. Związki próchniczne badanej gleby były głównym składnikiem wiążącym ołów i miedź. Równie silnie był wiązany kadm w glebie serii niewapnowanej, cynk i nikiel były słabiej wiązane przez związki próchniczne badanej gleby. Wiązanie przez związki próchniczne metali ciężkich należy uznać za zjawisko korzystne, które może zapobiegać nadmiernej ich koncentracji w roztworze glebowym, zwłaszcza w glebach kwaśnych. Tworzenie trwałych połączeń próchnicy z miedzią, która jest ważnym mikroelementem odgrywającym dużą rolę w jakości roślin, może spowodować małą skuteczność nawożenia doglebowego solami tego pierwiastka.
EN
Provenance trials with forest trees provide valuable information about growth and adaptability of populations often transferred over large geographical and climatic distances. In this study we evaluated growth and survival of 19 Scots pine (Pinus sylvestris L.) populations representing most of the natural range of the species in Europe, growing in a 30-year-old provenance trial in the northeastern Poland. We used cluster analysis to investigate differentiation among those populations in growth and survival. We also used published data on needle morphology and allozyme and DNA marker variation for those same populations to compare groupings of populations based on growth and needle traits and markers. We found significant variation among tested populations in all investigated traits – the largest variation was found for stand volume which integrates information on growth and survival. Variation in growth traits was related to the latitude of population origin with populations from the latitudinal band between 49° N and 54° N showing the best performance. Populations originating from both north and south off of that region showed lower productivity, which for southern provenances resulted from their particularly low survival, reflecting the lack of adaptation to the environment of the research site. Grouping of populations based on growth traits revealed three clusters corresponding to the three latitudinal regions – northern, central and southern. Needle morphological traits were not appropriate as markers of productivity. Clustering of populations based on needle morphology, and especially based on biochemical and molecular markers, did not correspond to the grouping based on growth traits.
EN
The objective of the long-term stationary experiment was to discover the effect of the year, production region, soil kind and soil type on total contents of micronutrients (Mn, Cu and Zn) in the soils. In the years 1982 to 1998 the soil was sampled in 7 selected localities. Analyses and extractions determining the total content of metals were carried out by means of mineralization in the HF – H2O2 – HNO3 open system. The AAS method was used to determine the contents of the micronutrients. The content of manganese ranged between 296.2 and 978.6; copper between 6.1 and 25.7 and zinc between 29.5 and 99.8 mg kg–1 of soil. During the experimental period 1982–1998 the total content of Mn and Zn decreased (by 7.9 % and 3.6 %, respectively), but was not statistically significant (p < 0.05). During the 15 years of the experiment the total amount of copper in the soil increased 7.0 %. In comparison with the potato growing region the contents of all the micronutrients in the sugar-beet growing region were higher. The highest and statistically highly significant difference (p < 0.001) was that of copper (45.6 % increase). In terms of the soil kind the lowest contents of Mn and Cu were monitored on light soil. The total content of zinc on light soil and medium-heavy soil was comparable. With an increasing proportion of clay particles in the soil the contents of the micronutrients increased significantly (p < 0.001). In comparison with light soil, in heavy soil the contents of the metals increased; Mn by 38.9; Cu by 48.2 and Zn by 19.4 %. The levels of Cu and Zn were also affected by the soil type. The contents of these micronutrients were statistically (p < 0.001) the highest in chernozem (24.6 and 71.1 mg kg–1 of soil, respectively). The content of Mn was the highest in brown soil (714.3 mg kg–1 of soil). Graded rates of fertilisers did not have a significant (p < 0.05) effect on the total contents of metals. The differences were more marked in the treatment where liming was not carried out; here we monitored the greatest decrease in the contents of Mn, Cu and Zn, ie by 7.3, 23.8 and 9.4 %, respectively, compared with the control.
PL
Celem wieloletniego stacjonarnego doświadczenia było określenie wpływu roku, rejonu produkcji oraz typu i rodzaju gleby na całkowitą zawartość mikrślementów (Mn, Cu i Zn) w glebie. W latach 1982–1998 pobrano próbki gleby z 7 wybranych miejsc. Całkowite zawartości metali oznaczono po wcześniejszej mineralizacji w otwartym systemie HF – H2O2 – HNO3. Zawartości mikrślementów oznaczano metodą AAS. Zawartość manganu wahała się w zakresie od 296,2 do 978,6 mg kg–1, miedzi od 6,1 do 25,7 mg kg–1 i cynku od 29,5 do 99,8 mg kg–1 gleby. W okresie doświadczalnym 1982–1998 zmniejszyły się całkowite zawartości Mn (o 7,9 %) i Zn (o 3,6 %), jednak nie były to różnice statystycznie istotne (p < 0,05). Całkowite zawartości miedzi w glebie w ciągu 17 lat trwania doświadczenia wzrosły o 7 %. Stwierdzono, że zawartości wszystkich badanych mikrślementów w rejonach uprawy buraka były wyższe niż w rejonach uprawy ziemniaka. Największą, statystycznie istotną różnicę (p < 0,001) zaobserwowano w przypadku miedzi (wzrost o 45,6 % . Biorąc pod uwagę rodzaj gleby, najniższe zawartości Mn i Cu zarejestrowano w glebie lekkiej. Natomiast całkowite zawartości cynku były porównywalne w glebach lekkiej i średniej. Wraz ze wzrostem udziału frakcji ilastych w składzie granulometrycznym gleby znacząco (p < 0,001) wzrastała w badanych glebach zawartość mikrślementów. W porównaniu z glebami lekkimi w glebach ciężkich zawartości metali wzrosły: Mn o 38,9 %, Cu o 48,2 % i Zn o 19,4 %. Zawartości Cu i Zn zależały od typu gleby. Statystycznie (p < 0,001) najwyższy poziom tych mikrślementów stwierdzono w czarnoziemie (odpowiednio 24,6 i 71,7 mg kg–1 gleby). Najwyższą zawartość manganu stwierdzono w glebach brunatnych (714,3 mg kg–1 gleby). Wzrastające dawki nawozów nie miały istotnego wpływu (p < 0,05) na całkowite zawartości metali w glebach. Różnice zaznaczyły się wyraźniej w wariantach, w których nie stosowano wapnowania; w tym przypadku zaobserwowano największe spadki zawartości Mn, Cu i Zn, odpowiednio o 7,3, 23,8 i 9,4 % w porównaniu z obiekt m kontrolnym.
EN
Studies on carbon and nitrogen content in the selected fractions of the soil organic matter were carried out on the basis of a soil sample collected in 2005 at the experimental field of Department of Chemistry, Warsaw University of Life Sciences in Lyczyn near Warsaw. After 10 crop-rotations manure fertilization resulted in an increase in the content of organic carbon and total nitrogen in soil on all objects treated with this fertilizer. Exclusive mineral fertilization led to an increase in the content of both organic carbon and total nitrogen in soil on the majority of objects. This increase was lower than that caused by the manure fertilization. The manure treatment caused an increase in the content in soil of carbon of the studied organic matter fractions. The share of carbon of individual organic matter fractions remained similar on the objects treated and not treated with manure. Among the studied nutrients applied in the form of mineral fertilizers, only nitrogen increased the content of organic carbon, total nitrogen and its fractions in soil independent of other factors, as treatment with manure or liming. The effects of mineral fertilizers on the content of organic carbon and soil nitrogen and its fractions in soil were diverse. The humin-acids-carbon to fulvic-acids-carbon ratio indicated that the amount of fulvic acids generated in the soil had exceeded that of humic acids. In sandy-loam soils, which have not been treated with organic fertilization for years, there is a growing deficit of nitrogen used by crops to build the yield. This is confirmed by the very high C:N ratio found in the soil applied only mineral fertilizers, which amounted to 14:1, whereas the one observed in the manure fertilized soil equaled to 11.7:1. The vast majority of soil nitrogen is included in humin and fulvic acids, which are the most dynamic and susceptible to mineralization.
PL
Badania nad zawartością węgla i azotu w wybranych frakcjach substancji organicznej gleby przeprowadzono korzystając z próbek gleby zebrane w 2005 r. na polu doświadczalnym Zakładu Chemii Rolniczej SGGW w Łyczynie koło Warszawy. Po 10 rotacjach zmianowania nawożenie obornikiem zwiększyło zawartość węgla organicznego i azotu ogólnego w glebie na wszystkich badanych obiektach doświadczenia. Wyłączne nawożenie mineralne zwiększyło zawartość węgla organicznego i azotu ogólnego w glebie na większości obiektów. Jednak przyrost ten był mniejszy niż na obiektach nawożonych obornikiem. Nawożenie obornikiem zwiększyło zawartość węgla azotu frakcji materii organicznej w glebie. Udział węgla poszczególnych frakcji materii organicznej w węglu organicznym gleby na obiektach nawożonych i nienawożonych obornikiem był podobny. Wśród składników stosowanych w postaci nawozów mineralnych tylko azot zwiększał zawartość węgla organicznego, azotu ogólnego i ich frakcji w glebie niezależnie od nawożenia obornikiem. Wpływ pozostałych składników na zawartość węgla organicznego, azotu ogólnego i ich frakcji w glebie był zróżnicowany. Stosunek węgla kwasów huminowych do węgla kwasów bulwowych wskazywał, że w glebie powstawało więcej kwasów fulwowych niż huminowych. W nienawożonej przez wiele lat obornikiem glebie o składzie mechanicznym piasku gliniastego narastał deficyt azotu wykorzystywanego przez rośliny do budowy plonu. Świadczył o tym szeroki stosunek C:N wynoszący w glebach nawożonych wyłącznie nawozami mineralnymi 14:1. Wartość tego stosunku w glebach nawożonych obornikiem wynosiła przeciętnie 11,7:1. Większość azotu w glebie była związana z kwasami huminowymi i fulwowymi - najbardziej dynamiczną i podatną na mineralizację frakcją glebowej materii organicznej.
EN
The effect of different systems of N fertilization on nitrogen balance and N transformation in the soil I was studied in long-term stationary experiments with successive growing of maize. Average nitrogen uptake by the aboveground biomass was 116 kg N · ha-1 for the control, 162-170 kg N · ha-1 for fertilization treatments. All experimental treatments bad a negative balance of N inputs and outputs, and it was -1394 kg N · ha-1 for the control (for 12 experimental years). After the application of mineral fertilizers, a lower content of total carbon and nitrogen was measured in the topsoil compared to the control and treatments with organic fertilization. The highest content of microbial biomass nitrogen was measured for manure treatment, by 38-133% higher than for the control. In treatments with applications of mineral nitrogen fertilizers microbial biomass N was lower on average by 22-30% against the control. The changes in the nitrogen regime of soil were characterized by the content of extractable nitrogen and carbon in extractions by 0.01 M CaCl2. With respect to the content of mineral nitrogen and easily extractable organic nitrogen and carbon in the topsoil the control was most stable followed by farmyard manure treatment.
PL
W wieloletnim doświadczeniu statycznym z następczą uprawą kukurydzy badano oddziaływanie różnych systemów nawożenia azotem na bilans N i jego przemiany w glebie. Średnie pobranie azotu z nadziemną biomasą z obiektu kontrolnego wynosiło 116 kg N · ha-1, for 162-170 kg N · ha-1 dla obiektów nawożonych. We wszystkich obiektach doświadczalnych stwierdzono ujemny bilans azotu wniesionego do gleby i odprowadzonego z plonem roślin. Dla obiektu kontrolnego po 12 latach doświadczenia wynosił on -1394 kg N · ha-1. Po zastosowaniu nawozów mineralnych, stwierdzono małą ogólną zawartość C i N w wierzchniej warstwie gleby w porównaniu z obiektami kontrolnym i z nawożeniem organicznym. Najwyższą zawartość azotu biomasy mikroorganizmów stwierdzono w przypadku nawożenia obornikiem, o 38-133% więcej niż w obiekcie kontrolnym. W obiektach, na których stosowano mineralne nawozy azotowe, zawartość azotu biomasy mikroorganizmów była niższa o 22-30% w porównaniu z obiektem kontrolnym. Zmiany reżimu azotu w glebie charakteryzowano zawartością azotu i węgla ekstrahowanego roztworem 0,01 mol CaCl2 dm-3. Obiekt kontrolny był najbardziej stabilny, tuż po obiekcie nawożonym obornikiem, pod względem zawartości azotu mineralnego i łatwo ekstrahowanego azotu i węgla organicznego w wierzchniej warstwie gleby.
EN
Soil richness in available magnesium, phosphorus and potassium forms is one of the key factors of fertility, which ensures the potential of soil for satisfying nutritional requirements of plants. The aim of the present research has been to determine the effect of crop rotation and varied mineral and organic fertilisation on the content of available Mg, K and P forms. Soil was sampled from a long-term experiment, carried out on Luvisol formed from sandy loam (soil valuation class IVa, very good rye complex). The experiment was performed in a 3-factor design, which included two types of crop rotation as well as FYM and nitrogen fertilisation. Basic physicochemical properties of soil were determined. The content of available forms of magnesium was defined with Schachtschabel method and the content of potassium and phosphorus – with Egner-Riehm method (DL). The reaction in the arable-humus horizon of the soils ranged from 4.7 to 6.2. It was found that the Corg to Nt ratio in the arable-humus horizon of soils of all the experiment variants was typical of biologically active soils. The content of available magnesium ranged from 27.8 to 58.3 mg kg–1 of soil, while its water-soluble forms varied from 3.5 to 6.8 mg kg–1 of soil. The highest content of magnesium, potassium and phosphorus forms available to plants was observed after the application of FYM in the doses of 60 and 80 t ha–1 combined with mineral nitrogen fertilisation, in both crop rotation regimes. The content of magnesium and phosphorus forms available to plants was significantly positively correlated with the content of organic carbon. Soil sampled from those plots demonstrated higher classes of the content of that element. The research data proved that the analysed soils showed moderate and high richness in nutrients available to plants. High doses of organic and mineral fertilisation, however, did not increase significantly the electrolytic conductivity of the soil solution.
PL
Zasobność gleby w dostępne dla roślin formy magnezu, fosforu i potasu jest jednym z ważniejszych elementów jej żyzności, warunkujących możliwości gleby do zaspokojenia potrzeb pokarmowych roślin. Celem badań było określenie wpływu zmianowania i zróżnicowanego nawożenia mineralno-organicznego na zawartość przyswajalnych form Mg, K i P. Próbki do badań pobrano z wieloletniego doświadczenia statycznego, prowadzonego na glebie płowej wytworzonej z gliny lekkiej (IVa klasa bonitacyjna, kompleks żytni bardzo dobry). Doświadczenie prowadzono w układzie 3-czynnikowym, obejmującym: 2 typy zmianowania; nawożenie obornikiem i nawożenie azotem. Oznaczono podstawowe właściwości fizykochemiczne gleb. Zawartość przyswajalnych form magnezu określono metodą Schachtschabela, a potasu i fosforu metodą Egnera-Riehma (DL). Odczyn w poziomie orno-próchnicznym badanych gleb wahał się od 4,7 do 6,2. Stwierdzono, że stosunek Corg do Nt w poziomie orno-próchnicznym gleb we wszystkich wariantach doświadczenia był typowy dla gleb aktywnych biologicznie. Zawartość magnezu przyswajalnego wynosiła od 27,8 do 58,3 mg kg–1 gleby, natomiast jego form wodno-rozpuszczalnych od 3,5 do 6,8 mg kg–1 gleby. Najwyższą zawartość przyswajalnych dla roślin form magnezu, potasu i fosforu zaobserwowano po zastosowaniu obornika w dawkach 60 i 80 t ha–1 łącznie z nawożeniem azotem mineralnym, w obu rodzajach zmianowania. Zawartość form magnezu i fosforu przyswajalnych dla roślin była istotnie dodatnio skorelowana z zawartości¹ węgla organicznego. Glebę z tych poletek można było zaliczyć do wyższych klas zawartości tego pierwiastka. Na podstawie wyników badań stwierdzono, że analizowane gleby charakteryzowały się średnią i wysoką zasobnością w składniki pokarmowe dla roślin. Wysokie dawki nawożenia organicznego i mineralnego nie wpłynęły w istotny sposób na wzrost przewodnictwa elektrolitycznego roztworu glebowego.
|
2010
|
tom T. 10, z. 4
165-178
PL
W pracy omówiono niektóre wyniki 20-letniego doświadczenia łąkowego, w którym gleba była częściowo uniezależniona od niedostatku wody. Rozważano następujące zagadnienia: wpływ utrzymywania optymalnego uwilgotnienia i napowietrzenia gleby na pobieranie azotu przez roślinność łąkową, zmniejszanie się w kolejnych latach zawartości azotu w roślinności łąkowej i pobierania tego składnika w warunkach stałego nawożenia azotowego, zróżnicowanie działania azotu z nawozu mineralnego i naturalnego (gnojówki), pochodzenie nadmiernej ilości azotu pobranej z plonem w odniesieniu do ilości zastosowanej z nawozami. Wykonano również, za pomocą modelu CREAMS, symulację strat azotu w wyniku wymycia azotanów i denitryfikacji. Stwierdzono, że ilości azotu pobranego przez roślinność były większe niż ilości tego składnika zastosowane z nawozami mineralnymi oraz że symulowane straty azotu w wyniku wymycia azotanów nie stanowią większego zagrożenia dla jakości wody, a straty w wyniku denitryfikacji nie mają dużego znaczenia w gospodarce tym składnikiem.
EN
Some results of 20 years-long meadow experiment in which soil was partly free from water deficits are described in this paper. The following issues were considered; the effect of maintaining optimum soil moisture and aeration on nitrogen uptake by meadow plants, decreasing nitrogen content in meadow plants during subsequent years and uptake of this element at constant fertilisation, differential effect of nitrogen from mineral and natural (cattle slurry) fertiliser, origin of excess nitrogen taken up by plants in relation to that applied in fertilisers. Nitrogen losses due to nitrate leaching and denitrification were simulated with the CREAMS model. The amounts of nitrogen taken up by vegetation were larger than those delivered in fertilisers. It was found that simulated N losses due to nitrate leaching did not pose a threat to water quality and denitrification losses were negligible in the nutrient balance.
EN
Research on grasslands is conducted to assess the yielding potential and determine changes of sward quality depending on applied fertilization. Therefore, the present study was undertaken to assess the contents of manganese, nickel and iron in soil and meadow sward shaped under the influence of diversified mineral fertilization and liming. The experiment is established in the village Czarny Potok near Krynica, about 720 m above sea level., at the foot of Mount Jaworzyna Krynicka. The experiment was set up in 1968 on a natural mountain meadow of mat-grass (Nardus stricta L.) and red fescue (Festuca rubra L.) type with a large share of dicotyledonous plants. Total content of manganese, nickel and iron was determined in the plant and soil material after sample mineralization in a muffle furnace. The studied were extracted with 0.025 mol·dm-3 NH4EDTA solution and the content of Mn, Ni and Fe in the solutions was assessed with the ICP-AES method. The content of total forms of manganese was higher in the soil of the limed series. The soil reaction significantly affected amounts of this element extracted with NH4EDTA solution. Soil liming limited manganese bioavailability and improved the forage value of the analyzed biomass. Small quantities of nickel bound to the soil organic substance were found in the analyzed soil, which suggested considerable mobility of this elements and its translocation into deeper levels of the soil profile, beyond the reach of the plant root system. Liming increased the content of iron forms in combinations with the soil organic substance. Iron deficiency in the meadow sward may have a physiological basis such as difficult iron transport from the root system to aerial plant parts, but it was not caused by limited iron uptake from soil.
PL
Badania na użytkach zielonych są prowadzone m.in. w celu wyznaczenia potencjału plonowania oraz określenia zmian jakości runi w zależności od zastosowanego nawożenia. Dlatego celem podjętych badań było określenie zawartości manganu, niklu i żelaza w glebie oraz runi łąkowej ukształtowanej pod wpływem zróżnicowanego nawożenia mineralnego i wapnowania. Doświadczenie jest zlokalizowane w Czarnym Potoku k. Krynicy, na wysokości ok. 720 m n.p.m., u podnóża Jaworzyny Krynickiej. Doświadczenie założono w 1968 r. na naturalnej łące górskiej typu bliźniczki - psiej trawki (Nardus stricta L.) i kostrzewy czerwonej (Festuca rubra L.) ze znacznym udziałem roślin dwuliściennych. Zawartość ogólną manganu, niklu i żelaza w materiale roślinnym i glebowym oznaczono po mineralizacji próbek w piecu muflowym, ponadto wykonano ekstrakcję badanych pierwiastków roztworem NH4EDTA o stężeniu 0,025 mol·dm-3. W uzyskanych roztworach zawartość Mn, Ni i Fe wykonano metodą ICP-AES. Zawartość ogólnych form manganu była większa w glebie wapnowanej, a istotny wpływ na ilość tego pierwiastka wyekstrahowanego roztworem NH4EDTA oraz jego zawartość w runi miał odczyn gleby. Wapnowanie gleby ograniczając dostępność manganu dla roślin poprawiło wartość paszową analizowanej biomasy. W badanej glebie oznaczono niewiele niklu związanego z substancją organiczną gleby. Świadczy to pośrednio o dużej mobilności tego pierwiastka i jego przemieszczaniu do głębszych poziomów profilu glebowego, poza zasięg systemu korzeniowego roślin. Wapnowanie zwiększyło zawartość form żelaza w połączeniach z substancją organiczną gleby. Niedoborowa zawartość żelaza w runi łąkowej może mieć podłoże fizjologiczne związane z trudnościami w transporcie żelaza z systemu korzeniowego do organów nadziemnych roślin, a nie wynikać z możliwości jego pobierania z gleby.
PL
W artykule przedstawiono przegląd bieżących badań prowadzonych w krajach europejskich nad możliwością stosowania skrajnych uproszczeń następstwa roślin jakimi są monokultury, uzupełnionych o wyniki badań prowadzonych w innych regionach świata oraz w Polsce z uwzględnieniem badań własnych. Omówiono czynniki przemawiające za i przeciw systemom monokulturowym, W szerszym aspekcie rozważono również rolę najstarszych doświadczeń wieloletnich z uprawą roślin w monokulturze.
EN
The paper presents a review of current studies being conducted in European countries regarding the possibility of applying extremely reduced crop sequences e. g. continuous cropping, as well as some additional results firom research carried out in other regions of the world, including Poland. Some factors favouring or not favouring continuous cropping systems are discussed. Much consideration is given to long-term experiments with continuously-grown crops.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.