Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Kreatywność kultury artystycznej jako współczesne wyzwanie pedagogiki

100%

Żardecki W. A.

|

nr 1

EN

The considerations addressed in the present paper are aimed to demonstrate the relationship between culture and creativity as a constitutive relation of fundamental importance and, at the same time, as a fundamental principle of education studies and contemporary culture studies in particular. especially nowadays, the educational perspective in artistic culture considerations seems to gain relevance as it incorporates key assumptions, value system issues, ethical choices, motivations in life in the world ruled by material possessions. The artistic culture is defined as the totality of cultural values created, strengthened or disseminated by the man by means of the arts understood as a field of the culture, symbolic activity, form of expression, human communication, science registration, a kind of cognition and a tool of education. The creativity, on the other hand, is characterized as the spirit of the culture, its foundations and horizon, its construction material, its content and idea, in other words, the original culture and its social function beyond creativity does not exist, but at the same time, the creativity itself is enriched owing to the enhancement of its cultural development. The interaction of the culture and creativity constitutes an important aspect of the contemporary cultural life and an educational challenge to enhance the culture through development of creativity and most importantly to boost creativity through cultural development is considered as an enrichment activity. although the universal values documenting the creative achievements of the man throughout its time demonstrate the extent of the challenge, it needs to be emphasised that the greatest challenge lies in dealing with the clear signs of a crisis and ilemmas of the contemporary artistic culture.

PL

Rozważania podjęte w ramach sformułowanego tematu koncentrują się, najogólniej biorąc, na ukazaniu relacji między kulturą i kreatywnością jako więzi konstytutywnej o znaczeniu fundamentalnym, a zarazem jako ważnego postulatu pedagogiki, zwłaszcza współczesnej pedagogiki kultury. Przyjęcie pedagogicznej perspektywy rozpatrywania kultury artystycznej wydaje się zwłaszcza dzisiaj sprawą niezwykłej wagi, bowiem skupiają się w niej zagadnienia najbardziej istotne, problemy systemu wartości, wyborów etycznych, motywacji ludzkich, w świecie materialistycznego myślenia i stylu życia. kultura artystyczna zdefiniowana została jako całokształt wartości kultury tworzonych, umacnianych bądź rozprzestrzenianych przez człowieka za pomocą szeroko rozumianej sztuki jako dziedziny kultury, działalności symbolicznej, formy ekspresji, komunikacji międzyludzkiej, rejestracji naukowej, rodzaju poznania i narzędzia wychowania. z kolei kreatywność rozumiana jest tu jako duch kultury, jej podstawa i horyzont, tworzywo i fundament oraz treść i sens; innymi słowy nie istnieje oryginalna kultura i jej funkcja społeczna poza obszarem kreatywności, ale także sama kreatywność ulega wzbogaceniu dzięki wzmocnieniu jej kulturowego wymiaru rozwoju. Interakcja kultury i kreatywności jest ważnym problemem współczesnego życia kulturalnego, a jednocześnie konkretnym wyzwaniem pedagogicznym do podniesienia poziomu kultury przez rozwój kreatywności, a przede wszystkim do rozwoju kreatywności przez podniesienie kultury jako aktywności wzbogacającej. Wprawdzie uniwersalne wartości humanistyczne dokumentujące kreatywne dokonania człowieka w ciągu jego dziejów wyrażają najpełniej wyzwanie, by je sobie przyswoić i twórczo pomnożyć, ale prawdziwie palące jest wyzwanie związane z wyraźnymi znamionami kryzysu i dylematami współczesnej kultury artystycznej.

2

O pewnym sposobie posługiwania się klasycyzmem w europejskiej kulturze artystycznej. Uwagi o malarstwie Aleksieja Wenecjanowa

84%

Cebula Ł.

|

nr 3

341-360

EN

The main goal of this article is a cultural analysis of the artistic strategy used by Alexey Venetsianov in connection to the peasant theme in painting. These issues, in turn, are related to a specific way of using classicism. Classicism is interpreted here not only as a stylistic trend or an epoch in the history of art, but also as a certain set of rules and values that belong to the mental equipment of an artist in action. The secondary aim is to identify other examples of similar strategies drawn from the history of European artistic culture, showing the existence of a certain intellectual continuity in the history of European culture.

PL

Celem głównym niniejszego artykułu jest kulturoznawcza analiza strategii malarskiej Aleksieja Wenecjanowa w odniesieniu do zagadnienia tematu chłopskiego w malarstwie. Problematyka ta wiąże się z kolei z określonym sposobem posługiwania się klasycyzmem. Klasycyzm interpretowany jest tutaj nie tylko jako pewien nurt stylistyczny bądź epoka w dziejach sztuki, lecz również jako zestaw reguł i wartości, które przynależą do wyposażenia umysłowego działającego artysty. Celem pobocznym jest wskazanie na inne przykłady analogicznych strategii zaczerpniętych z dziejów europejskiej kultury artystycznej, wskazujących na istnienie pewnej ciągłości intelektualnej w historii kultury europejskiej.

3

Podmiotowość osób z niepełnosprawnością intelektualną w kulturze artystycznej (część I)

84%

Ploch L.

|

nr 2

77-87

PL

Podmiotowość w kulturze artystycznej powinna oznaczać stałe, stopniowo narastające, pełne, autentyczne i wolne od ograniczeń „otwarcie się” w stronę dziecka, następnie młodego człowieka i starszej osoby z niepełnosprawnością intelektualną, a wraz z nimi całego otoczenia animatorów, nauczycieli i terapeutów – głównych realizatorów celów, funkcji i zadań aktywizujących twórczo. Współistnienie w kulturze artystycznej ma stanowić uwolniony od wszelkich nacisków i ograniczeń całokształt wielowymiarowych propozycji, sposobów i form, które wspomagają proces wzrastania jednostki z niepełnosprawnością intelektualną w urzeczywistnianiu człowieczeństwa, a przy tym nie naruszają jej podmiotowości. W artykule zwrócono uwagę na konieczność podwyższania kwalifikacji osób prowadzących zajęcia artystyczne z osobami z niepełnosprawnością intelektualną pod kątem dokonywania czynności diagnostycznych i planowania wizji włączania artystycznego tej grupy podopiecznych raz ich podmiotowego traktowania. Dokonano tu analizy wyników badań pilotażowych sprawdzających poziom ogólnej wiedzy stu pedagogów animatorów w ich podstawowym zakresie realizacji diagnozy pedagogicznej dla działań artystycznych.

EN

The subjectivity in the artistic culture should mean constant, gradually growing, full, authentic and limitless openness towards a child, a young person and then an elderly intellectually disabled person, and consequently the entire environment of animators, teachers and therapists – the main supporters in accomplishment of their aims, functions and tasks involving creative stimulation. Their coexistence in the artistic culture is supposed to be free from any pressures and limitations and form an entirety of multidimensional proposals, manners and forms supporting the process of growing up of the intellectually disabled to fulfilment of their humanity without violating their subjectivity. This paper focused on the necessity of increasing the qualifications of those involved in conducting artistic activities with the intellectually disabled in the aspect of diagnostic activities and then, based on this, planning a vision of artistic inclusion of this group of charges and their subjective treatment. The author analysed the findings of pilot studies aimed at checking the knowledge level of one hundred educators and animators in their basic scope of realization of pedagogic diagnosis during artistic activities.

4

Sztuka i nauka po polsku. Teoretycznie zorientowane kulturoznawstwo na łamach czasopisma „Sztuka” i zagadnienie kultury artystycznej w badaniach Instytutu Kultury

84%

Załuski T.

|

nr 1

128-148

EN

The article looks at certain episodes from the history of two institutional environments important for the geography of cultural studies emerging in Poland in the 1970s: the Poznań School of Methodology centred around the Cultural Studies Institute at the Adam Mickiewicz University and the Institute of Culture in Warsaw operating under the Ministry of Culture and Art. By analysing the approach of researchers from the Poznań school to the relationship between art and science, as presented in a series of articles published in the popular “Sztuka” magazine, and the issue of artistic culture and its presence in research conducted by the Institute of Culture, the author attempts to reconstruct specific cultural perspectives on studying visual arts developed in that period. He focuses predominantly on the issue of artistic culture, treating it as an unacknowledged potentiality and “a tradition to be invented”, a possibility which has not been fully taken advantage of and an abandoned option of conceptualizing research, worth to reconstruct, reinterpret and transform in order to make it a useful and efficient tool for the current research practice. This undertaking feeds into the efforts to situate, decolonize and indigenise knowledge, understood as including local epistemic traditions into global repositories of research tools and academic circulation.