Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zdrowe konskie nogi

100%

Mikolajczyk C.

Rada: Rolnictwo, Aktualności, Doradztwo, Analizy. Miesięcznik Wojewódzkiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Bratoszewicach

|

2000

|

nr 09

14

2

Gra w reke

86%

Tylzanowski P.

Postępy Biologii Komórki

|

2005

|

tom 32

|

nr 4

647-660

3

Influence of dietary fat on acetylcholinesterase activity in leg muscles

72%

Rosolowska D. , Magnuszewska A.

Polish Journal of Food and Nutrition Sciences

|

1999

|

tom 08

|

nr 2

263-270

EN

The effect of different types of dietary fat on muscular acetylcholinesterase (Ache) activity was studied in rats. Enzyme activity was determined in two leg muscles: red soleus and white gastrocnemius. After one week of feeding fat-free diet (20% of energy from protein with casein as its source and 80% of starch as carbohydrate) rats were fed one of four isocaloric diets (16 kJ/g; 20% protein, 60% carbohydrate and 20% fat) differing in source of dietary fat (sunflower oil - S group; lard - L; palm oil - P; rapeseed oil - R). There were no significant differences in Ache activity in soleus and gastrocnemius after fat-free regimen. Diet intake containing fat during the first week evoked decrease in Ache activity in group L in soleus and in groups S, L and R in gastrocnemius. Palm oil diet feeding did not change Ache activity as compared to that observed after fat-free diet. After subsequent two weeks of supplying diets containing fats Ache activity increased in soleus in all dietary groups; in gastrocnemius it increased in groups S and L. Thus, after three weeks of consuming fats from different sources in both muscles significant differences in Ache activity among various dietary groups were not observed; its activity in soleus did not differ significantly from that observed after fat-free diet in all groups, in gastrocnemius it remained significantly lower only in R group. These results suggest that the influence of dietary fat on muscular Ache activity could be a transient phenomenon and depends on muscle type. However, taken into consideration different dependence of Ache muscular isoforms on factors regulating, adaptations based on changes in their relative participation in overall Ache activity could not be excluded.

PL

Wpływ rodzaju tłuszczu w diecie na aktywność acetylocholinesterazy (Ache) zbadano u szczurów w dwóch, różnych morfologicznie, mięśniach nóg: płaszczykowatym (soleus) zbudowanym z wolnokurczących się włókien oksydatywnych i białej części mięśnia brzuchatego łydki (gastrocnemius) - składającej się w przeważającej części z włókien szybkokurczących się, glikolitycznych. Po tygodniu karmienia dietą beztłuszczową szczury podzielono na 4 grupy żywione jedną z izokalorycznych diet różniących się rodzajem tłuszczu. Dietę z olejem słonecznikowym podawano grupie S, ze smalcem - L, olejem palmowym - P i olejem rzepakowym - R. Po okresie karmienia dietą beztłuszczową aktywność Ache w obydwu mięśniach nie różniła się istotnie, po pierwszym tygodniu podawania diet zawierających tłuszcz uległa statystycznie istotnemu obniżeniu w grupie L w obydwu mięśniach, a w grupach S i R w mięśniu brzuchatym. W mięśniu płaszczkowatym aktywność Ache była skorelowana dodatnio ze spożyciem kwasu stearynowego; w mięśniu czworogłowym dodatnio ze spożyciem kwasu palmitynowego i ujemnie ze spożyciem kwasu oleinowego. Po następnych dwóch tygodniach karmienia dietami zawierającymi tłuszcz aktywność Ache wzrosła istotnie w stosunku do stwierdzonej po tygodniu podawania tych diet we wszystkich grupach w mięśniu płaszczkowatym, a w mięśniu brzuchatym w grupach S i L; w obydwu mięśniach nie wystąpiły istotne różnice między aktywnością enzymu w poszczególnych grupach dietetycznych. Uzyskane wyniki sugerują, że zależność aktywności Ache w mięśniach szkieletowych od składu spożywanego tłuszczu, podawanego po okresie karmienia dietą beztłuszczową, może występować przejściowo. Jednak ze względu na istnienie izoform Ache, różniących się między innymi zależnością od czynników regulujących, należy wziąć również pod uwagę adaptacje polegające na zmianach w udziale poszczególnych izoform w aktywności enzymu.

4

Klasyfikacja włókien mięśniowych kończyny przedniej żaby na podstawie aktywności ich ATP-azy aktomiozynowej

72%

Faber J. , Zawadowska B.

Postępy Biologii Komórki

|

1989

|

tom 16

|

nr 1

5

Możliwości zastosowania pedobarografii w analizie anatomii i biomechaniki kończyn wybranych gatunków zwierząt

72%

Lorkowski J. , Kuder T. , Szczurkowski A. , Kotela I.

Medycyna Weterynaryjna

|

2013

|

tom 69

|

nr 11

EN

The aim of this study was to investigate the distribution of plantar pressure under the paws of selected mammalian species, as well as to assess the possibility of using static, postural, and dynamic pedobarography in diagnostics. A PEL 38 pedobarograph with TWIN 99 software working on Windows XP was used. We analyzed the distribution of pressure on the plantar side of the paws of a dog, chinchilla, and Egyptian spiny mouse. Static pedobarographic examination of each animal was performed. Postural and dynamic examinations were also attempted. Two pressure areas on the plantar sides of the dog’s paws were distinguished. In other animals it was impossible to distinguish the areas of the plantar sides of paws because of the insufficient resolution of the device, but it was logical to consider two-, three-, four- and five-point types of pressure. The results suggest that only static pedobarographic examination is possible in each research examination of these animals, The study also showed repetitive, complex patterns of pressure distribution on the plantar side of the paw, which are specific to each animal.

6

Wplyw zywienia na narzady ruchu bydla

72%

Szopienko M.

Wiadomości Informacje Opinie. Panorama Wsi i Rolnictwa

|

2000

|

nr 04

33-34

7

Zaleznosci funkcyjne cech metrycznych koscca konczyn kozy domowej

72%

Godynicki S. , Kruszona W. , Godynicki M.

|

tom 48

|

nr 1

29-49

8

Rokitniczka Acrocephalus schoenobaenus z dodatkowa noga

72%

Polak M.

|

nr 1-2

91

9

Jak węże pozbyły się nóg

72%

Yi H.

Świat Nauki

|

2018

|

nr 03

10

Ptasie stopy

72%

Cofta T.

Ptaki. Biuletyn Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków

|

2001

|

nr 4

29

11

Regeneracja kończyn u płazów

58%

Sliwa L.

Wszechświat

|

2015

|

tom 116

|

nr 01-03

12

Analiza zmian temperatury na powierzchni nog koni podczas treningu wyscigowego

58%

Jodkowska E.

|

nr 40

277-284

13

Sprawling versus parasagittal stance in multituberculate mammals

58%

Gambaryan P. P. , Kielan-Jaworowska Z.

|

1997

|

tom 42

|

nr 1

13-44

EN

Celem pracy było przetestowanie dwóch hipotez dotyczących położenia kończyn i sposobu poruszania się wymarłej grupy ssaków- multituberkulatów (wieloguzkowców). Kielan-Jaworowska & Gambaryan (1994) opisali dobrze zachowane szkielety multituberkulatów z osadów późnokredowych Mongolii, zrekonstruowali ich umięśnienie i wyciągneli wniosek, że kończyny multituberkulatów były skierowane na boki (odwiedzione), tak jak u współczesnych gadów i stekowców. Wniosek ten opierał się głównie na analizie budowy kończyn tylnych, w których poprzeczna oś kości piszczelowej jest dłuższa niż podłużna, tak jak u czworonogów o kończynach odwiedzionych, gdy w przypadku kończyn parasagitalnych, dłuższa jest oś podłużna. Drugim argumentem było skierowanie osi stopy nie równolegle do płaszczyzny podłużnej ciała i osi kości piętowej, lecz odwiedzenie jej o 30º od osi kości piętowej, gdy u ssaków o kończynach parasagitalnych oś stopy leży w przedłużeniu osi kości piętowej. Długie wyrostki ościste i poprzeczne kręgów lędźwiowych wskazywały na przystosowanie multituberkulatów do poruszania się asymetrycznymi skokami. Kompletne kości ramienne zachowane u paleoceńskiego multituberkulata z Chin wykazywały skręcenie proksymalnych i dystalnych odcinków w stosunku do siebie, jak u wiekszości czworonogów o odwiedzionych kończynach. Sereno & McKenna (1995) opisali kość ramienną i część szkieletu barkowego multituberkulata z późnej kredy Mongolii. Kość ta nie wykazuje skręcenia, charakterystycznego dla stekowców i współczesnych gadów, w związku z czym autorzy wyciągnęli wniosek, że multituberkulaty miały kończyny parasagitalne (ustawione przystrzałkowo), tak jak współczesne ssaki właściwe, poruszały się podobnie jak oposy, oraz że parasagitalność powstała w ewolucji ssaków tylko raz u wspólnych przodków multituberkulatów i ssaków właściwych. W pracy niniejszej przetestowano obie hipotezyw oparciu o porównania anatomiczne oraz rekonstrukcję ruchów kończyn przednich multituberkulatów. Wykazano że brak skręcenia kości ramiennej nie świadczy o parasagitalności, ponieważ nie skręcona kość ramienna występuje również u form z odwiedzionymi kończynami, np. u żab, oraz u licznych grzebiących ssaków łożyskowych, u których nastąpiło wtórne odwiedzenie kończyn. Porównując budowę stawu barkowego, kości ramiennej i stawu łokciowego czworonogów lądowych, ustalono listę cech kości ramiennej, które występują u czworonogów o pierwotnie odwiedzionych kończynach i wykazano że wszystkie te cechy wystgpują u multituberkulatów, Są to: brak bloczka na kości ramiennej i obecność wypukłych kłykci promieniowego i łokciowego, szeroka bruzda międzyguzkowa, oraz guzek mniejszy kości ramiennej szerszy niż guzek większy. Przeprowadzono też rekonstrukcję ruchów kończyn przednich multituberkulatów i wykazano, że zakres ruchów zginania i prostowania w stawie barkowym był mniejszy niż u oposa, natomiast kość ramienna mogła bardziej niż u oposa wyciągać się ku przodowi i w dół, tak jak to występuje u ssaków podczas skoków. Odrzucono więc przypuszczenie Sereno i McKenny, że multituberkulaty poruszały się podobnie jak współczene oposy. Wyciągnięto wniosek że budowa kończyn przednich (tak jak i tylnych) multituberkulatów wskazuje na odwiedzione położenie kończyn i udział skoków w ich lokomocji. Brak nawet zaczątkowego bloczka na kości ramiennej u wszystkich znanych multituberkulatów wskazuje, że nie powstała u nich parasagitalność. Parasagitalność w ewolucji ssaków powstała tylko u ssaków właściwych (Theria). Chociaż multituberkulaty i ssaki właściwe wykazują wiele cech wskazujących na ich pokrewieństwo (np. przebieg naczyń krwionośnych głowy, budowa kostek słuchowych itd.), położenie ich kończyn nie potwierdza hipotezy, że są to grupy siostrzane.

14

Zastosowanie termografii w ocenie stanu zdrowotnego kończyn u zwierząt gospodarskich

58%

Godyn D.

|

2013

|

tom 40

|

nr 1

15

Zmiany patologiczne w obrębie racic stada podstawowego - część I

58%

Wrobel P.

|

2012

|

tom 50

|

nr 08

16

Chirurgia zrebiat

58%

Golonka P.

Koń Polski

|

2004

|

tom 39

|

nr 03

34-35

17

Zaleznosci dlugosci kosci konczyny piersiowej i niektorych cech osteometrycznych koscca glowy w rozwoju pozaplodowym kozy domowej

58%

Kruszona W. , Godynicki S. , Frackowiak H.

|

tom 48

|

nr 1

51-60

18

Rewolucyjna rehabilitacja

58%

Dyczek H. , Soroko M.

Hodowca i Jeździec

|

2009

|

tom 07

|

nr 4

92-95

19

Diagnoza termograficzna w monitorowaniu rocznego treningu koni wyścigowych

58%

Soroko M. , Jodkowska E. , Dudek K.

Medycyna Weterynaryjna

|

2015

|

tom 71

|

nr 01

EN

The results of previous studies indicate the possibility of determining the impact of training on the body surface temperature of horses. The study was aimed at identifying the usefulness of thermography in monitoring the annual training cycle of racehorses. The study involved 64 clinically healthy racehorses trained for flat racing in seasons 2011 and 2012. The study was based on the measurements of the body surface temperature of the lower parts of forelimbs and back in 13 sessions in each training season of 10 months. On 3,328 thermographic images, 24 regions of interest (ROI) were selected. In each ROI the average temperature was calculated (Tavg °C). The surface temperature of the distal parts of forelimbs and the back measured at rest increased with each session, which was related to the duration of the training cycle. The thermographic diagnosis was useful in monitoring the changes in the body surface temperature during a training cycle and in detecting injuries caused by training overloads.

20

Zaburzenia w procesie kostnienia kończyn strusia afrykańskiego (Struthio camelus) z lęgów jesienno-zimowych

58%

Majewska D. , Dobrowolski W. , Danczak A.

Zeszyty Naukowe. Przegląd Hodowlany

|

1999

|

tom 45