Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  kultura cyfrowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Niepewna utopia – kultura cyfrowa?
100%
EN
Telephone and Telegraph advertising campaign broadcast in 1993-1994. Rodowick analyzes a series of seven thirty-second spots in terms of a utopian vision of science fiction becoming science fact. These ads show a world that most of us would desire embodied in the imaginary products displayed along with the qualitative change they promise in our everyday life. The analysis is grounded in three general questions about digital utopia of cybernetic capitalism: about the nature of representation and communication, commodification of time and space, and our experience of collectivity in digital culture. He finally concludes that AT&T ads display the two sides of utopia: “the dream of the individual’s absolute control over information is also the nightmare of total surveillance and the reification of private experience”.
EN
The article focuses on the cultural, developmental and neurocognitive determinants of audio competences in relation to three approaches: media studies, relational-functional and (neuro)-cognitive-developmental. Types of audio competences (e.g. discursive, extra-discursive, musical) are also included; natural and artificial auditory spaces and their role in learning processes. A separate place in these considerations was devoted to the issue of intermedia translation (e.g. image into sound) in the context of “non-neurotypical” strategies for receiving audio stimuli and messages; attention was paid to various methods of examining these competences. The aim of the article is to emphasize their role in the teaching of subjects as well as the implementation of projects addressed to people with special educational needs, non-neurotypical people or representing different dominant model – the so-called hearing culture. Auditory competences are not only the foundation for the effective reception of many digital messages, e.g. audio and audiovisual, but also constitute the basis for creating new media products in digital culture 3.0. Hence, the emphasis on the development of knowledge and related research seems to be particularly important in contemporary digital culture.
PL
W artykule skoncentrowano się na kulturowych, rozwojowych i neuropoznawczych uwarunkowaniach kompetencji audialnych w odniesieniu do trzech ujęć: medioznawczego, relacyjno‑funkcjonalnego oraz (neuro)kognitywno‑rozwojowego. Uwzględniono także typy kompetencji audialnych (np. dyskursywne, poza‑dyskursywne, muzyczne), jak również naturalne i sztuczne przestrzenie audialne oraz ich rolę w procesach uczenia się. Osobne miejsce w tych rozważaniach zajęła problematyka przekładu intermedialnego (np. obrazu na dźwięk) w kontekście nie‑neurotypowych strategii odbioru bodźców i przekazów audialnych. Ponadto zwrócono uwagę na różne metody badania tych kompetencji. Celem artykułu jest podkreślenie ich roli w dydaktyce przedmiotów, a także we wdrażaniu projektów adresowanych do osób ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, osób nie-neurotypowych lub reprezentujących podejście odmienne od dominującego modelu, czyli tzw. kultury słyszenia. Kompetencje audialne nie tylko są fundamentem efektywnego odbioru wielu przekazów cyfrowych, np. audialnych i audiowizualnych, lecz także stanowią bazę do tworzenia nowych produktów medialnych w kulturze cyfrowej 3.0. Stąd też nacisk na rozwijanie wiedzy i badań z nimi związanych wydają się szczególnie ważne we współczesnej kulturze cyfrowej.
PL
Artykuł omawia problemy i wyzwania, jakie stają przed współczesną edukacją akademicką w kontekście rozwoju nowych technologii i mediów cyfrowych. Przemiany zachodzące w przestrzeni edukacyjnej wymuszają dokonanie zmian w stosowanych powszechnie formach i metodach kształcenia, które odpowiadałyby na potrzeby cyfrowego ucznia i studenta. W tekście dokonano charakterystyki pedagogiki cyfrowej, przedstawiono nowe perspektywy badań humanistycznych w kontekście rozwoju cyfrowej edukacji.
EN
The article discusses the problems and challenges faced by contemporary university education system in the context of the new technologies and digital media development. Changes that occur in the modern educational process force us to revise the commonly used forms and didactic methods, which correspond to the needs of the new digital students. Authors in their text characterized the assumptions of digital pedagogy and present new perspectives for the development of digital education in the context of the humanities and social sciences.
EN
Contemporary man encounters digitality on a daily basis, which affects his life at specific stages of development. This applies above all to the period of childhood and youth, when one is naturally subjected to educational processes. The Directory of Catechesis points out that this influence is so significant that it allows us to speak of a new culture, changing language, shaping mentality and introducing a new hierarchy of values. An important feature of the new culture is its global reach, because digitality by its nature crosses the borders of countries and continents, and geographical distances lose their importance for it. The ecclesiastical legislator, while respecting the right of every person to attain full personal development, declares in can. 217 CCL/1983 the right of all the faithful to receive an integral Christian education. It is a continuous process that should be adapted not only to age, but also to the mentality of the faithful, which is significantly influenced by the new digital culture. The article answers the question of how to guarantee the right to Christian education in the conditions of digital culture. What duties ensue from this right of the faithful for the Pastors of the Church who carry out for them the mission of proclaiming the Gospel in the conditions of digital culture, with particular emphasis on the postulate of humanization of language.
PL
Współczesny człowiek spotyka się na co dzień z cyfrowością, która oddziałuje na jego życie na konkretnych etapach rozwojowych. Dotyczy to przede wszystkim okresu dzieciństwa i młodości, gdy w sposób naturalny podlega się procesom wychowawczym. Dyrektorium o katechizacji zwraca uwagę, że wpływ ten jest na tyle znaczący, że pozwala mówić o nowej kulturze – zmieniającej język, kształtującej mentalność oraz wprowadzającej nową hierarchię wartości. Istotną cechą nowej kultury jest jej globalny zasięg, ponieważ cyfrowość ze swojej natury przekracza granice państw i kontynentów, a odległości geograficzne tracą dla niej znaczenie. Ustawodawca kościelny, respektując prawo każdego człowieka do osiągnięcia pełnego rozwoju osobowego, deklaruje w kan. 217 KPK/1983 uprawnienie wszystkich wiernych do otrzymania integralnego wychowania chrześcijańskiego. Jest ono ciągłym procesem, który powinien być dostosowany nie tylko do wieku, lecz także do mentalności wiernych, na co znaczący wpływ ma nowa kultura cyfrowa. Artykuł odnosi się do pytania, w jaki sposób zagwarantować prawo do wychowania chrześcijańskiego w warunkach kultury cyfrowej oraz jakie obowiązki wynikają z tego prawa wiernych dla pasterzy Kościoła spełniających wobec nich misję głoszenia Ewangelii w warunkach kultury cyfrowej, ze szczególnym uwzględnieniem postulatu humanizacji języka.
EN
On June 1, 1991, the fourth pilgrimage of St. John Paul II to his homeland started in Koszalin. The Polish Pope focused his reflection during the homilies delivered in 11 Polish cities on the Decalogue and on the commandment of love. Of fundamental importance was reflection on the first of the commandments, which at the same time was an introduction to the next speeches. “You will have no other gods next to Me” (Ex 19:5) is a call to discover the value of man’s relationship with God, but also to expose the dangers that destroy this relationship, the most evident of which is idolatry. The article attempts to answer the question of what idolatry is and to what forms or manifestations of it are catechized today? As an example of contemporary idolatry, uncritical and immoderate participation in digital culture has been shown, and a smartphone has been indicated as an example of the modern “golden calf”, of course when it is treated as something more than just a useful tool. At the same time, the implementation of catechesis tasks, which is a tool for the formation of mature religiosity and mature humanity that is able to resist idolatrous threats, was shown as a way to avoid the diagnosed dangers.
PL
1 czerwca 1991 roku w Koszalinie rozpoczęła się czwarta pielgrzymka św. Jana Pawła II do Ojczyzny. Papież Polak swoją refleksję podczas homilii wygłoszonych w 11 polskich miastach skupił na Dekalogu oraz na przykazaniu miłości. Fundamentalne znaczenie miał namysł nad pierwszym z przykazań, który jednocześnie był wprowadzeniem do kolejnych przemówień. „Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie” (Wj 19,5) to wezwanie do odkrywania wartości relacji człowieka z Bogiem, ale także demaskowania niebezpieczeństw niszczących tę relację, z których najbardziej ewidentnym jest bałwochwalstwo. Artykuł podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, czym jest bałwochwalstwo oraz na jakie jego formy czy przejawy są szczególnie narażeni dzisiejsi katechizowani? Jako przykład współczesnego bałwochwalstwa ukazana została bezkrytyczna i nieumiarkowana partycypacja w kulturze cyfrowej, a jako przykład współczesnego „złotego cielca” wskazany został smartfon, oczywiście wtedy, gdy jest traktowany jako coś więcej niż tylko użyteczne narzędzie. Jednocześnie jako sposób na uniknięcie zdiagnozowanych niebezpieczeństw ukazana została realizacja zadań katechezy, będąca narzędziem formacji dojrzałej religijności i dojrzałego człowieczeństwa, które jest w stanie oprzeć się bałwochwalczym zagrożeniom.
PL
Analizy podjęte w niniejszym opracowaniu zmierzają do poszukiwania odpowiedzi na pytanie: jakie można zaproponować „stare i nowe” formy katechezy w rodzinie? Realizacji postawionego celu badawczego posłużyła metoda krytycznej analizy źródeł, a następnie metoda analizy i metoda syntezy katechetycznych dokumentów Kościoła i dostępnej literatury. Pierwsza część rozważań dotyczy zmieniającego się zakresu katechezy rodzinnej na przestrzeni historii Kościoła. Były to trendy przejścia od katechumenatu rodzinnego do doświadczenia katechumenatu w parafii, aż po próby wychowania integralnego zgodnego z celami szkoły. W drugiej części opracowany został kontekst powstania nowego katechizmu rodzinnego. Kontekstem powstania nowego katechizmu było odnalezienie i posegregowanie wielu nieuporządkowanych dotąd notatek bł. Edmunda Bojanowskiego bezpośrednio z obszaru katechezy. W trzeciej części ukazane są nowe formy katechizmu. Adresatami katechizmu są rodzice, którzy wraz ze swoimi dziećmi życia w kulturze cyfrowej. Ukazane są „stare i nowe” formy katechezy w rodzinie. Katechizm z wszystkimi nowymi elementami medialnymi jest dostępny on-line. Jest wydana również wersja tradycyjna, książkowa. Rodzice sami mogą wybrać formę, która z jednej strony pozwoli rodzinie wprowadzać dzieci w świat wiary, a z drugiej, gdyby dziecko byłoby już uzależnione od świata wirtualnego – korzystać z tradycyjnej książki.
EN
The analyses undertaken in this study aim to seek an answer to the question: what ‘old and new’ forms of catechesis in the family can be proposed? The research objective was pursued using the method of critical analysis of sources, followed by the method of analysis and the method of synthesis of catechetical documents of the Church and available literature. The first part of the consideration concerns the changing scope of family catechesis throughout the history of the Church. There were trends of transition from the family catechumenate to the parish catechumenate experience to attempts at integral education in line with the goals of the school. In the second part, the context for the emergence of the new family catechism is elaborated. The context for the creation of the new catechism was the finding and sorting of many hitherto unstructured notes by Blessed Edmund Bojanowski directly from the field of catechesis. The third part shows the new forms of the catechism. The addressees of the catechism are parents who, together with their children, live in a digital culture. The „old and new” forms of catechesis in the family are shown. The catechism with all the new media elements is available online. A traditional, book version is also published. Parents themselves can choose a form that, on the one hand, allows the family to introduce their children to the world of faith and, on the other hand, should the child already be dependent on the virtual world, to use a traditional book.
8
63%
EN
Digital culture, as a common phenomenon closely related to the everyday life of children, adolescents, and adults, has an impact on the upbringing of the younger generations, including education to mature faith. Thus, it becomes a catechetical challenge. The influence of digital culture on catechesis is mentioned in both the new Directory on catechesis and the latest papal documents. Digitalism appears as a new kind of culture that changes language, shapes a new mentality, or changes the hierarchy of values (see DK 359). This article undertakes the task of characterising digital culture, as well as considering its impact on the area of education and formation of a young person. This article highlights the positive impacts, especially those related to overcoming barriers related to distance or the inability to speak freely, as well as the threats and dangers it brings, which are primarily the result of objectifying relationships and prioritising participation in the virtual world over creative presence in the real world. An important feature of the described phenomenon is a certain kind of ambivalence, which consists of a simultaneous positive and negative impact in many areas, indicating the need for appropriate media education enabling a critical and reasonable use of the benefits and avoiding dead-ends. The last part of this article also identifies some practical challenges for teaching religion at school and parish catechesis resulting from the universality of digital culture and its possibilities for methodology and didactics, as well as indications concerning the application of cyber-means for catechetical activities.
PL
Kultura cyfrowa jako zjawisko powszechne i ściśle związane z codziennością dzieci, młodzieży i dorosłych nie pozostaje bez wpływu na wychowanie młodego pokolenia, w tym wychowanie do dojrzałej wiary. Staje się ona zatem wyzwaniem katechetycznym. O wpływie kultury cyfrowej na katechezę wspomina zarówno nowe Dyrektorium o katechizacji, jak i najnowsze dokumenty papieskie. Cyfrowość jawi się jako nowy rodzaj kultury zmieniającej język, kształtującej nową mentalność czy dokonującej zmiany w hierarchii wartości (zob. DK 359). W artykule podjęto się zadania scharakteryzowania kultury cyfrowej, a także wzięcia pod uwagę jej wpływu na obszar edukacji i formacji młodego człowieka. Uwypuklono następnie jej pozytywne strony, związane zwłaszcza z przekraczaniem barier związanych z odległością czy brakiem możliwości wolnej wypowiedzi, oraz zagrożenia i niebezpieczeństwa, które ze sobą niesie, a które przede wszystkim są skutkiem uprzedmiotowienia relacji i przedkładania partycypacji w świecie wirtualnym nad twórczą obecność w świecie rzeczywistym. Istotną cechą opisywanego zjawiska jest pewien rodzaj ambiwalencji, który polega na jednoczesnym pozytywnym oraz negatywnym wpływie w wielu obszarach, co wskazuje na konieczność odpowiedniej edukacji medialnej, umożliwiającej krytyczne i rozsądne korzystanie z dobrodziejstw i unikanie ślepych uliczek. W ostatniej części artykułu określono również kilka praktycznych wyzwań dla nauczania religii w szkole oraz katechezy parafialnej wynikających z powszechności kultury cyfrowej i jej możliwości związanych z metodyką i dydaktyką, a także wskazań dotyczących aplikacji możliwości, którą dają cyberśrodki, do działań katechetycznych.
9
63%
EN
The review of Manovich, Lev. Cultural Analytics. Cambridge MA: The MIT Press, 2020.
PL
Demoscena to prekursorska kultura cyfrowa i forma sztuki. Jej korzenie w Polsce sięgają połowy lat 80. ubiegłego wieku. W 2019 r. polscy uczestnicy Demosceny, wraz ze swoimi fińskimi i niemieckimi kolegami z kampanii Art of Coding, podjęli inicjatywę na rzecz uznania Demosceny przez UNESCO. Decyzja ta podkreśliła napięcia, jakie istnieją pomiędzy z natury zdecentralizowanym i demarkacyjnym charakterem Demosceny a formalnymi wymogami ochrony dziedzictwa kulturowego. W artykule przedstawiamy krótki przegląd Demosceny, łącząc osobiste obserwacje z procesu wpisywania na listę UNESCO ze spostrzeżeniami zebranymi podczas badania przeprowadzonego wśród członków społeczności. Wyniki tego badania zostały przedstawione w kontekście wyzwań związanych z ochroną zasobów cyfrowych w różnych dziedzinach, prezentując perspektywę porównawczą. Artykuł kończy się kilkoma spostrzeżeniami co do tego, jakie informacje należy przechowywać wraz z samymi produkcjami Demosceny, a odnosząc się zarówno do obecnych, jak i pojawiających się wyzwań stojących przed społecznością Demosceny, nakreśla kierunek potencjalnych dalszych prac.
EN
The Demoscene is a pioneering digital culture and an art form. Its roots in Poland date back to the mid-1980s. In 2019, the Polish Demosceners, alongside their Finnish and German counterparts in the Art of Coding campaign, embarked on an initiative to advocate for the recognition of the Demoscene by UNESCO. This move highlighted the tension between the inherently decentralised and demarcating nature of the Demoscene and formal requirements of cultural heritage preservation. In this paper, we present a brief overview of the Demoscene, combining personal observations from the UNESCO enlisting process with insights gathered from a supportive study conducted among Demoscene community members. The results of this study are presented in the context of digital preservation challenges in various domains, offering a comparative perspective. The paper concludes with some insights into what information to store alongside the Demoscene productions themselves and outlines potential further work, addressing both current and emerging challenges faced by the Demoscene community.
EN
The article offers a summary of a number of approaches to contemporary humanities in which the main dynamics of research and methodology could be characterised as emancipation. The humanities is seen here not merely as an open discipline, but it is viewed as a method of research able of accepting its relational and indeterminate progress. The soft dimension of its analysis, which is also rooted in an individual biography of the researcher, results from a particular attention paid to other than human subjects. In particular, the humanities related to digital culture and virtual reality needs to redefine its research methods but also communicate with other sources of perception and experience. This relational nature of contemporary humanities in which it reflects the complexity of multiple subjects and perspectives challenges more traditional positions of analysis but simultaneously offers a chance of development.
PL
Artykuł stanowi podsumowanie kilku sposobów rozumienia współczesnej humanistyki, której zasadniczą cechą pozostaje aspekt emancypacyjny oraz jej charakter relacyjny. Humanistyka postrzegana jest w tym kontekście nie tylko jako dyscyplina nauki zdominowana przez otwartość, ale przede wszystkim jako metodologia akceptująca własną nieostateczność. Ten element miękkiej strategii badawczej, w której ważnym aspektem refleksji pozostaje również doświadczenie osoby badającej, obecny jest w tych dziedzinach humanistyki, które łączą się z szeroko rozumianym obszarem kultury cyfrowej oraz wirtualnej rzeczywistości. Humanistyka badająca kulturę cyfrową zmuszona jest do redefinicji własnych narzędzi, a także do uznania innych podmiotów stanowiących źródło doświadczenia. Ten relacyjny charakter humanistyki, w którym ewoluuje ona ku wielości podmiotów i perspektyw badawczych stanowi zarówno wyzwanie, przed którym stają współcześni humaniści, jak i szansę dalszego rozwoju tej gałęzi nauki.
EN
The exposure of children and young people to technology is strongly affecting the way in which socjety develops. The authors explore the notions introduced by Marc Prensky – digital natives and digital immigrants, to identify and describe the gap in the way two generations deal with technology and internet. The authors examine the patterns of children’s learning, cognition and action within the digital culture and propose the notion of “digital refugees” as a new metaphor relevant to change the way of thinking about technology and its socio-cultural role.
PL
Kontakt dzieci i młodzieży ze współczesnymi technologiami wywiera wyraźny wpływ na kierunek rozwoju społeczeństwa. Autorzy poddają dyskusji pojęcia wprowadzone przez M. Prensky’ego: cyfrowych tubylców i cyfrowych imigrantów, w celu identyfikacji i opisania luki w sposobach korzystania z technologii i Internetu przez dwa pokolenia. Autorzy analizują wzorce uczenia się, poznawania i działania dzieci w kulturze cyfrowej. Proponują pojęcie „cyfrowych uchodźców” jako nowej metafory istotnie zmieniającej sposób myślenia o współczesnej technologii i jej społeczno-kulturowej roli.
PL
Apostolska adhoracja Evangelii gaudium stanowi owoc refleksji papieża Franciszka na temat XIII Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów, który odbył się w październiku 2002 r. i obradował na temat „Nowa ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej”. Autor analizuje dokument papieski z perspektywy komunikacji. Niniejsza publikacja nie przestawia teorii komunikacji, na których opiera się omawiany dokument, ale wydobywa pewne praktyczne nauczanie i zasady przydatne osobom zajmujących się komunikacją w Kościele. Tytuł Adhortacji Radość Ewangelii stanowi doskonałą syntezę tonu i intencji papieża oraz prowadzi do naturalnego wniosku, że osoby zajmujące się komunikacją w Kościele odgrywają szczególną rolę w dziele ewangelizacji jako siewcy pokoju i dialogu na świecie.
EN
The Apostolic Exhortation Evangelii gaudium is the fruit of Pope Francis’ reflection on the 13th Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops, gathered in October 2012 which discussed the subject “The New Evangelization for the Transmission of the Christian Faith”. We analyze the Pope’s document from a communication perspective. However, this article will not present the communication theories behind the text, but extract some practical teachings and principles useful for Church communicators. The title of the exhortation, “The Joy of the Gospel”, is a perfect synthesis of the Pope’s tone and intention, and brings one naturally to the conclusion that Church communicators play a particular role in the task of evangelization, as sowers of peace and dialogue in the world.
PL
Artykuł zawiera analizę bibliometryczną przeprowadzoną na podstawie danych bibliograficznych z lat 1996–2022 wydobytych z bazy Scopus (maj 2022). Zastosowana metoda wykracza poza tradycyjne liczenie publikacji i cytowań oraz wyciąganie wniosków na podstawie lektury treści artykułów naukowych. Kompletne zbiory danych bibliograficznych zostały wykorzystane do zaawansowanych analiz przeprowadzonych w programie CiteSpace. Stan badań kultury cyfrowej można scharakteryzować następująco: (1) jest to nowy obszar badawczy, który rozwija się intensywniej od około 15 lat; (2) systematyczne badania prowadzone są przez niewielką grupę badaczy; (3) publikują oni wyniki swoich badań w niewielkiej grupie czasopism (jest ich kilkanaście) oraz w książkach; (4) największy wpływ na rozwój badań mają książki (głównie kilkanaście najpopularniejszych); (5) przedmiot badań obejmuje głównie takie zagadnienia jak: prawo autorskie, krytyczne studia cyfrowe, sztuka cyfrowa, społeczeństwo cyfrowe, media cyfrowe, cyfrowa nowoczesność, technologia informacyjna, digitalizacja, influencer, era internetu, memy, nowe media, media społecznościowe, sieci społecznościowe, gry wideo, kultura wizualna.
EN
The article contains a bibliometric analysis conducted on the basis of bibliographic data from the years 1996–2022, extracted from the Scopus database (May 2022). The method used involved steps beyond the traditional counting of publications and citations as well as drawing conclusions based on reading the content of academic papers. Complete biographic datasets were used for advanced analyses performed in the program CiteSpace. The state of research into digital culture may be described as follows: (1) it constitutes a new area of research that has seen particularly intensive development for the last 15 years or so; (2) systematic research is conducted by a small set of researchers; (3) they publish the findings of their research in a small selection of journals (around a dozen) and in books; (4) books contribute most to the development of such research (mainly around a dozen of the most popular ones); (5) the subject-matter of this research embraces mainly such issues as: copyright law, critical digital studies, digital art, network society, digital media, digital modernity, information technology, digitalisation, influencers, the internet era, memes, new media, social media, social networks, video games, and visual culture.
15
Content available Ponowoczesny wspaniały świat
51%
EN
This article focuses on the phenomenon of digital culture. Through the prism of Jungian psychology, it looks at the madness of imagopathy. The virtual world transcends the boundaries between wakefulness and dream, between rational and mythical thought. This is the world of samsara, governed by the law of enantiodromia. Freud believed that people unconsciously want their own destruction. The final destructiveness rational order is based on the famous antiutopias, „Brave New World” by Aldous Huxley and „The Circle” by Dave Eggers. Conclusion: Everything is a myth. Rational thought is an illusion.
ES
La tarea educativa, con sus requerimientos de personalización y coherencia, se inscribe hoy en un contexto cultural, caracterizado sobre todo por la globalización tecnológica y la cultura digital. A esto se suma, por ahora, la crisis causada por la pandemia del Covid-19, crisis que a la vez desafía y valoriza la educación. En estas páginas se abordan algunos desafíos educativos actuales y cuál puede ser la aportación cristiana. En esta perspectiva se perfilan el carácter y el estilo de las instituciones educativas de inspiración católica, sin dejar de reclamar, sobre los fundamentos de la antropología y de la ética, una atención a la realidad, tanto a la realidad interior de las personas como al entorno sociocultural. Finalmente se formulan algunas propuestas de base para la educación de la fe en nuestro momento cultural, que relacionan la enseñanza, la comunicación y el anuncio de la fe. 
EN
The mission of education, with its requirements for personalization and consistency, is today part of cultural context, characterized primarily by technological globalization and digital culture. On top of all this, there is the crisis caused by the Covid-19 pandemic, which is undoubtedly becoming a challenge. It cannot be overcome without noticing the importance of education in its broadest sense. The article shows some of the current educational challenges and the possible contribution of Christianity to meeting these challenges. From this perspective, it is necessary to recognize the nature and style of Catholic educational institutions, taking into account-on the basis of the foundations of anthropology and ethics-the reality, both internal in the personalistic sense and the socio-cultural environment in which people live. The concluding section presents some basic proposals for educating to live the faith in our cultural context, which relate to teaching, communicating and announcing the faith.
PL
Wkład perspektywy chrześcijańskiej w dzisiejszej rzeczywistości edukacyjnej Misja wychowywania, wraz ze swoimi wymaganiami dotyczącymi personalizacji oraz spójności, wpisuje się dzisiaj w kontekst kulturowy, charakteryzujący się przede wszystkim technologiczną globalizacją i kulturą cyfrową. Do tego wszystkiego dochodzi obecnie kryzys wywołany pandemią Covid-19, który niewątpliwie staje się wyzwaniem. Nie można mu sprostać nie dostrzegając wagi szeroko pojętego wychowywania. Artykuł ukazuje niektóre aktualne wyzwania wychowawcze, jak również możliwy wkład chrześcijaństwa w podejmowanie tych wyzwań. Z tej perspektywy należy dostrzec charakter i styl katolickich instytucji edukacyjnych, uwzględniając, na bazie podstaw antropologii i etyki, rzeczywistość, zarówno wewnętrzną w sensie personalistycznym, jak też środowisko społeczno-kulturowe, w którym żyje człowiek. W konkluzjach przedstawiono kilka podstawowych propozycji wychowywania do życia wiarą w naszym kontekście kulturowym, które dotyczą nauczania, komunikowania i głoszenia wiary. La aportación de la perspectiva Cristiana en el actual momento educativo La tarea educativa, con sus requerimientos de personalización y coherencia, se inscribe hoy en un contexto cultural, caracterizado sobre todo por la globalización tecnológica y la cultura digital. A esto se suma, por ahora, la crisis causada por la pandemia del Covid-19, crisis que a la vez desafía y valoriza la educación. En estas páginas se abordan algunos desafíos educativos actuales y cuál puede ser la aportación cristiana. En esta perspectiva se perfilan el carácter y el estilo de las instituciones educativas de inspiración católica, sin dejar de reclamar, sobre los fundamentos de la antropología y de la ética, una atención a la realidad, tanto a la realidad interior de las personas como al entorno sociocultural. Finalmente se formulan algunas propuestas de base para la educación de la fe en nuestro momento cultural, que relacionan la enseñanza, la comunicación y el anuncio de la fe. 
EN
This paper focuses on the influence of the semiotic organization of the digital message on the creation of aesthetic meanings in digital art. It presents  modifications in the sphere of text presen-tation and focuses on functions that it play in creation of literary meanings. Moving, sound created, changing shape and color texture is the place of creation of meanings as well as the inter- action of the semantic of the texture and the semantic of words. New digital tools, e.g. program-ming, the interface are important part of new semiotic code that shapes literature (e.g. linking facilitates the creation of new forms of plots, the interface is a part of literary discourse, the cursor is both the medium of meanings and the tool of text working). The paper concludes that digital technologies redefine the ontology of the literary text and art discourse.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.