Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Z dala od Acapulco i Londynu. Fenomen Warszawskiego Festiwalu Festiwali Filomowych w latach 1958-1966

100%

Jajko K.

|

nr 108 Produkcja i dystrybucja filmowa

53-70

PL

Autor opisuje powstanie oraz rozwój jednej z najważniejszych imprez filmowych w PRL. Na przykładzie dziewięciu pierwszych edycji Festiwalu Festiwali Filmowych, przemianowanego w 1967 r. na Przegląd Filmów Świata – Konfrontacje, przedstawia różne aspekty funkcjonowania kultury filmowej w tym okresie. Po pierwsze, odtwarza kulisy organizacyjne imprezy, zwracając szczególną uwagę na ograniczenia instytucjonalne oraz problemy logistyczne ściśle powiązane z niewydolnością państwa socjalistycznego. Po drugie, analizuje politykę repertuarową festiwalu, która odzwierciedlała napięcie między dążeniem organizatorów do ukazania najważniejszych trendów w kinie światowym a koniecznością promocji słusznych pod względem ideologicznym filmów socjalistycznych. Po trzecie, wskazuje na założenia programowe imprezy i odnosi je do bardziej ogólnych procesów, jakie zachodziły w europejskiej kulturze filmowej w okresie powojennym (wykształcenie się instytucji oraz dyskursów służących promocji i dystrybucji filmu artystycznego).

EN

The author describes the creation and development of one of the most important film events in the Polish People’s Republic. On the example of the first nine editions of the Festival of Film Festivals, renamed in 1967 as World Film Review – Confrontations, the author presents various aspects of the functioning of film culture during this period. Firstly, he recreates the backstage of the event, paying special attention to institutional restrictions and logistical problems closely related to the failure of the socialist state. Secondly, he analyses the festival's repertoire policy, which reflected the tension between the organizers' desire to show the most important trends in world cinema and the need to promote ideologically correct socialist films. Thirdly, he points to the program assumptions of the event and refers them to the more general processes that took place in European film culture in the post-war period (the formation of institutions and discourses to promote and distribute artistic film).

2

Klasyfikacja wiekowa filmów a wyniki frekwencyjne w ostatniej dekadzie PRL

88%

Sowiński E.

|

nr 108 Produkcja i dystrybucja filmowa

106-128

PL

System klasyfikacji wiekowej jest jednym ze sposobów ochrony małoletnich widzów przed nieadekwatnymi do ich wieku treściami, ale bardzo często przekłada się też na wyniki frekwencyjne filmów. Autor zwraca uwagę na ten drugi aspekt, a co za tym idzie – stara się odpowiedzieć na pytanie, czy klasyfikacja wiekowa wpływała na wyniki frekwencyjne w kinach w ostatniej dekadzie PRL. W pierwszej części artykułu opisuje problemy metodologiczne związane z badaniami frekwencji i kategorii wiekowych, a następnie wskazuje najważniejsze zależności między kategoriami wiekowymi a liczbą widzów kinowych. Uwagi te zostają uzupełnione o analizę jakościową, opartą na rozmaitych paratekstach (np. anonse reklamowe, plakaty, listy do redakcji czasopism oraz skargi do instytucji zajmujących się rozpowszechnianiem) odnoszących się do filmów takich jak: Wejście Smoka (Enter the Dragon, reż. Robert Clouse, 1973), Czułe miejsca (reż. Piotr Andrejew, 1980), Małżeństwo Marii Braun (Die Ehe der Maria Braun, reż. Rainer Werner Fassbinder, 1979), Alabama (reż. Ryszard Rydzewski, 1984), Karate po polsku (reż. Wojciech Wójcik, 1983), Magiczne ognie (reż. Janusz Kidawa, 1983) czy Betty Blue (37°2 le matin, reż. Jean-Jacques Beineix, 1986).

EN

The age rating system is one of the ways of protecting under-age viewers from content that is inappropriate for their age, but it also very often translates into attendance results of films. The author draws attention to the latter aspect, and thus tries to answer the question whether the age classification influenced the turnout results in cinemas in the last decade of the Polish People’s Republic. In the first part of the article, he describes methodological problems related to the study of attendance and age categories, and then indicates the most important relationships between age categories and the number of cinema viewers. These comments are supplemented with a qualitative analysis based on various para-texts (e.g. advertising announcements, posters, letters to magazine editors and complaints to institutions dealing with dissemination) relating to films such as: Enter the Dragon, (dir. Robert Clouse, 1973), Czułe miejsca, (Tender Spots, dir. Piotr Andrejew, 1980), Die Ehe der Maria Braun (The Marriage of Maria Braun, dir. Rainer Werner Fassbinder, 1979), Alabama (dir. Ryszard Rydzewski, 1984), Karate po polsku (Karate Polish style, dir. Wojciech Wójcik, 1983), Magiczne ognie (Magic Flames, dir. Janusz Kidawa, 1983), or 37°2 le matin (Betty Blue, dir. JeanJacques Beineix, 1986).

3

Pali się, moja panno

63%

Kurz I.

|

2022

|

nr 120 Kultura filmowa

239-245

PL

Historia wynalazku kinematograficznego ściśle wiąże się z historią straży pożarnej. Instytucja ta dawała miejsce na pokazy filmowe, ale też była często tematem kina. Zainteresowanie strażą z jednej strony wynikało z jej roli w społeczeństwie nowoczesnym, z drugiej wiązało się z uniwersalnym ludzkim mitem o podboju żywiołów. Punktem wyjścia do namysłu nad wyobraźnią ogniskującą się wokół pożaru jako tematu filmowego jest film Kinema (1999) Stanisława Różewicza, będący nostalgiczną wycieczką do Radomska, miasta dzieciństwa i młodości reżysera, i do ówczesnych doświadczeń kinowych. (Materiał nierecenzowany).

EN

The history of the cinematographic invention is closely related to the history of firefighting. The institution of the fire brigade provided a space for film screenings, but it was also a common subject of cinema. The interest of the fire brigade, on the one hand, resulted from their role in modern society; on the other hand, it related to the universal human myth about the conquest of the elements. The starting point for reflection on the imaginary focusing on fire as a film theme is the film Kinema (1999) by Stanisław Różewicz, which is a nostalgic trip to Radomsko, the city of the director’s childhood and youth, and his first cinema experiences. (Non-reviewed material).

4

Intertekst w adaptacji filmowej

32%

Hendrykowski M.

|

nr 22

266-272

EN

There are problems with discussing and interpreting film adaptation in the socio-cultural framework that is used for the semiotic, structural and aesthetic analysis of text. Even cinema as art often gives in to habit of talking about film “oeuvres” attributed to or identified in terms of an “author” and author’s cinema. It may be misleading to give too much weight and attention to the concept of “fidelity” of film adaptation, and it may be better to look at both – adapted piece of literature and its screen adaptation - as variously connected texts of culture confronting each other and participating in specific discourse. Marek Hendrykowski’s paper raises these questions, examines theoretical background of adaptation as form of communication, and reflects on the modelling linguistic aspects of intertextual analyses of film adaptation as a form of cultural translation.

PL

Dyskusja oraz interpretowanie adaptacji filmowej w społeczno-kulturowym odniesieniu, które jest typowym dla semiotycznej, strukturalistycznej oraz estetycznej analizy tekstu, bywa problematyczne. Nawet kino jako sztuka poddaje się zwyczajowi dyskutowania o filmowym dorobku przypisywanym lub identyfikowanym z „autorem” i kinem autorskim. Mylącym może być przecenianie i nadmierna uwaga poświęcana „wierności” adaptacji filmowej, a trafniejsze może okazać się spojrzenie zarówno na adaptowany utwór literacki, jak i jego wersję ekranową jako na połączone teksty kultury konfrontujące się wzajemnie i biorące udział w określonym dyskursie. Artykuł Marka Hendrykowskiego podnosi te kwestie, a następnie bada je w oparciu o teoretyczną podstawę, w ramach której postrzega się adaptację jako formę komunikacji oraz koncentruje się ona językowych aspektach analizy intertekstualnej adaptacji filmowej jako formy translacji kulturowej.