Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: krystalizacja hydrotermalna

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Skład fazowy kompozytu Y-TZP/ZrO2 a temperatura

100%

Wojteczko K. , Wojciechowski K. , Bućko M. M. , Haberko K.

2020

tom T. 72, nr 2

123--131

Przygotowano mieszaninę nanometrycznego proszku roztworu stałego Y2O3 (8% mol.) w ZrO2 z sub-mikrometrowym proszkiem czystego ZrO2. Oba proszki różniły się nie tylko wielkością cząstek, lecz również ich kształtem. Pierwszy składał się z cząstek izometrycznych otrzymanych przez hydrotermalną obróbkę (240 °C, 4 h) współstrąconego żelu Y2O3-ZrO2 w środowisku wody destylowanej. Taka sama technika krystalizacji, lecz w środowisku wodnego roztworu NaOH (4M) zastosowana w przypadku czystego żelu ZrO2 prowadziła do krystalizacji wydłużonych cząstek dwutlenku cyrkonu. Średni skład mieszaniny obu proszków odpowiadał zawartości 3% mol Y2O3. Charakterystyka proszków polegała na pomiarze ich powierzchni właściwej, obserwacji pod transmisyjnym mikroskopem elektronowym i rozpoznaniu składu fazowego metodą dyfrakcji rentgenowskiej. Tę ostatnią metodę zastosowano do rozpoznania zmian składu fazowego wyprasek mieszaniny proszków podczas ich ogrzewania w piecu dylatometru. Pomiary skurczu wyprasek wykazały istotną różnicę w zachowaniu się mieszaniny obu proszków i nanometrycznego proszku 8% mol. Y2O3-ZrO2. Obserwacje pod skaningowym mikroskopem elektronowym spieków wykazały obecność relatywnie dużych ziaren wywodzących się z wydłużonych cząstek czystego ZrO2 w osnowie sub-mikrometrycznych cząstek wyjściowego roztworu stałego Y2O3 w ZrO2. Analiza EDS wykazała większą zawartość itru w tych pierwszych niż w drugich. Podjęto próbę wyjaśnienia tego zjawiska.

Mixture of the powders essentially differing of their particles morphology and size were applied to prepare polycrystals in the Y2O3-ZrO2 system. The yttria-zirconia solid solution nanometric powder of Y2O3 concentration of 8 mol% was prepared by the hydrothermal treatment of the yttria-zirconia co-precipitated gel at 240 °C for 4 h in distilled water. The pure zirconia gel was also subjected to the hydrothermal treatment but in this case in NaOH aqueous solution (4 M). The latter procedure resulted in the sub-micrometric elongated particles. The mean final composition of the mixture corresponded to 3 mol% Y2O3 content. Phase composition of the powders was characterised by the measurements of their specific surface area and by the X-ray diffraction. The latter method was useful to follow phase changes during sintering of the powder mixture using compacts heat treated in the dilatometer furnace. The dilatometric measurement revealed essential difference of the shrinkage run vs. temperature of the powder mixture and the nanometric yttria-zirconia solid solution powder. The SEM micrographs show existence of the relatively large grains surrounded by the sub-micrometric matrix. The latter originating from the nanometric Y2O3-ZrO2 show lower yttria concentration than the former ones. An attempt of explanation of this behaviour is presented.

Preparation of nanocrystalline heterostructures TiO2-SnO2 by modified sol-gel method

84%

Marzec A. , Pędzich Z. , Maziarz W.

2016

tom R. 89, nr 5-6

506--507

The paper presents production of TiO2-SnO2 nanocom-posites with the use of sol-gel method combined with hydrothermal processing of the formed hydroxide gel. As proven by XRD analysis, both oxides crystallise in tetragonal systems: TiO2–anatase, SnO2–cassiterite. Mean sizes of the crystallites are TiO2 ~30÷40 nm and SnO2 ~3÷4 nm, respectively. Moreover, the produced TiO2-SnO2 nanocomposites are characterised by a high specific surface area (~100 m2/g).

W pracy opisano otrzymywanie nanokompozytów TiO2-SnO2 metodą zol-żel połączoną z obróbką hydrotermalną otrzymanego żelu wodorotlenkowego. Analiza XRD wykazała, że obydwa tlenki krystalizują w strukturach tetragonalnych: TiO2–anataz, SnO2–kasyteryt. Średnie wielkości krystalitów wynoszą odpowiednio TiO2 ~30÷40 nm, SnO2 ~3÷4 nm. Ponadto, otrzymane nanokompozyty TiO2-SnO2 charakteryzują się dużym rozwinięciem powierzchni właściwej (~100 m2/g).