The paper examines Hans-Hermann Hoppe’s economic rationale for secession and arguments presented in the works of this thinker in favor of secession. After a brief introduction to his views on the issue in question main drawbacks in his argumentation are being pointed out, conclusions are being drawn and suggestions are being made as to what and where should be changed and fixed in order to make it no longer suffering from inconsistencies and methodological slips as well as presenting more coherent set of claims.
Artykuł traktuje o libertarianizmie, jego genezie, źródłach i odłamach. Jest to stosunkowo młody ruch ideowo-polityczny. Libertarianie szczególny nacisk kładą na prawa jednostki do własności prywatnej i indywidualizm. Mają krytyczny ogląd instytucji państwa, wyrażający się w postulacie radykalnego ograniczenia jego uprawnień (minarchizm) lub też jego demontażu (anarchokapitalizm). Minarchizm i anarchokapitalizm stanowią dominujące nurty współczesnego libertarianizmu. Minarchiści opowiadają się za tym, żeby kompetencje państwa zostały zawężone do minimum – powinno ono sprawować pieczę nad wymiarem bezpieczeństwa (wojsko, policja, sądownictwo) i całkowicie powściągnąć ingerencję w gospodarkę. Anarchokapitaliści z kolei stoją na stanowisku, że instytucja państwa powinna zostać zniesiona. Uznają oni bowiem, że nie sposób pogodzić wolności jednostki i prawa do własności prywatnej w ramach państwa – nawet takiego, którego władza sprowadza się do zawiadywania sektorami zaznaczanymi przez minarchistów. Radykalni libertarianie spod znaku anarchokapitalizmu są zdania, że wszelkie uprawnienia państwa powinny zostać przekazane prywatnej inicjatywie.
EN
In this paper the author presents the Libertarian Thought in the perspective of its genesis and interpretations. Libertarianism is an young ideological movement focused on rights of an individual (like the right to property). It has the critical attitude towards authority what is expressed in the postulate of radical limitation of its powers (Minarchism) or its dismantling (Anarcho-capitalism). In the approach of minarchists, the state have the only one responsibility: it should supervise on security dimension by management of armed forces, police and judiciary. Anarchocapitalists claim that the institution of state should be abolished. They recognize the fact that there is no way to reconcile individual liberty and the right to private property within the state— even in situation where state is focused on dimension of security. Radical libertarians with anarcho-capitalist inclination maintain that all powers of the state should be transmitted to the private sector.
Niniejszy artykuł rozważa zarzut wobec libertarianizmu sformułowany przez G.A. Cohena. Zarzut ten mówi, że libertarianizm definiuje wolność w kategoriach sprawiedliwości, zaś sprawiedliwość w kategoriach wolności. Autor skupia się na szczególnym aspekcie tego zarzutu – wyrażonym w jednym z eksperymentów myślowych zaproponowanych przez Cohena – zgodnie z którym odpowiedź na pytanie o to, czy osoba B zmusza osobę A do zrobienia φ, nie zależy od tego, czy działania osoby B są prawowite, czy nie. Posługując się hohfeldowską analizą podstawowych pojęć jurydycznych, autor dowodzi, że jeżeli działania osoby B są prawowite, to skłonienie osoby A do podjęcia działania φ nie może – za cenę popadnięcia w sprzeczność – być uznane za przymus. Jeżeli osoba B ma wolność jurydyczną skłonienia osoby A do podjęcia działania φ, to osoba B nie może jednocześnie i pod tym samym względem mieć obowiązku nieskłonienia osoby A do podjęcia działania φ. Jednak dokładnie taki wniosek wynikałby z przyjęcia stanowiska, że osoba B przez swoje prawowite działania mogłaby zmusić osobę A do zrobienia φ. Jeśli działania te zmuszałyby osobę A do podjęcia działania φ, wówczas wydatkowanie jakiejkolwiek pracy związanej z robieniem φ byłoby przypadkiem jej niedobrowolnego wydatkowania i konstytuowało tym samym naruszenie praw osoby A do owej pracy. Jeżeli natomiast prawa osoby A do jej pracy faktycznie zostałyby naruszone przez działania osoby B, to zgodnie z hohfeldowskim aksjomatem korelatywności na osobie B musiałby spoczywać obowiązek niepodejmowania tych działań. Całe powyższe rozumowanie opiera się jednak na założeniu, że osoba B ma wolność jurydyczną do ich podjęcia.
EN
In the present paper the author considers a challenge to libertarianism posed by G.A. Cohen. The charge issued by Cohen says that libertarianism defines freedom in terms of justice and justice in terms of freedom. The paper deals with an aspect of this charge as expressed by one of Cohen’s thought experiments according to which it is not the case that the answer to the question whether person B forces person A to do φ depends on whether person B’s actions are legitimate or not. Employing the Hohfeldian analysis of fundamental jural conceptions, the author demonstrates that if person B’s actions are legitimate, then making person A to do φ cannot, at pains of contradiction, be considered forcing. If person B is at a liberty to make person A to do φ, then person B cannot at the same time and in the same respect be at duty not to make person A to do φ. Yet, this is exactly what would follow if we adopted the stance that person B’s legitimate actions force person A to do φ. If they forced person A, then the expenditure of whatever labour needed to do φ would not be a voluntary expenditure and thereby would constitute a violation of person A’s rights to this labour. However, if person A’s rights were violated by person B’s actions, then via Hohfeldian Correlativity Axiom person B would have to be at duty not to undertake these actions. Yet, the whole reasoning started from the assumption that person B is at liberty to undertake them.
The present paper raises a question about what analytical theory of rights is entailed by the libertarian theory of justice. The paper hypothesises that libertarianism presupposes or at least endorses the Will Theory of rights. This thesis is then discussed with reference to the following key points: (1) libertarian concept of private property rights; (2) function of libertarian private property rights; (3) justification of libertarian private property rights; (4) thin character of libertarian theory; (5) libertarian principles of just distribution of property rights; (6) libertarian vision of political order. It is demonstrated that the Will Theory of rights allows for the adequate analytic explanation of the libertarian theory of justice on all counts. Besides, it is argued that the competitive theory of rights, namely the Interest Theory is unable to provide libertarianism with such an explanation without help of substantive and ad hoc assumptions.
PL
Artykuł podejmuje problem założeń libertariańskiej teorii sprawiedliwości w zakresie teorii praw podmiotowych. Tekst stawia tezę, iż libertarianizm presuponuje Teorię Woli w analizie uprawnień. Argumentacja stawianej tezy przebiega na sześciu płaszczyznach: (1) libertariańskiego pojęcia praw własności prywatnej; (2) identyfikowanej przez libertarianizm funkcji praw własności prywatnej; (3) libertariańskiego uzasadnienia praw własności prywatnej; (4) wąskiego charakteru libertariańskiej teorii politycznej; (5) libertariańskich zasad sprawiedliwej dystrybucji praw własności prywatnej; (6) libertariańskiego modelu ładu politycznego. Artykuł wskazuje, iż poza tym, że Teoria Woli dostarcza analitycznego wyjaśnienia libertariańskiej teorii sprawiedliwości na wszystkich tych płaszczyznach, jej konkurentka, czyli Teoria Interesu, nie jest w stanie wygenerować takiej artykulacji bez szeregu arbitralnych założeń ad hoc i dlatego pozostaje niekompatybilna z libertarianizmem.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.