One of interpretative conventions of contemporary terrorism is its interactive and communicative approach. Referring to G.H. Mead’s, E. Goffman’s and J. Turner’s theories, the author assumes that the relations between terrorizing and terrorized structures occur in the process of symbolic interactions. Terrorist activities understood in this way, particular terrorist attacks especially, make up a peculiar kind of actions or counteractions in which death, wounds, destruction is a means of expression, whereas an attack on a bus full of passengers becomes a peculiar communique directed not to the victims but to a wide audience who receive images and Information on terrorist acts from mass media. The other addressee who has the primary recipient’s status of such messages are important decision-making entities (authorities).
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The article focuses on the increase of importance and the role of mass media in contemporary information operations whose aim may be both to trigger the outbreak or escalation of armed conflicts (aggressive function) and prevent armed conflicts or leading to their end (preventive function) as a means to reach target aims by the state or non-state bodies.
Celem artykułu jest przeanalizowanie źródeł dotyczących masowej komunikacji werbalnej i pisemnej między organizatorami igrzysk (editores) a widzami w starożytnym Rzymie. Metody wykształcone przez Rzymian jako nadawców i odbiorców przekazywanych informacji stworzyły wachlarz możliwości do komunikowania potrzeb i preferencji, a także do wyrażania, często skrajnych, emocji. Model, którego wytworzenie wynikało z konieczności informowania widowni o nadchodzących wydarzeniach na arenie (przez organizatora spectaculum) oraz komunikowania doświadczanych odczuć i wrażeń (przez widza), stał się z czasem swoistą kulturą komunikacji funkcjonującą przed igrzyskami, w ich czasie, ale także już po ich zakończeniu. Ten komunikacyjny konstrukt społeczny typowy dla starożytnego Rzymu był niezbędny do sprawnego przekazywania komunikatów ustnych i tekstowych. Na podstawie zachowanych źródeł można stwierdzić, że model komunikacyjny uwzględniał: 1) informacje ustne przekazywane tłumom na widowni przez organizatorów igrzysk (za pomocą m.in. zapowiedzi ogłaszanych przez heroldów); okrzyki i skandowanie publiczności (zawierające zarówno krytykę, jak i pochwały); oraz 2) informacje pisemne organizatorów (edicta munerum reklamujące igrzyska przed ich wystawieniem i ogłoszenia przedstawione na zapisanych tablicach roznoszonych po teatrach i amfiteartach w czasie danego wydarzenia); acclamationes i graffiti, odpowiednio malowane i wyryte przez widzów po odbytych już spactacula. Artykuł ten ma za zadanie zdefiniować poszczególne rodzaje starożytnych metod komunikacji werbalnej i pisemnej, określić ich funkcje w zależności od kontekstu oraz ustalić ich skuteczność w dyskursie prowadzonym na skalę masową w starożytnym Rzymie.
EN
The aim of this article is to analyse sources on a verbal and written mass communication between the organisers of the games (editores) and the audience in ancient Rome. Methods established by the Romans as senders and recipients of the conveyed information gave a range of possibilities to communicate needs and preferences, as well as to express often extreme emotions. The model, the creation of which stemmed from the necessity to inform the audience about the upcoming arena events (by the organiser) and to communicate the experienced emotions (by spectators), became over time the distinctive culture of communication, applied before the games but also throughout the event and after it ended. This communicative social construct typical of ancient Rome was necessary for the efficient distribution of oral and textual messages. The preserved sources allow us to state that the communication model included: 1) verbal/oral information conveyed to the public by the games organisers (via the announcements made by heralds); people’s cheers and chants (including both criticism and praise); 2) written information conveyed by the organisers (edicta munerum advertising the games before the event and announcements presented on placards distributed around the theatres and amphitheatres throughout the event); acclamationes and graffiti, painted and inscribed accordingly, by the audience after the spactacula. This article is to define the individual types of ancient methods of oral and written communication, to determine their function depending on their context, and to establish their effectiveness in the discourse carried out on a mass scale in ancient Rome.
The bicycle is the ecologically purest means of transport. The drawback is its limited range, with the average of 6 km. However, when combined with public transport, the bicycle can be used long range. The popularity of cycling and high usage of public transport can reduce car journeys - the main pollution source. The author discusses the conditions that need to be met to achieve this goal in Poland. Ample examples of Polish and international solutions.
PL
Rower jest najczystszym ekologicznie środkiem transportu. Jego wadą jest mały zasięg: najbardziej efektywny jest na dystansie do 6 km. Gdy połączy się jednak rower z transportem zbiorowym, może on służyć do dalszych, a nawet dalekich podróży. Masowość użycia roweru i komunikacji zbiorowej może ograniczyć użytkowanie największego truciciela środowiska, samochodu osobowego. Autor omawia warunki, które należy spełnić, aby tak wreszcie było w Polsce, ilustrując niekorzystną dotychczasową sytuację przykładami rozwiązań z kraju i zagranicy.
Trzonem tekstu jest retoryczna analiza propagandy antyalkoholowej w przekazach Polskiej Kroniki Filmowej, produkowanej przez WFDiF. Autor wybrał cztery felietony z popularnej serii Propaganda PRL-u. Najzabawniejsze polskie kroniki filmowe i poddał je trzem typom analizy tekstu: metaforycznej, neoretorycznej oraz ideologicznej. Artykuł został wzbogacony o wiedzę w zakresie historii politycznej PRL, a także jej szczegółowe aspekty, jak historia pijaństwa w tej epoce. Autor uwzględnił również medioznawcze opracowanie na temat PKF, a także teorie w zakresie propagandy, perswazji i manipulacji.
EN
The core of the text is a rhetorical analysis of the anti-alcohol propaganda in the films by Polska Kronika Filmowa produced by WFDiF. The author selected four reports from the popular series: Propaganda PRL-u. Najzabawniejsze polskie kroniki filmowe and analysed them using three types of textual analysis: metaphorical analysis, neo-rhetorical analysis, and ideological analysis. The article was complemented with facts from the political history of the People’s Republic of Poland in some specific aspects, e.g. the history of drunkenness in that period. The author also included a media research study regarding PKF, as well as theories of propaganda, persuasion and manipulation.
W artykule przedstawiono możliwość wykorzystywania badań termowizyjnych do oceny jakościowej izolacyjności termicznej pojazdów transportu zbiorowego na przykładzie tramwaju. Badania takie mają na celu wykrywanie miejsc, gdzie występuje niekontrolowana strata ciepła. Testy termograficzne przeprowadzono dla dwóch różnych tramwajów: pochodzących z lat osiemdziesiątych XX wieku oraz z lat współczesnych.
EN
The article presents the possibility of using thermography to assess the quality of thermal insulation of public transport vehicles on the example of a tram. Such tests are aimed at detecting places where there is an uncontrolled heat loss. Thermographic tests were carried out for two trams: from the eighties of the twentieth century and from the present.
At the end of the 1920s and the beginning of the 1930s, scientists became interested in the media as a subject of research, and there was also a concrete practical implementation of the technologies of mass media influence in political life. The defining feature of this period was the limitless power of the mass media to influence human behavior through persuasion, and the impetus for such conclusions was given by the successes of the Entente states in the First World War. Also, the targeted influence of the media on the public and the development of the PR system helped not only the American presidents to influence the domestic audience in the USA and beyond, but also the large-scale propaganda influence helped A. Hitler comes to power. At the first stage of the study of mass communications and the theory of propaganda, two scientific directions are distinguished: the Chicago school of pragmatism, represented by American researchers, and the Frankfurt school, which was developed by European scientists. Analysis of their research demonstrated the superiority of one-way communication, and the means of mass-communication influence was the power of persuasion, with the help of which the audience was deprived of critical thinking and turned into passive participants in communication. This laid the foundation for the first theories of propaganda, which were effectively used to achieve foreign policy goals by the then leaders.
PL
Pod koniec lat dwudziestych i na początku lat trzydziestych XX w. naukowcy zainteresowali się mediami jako przedmiotem badań, a także uwidoczniło się konkretne praktyczne wdrożenie technologii oddziaływania środków masowego przekazu na życie polityczne. Cechą charakterystyczną tego okresu była nieograniczona siła oddziaływania środków masowego przekazu na zachowanie ludzi, zaś impuls do takich wniosków dały sukcesy państw Ententy w I wojnie światowej. Również celowe oddziaływanie mediów na społeczeństwo oraz rozwój systemu PR pomogły nie tylko amerykańskim prezydentom oddziaływać na publiczność rodzimą w USA i poza jej granicami, lecz także oddziaływanie propagandowe na dużą skalę pomogło A. Hitlerowi dojść do władzy. Na pierwszym etapie badań nad komunikacją masową i teorią propagandy wyróżniają dwa kierunki naukowe: Chicagowska Szkoła Pragmatyzmu reprezentowana przez badaczy amerykańskich oraz Szkoła Frankfurcka rozwijana przez naukowców europejskich. Analiza ich badań wykazała wyższość komunikacji jednokierunkowej, a środkiem oddziaływania komunikowania masowego była siła przekonania, za pomocą której odbiorcę pozbawiali krytycznego myślenia i zamieniano na biernego uczestnika komunikacji. Położyło to podwaliny pod pierwsze teorie propagandy, które były skutecznie wykorzystywane przez ówczesnych przywódców do osiągania celów polityki zagranicznej.
UK
Наприкінці 1920-х і на початку 1930-х років у науковців появився інтерес до медіа як предмету дослідження, а також спостерігалося конкретне практичне втілення технологій мас-медійного впливу у політичне життя. Визначальною рисою цього періоду була безмежна сила ЗМІ впливати на людську поведінку за допомогою переконання, і поштовх до таких висновків дали успіхи держав Антанти в Першій світовій війні. Також цілеспрямований вплив медіа на громадськість та розвиток системи PR допомогли не тільки американським президентам впливати на внутрішню аудиторію в США та за її межами, але й масштабний пропагандистський вплив допоміг А. Гітлеру прийти до влади. На першому етапі дослідження масових комунікацій і теорії пропаганди виділяють два наукових напрямки: Чиказька школа прагматизму, представлена американськими дослідниками та Франкфуртська школа, яку розвивали європейські вчені. Аналіз їх досліджень продемонстрував перевагу однонаправленої комунікації, а засобом масово-комунікаційного впливу була сила переконання, за допомогою якого аудиторію позбавляли критичного мислення і перетворювали на пасивного учасника комунікації. Це і заклало фундамент перших теорій пропаганди, які ефективно використовувалися для досягнення зовнішньополітичних цілей тодішніми лідерами.
Celem artykułu są jest zaakcentowanie, iż w obliczu kryzysu werbalności obserwowalnego szczególnie w komunikacji masowej pojawia się pilna potrzeba reorientacji toczącej się zarówno w środowisku językoznawców, jak i literaturoznawców dyskusji na temat estetyki komunikacji werbalnej. Proponowana zmiana polega na oddaniu pierwszeństwa jakościom intelektualnym manifestującym się m.in. poprzez gradacyjną kategorię określoną na potrzeby prezentowanych rozważań jako kategoria wnikliwości. Nowością prezentowanych rozważań jest ujęcie tej kategorii w kontekście możliwości jej aplikacji do sprostania wyzwaniu, jakie stawia badaczom komunikacji XXI wieku problem wykrywania tekstów generowanych przez sztuczną inteligencję.
RU
Целью статьи является подчеркнуть, что обострение кризиса вербальности, проявляющееся особенно интенсивно в масскоммуникации, вызывает срочную необходимось переориентации дискуссии, которая идет в филологической общественности на тему эстетики словесного общения. Предлагаемое изменение заключается в том, чтобы в этой дисскусии дать первенство интеллектуальным ценностям, показателем которых среди остальных экспонентов можно принять градационную категорию глубины текста. Новизна рассуждений заключается в том, что вышеупомянутая категория рассматривается в контексте возможности ее применения для идентификации текстов, написанных искусстенным интеллектом, которая представляет собой настоящий вызов для исследователей коммуникации XXI века.
PL
The aim of the paper is to stress that in the crisis of verbality observed specially in mass communication there is an urgent need for changing the direction of the discussion about the aesthetic value of verbal texts which is in progress in philological community. The change proposed is that the priority should be given to intellectual value manifested by the gradual category which could be named for the purposes of presented considerations as the thoroughness of the text. The novelty lies in the fact that the thoroughness of the verbal content is viewed in the context of a possible application to detect AI-generated text which is the real challenge posed to the 21st century communication researchers.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.