Purpose: Contacts with foreigners and their somewhat different ways of thinking and behavior (often incomprehensible to the Polish society), reaching back to the roots of the culture of a given country, region or community, are becoming an everyday reality nowadays. These processes also affect the change of standards in the field of intercultural competencies of managerial staff. The aim of this paper is to discuss the development of cultural competencies in managers that are necessary in the management of intercultural organizations. Design/methodology/approach: The paper uses the desk research method of analysis. The analysis of available subject literature and data obtained from the websites of six Polish agricultural universities enabled establishment of facts, verification of data and presentation of results. Findings: The considerations presented in the article indicate that the key element of the changes taking place in organizations are intelligent human resources with cultural competencies. International cooperation and foreign contacts are important - whether through participation in common projects, conferences, research or student internships. Joint actions are also required rather than individual actions and the initiatives undertaken are consistent with the concept of the society 5.0. Practical implications: A common space for development, modern technology, creative thinking and joint commitment of the managerial staff and the academic community enable the building of a super-intelligent society and universities fit for the 21st century. Social implications: The advances in technology should always be used with consideration of the needs and the good of people, regardless of cultural differences. The world of people, machines and their surroundings should be interconnected and all these elements should be able to communicate with each other. Originality/value: The article is an original approach to searching for solutions that influence the change of standards in the area of key competencies of managerial staff, including intercultural competencies.
Abstract The main objective is to search for a correlations between spiritual traits of nurses and cultural competences Material and methods The study was conducted on the group of 238 nurses with the validated NCCS scale conceived by Perng S. and Watson R., and Your Religiousness scale by Socha P. Results Research with using of the P-NCCS scale showed an average level of cultural competence of nurses. The lowest results were observed in the Cultural Sensitivity Scale (M=29.83). Among the studied group, the highest intensity of religious orientation was in the subscale of Seeking Religious Orientation (M=35.90). It has been observed that the bigger the efficients of External Religion Orientation and Seeking Religion Orientation, the higher the levels of cultural competences. Conclusions The results of the study show that more religious nurses obtained higher scores in the cultural competence scale, and that prior contact with a patient from a different culture aids to build cultural competenes
PL
Streszczenie Cel pracy: Głównym celem pracy było wskazanie związku pomiędzy religijnością, a kompetencjami kulturowymi pielęgniarek. Materiał i metody Badania przeprowadzono w grupie 238 pielęgniarek za pomocą walidowanej skali Nurse Cultural CompetenceScale (NCCS) autorstwa Perng S. i Watson R. oraz skali Twoja Religijność autorstwa Socha P. Wyniki Badania własne za pomocą zwalidowanej wersji skali P-NCCS wykazały przeciętny poziom kompetencji kulturowych pielęgniarek. Najniższe wyniki odnotowano w zakresie Skali Wrażliwości Kulturowej (M=29,83). Wśród badanej grupy największe nasilenie orientacji religijnej było w zakresie podskali Poszukująca Orientacja Religijna (M=35,90). Wykazano, że im wyższa Zewnętrzna Orientacja Religijna oraz Poszukująca Orientacja Religijna, tym istotnie wyższy poziom wybranych wskaźników kompetencji kulturowych. Wnioski Badania wykazały, że pielęgniarki z wysokim poziomem religijności cechuje wyższy wskaźnik kompetencji kulturowych oraz wcześniejsze doświadczenia w sprawowaniu opieki nad pacjentem odmiennym kulturowo pomagają w budowaniu kompetencji kulturowych
The study in this article is a diagnostic part of the Polish programme entitled “Bardzo młoda kultura”, realized in the Lubuskie Voievodship within the “Kultura tędy” project. The research material comes from the second research round, and involves 25 participants of the training for cultural education providers, which took place in the summer of 2016 at Regionalne Centrum Animacji Kultury (the Regional Centre of Cultural Animation) in Zielona Gora. The study had a mixed, quantitative and qualitative, character. It was based on a questionnaire and an in-depth, focused interview. The aim of the study was to outline the socio-cultural and demographic structure of the education providers –participants of the training: the teaching forms and methods used in educational work; institutional affiliations; cooperating partners in creating network connections; barriers (difficulties) in their work; expectations towards external subjects; self-assessment of competence and of readiness to update their knowledge (participation in courses and workshops); the scope/field and areas of culture used in teaching; sources of gaining knowledge and skills that culture providers need; understanding the conceptual scope of cultural education, including the ability to argue for the purposefulness of teaching.
PL
Prezentowane w tekście badania stanowią diagnostyczną część ogólnopolskiego programu Bardzo Młoda Kultura, realizowanego w województwie lubuskim w ramach projektu Kultura Tędy. Materiał badawczy pochodzi z drugiej części pierwszego etapu badań i dotyczy 25 uczestników szkolenia dla realizatorów edukacji kulturowej, które odbyło się latem 2016 r. w Regionalnym Centrum Animacji Kultury w Zielonej Górze. Badania miały mieszany, ilościowo-jakościowy charakter, oparty na kwestionariuszu ankiety oraz pogłębionych, ukierunkowanych wywiadach. Celem było rozpoznanie struktury społeczno-kulturowej i demograficznej edukatorów – uczestników szkolenia, stosowanych przez nich form i metod pracy edukacyjnej, afiliacji instytucjonalnej, partnerów współpracy dla tworzenia powiązań sieciowych, barier (trudności) w ich pracy, oczekiwań pod adresem podmiotów zewnętrznych, samooceny własnych kompetencji i gotowości do modernizacji wiedzy (udział w kursach i warsztatach), zakresu/obszaru i dziedzin kultury wykorzystywanych w edukacji, źródeł pozyskiwania wiedzy i umiejętności niezbędnych edukatorowi kultury oraz rozumienia zakresu znaczeniowego edukacji kulturowej, w tym umiejętności argumentowania celowości jej prowadzenia.
Celem artykułu jest pokazanie, w jaki sposób użycie kategorii kulturowych w analizie władzy i konfliktu umożliwia wyjaśnienie ciągłości i zmiany porządku instytucjonalnego. Dzięki odniesieniu kategorii kultury do grupowego wymiaru życia społecznego można analizować funkcjonowanie instytucji w trzech wzajemnie oddziaływujących na siebie sferach: tożsamościowo-legitymizacyjnej (symbolika, narracje, mity), aksjonormatywnej (normy i wartości) i sferze kompetencji kulturowych (schematy percepcji i działania). Grupy, frakcje, zbiorowości: (1) walczą o narzucenie jako obowiązujących własnych kompetencji kulturowych, wykorzystując w tym celu między innymi sferę aksjonormatywną i legitymizacyjną, dzięki czemu maksymalizują korzyści własne; (2) walczą o wprowadzenie własnych norm i wartości jako obowiązujących, dzięki czemu zwiększają dystrybucyjną przewagę własnej grupy nad innymi grupami, jeśli chodzi o dostęp do kluczowych pozycji i zasobów; wreszcie (3) podtrzymują odrębność i tożsamość, dzięki czemu mogą realizować władzę w dwóch poprzednich wymiarach. W artykule przedstawiono empiryczne przykłady tego typu napięć i konfliktów oraz ich konsekwencje dla ciągłości zmiany porządku instytucjonalnego.
EN
The aim of the paper is to show how the way cultural categories are employed in power and conflict analysis explains continuity and change of institutional order. Referring culture as a category to the corporate dimension of social life, one can analyze institutions through three interrelated spheres: the identity and legitimization sphere (symbols, narratives, myths), the axio-normative sphere (norms and values), and the sphere of cultural competencies (schemes of perception and action). Groups, factions and collectives (1) try to impose their own cultural competencies, using e.g. norms, values, and symbols to maximize their benefits; (2) struggle to introduce their own norms and values as binding rules to take distributive advantage over other groups in order to get access to the key positions and resources; (3) maintain their distinctiveness and identity, which allows them to have power in the two previous dimensions. The article describes some empirical examples of these type of tensions and conflicts as well as their consequences for the institutional order's permanence and change.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.