Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  lata 2002-2013
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Badania zrealizowano na podstawie kwestionariusza wywiadu w 2013 r. w 19 gospodarstwach zajmujących się chowem bydła mlecznego, położonych w woj. podlaskim. Do obliczenia powierzchni paszowej oraz jej produkcyjności posłużono się uproszczoną metodyką opracowaną dla gospodarstw indywidualnych w IUNG-PIB. Obliczono także wielkość produkcji zwierzęcej z jednostki powierzchni paszowej oraz jej efektywność. Ankietowane gospodarstwa charakteryzowały się średnio ponad dwukrotnie większą powierzchnią użytków rolnych (29,9 ha) niż przeciętne gospodarstwo w województwie podlaskim (13,4 ha), a obsada zwierząt wynosiła 1,53 DJP/ha UR. Gospodarstwo posiadało przeciętnie 27 krów mlecznych. W 2013 r., w porównaniu do 2002 r., powierzchnia paszowa na 1 DJP zmalała do 0,8 ha, a jej produktywność wzrosła do 42,4 j.zb.•ha-1. Produkcja zwierzęca na jednostkę ogólnej powierzchni paszowej w 2013 r. wyniosła 61,48 j.zb.•ha-1. W strukturze ogólnej powierzchni paszowej dominowała powierzchnia podstawowa (96,7%), a udział powierzchni naturalnej wynosił 26%. Znaczące było wykorzystanie specjalnej powierzchni paszowej (53,5%), a zwłaszcza względnej powierzchni specjalnej (28,1%). Wskaźnik efektywności produkcji zwierzęcej w 2002 r. był równy jedności, a w roku 2013 wzrósł do 1,45 i jedynie 2 gospodarstwa (11%) charakteryzowały się niekorzystną wartością tego wskaźnika, podczas gdy w 2002 roku tego typu gospodarstwa stanowiły ponad 50%. W zagospodarowaniu pasz z TUZ w 2002 r. dominowały sianokiszonki w belach foliowanych (48% powierzchni), a bezpośredni wypas stosowany był na 26% powierzchni. W 2013 r. rolnicy odeszli od wypasu bydła na rzecz sianokiszonki (80% powierzchni TUZ).
EN
The survey was conducted in 2013 and involved 19 dairy farms, located in the podlaskie province. To calculate the area of fodder production and its productivity simplified methodology developed for individual farms by Ufnowska and Kopiński was used. The size of the animal production per fodder production area unit and fodder efficiency was also calculated. The surveyed farms were, on average, more than twice the size (29.9 ha) of the average farm size in the region (13.4 ha). Livestock density was 1.53 LU ha-1. The farm kept an average of 27 dairy cows. In 2013, compared to 2002, the fodder production area for 1 LU decreased to 0.8 hectares, and its productivity increased to 42.4 cereal unit/ha. Animal production per unit of total forage area in 2013 was 61,48 cereal unit ha-1. The structure of the total forage area was dominated fodders grown as principal crops (96.7%), with natural meadows and pastureland accounting for 26% and field-grown fodders for 53.5% of the total area under fodder crops. Crops that could be potentially used for purposes other than animal feed area under accounted for 28.1% of the total area under fodders.). Efficiency indicator of livestock production in 2002 was equal to unity, and in 2013 grew up to 1.45. Only 2 farms (11%) (compared to over 50% in 2002) had an unfavorable value of this indicator. The main fodder from permanent grassland in 2002 was mostly silage in the form of a foiled bales (48% of the area). Grazing was used on 26% of the area. In 2013 farmers moved from cattle grazing to ensiling (80% of permanent grassland area).
EN
The aim of the study was to analyze the results of postmortem examinations conducted by the Veterinary Inspectorate on sheep and goats in Polish slaughterhouses in 2003-2013. During this period, over 260,000 sheep and goats were slaughtered, of which 0.8% were slaughter goats. In 92,050 carcasses, that is, in 35.21% of all carcasses examined, pathological lesions or quality changes were found. Only 448 carcasses, that is, 0.49% of carcasses with pathological lesions or quality changes, and 0.17% of all carcasses examined, were judged unfit for consumption. The most frequent lesions were parasitic invasions (49.69%) and purulent foci (47.96%). On the other hand, the most common causes of the rejection of carcasses as unfit for consumption were natural death or slaughter in a moribund condition (41.52%), followed by purulent foci (13.39%) and emaciation (11.16%). In the past 11 years, there have been only 23 cases of scrapie (5.13% of carcasses unfit for consumption). Since 2010 there has been a systematic decrease in the number of carcasses showing pathological lesions, and since 2009 there has been a decrease in the number of carcasses diagnosed with parasitic invasions, and at the same time no meat has been rejected on this ground. What was characteristic of this period was a small number of lesions caused by microorganisms, and, since 2004, a decreasing number of carcasses with qualitative changes, including excessive emaciation and insufficient bleeding, hydraemia, jaundice, organoleptic anomalies, incomplete bleeding, natural death or slaughter in moribund condition, purulent foci, contamination, and congestion.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.