Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Dobór zaworu bezpieczeństwa dla zbiornika ciśnieniowego nowej generacji hiperbarycznego symulatora

100%

Talaśka Z.

|

tom nr 4(37)

151-174

PL

W artykule opisano dobór zaworu bezpieczeństwa dla komory hiperbarycznej nowej generacji symulatora oddechowego w aspekcie możliwości wystąpienia sytuacji awaryjnych przy ciśnieniu nominalnym, wytworzonym w poduszce pneumatycznej wewnątrz zbiornika.

EN

The article presents the process of selecting a safety valve for a new generation hyperbaric chamber breathing simulator, in the context of a possibility of an emergency situation at a nominal pressure, produced in a pneumatic cushion inside the tank.

2

Disruptions in brain functional connectivity: The hidden risk for oxygen-intolerant professional divers in simulated deep water

63%

Formaggio E. , Pastena L. , Melucci M. , Ricciardi L. , Storti S. F.

|

tom Vol. 44, no. 1

209--217

EN

In this study, we investigated the effects of oxygen toxicity on brain activity and functional connectivity (FC) in divers using a closed-circuit oxygen breathing apparatus. We acquired and analyzed electroencephalographic (EEG) signals from a group of normal professional divers (PD) and a group that developed oxygen intolerance, i.e., oxygen-intolerant professional divers (OPD), to evaluate the potential risk of a dive and understand the physiological mechanisms involved. The results highlighted a significant difference in the baseline levels of α rhythm between PD and OPD, with PD exhibiting a lower level to counteract the effects of increased O2 inhalation, while OPD showed a higher level that resulted in a pathological state. Connectivity analysis revealed a strong correlation between cognitive and motor regions, and high levels of α synchronization at rest in OPDs. Our findings suggest that a pathological condition may underlie the higher α levels observed in these individuals when facing the stress of high O2 inhalation. These findings support the hypothesis that oxygen modulates brain networks, and have important implications for understanding the neural mechanisms involved in oxygen toxicity. The study also provides a unique opportunity to investigate the impact of neurophysiological activity in simulated critical scenarios, and opens up new perspectives in the screening and monitoring of divers.

3

Delayed surgical treatment of Pipkin type II fracture in a patient with infection COVID-19. A case report

63%

Poszepczyński J. , Andrzejewski K. , Lesman J. , Domżalski M. E.

|

nr 1

31-35

PL

Opisano 25-letniego mężczyznę ze zwichnięciem stawu biodrowego i złamaniem głowy kości udowej typu Pipkin II, którego leczenie operacyjne odroczono o 15 dni ze względu na pandemię Covid 19. Przez 2 miesiące od operacji leczenie wspomagano terapią w komorze hiperbarycznej i za pomocą szyny ciągłego ruchu biernego (CPM). Po 4 miesiącach od operacji uzyskano zrost kostny złamania głowy kości udowej z jej prawidłową rewaskularyzacją. Dwa lata po operacji chory poruszał się sprawnie i nie zgłaszał dolegliwości bólowych ze strony stawu biodrowego. Odroczona otwarta repozycja i stabilizacja wewnętrzna złamania głowy kości udowej pozwoliła na uzyskanie bardzo dobrego wyniku funkcjonalnego i radiologicznego.

EN

A 25-year-old man with a hip dislocation and Pipkin II type femoral head fracture, whose surgical treatment was postponed for 15 days due to Covid 19 pandemic, is described. For 2 months after surgery, treatment was supported by therapy in a hyperbaric chamber and with a continuous passive motion (CPM) splint. Four months after surgery, bone fusion of the femoral head fracture was achieved with its normal revascularization. Two years after the operation, the patient was moving efficiently and had no complaints of hip pain. Delayed open reduction and internal fixation of the femoral head fracture resulted in a very good functional and radiological outcome.

4

Wpływ hiperbarycznej terapii tlenowej na układ nerwowy. Przegląd badań

63%

Kujawski S. , Kujawska A. , Kozakiewicz M. , Olszański R. , Siermontowski P. , Zalewski P.

|

tom nr 4(53)

19--27

EN

Hyperbaric oxygen therapy (HBOT) is found among the interests of researchers who seek new methods of treatment of diseases of the nervous system. An increase of the partial pressure of oxygen in arterial blood within the appropriate range leads to numerous changes in the cells of the brain tissue. In this paper we analyse the results of selected articles describing HBOT used on pathologies of the nervous system such as stroke, autism, multiple sclerosis and cerebral palsy as well as in the course of research on animal models. The results are promising, although some studies struggled with numerous methodological problems and differences in the applied protocols, which resulted in conflicting results in individual interventions. In consequence, the need for further studies in randomised control trials and determination of the protocol by an international group of researchers dedicated to the use of HBOT was emphasised.

PL

Hiperbaryczna terapia tlenowa znajduje się w kręgu zainteresowań badaczy poszukujących nowych metod leczenia chorób układu nerwowego. Podwyższenie ciśnienia parcjalnego tlenu we krwi tętniczej w odpowiednim zakresie, prowadzi do licznych zmian w komórkach tkanki mózgowej. W niniejszej pracy przeanalizowano wyniki wybranych artykułów opisujących terapię HTL w przypadku patologii układu nerwowego takich jak udar mózgu, autyzm, stwardnienie rozsiane oraz mózgowe porażenie dziecięce jak i w przypadku badań na modelach zwierzęcych. Rezultaty są obiecujące, chociaż niektóre badania borykały się z licznymi problemami metodologicznymi, jak i różnicami w zastosowanych protokołach poszczególnych badań, co wpłynęło na uzyskanie sprzecznych wyników w pojedynczych interwencjach. Podkreślona została potrzeba prowadzenia dalszych badań w randomizowanych warunkach oraz ustalenie protokołu przez międzynarodową grupę badaczy zajmującą się wykorzystywaniem leczzenia tlenem hiperbarycznym, co w konsekwencji być może zapobiegłoby uzyskiwaniu sprzecznych wyników.

5

Wpływ pobytu w warunkach podwyższonego ciśnienia na sprawność strzelecką nurka

51%

Samołyk A. , Wiązek W. , Jethon Z.

|

2009

|

tom Nr 3

169-179

PL

Pobyt w warunkach podwyższonego ciśnienia powoduje zakłócenia w sprawności manualnej oraz koordynacji sensomotorycznej. Proces ten jest wieloczynnikowy. Od poziomu sprawności manualnych i koordynacji sensomotorycznej (strzelanie) będzie zależało nie tylko wykonywanie czynności pod wodą, ale również powodzenie operacji po wynurzeniu się nurka. Celem pracy jest określenie, czy ewentualne zakłócenia w sprawności manualnej i koordynacji sensomotorycznej nurka pojawiające się w wyniku działania ciśnienia hiperbarycznego utrzymują się po powrocie do warunków normobarii. W badaniach wzięła udział grupa 19 płetwonurków. Wszystkie symulowane nurkowania odbywały się w komorze hiperbarycznej. Badani przebywali dwukrotnie w komorze hiperbarycznej podczas symulacji ciśnienia panującego na głębokości 10 oraz 20 metrów. Czas pobytu wynosił 20 minut. W celu określenia sprawności strzeleckiej badanych osób wykorzystano przenośny zestaw do treningu strzeleckiego BEAMHIT 190 PMTS (MPRI, USA). Uzyskane wyniki badań wskazują, że 20 minutowy pobyt tylko w warunkach hiperbarii, imitujący nurkowania na głębokość 10 i 20 metrów, nie wpływa zakłócająco na sprawność strzelecką badanych osób. Zaobserwowano również nieistotną statystycznie poprawę w badaniach wykonywanych po pobycie w komorze hiperbarycznej. Niewielkie zmiany ciśnienia oraz zbyt krótki czas pobytu, powodują, że ewentualne niekorzystne zmiany w zakresie kontroli motorycznej i integracji sensorycznej zanikają natychmiast po powrocie do warunków spoczynkowych. Poprawa w zakresie badanych parametrów, obserwowana w czasie strzelania wykonanego po pobycie w komorze hiperbarycznej, może być wywołana przez niewielkie zwiększenie stanu pobudzenia i/lub rozluźnienie, poprawę samopoczucia, wzrost emocji pozytywnych i zmniejszenie negatywnych.

EN

Exposure to high pressure conditions causes disruptions to manual dexterity and sensorimotor coordination. This is a multi-factor process. Not only will the level of manual dexterity and sensorimotor coordination (shooting) affect tasks performed when submerged, but also operations conducted well after surfacing. The purpose of this study is to determine whether potential disturbances in a diver's manual dexterity and sensorimotor coordination that may result from exposure to hyperbaric pressure continue to exist after a diver returns to normal pressure conditions. Nineteen scuba divers were examined in the course of the study. All simulated diving sessions took place in a hyperbaric chamber. The subjects spent twenty minutes during each of the two sessions that simulated pressure conditions present at 10 and 20 meters underwater. BEAMHIT 190 PMTS (MPRI, USA), a portable shooting training set, was used to determine the subjects' shooting ability. The findings indicate that a 20-minute stay in hyperbaric conditions imitating divings at 10 and 20 meter depths do not disrupt shooting ability. In fact, a statistically insignificant improvement was observed in the performance measured after the simulated diving sessions. Relatively small pressure changes as well as a short time spent in a hyperbaric chamber cause the potentially negative changes in motor coordination and sensorimotor integration to decrease as soon as a diver returns to normal pressure conditions. The improvement observed during the shooting test that took place after the diving session can be explained by the occurrence of a slight state of arousal and/or relaxation, improvement of mental state, as well as an increase of positive and a reduction of negative emotions.