Improving the traffic safety represents a central objective of the European Union’s policy in the transports field. The Union has in view an improvement of the traffic safety, having as purpose the diminishing of deaths, bodily injuries and material damages. An important element of this policy is represented by the consistent application of sanctions for transgressing the circulation norms committed in the Union, an objective to which the New Romanian Criminal Code has fallen into line.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The article discusses issues of copyright and related rights in the light of the provisions that are in force in Poland. The concepts of 'work' and 'creator' are presented, and attention is called to abuses related to attributing authorship of someone else's work. The topic of disposing of the rights to a work created under an employment relationship and the issue of contracts concluded are discussed. The problem of intellectual property rights in projects carried out for the Ministry of National Defence is also raised.
Objectives The subject of studies focuses on the issue of whether the introduction of an absolute prohibition on gaming machines outside casinos actually falls within the legal conditions allowing restriction of the principle of freedom of economic activity and, therefore, whether banning gaming machines outside casinos is necessary for the protection of “important public interest “within the meaning of Article 20 and 22 of the Constitution, as well as whether it is appropriate to introduce a state monopoly on this activity. Methods This work is a study on legal aspects, in which legal provisions were made the basic verification material when assessing the merits of individual legal solutions. Therefore, the study of the outlined problems were mainly based on the dogmatic method as the most efficient in the process of exegesis of legal norms. This approach is a consequence of the assumption that the optimal legal regulation of the raised issues is one of the main conditions for achieving the goals. The historical method was used as a supplementary one in relation to the evolution of regulations in this respect. Results The analysis of the issues leads to the conclusion that the gaming sector should be subject to inspection and supervision of the authorities of the state and that the public authority should protect citizens against the risk of gambling addiction. The introduction of a ban on gaming machines outside casinos resulted from the need perceived by the legislator to introduce comprehensive changes in regulations governing the area of the dynamically developing gambling market since socially adverse changes and irregularities occurred in this market. Conclusions A general clause of an important public interest adopted in Article 22 of the Constitution allows to recognise the restriction on the freedom of economic activity consisting of a permission to operate gaming machines only in casinos constitutionally acceptable, as it is necessary for security, public order, health, freedom and public morality in a democratic state. Existing restrictions in this regard meet the constitutional requirement of proportionality, i.e. applied measures lead to the desired objectives, are necessary to protect the interests which they are linked to and the effects of the restrictions are proportionate to the burdens imposed on the citizen. However, the proposals to restore the opportunities for gaming machines outside casinos are incomprehensible. The introduction of a state monopoly on operating gaming machines will interfere with the principle of freedom of economic activity because there are no rational reasons for limiting entrepreneurs in this field of economic activity while a legal base to broad access to gaming machines will be created. Adoption of the proposed amendments will reveal the primacy of the fiscal interests of the state over values such as public health. At the same time it will expose the weakness of the State, which not being able to eliminate the so-called “grey economy” by any other means, decides to join the circle of beneficiaries of the activity sanctioning it legally and ignoring the well-being of citizens.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W artykule przedstawione zostały procedury prawne zmierzające do uzyskania koncesji na odkrywkową eksploatację złóż kopalin. Przedstawiono aspekty warunkujące uzyskanie koncesji na eksploatacją złóż, z których najistotniejszymi są posiadanie informacji geologicznej i ujęcie inwestycji górniczej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Biorąc pod uwagę te uwarunkowania oraz rodzaj eksploatowanej kopaliny (fakt czyjej eksploatacja jest czy nie jest celem publicznym) w artykule przedstawiono trzy scenariusze postępowania.
EN
Legal procedures concerning obtaining the licence for extraction of mineral deposits using open cast method were presented in this article. The conditions of licence obtaining, of which the most important are being in possession of geological information and establishing mining investment in the local land use plan were described. Taking those conditions into account as well as kind of mineral (extraction of some minerals is public aim investment) three scenarios of legal action were presented in the article.
Patent, który jest prawem wyłącznym udzielanym na wynalazki ma charakter bezwzględny tzn. jest skuteczny przeciw wszystkim. Oznacza to, iż tylko uprawniony z patentu może rozporządzać swoim prawem, korzystać z niego oraz pobierać z niego pożytki. Krajowe regulacje prawne przewidują jednak instytucję licencji przymusowej, która stanowi wyjątek od powyższej zasady. Oznacza to, iż w pewnych, ściśle określonych sytuacjach możliwe jest udzielenie prawa do korzystania z opatentowanego wynalazku nawet bez zgody uprawnionego z patentu. Celem artykułu jest prawna analiza dopuszczalności stosowania instytucji licencji przymusowej w świetle bezwzględnego charakteru prawa wyłącznego na wynalazek. Autor wskazuje także na analogię do znanego i powszechnie stosowanego prawa własności, które podobnie jak prawo wyłączne udzielane na wynalazek ma charakter bezwzględny, to znaczy jest skuteczne erga omnes i podobnie jak w przypadku patentu znane są wyjątki od tej zasady. W artykule zaprezentowano także propozycje zmian regulacji prawnych w analizowanym zakresie.
EN
The patent which is an exclusive law granted for inventions has ruthless character i.e. is effective against everyone. That’s why only authorised from the patent is able to dispose it, to use it and to enjoy the profits from it. However domestic regulations present the institution of the compulsory licence which constitutes the exception to the above-mentioned rule. That’s why sometimes it’s possible to let to use the invention even without permission of the patent holder. A legal analysis of applying the institution of the compulsory licence in the light of ruthless character of the exclusive law for invention is a purpose of the article. The author is pointing also at the analogy to the known and universally used ownership title, which similarly to the exclusive law for the invention has ruthless character. It means that it is effective erga omnes and similarly as in case of the invention exceptions to this principle are well-known. The article presents also proposals for changes of regulations in the analysed scope.
Artykuł prezentuje kolejne etapy od rozpoczęcia eksploatacji do zakończenia rekultywacji w kierunku rolnym (polegającym na budowie stawów rybnych) terenów po eksploatacji kruszywa naturalnego. Jednocześnie w materiale zwrócono uwagę na skomplikowany charakter prowadzonej rekultywacji w oparciu o pozwolenie wodnoprawne i instrukcję gospodarowania wodą.
EN
The article provides a description of the successive stages of works conducted on natural aggregate extraction brownfields starting from the begin-ning of the land exploitation until the reclamation completion assuming an agricultural tendency (building fish breeding ponds). At the same time, the paper touches upon the complex nature of the reclamation process performed based on the water supply and sewage effluent disposal permit and the relevant water management instruction.
The reliance between legal guarantee of author renumeration, innovation and creativity of society is nowadays undeniable. This persuasion inspired German legislator for many years. It is conveyd by the series of modifications introduced in German Copyright Law. The latest laws have entered into force, in March 2017. The implemented changes can be presented in the following way: § 32 d of the amended copyright law enables the author to demand information and equips him with the right to be submitted appropriate report on the scope of the use of his piece of work and extent of attained profits from his work. Performers dispose of the same privilege. Discussed entitlement is granted when concluded contract is for pecuniary interest. However, the character of contractually set payment is of no significance. The author can only demand such information, which „normally, as it is customary ”, can be submitted on the scope of his business activity. This material cannot be demanded by one of the authors, whose contribution to the whole work was minor. Raising a claim by the author is also impossible, if such a claim is not eligible due to divers other reasons, as well as when the request for information is unauthorized. Such request is for example unauthorized when the transfer of material could possibly put the other side of the contract at risk of breaching business secrecy. The author can be exclusively stripped of his powers of entitlement only through collective agreements clauses, which are understood as contracts that are not individually concluded. Therefore this concerns contracts, in which authors are represented by an organization, which incorporates the authors operating in their concrete industry. A vital change in comparison with the state before amendment is broadening of group of entities obliged to provide the information requested by the author about the factual scope of use of his piece of work and extent of attained income from his work. This obligation burdens not only the entity with whom the author concluded a licence agreement but also subsequent licencees, i.e. further entities in the licence chain deriving their right from the author, but are not his contractual partners (§ 32 e). Aside from these two groups obliged to supply information, the responsibility has also been imposed on other different entities. These are namely third parties that participate differently in the economic process of work exportation and are not included in the group of licencees (§32 c I Nr 2 of the Copyright Law). § 32 of German Copyright Law equips the author with the right to apply to the court with the demand to change contractually agreed payment. In accordance with this provision, the author can demand to obtain „adequate” remuneration. The amendment of 20th December 2016 signalizes criteria helpful in determining that salary. These are „frequencies” and scope of use. The amendment of the Copyright Act of 200226 introduced an institution known as „collective regulation rates of renumeration for a certain group of authors”. In practice, these previously mentioned collective agreements had not gained popularity. One of the reasons for such behavior was the fact that arrangements made with this procedure were exhibiting the character of recommendations, i.e. they were not binding for partners, which later concluded contracts individually. The amendment of 20 December 2016 keeps this method of determining renumeration of authors, however, it does try to remove its disadvantages. First of all, the time to carry them out was drastically cut. A legal presumption, which allowed to accept a priori that particular associations are entitled to implement the negotiations on behalf of certain group of authors, was introduced. This legal presumption is applicable if the association represents „substantial number” of authors of specific category of pieces of work on the one hand and entities making use of them on the other hand. Despite the above mentioned legal presumption, the association members keep the right to adopt different resolution in this regard. Prefigured term to questioning adopted proposition of height of salaries was also cut. It is currently six weeks27. The copyright law will equip the authors with claim for omission, in case if the other party – entity directly bound with arrangements, breaks previously made arrangements. The latest amendment introduced in § 40a is the so-called right of second use. Its significance is based on the fact that after 10 years from the moment of transferring entitlement to exploitation of work to the holder of an exclusive licence, the right returns to the author. As a consequence, the author again gains the possibility of disposing of this right. The reason for the introduction of the above mentioned solution was a practice known as „Total Bay Outs”- the so-called „sell” complete, which strictly speaking, relies on purchasing licence authorisation just in case for a one-time payment. In order to help the author to break free of this sort of trap, the possibility of demanding the return of the right to use his own piece of work was guaranteed. If the author executes his entitlement, the right of financial exploitation will return to him. What is essential though, the previous licencee is not losing his entitlement to use piece of work. He stops to be an only exclusive licencee. Differently speaking, the exclusive licence transforms into a non-exclusive licence. The law also provides for the possibility of waiving the entitlement by the author. He cannot proceed with that instantly though, but only after five years from the moment of signing a contract.
PL
Zależność pomiędzy gwarancją prawną wynagrodzenia autorskiego a innowacyjnością i kreatywnością społeczeństwa jest dzisiaj niepodważalna. Przekonanie to przyświeca od lat niemieckiemu ustawodawcy. Wyrazem tego jest seria zmian wprowadzonych w minionym czasie w Niemczech do prawa autorskiego. Ostatnia z nich weszła w życie niedawno, bo w marcu tego roku. Wprowadzone zmiany przedstawiają się w sposób następujący: § 32 d znowelizowanej ustawy o prawie autorskim wyposaża twórcę w prawo żądania udzielenia informacji oraz w prawo żądanie przedłożenia mu stosowanego sprawozdania na temat zakresu wykorzystania jego utworu oraz rozmiarów osiąganych z tego tytułu dochodów. Tym samym uprawnieniem dysponują artyści wykonawcy. Wspomniane uprawnienie przysługuje wówczas, gdy zawarta umowa miała charakter czynności odpłatnej. Bez znaczenia natomiast pozostaje charakter ustalonego umownie wynagrodzenia. Autor może żądać przekazania jedynie takich informacji, które „normalnie rzecz biorąc, niejako zwyczajowo”, mogą być udzielane w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Z żądaniem tym nie może przy tym wystąpić twórca, którego wkład w stworzenie całości utworu był niewielki. Podniesienie przez twórcę omawianego roszczenia jest niemożliwe także wówczas, gdy z innych powodów jest nieuprawnione żądanie udzielenia informacji, np. jeśli przekazanie informacji twórcy narażałoby drugą stronę na niebezpieczeństwo naruszenia tajemnicy przedsiębiorstwa. Twórca może mianowicie być pozbawiony ww. uprawnienia jedynie poprzez postanowienia umów zbiorowych, a zatem umów, które nie są zawierane indywidualnie. Chodzi zatem o takie umowy, w których twórców reprezentuje organizacja zrzeszając twórców działających w określonej branży. Istotną zmianą, w stosunku do stanu sprzed nowelizacji, jest poszerzenie kręgu podmiotów zobowiązanych do udzielenia twórcy informacji o faktycznym zakresie korzystania z utworu oraz o dochodach osiąganych z tego tytułu. Obowiązek ten obarcza obecnie już nie tylko podmiot, z którym sam twórca zawarł umowę licencyjną, ale również dalszych licencjobiorców, tzn. kolejne podmioty w łańcuchu licencji, wywodzące wprawdzie swoje prawo od twórcy, ale nie będące jego partnerami umownymi (§ 32 e). Prócz tych dwóch grup zobowiązanych do udzielenia informacji, obowiązek ten został nałożony również na inne podmioty. Są to mianowicie osoby trzecie, a zatem osoby spoza grona licencjobiorców, które w inny sposób uczestniczą w gospodarczym procesie eksploatacji utworu (§32 c I Nr 2 ustawy o prawie autorskim). § 32 niemieckiej ustawy o prawie autorskim wyposaża twórcę w prawo wystąpienia do sądu z żądaniem zmiany ustalonego umownie wynagrodzenia. Zgodnie z treścią powołanego przepisu, autor może żądać zapłaty „odpowiedniego” wynagrodzenia. Nowelizacja z 20.12.2016 r. wskazuje na kryteria pomocne w ustaleniu tegoż wynagrodzenia. Są nimi „częstotliwości” oraz zasięg korzystania. Nowelizacja prawa autorskiego z 200224 wprowadziła instytucję znaną pod nazwą „zbiorowe ustalania stawek wynagrodzeń dla danej grupy twórców”. W praktyce wspomniane układy zbiorowe nie cieszyły się nadmierną popularnością. Jedną z przyczyn tego stanu rzeczy był fakt, że dokonane w tym trybie uzgodnienia miały charakter wyłącznie pewnych zaleceń, tzw. nie były wiążące dla partnerów zawartej w dalszym toku czynności, już indywidualnie, umowy. Nowelizacja z 20.12.2016 r. zachowuje wspomnianą metodę ustalania wynagrodzenia twórców, podejmuje jednak próbę usunięcia jej słabych stron. Przede wszystkim został znacznie skrócony czas przewidziany dla ich prowadzenia. Wprowadzono bowiem domniemanie pozwalające na przyjęcie, niejako a priori, że poszczególne związki są uprawnione do prowadzenia negocjacji w imieniu określonej grupy twórców. Domniemanie to znajduje zastosowanie wówczas, gdy wspomniany związek reprezentuje „istotną liczbę” twórców określonej kategorii dzieł z jednej strony oraz podmiotów z nich korzystających z drugiej. Pomimo wspominanego domniemania członkowie związku zachowują prawo do podjęcia w tym względzie odmiennej uchwały. Skrócony został również termin przewidziany do zakwestionowania uchwalonej propozycji wysokości wynagrodzeń. Obecnie wynosi on 6 tygodni25. Prawo autorskie wyposaża też obecnie twórców w roszczenie o zaniechanie na wypadek, gdyby druga strony umowy – podmiot bezpośrednio związany dokonanymi w ten sposób uzgodnieniami, naruszał dokonane ustalenia. Ostatnia nowelizacja wprowadza w § 40 a tzw. prawo drugiego korzystania. Jego sens przejawia się w tym, że po 10 latach od przekazania uprawnienia do eksploatacji licencjobiorcy wyłącznemu, prawo to powraca do twórcy. W konsekwencji, twórca zyskuje na powrót możliwość dysponowania nim. Bezpośrednim powodem wprowadzenia ww. rozwiązania była praktyka znana pod nazwą „Total Bay Outs”- tzw. „sprzedaży” całkowitej, a dokładnie mówiąc na nabywaniu upoważnienie licencyjnych niejako na wszelki wypadek, w zamian za wynagrodzenie jednorazowe. Aby wydostać twórcę z tej, swojego rodzaju pułapki, zagwarantowano twórcy możliwości żądania powrotu prawa do korzystania ze stworzonego przez siebie utworu. Jeśli twórca wykona przysługujące uprawnienie, prawo eksploatacji majątkowej powraca do niego. Co istotne jednak, dotychczasowy licencjobiorca nie traci swoich uprawnień do korzystania z utworu. Przestaje on być jedynie licencjobiorcą wyłącznym. Inaczej mówiąc, licencja wyłączna ulegnie przekształceniu w licencję niewyłączną. Ustawa przewiduje również możliwość zrzeczenia się przez twórcę z tego uprawnienia. Nie może on tego jednak uczynić od razu, lecz dopiero po upływie pięciu lat od momentu zawarcia umowy.
8
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Autor przedstawia w pracy ocenę wybranych przepisów prawa geologicznego i górniczego z punktu widzenia efektywności wykorzystania zasobów surowcowych. Między innymi zgłasza zastrzeżenia do definicji niektórych pojęć, treści i procedur koncesjonowania, użytkowania górniczego, rozstrzygnięć własnościowych oraz ochrony złóż i planowania. W pracy przywołuje i cytuje orzecznictwo sądowe uwzględniając też szeroko literaturę przedmiotu. Uwagi mają być przyczynkiem do prac nad nowymi rozwiązaniami regulacji działalności geologicznej i górniczej.
EN
In the paper, author presents evaluation of selected regulations of the geological and mining law from the point of view of efficiency of mineral deposits reserves' utilization. He discusses definitions of some concepts, contents and procedures of licensing, mining use, mineral deposits ownership, as well as deposits' protection and site planning. Author gives also court judgements and cites literature connected with this topic. Remarks should be some contribution to the works on new regulations of the geological and mining law.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.