Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Lecznictwo w klasztorze benedyktynek w Sandomierzu.

100%

Szylar A.

|

tom 2

269-288

2

Otwarta i zamknięta opieka zdrowotna w Zielonej Górze w latach 1945 – 1989

80%

Kotuła J.

|

tom 18

237-270

PL

W latach 1945 – 1989 w Zielonej Górze notowano systematyczny rozwój otwartej i zamkniętej opieki zdrowotnej. Wzrastająca liczba ludności miasta wymagała ustawicznego wzrostu liczby kadr medycznych mogących zaspokoić potrzeby zdrowotne ludności jak również infrastruktury służby zdrowia. Placówki medyczne w związku z niedoszacowaniem kosztów opieki zdrowotnej borykały się z trudnościami aprowizacyjnymi. Centralne finansowanie z budżetu państwa, sterowanie ruchem kadr medycznych poprzez system nakazowo–rozdzielczy, oraz poszerzanie kręgów ludności upoważnionych do pobierania bezpłatnych świadczeń zdrowotnych przy jednoczesnym braku dodatkowych środków przeznaczonych na ich realizację na przestrzeni lat doprowadziło do kryzysu w opiece zdrowotnej. Zarówno w placówkach otwartej jak również zamkniętej opieki zdrowotnej brakowało oddziałów i poradni specjalistycznych w wielu dziedzinach medycyny. Brakowało również lekarzy specjalistów. Dla poprawy stanu kadr medycznych władze miasta i województwa zobowiązywały się zapewnić dla przyjeżdżających do Zielonej Góry lekarzy mieszkania. Ochrona zdrowia borykała się również z brakami lokalowymi. Początkowo na przychodnie i poradnie adaptowane były mieszkania i budynki prywatne. Kolejne inwestycje doprowadziły do budowy ośrodków zdrowia i przychodni miejskich, obwodowych i wojewódzkich. W 1976r. podjęto na szczeblu centralnym decyzję o wybudowaniu w Zielonej Górze nowego szpitala. Jednakże narastający w latach 70. i 80. kryzys polityczny i gospodarczy uniemożliwił realizację inwestycji. Z pomocą w realizacji zadań zamkniętej opieki zdrowotnej przychodziły remonty, modernizacje i rozbudowa dotychczasowej bazy szpitala wojewódzkiego w Zielonej Górze. W otwartej opiece zdrowotnej powstawały przychodnie na nowo budujących się osiedlach mieszkaniowych, przy ul. Zamenhoffa, Wiśniowej, Wyszyńskiego, Osiedlu Pomorskim. Transformacja gospodarcza i ustrojowa początku lat dziewięćdziesiątych oraz braki finansowe przeznaczane na ochronę zdrowia wpłynęły na zahamowanie wielu inwestycji i doprowadziły do pogłębiającego się kryzysu w ochronie zdrowia.

3

Październik 1956 r. - październik 1959 r. w służbie weterynaryjnej

70%

Lutynski W.

|

tom 15

|

nr 10

4

Bursztyn w magii i lecznictwie

70%

Michalak M.

|

nr 01

5

Zaopatrzenie lecznictwa weterynaryjnego

70%

Ryszkowski S.

|

tom 15

|

nr 07

6

Badania ekshalacji CO2 na terenie uzdrowiskowego obszaru górniczego w Krynicy

60%

Dulinski W. , Ropa C. E.

Zeszyty Naukowe Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Sozologia i Sozotechnika

|

1990

|

tom 27

7

STOWARZYSZENIE „POLICYJNY DOM ZDROWIA” 1924–1939

60%

Piekarski S.

Przegląd Policyjny

|

2016

|

tom 2(122)

49-67

PL

Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie okoliczności powstania, istoty, zadań, zasad fi nansowania i efektów funkcjonowania Stowarzyszenia „Policyjny Dom Zdrowia”. Opracowanie ujmuje również podejmowane inicjatywy, których ostatecznie nie udało się zrealizować. Stowarzyszenie powstało w 1924 r. i zrzeszało ponad 90% funkcjonariuszy i urzędników Policji Państwowej. Tekst został przygotowany na podstawie materiałów znajdujących się w stołecznym Archiwum Akt Nowych oraz publikacji prasowych zamieszczanych w gazetach i periodykach ukazujących się w latach 1923–1939. W świetle dokonanych analiz i porównań stowarzyszenie jawi się nam jako organizacja, która w okresie międzywojennym odegrała ogromną rolę w procesie walki o zdrowie policjantów i członków ich rodzin. Jej zasługą były też znaczące osiągnięcia w akcji promocji stylu aktywnego wypoczynku i integracji środowisk policyjnych wokół ważnych społecznie problemów nowo odrodzonego państwa polskiego. Artykuł nie ujmuje problematyki policyjnych domów zdrowia województwa śląskiego, które od 1920 r. w polskim prawie publicznym posiadało dość znaczącą autonomię.

8

Biologicznie aktywne pochodne 1,8-naftyrydyny

60%

Suryło P. , Kowalski P. , Hołda M.

Wiadomości Chemiczne

|

2003

|

tom [Z] 57, 3-4

247--266

EN

This review attempts to briefly summarise the recent developments in the synthesis and application of 1,8-naphthyridine derivatives as biological active compounds. A large number of these compounds still evolves interest of chemists and pharmacologists. From among of one thousand papers, which appeared within the last fifteen years, most described applications of 1,8-naphthyridine derivatives as biologicaly active compounds. Nalidixic acid (1) was the first 1,8-naphthyridine derivative approved as the drug with antibacterial activity. There are many routes to the synthesis of nalidixic acid. The main routes are presented in the Schemes 1, 4, and 6. This compound was the first from the quinolone's family applied as the chemotherapeutic drug. Modification of the structure of nalidixic acid brought the discovery of a new group of most potent antibacterial compounds called fluoroquinolones. Enoxacine (16), esafloxacine (21), tosulfoxacine (22), trovafloxacine (23) and alatrofloxacine (24) are the examples of 1,8-naphthyridine derivatives belonging to that group. General reaction scheme of synthesis of 16 and 21 is similar to synthesis of nalidixic acid, while synthesis of the compounds 22, 23, and 24 presented in Scheme 8 is quite different. Moreover, many other 1,8-naphthyridine derivatives 31-40 have been intensively studied as antibacterial agents in vitro, but none of them has been applied as a drug. A number of 2- and 7-substituted 1,8-naphthyridines 41 showed some antimalarial activity in vivo, while the compounds of general structure 42 were found inactive. 2(4)-Piperazinyl-1,8-naphthyridines (45) have been pharmacologically investigated for their antyhipertensive activity. 1,8-Naphthyridines 46, bearing a phenyl group in position 2, were found to be selective antagonists for the A1 adenosine receptor subtype. A series of 1,8-naphthyridines 47-49 exhibited appreciable diuretic and antikaliuretic activity in rats. In search for potential anticancer compounds study such as SAR (structure activity relationship) and QSAR (quantity structure activity relationship) have been used. As the result of the research the structure of the compounds 50 has established as the most potent inhibitor of tubulin polymerization. The nitrobenzo-1,8-naphthyridines (52)constitute a group of potential interest for the design of new cytotoxins. Moreover, 1,8-naphthyridine derivatives have been found to be active as inhibitors of platelet aggregation agents 53-54 ; antiviral 56-57 and antialergic agents 62. These derivatives possess bronchodilating 64, antiflammatory and sedative properties 67.

9

Apiterapia, czyli produkty pszczele w lecznictwie, cz.3

60%

Gluchowska E.

Wieś Mazowiecka. Mazowiecki Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Warszawie

|

2016

|

nr 01

10

Surowce roslinne w lecznictwie i profilaktyce, w zywieniu i kosmetyce

60%

Gorecki P.

|

2001

|

tom 47

|

nr 2

85-102

EN

Pierwotne i wyłączne wykorzystanie roślin zielarskich w żywieniu prowadziło z biegiem stuleci do wyodrębnienia z tego zakresu stosowania nową dziedzinę - fitoterapię. Lecznictwo za pomocą surowców zielarskich pełniło długo przewodnią rolę w ramach tradycyjnej „medycyny naturalnej”, a dopiero powstanie chemioterapii przyczyniło się do pewnej jego degradacji. Dzisiaj fitoterapia zajmuje określone miejsce w medycynie oficjalnej, przede wszystkim jako „lecznictwo uzupełniające”, stosowane leki roślinne podlegają jednak podobnym wymaganiom rejestracyjnym jak preparaty syntetyczne. W ostatnich dziesięcioleciach ubiegłego wieku nastąpiło coś w rodzaju „powrotu do źródeł”. Początkowo w Japonii i USA, ostatnio również w Europie dostrzeżono składniki prozdrowotne (nutraceutyki), głównie pochodzenia roślinnego w środkach spożywczych i powstała ogromna nowa gałąź, tzw. żywność funkcjonalna (prozdrowotna). Podobnie w kosmetyce rozszerzono znacząco asortyment zielarskich składników „prozdrowotnych”. Również tutaj mówi się często o nowej dziedzinie produktów, tzw. „kosmeceutykach”.

PL

Primary and exclusive usage of herbal plants in feeding within hundreds of years lead to separation of new sphere - phytotherapy - from this range of use. Treatment with help of herbal raw materials performed a leading role in range of traditional “natural medicine” for a very long time and only inventing chemotherapy contributed to its degradation. Nowadays phytotherapy takes defined part in official medicine, mostly as adjuvant treatment, used herbal medicines must fulfil similar registration requirements as synthetic drugs. During last decades of previous century something like “come back to roots” happened. Supplements, mostly of herbal origin in food, were noticed, at the beginning in Japan and USA and lately also in Europe and new branch so called “functional food” was bom. Similarly in cosmetics, assortment of herbal “pro-health” components was widen. Also here people say about new range of products, so called “cosmeceuticals”.

11

Apiterapia, czyli produkty pszczele w lecznictwie, cz.2

60%

Gluchowska E.

Wieś Mazowiecka. Mazowiecki Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Warszawie

|

2015

|

nr 12

12

Rheological properties of collagen gels after UV treatment

60%

Sionkowska A. , Adamiak K. , Lewandowska K.

Engineering of Biomaterials

|

2020

|

tom Vol. 23, no. 158 spec. iss.

9

13

Ananas

60%

Bonenberg K.

Aura

|

2010

|

nr 02 Zioła a Zdrowie nr 139

14

Jod radioaktywny w badaniach czynności tarczycy

60%

Slebodzinski A.

|

tom 15

|

nr 08

15

Aminek, akant

60%

Bonenberg K.

Aura

|

2010

|

nr 10 Zioła a Zdrowie nr 147

16

Apiterapia, czyli produkty pszczele w lecznictwie, cz.1

60%

Gluchowska E.

|

nr 11

17

Akacja

60%

Bonenberg K.

Aura

|

2010

|

nr 12 Zioła a Zdrowie nr 149

18

Kierunki rozwoju lecznictwa sanatoryjno-uzdrowiskowego oraz bazy i uslug rehabilitacyjnych na obszarze Zielonych Pluc Polski

60%

Zielone Płuca Polski

|

1997

|

nr 2

20

19

O leczniczym uzyciu grzybow w XIX wieku.

60%

Trojanowska A.

Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki

|

2001

|

tom 10

|

nr 2

111-127

20

Przemysłowa przeszłość z turystyczną przyszłością

51%

Sikora J.

Technika Poszukiwań Geologicznych

|

2003

|

tom R. 42, nr 5

19-22

PL

Kopalnia Soli w Wieliczce jest jedyną na świecie kopalnią działającą od średniowiecza do chwili obecnej. Wpisana jest na listę dziedzictwa światowego UNESCO. W artykule opisano przemiany i dostosowanie kopalni w Wieliczce do celów turystycznych i leczniczych.

EN

The Salt Mine in Wieliczka is the one mine in the world which has still been operating since the Middle Ages. The Mine is inscribed in UNESCO's 1st World List of Cultural and Natural Heritage. The paper presents the transformations and adaptation of the Wieliczka Salt Mine for touristic and curative purposes.