Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Euphemismen im Dienste der Persuasion. Zur Form und Funktion euphemistischer Ausdrücke in der politischen Sprache

100%

Materna A.

Lublin Studies in Modern Languages and Literature

|

2009

|

nr 33

105-113

EN

In the article, the author presents the role and the function of euphemisms in the language of politics as well as describes their significance as an important means of persuasion. These expressions are used in order either to create a more positive reading of certain facts or to suppress the facts that may appear negative. As a way of illustration, we exemplify euphemisms as they feature in given linguistic forms (mainly nominal and adjectival ones). These we derive from written and oral statements by German politicians of various political affiliations.

2

Прагматический анализ избранных высказываний В. Путина

80%

Gliwińska-Kotynia (Гливинска-Котыня) J. Ю. , Łódzki U.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica

|

2011

|

tom 07

EN

Wladimir Putin is one of the most well-known politicians in the present international arena. Many prominent writers devoted books to him, in which he is either the positive “spirit of Russia” or the complete opposite of “the father of nation”. Almost each of them sought an answer to the question about who Putin is. Constantly high popularity of Russian prime minister still remains a political puzzle for many analysts. Some even described this tendency as “the Putin's phenomenon”. However, it should be stressed that the analysis of Putin by those scholars concerned only his behaviour. His gestures, his clothing style and also his conduct during negotiations with foreign partners were interpreted. So his facial expression and gestures came first with them. The author tried to present a pragmatic interpretation of linguistic predispositions of this politician. The aim of this work is to answer the question: how Putin, using the meticulous selection of words influences his electorate and manipulates their consciousness. Therefore, the main task of this work is to explain the linguistic phenomenon of Putin, as well as to prove the proposed thesis that the ex-president of the Russian Federation personifies the phenomenon of the political activist not present on the Russian political scene until now.

3

«Разговор с Владимиром Путиным. Продолжение 2009, 2010»: многообразный имидж политика

80%

Gliwińska-Kotynia (Гливинска-Котыня) J. Ю. , Uniwersytet Łódzki K. J. I. R. P.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica

|

2012

|

tom 08

EN

The author of the article analyses the last two programmes (from 2009 and 2010) entitled „A Conversation With Vladimir Putin. Continuation” paying attention to the way Putin constructs his public utterances. The analysis includes eight images of Putin: Putin-moralist, Putin-authority, Putin – risk-taker, fair Putin, Putin-„our man”, Putin-workaholic, all-knowing Putin, Putin-reformer. The analysis shows that these kinds of meetings between the Prime Minister and the nation follow a well-developed pattern. Apparently, the language is an instrument of power with which politicians create their own images and reality, and using appropriate methods of social engineering impose their model on people.

4

FRAZEOLOGIZMY OBRAZUJĄCE KOMUNIKACYJNE ZACHOWANIA NIEWERBALNE JAKO INSTRUMENT KIEROWANIA WRAŻENIEM. ANALIZA TREŚCI BLOGA JANUSZA PALIKOTA

80%

Rak J.

Polityka i Społeczeństwo

|

2013

|

nr 1(11)

52-64 (13)

EN

The paper reflects phraseological connections showing non-verbal communica-tional behaviours in their role as tools exerting a strong influence on the language of politics. As a result of the analysis of Janusz Palikot’s weblog clear examples of such impact have been distinguished. The research allowed the verification of a hypothesis according to which phraseological connections showing non-verbal communicational behaviours perform specific roles and therefore phraseological connections are a very effective tool for making an impression and captivating the attention of an audience.

5

Role suwerena v současném polském politickém diskurzu – jednostranný pohled

71%

Dobrotová I.

|

2018

|

tom 27

203-218

EN

This article describes the changes that occur in the use of the expression suweren in the contemporary language of politics in Poland. The author assumes that over the past two years increasing occurrence of this expression has been observed and thus analyzes the consequences of increasing frequency on the meaning, expression and pragmatic level. The main thesis of the article is based on the statement that the atmosphere of political disputes affects the changes in Polish vocabulary. However, the article examines only the occurrences of this expression on one side of these disputes. In the analytical part, the emphasis is placed on the phenomenon of neosemantization and axiological changes. In conclusion, the author also deals with the issue of collocation, which is related to the issue of neosemantization.

6

Poola poliitiline huumor

70%

Poprawa M.

Mäetagused

|

2013

|

tom 53

55–76

EN

This article is a survey of the most important communicative phenomena in the contemporary Polish political humour. It is also an attempt to describe political humour from a theoretical point of view and to compare it with political jokes from a period of the Polish People’s Republic (PRL). This article mainly describes amusing statements of contemporary politicians that were primarily used as the means of a political polemic, and secondarily after having been popularised by journalists (due to their comic content), achieved a status of “winged words” and appeared in various intertextual variants of the public and colloquial discourse.

7

The Language of the Polish Political Class

70%

Waśkiewicz A.

|

2008

|

tom 163

|

nr 3

285-296

EN

This article is about two languages, technocratic and moralising, used by the Polish political class to communicate with, and seduce, citizens. These languages have displaced the proper language of politics, the language of representation, which was only spoken in the early nineteen-nineties when politicians defined themselves as representatives of “ordinary men and women.” The language of representation disappeared in themid-nineties, as trust in the government waned and the increasingly painful consequences of transformation were exposed.As the first language of politics, technocratic language was used to promise to conduct politics professionally, sensitively and in a non-ideological fashion. In this language “problems” come to the forefront: the citizen “has” these problems, the politician “knows” how to solve them. The government is the first intervening institution which wants to combat social pathologies whereas the good state is merely a “normal” state, an efficient machinery. Moralising language, meanwhile, with its central category of “moral indignation,” connects the governing and the governed on the normative plane. When used by the government, it supplements the technocratic language. When used by the opposition, it questions the technocratic language and serves to stigmatise political adversaries as people who have no principles and no conscience. All in all, the two languages are well-fitted to Poles’ ideas about what politics should be. Their existence is as much a sign of Polish society’s lack of culture and political inactivity as of the crisis of the institution of representation which we are also witnessing in mature democracies.

8

Obraz Rzeczypospolitej w wypowiedziach posłów sejmu 1793 roku jako przejaw słabości władzy ustawodawczej

70%

Dawidziak-Kładoczna M.

Oblicza Komunikacji

|

2014

|

tom 7

9-26

EN

The aim of the article is to discuss linguistic manifestations of helplessness and pessimism of deputies to the last Sejm (parliament) of the Polish-Lithuanian Commonwealth (1793). Both categories were revealed in the parliament during presentations of the disastrous condition of the state. In part one of the article the author presents the lexical fabric used to present the image of the country. This is followed by a presentation of conceptual profiles of the Polish-Lithuanian Commonwealth, perceived as suffering, rejected, miserable, threatened, impoverished, destroyed, physically and psychologically abused as well as dying. The article ends with an analysis of the functioning of a pessimistic image in specific parliamentary speeches.

9

Inauguracyjne orędzia prezydenckie jako przedmiot interpretacji politologicznej

57%

Kołodziejczak M.

Przegląd Politologiczny

|

2014

|

nr 2

137-148

EN

The language of politics (in its numerous variations and forms) continues to be one of the fundamental objects of political science research. The academic analysis of this object of research, however, continues to generate considerable difficulties for political science as a result of the incompatibility of language studies methodology with the function and tasks of modern political science. Therefore, there emerges a need to develop a method of text analysis for political science that will allow us to use language to discover and present the assumptions that shape the attitudes and ideologies of political entities, or in other words – the content of general political environment. This paper responds to this need by presenting a method that distinguishes three basic levels of analysis: a conventional layer of text, a descriptive one and a presuppositional one. Analyzing the inaugural addresses given by Polish presidents the specificity of their individual dimensions is presented: the situational determinant (level one), the creation of content to boost image (on a descriptive level), and – most importantly to the political scientist – a mechanism revealing the assumptions concealed at the presuppositional level.

PL

Jednym z fundamentalnych przedmiotów badań nauki o polityce pozostaje niezmiennie język polityki (w swoich licznych odmianach i formach). Analiza naukowa tego przedmiotu badań przysparza jednak politologii nadal szereg problemów, wynikających z nieprzystawalności metod językoznawstwa do funkcji i zadań współczesnej nauki o polityce. Pojawia się więc potrzeba wypracowania politologicznej metody analizy tekstu, która to metoda pozwoliłaby – za pomocą języka – odkryć i wyeksponować założenia kształtujące orientacje i postawy podmiotów politycznych, czyli treści tworzące ogólną przestrzeń polityczną. Propozycją odpowiedzi na to zapotrzebowanie jest prezentowana w artykule metoda, wyróżniająca trzy podstawowe poziomy analizy: konwencjonalną warstwę tekstu, opisową oraz presupozycjalną. Na przykładzie analizy inauguracyjnych orędzi polskich prezydentów, ukazano specyfikę poszczególnych wymiarów: determinant sytuacyjny (na pierwszym poziomie), kreację treści korzystnych wizerunkowo (na poziomie deskryptywnym), wreszcie – najistotniejszy dla politologa – mechanizm odkrywania założeń ukrytych na poziomie presupozycjalnym.

10

Perswazja czy manipulacja? Na przykładzie wybranych wypowiedzi sejmowych

51%

Lange M.

|

nr 17/1

57-68

EN

This article attempts to demonstrate the difference between the two phenomena and to indicate where persuasion ends and manipulation begins. It provides examples of parliamentary speeches, in which one can find instances of both persuasion and manipulation as well as some other phenomena. In addition, examples of eristic and rhetorical devices used in the language of politics collected from other scientific publications are presented and their impact on the audience is discussed.

11

Смена ценностных парадигм в России в 2011--2013 гг.: От ЧЕСТНОСТИ к СВОБОДЕ

51%

Седакова И. А.

|

tom 25

EN

The article analyzes the drastic change in the hierarchy of values in the modern Russian society after the falsification of the Parliament elections in December 2011 and afterwards. In the oppositional discourse the traditional civil values (freedom, honour and honesty, patriotism, justice, etc.) turned into very topical ones and became explicit in the unprecedented creative activity of the riots. The semantics and pragmatics, as well as quasi-synonyms of ‘honesty’ exploited by the opposition are thoroughly scrutinized. The author argues that the flow of time changes hierarchy of values as it is being constructed in the regime of a dialogue and depends a lot on the governmental discourse. Being an universal notion, each civil value is represented by a specific profile.

PL

W artykule omawiane są fundamentalne zmiany w hierarchii wartości, jakie dokonują się we współczesnym społeczeństwie rosyjskim, poczynając od grudnia 2011 roku, po sfałszowaniu wyborów do Dumy Państwowej. W dyskursie opozycyjnym powraca się do tradycyjnych wartości obywatelskich (wolność, honor/čest’, uczciwość/čestnost’, patriotyzm, sprawiedliwość itd.), które stają się podstawą bezprecedensowej aktywności w tworzeniu nowych tekstów (plakatów, haseł) krytycznych wobec władzy. Szczególną uwagę autorka zwraca na semantykę, pragmatykę i quasi-synonimię ‘uczciwości’ (čestnost’) i pokazuje, że hierarchia wartości jest konstruowana w starciu dialogowym i pod wieloma względami zależy od realiów społecznych i politycznych. Jest to – jej zdaniem -- prawidłowość ogólniejsza, bo w każdym społeczeństwie i odpowiednio w każdym języku uniwersalnym pojęciom aksjologicznym nadawany jest profil swoisty.

RU

There is no abstract available for this language

12

Koncepcja podmiotu retorycznego jako narzędzie badania języka i retoryki władzy

51%

Grzegorzewski K.

|

tom 6

9 - 21

EN

The aim of the paper is to demonstrate the concept of the rhetorical subject in relation to the language of politics and power. The author describes the subject as a speaker with a set of features which may influence his or her ability to speak in public and thus persuade (or even manipulate) his or her audience. The list includes nine most important features, which may be used to describe the rhetorical subject in the public and political discourse, primarily in the mass media. The concept may inspire studies into the public and political debate, and the language of politics and power.

13

My naród – czyli kto? Kategoria my – oni w przemówieniach Jarosława Kaczyńskiego z okazji rocznic smoleńskich

51%

Kępka I.

Media Biznes Kultura

|

2017

|

nr 1(2)

119-129

EN

The matter of this article is to show the role of the category of a person in the creation of the image of the Polish society after the Smoleńsk catastrophe in J. Kaczyński’s speeches. Kaczyński uses the form ‘us’ to specify the community of people that think in the way he thinks. The form ‘they’ has in his speeches three tasks: it specifies people who died in the catastrophe, it specifies the group of people who support Kaczyński and collect money for sculptures etc. The third group is presented by his political enemies. Kaczyński uses also impersonal forms. The specify the political enemies and show their bad actions. The biggest enemy is the Polish government with Donald Tusk.

PL

Przedmiotem artykułu jest pokazanie roli, jaką pełni w przemówieniach Jarosława Kaczyńskiego (czyli tekstach politycznych o charakterze perswazyjnym) kategoria osoby w wykreowaniu obrazu narodu polskiego po katastrofie smoleńskiej. Kaczyński stosuje formę my dla określenia wspólnoty, którą tworzy ta część narodu, która myśli tak samo jak on. Forma oni ma w wystąpieniach Kaczyńskiego trzy zastosowania: określa tych, którzy zginęli w katastrofie, nazywa ludzi, którzy są zwolennikami J. Kaczyńskiego, prowadzą śledztwo dotyczące katastrofy, zbierają pieniądze na pomniki itp. Trzecią grupę oni prezentują przeciwnicy polityczni. Kaczyński stosuje wreszcie formy bezosobowe. Określają one wroga politycznego, pokazują jego szczególnie niegodziwe działania. Tym największym wrogiem jest polski rząd z premierem Donaldem Tuskiem.

14

Коллекция ценностей свобода, равенство, братство и опирающиеся на нее конструкции в славянских языках

51%

Айдачи Д.

|

tom 25

EN

The slogan of the French revolution, Liberté, ègalité, fraternité, is in Slavic languages categorized in a variety of ways: as a revolutionary triad, a list of basic values, non-material goods, key concepts, ideas, rights or goals, as a socio-political doctrine, an admonition, motto, programme, slogan or appeal. In this article, it is proposed that it be treated as a collection in the sense of Lublin cognitive ethnolinguistics, more specifically as a “collection of values”. Discussed are rare cases of quoting the original untranslated French collection in Slavic languages, as well as its translations and transformations, e.g. those that involve a change of one element: Liberty, equality, democracy; Liberty, equality, university, etc. In other cases, the whole construction functions as a component of a larger set of values. Attention is drawn to semantic relations between values within the construction, as well as to social functions and profiles of this constructions and its derivatives.

PL

Hasło rewolucji francuskiej Liberté, Ègalité, Fraternité (wolność, równość, braterstwo) jest w językach słowiańskich kategoryzowane i określane w różny sposób: jako triada rewolucyjna, wartości fundamentalne, dobra niematerialne, pojęcia kluczowe, doktryna społecznopolityczna; nakazy, idee, dewizy, hasła, prawa, cele; program, slogan, apel. W artykule proponuje się, aby traktować sekwencję wolność, równość, braterstwo, jako kolekcję (rozumianą zgodnie z terminologią używaną w lubelskiej szkole etnolingwistyki kognitywnej), w tym przypadku -- kolekcję wartości. Autor omawia rzadkie warianty cytowania w tekstach słowiańskich oryginalnej francuskiej kolekcji bez jej tłumaczenia, a także funkcjonowanie licznych tłumaczonych i transformowanych konstrukcji, np. z wymianą jednego członu: wolność, równość, demokracja; wolność, równość, uniwersytet itp., oraz przypadki, w których cała konstrukcja jawi się jako część składowa szerszej listy wartości. Analizowane są relacje semantyczne między wartościami w ramach całej konstrukcji, a także społeczne funkcje i profile konstrukcji wolność, równość, braterstwo i konstrukcji tworzonych na jej podobieństwo.

RU

There is no abstract available for this language

15

Kreatywność językowa polityków polskich, niemieckich i amerykańskich na Twitterze w okresie kampanii wyborczych w 2018 roku – wybrane zagadnienia

41%

Kacperska B. , Markowski M. , Migodzińska M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum

|

2019

|

tom 2

|

nr 29

119-138

EN

This article focuses studying of examples of linguistic creativity in political discourse on Twitter, as well as showing the purpose of using linguistic tricks. Subject of analysis covers Twitter posts of two German, two American and two Polish politicians during election. Purpose of this collation is to show differences between creative role of tweets of people that are actively participating in political life in Poland, Germany and USA.

PL

Artykuł poświęcony jest zbadaniu wszelkich przejawów kreatywności językowej występującej w dyskursie politycznym na Twitterze oraz wskazaniu funkcji stosowanych zabiegów. Przedmiotem analizy są posty polityków polskich, niemieckich i amerykańskich publikowane na Twitterze w okresie kampanii wyborczych. Celem przedstawionego w artykule zestawienia jest wykazanie różnic, jakie występują między kreatywną rolą tweetów osób czynnie angażujących się w politykę w Polsce, Niemczech i USA.

16

O języku politycznej manipulacji i jej konsekwencjach – Bralczyk, Głowiński, Bartmiński, Čolović

41%

Jasińska A.

|

nr 11(1) "Postprawda. Nowe narracje i praktyki społeczne w epoce sfingowanych informacji i gatunków hybrydycznych"

37-48

PL

Manipulacja w języku polityki jest tak stara jak sama polityka. W drugiej połowie XX wieku powstało wiele opracowań politologicznych i językoznawczych poświęconych temu zagadnieniu. Wśród najważniejszych polskich językoznawców zajmujących się tą problematyką są Jerzy Bralczyk, Michał Głowiński i Jerzy Bartmiński. Autorka artykułu wykorzystała kategorie opisywane przez wyżej wymienionych językoznawców do opisu ‘złej mowy’ w publicystyce serbskiej drugiej połowy XX wieku i początku lat dwutysięcznych. Według serbskiego etnologa Ivana Čolovicia, ów manipulacyjny języka polityki w debacie publicznej, który realizował się w postaci ‘baśni narodowej’, doprowadził do tragedii – krwawej bratobójczej wojny w byłej Jugosławii.

EN

Manipulation in the language of politics is as old as politics itself. In the second half of the twentieth century, many political and linguistic studies devoted to this issue were created. The most important Polish linguists dealing with this issue include: Jerzy Bralczyk, Michał Głowiński and Jerzy Bartmiński. The author of the article used the categories described by the above-mentioned linguists to describe ‘bad speech’ in Serbian journalism of the second half of the twentieth century and the beginning of the 2000s. According to the Serbian ethnologist Ivan Čolović, this manipulative language of politics in the public debate, which was realized in the form of a ‘national fairy tale’ led to a tragedy – the bloody fratricidal war in the former Yugoslavia.

17

Etyczne dylematy języka polityki – wybrane przykłady mowy nienawiści

36%

Braniewicz O. E. , Zaorski-Sikora Ł.

|

tom 17

15-26

EN

Hate speech is a common phenomenon in the language of contemporary politics and in public life. Although the phenomenon of hate speech itself should not raise any doubts as to its reprehensible nature, it is nevertheless connected with ethical dilemmas - hate speech may appear as a tool used in a just cause or as an action legitimately stigmatizing unquestionable evil. At the same time, consenting to hate speech leads to the relativization of good and evil - it is synonymous with accepting the lesser evil. The authors of the article conclude that European legislation should place greater emphasis on creating a coherent definition of hate speech, which would be the same for all EU Member States, and on penalizing this phenomenon. In line with European law, national law should respond to the challenges of the present day. Undoubtedly, one of them is the omnipresence of hate speech in public debate.

PL

Mowa nienawiści jest zjawiskiem powszechnie występującym w języku współczesnej polityki i sferze życia publicznego. Choć samo zjawisko mowy nienawiści nie powinno budzić żadnych wątpliwości odnośnie do jego nagannej oceny, to jednak łączy się z dylematami etycznymi – mowa nienawiści może jawić się jako narzędzie użyte w słusznej sprawie czy też jako działanie zasadnie piętnujące niekwestionowalne zło. Jednocześnie przyzwolenie na mowę nienawiści prowadzi do relatywizacji dobra i zła – jest tożsame z akceptacją „mniejszego zła”. Autorzy artykułu konkludują, że ustawodawstwo europejskie powinno położyć większy nacisk na stworzenie spójnej definicji mowy nienawiści, która byłaby tożsama dla wszystkich państw członkowskich UE, oraz penalizację tego zjawiska. W ślad za prawem europejskim prawo krajowe powinno odpowiadać na wyzwania współczesności. Niewątpliwie jednym z nich jest wszechobecność języka nienawiści w debacie publicznej.