The author discusses the methods of medical treatment presented in a humorous way by Wacław Potocki, a 17th century poet. Misunderstandings between a doctor and a patient have a comical effect and result from the violation of four conversational principles, i.e. the maxim of quantity, quality, relation and manner. The article lists names of numerous illnesses and medicines popular in the 17th century.
This article is devoted to reconstructing the picture of the Jews in szmonces cabaret of the interwar period. For this purpose semantic and semantic-formal mechanisms have been analysed on a variety of language levels: phonetic, inflexional, formative, lexical and syntactic. The linguistic analysis shows that szmonces applies the stereotype of the Jew, prevailing in the culture. This stereotype comprises the following: the origin and the unique language, being a mixture of Polish and Yiddish, appearance (a beard and sidelocks, a long coat) and characteristic smell, personality traits (sly, greedy, cowardly, etc.) and occupation (a merchant, a usurer, a banker, a craftsman). The presented picture of the Jew was a popular element of comic entertainment in the Polish cabaret before the Second World War.
This article is devoted to the Czech expressive names of person that were created in the process of contamination. The source of the extracted material (64 units) is the online dictionary Čeština 2.0, which gives the users of the Internet the possibility to register linguistic units that were absent to the date from dictionaries and even those of their own authorship. The author briefly describes the structure of Czech contaminatives, but focuses her attention primarily on their semantic characteristics and pragmatic potential. The subject of the analysis is the units naming people in terms of their professional activities, views and behaviour related to the political sphere, human behaviour during the Covid-19 epidemic and human appearance and behaviour unrelated to the Covid-19 epidemic. The characteristics of nominations in question relates to the language game, the humour associated with it and the notion of play in Johan Huizinga’s terms.
PL
Niniejszy artykuł jest poświęcony czeskim ekspresywnym nominacjom osób, które zostały utworzone w procesie kontaminacji. Źródłem wyekscerpowanego materiału (64 jednostki) jest słownik online Čeština 2.0, który daje internautom możliwość rejestracji jednostek językowych dotychczas nieobecnych w słownikach, a nawet tych własnego autorstwa. Autorka krótko opisuje strukturę czeskich kontaminatów, jednak koncentruje uwagę przede wszystkim na ich charakterystyce semantycznej i potencjale pragmatycznym. Przedmiotem analizy są jednostki nazywające osoby ze względu na działalność zawodową, poglądy i zachowania związane ze sferą polityki, zachowanie człowieka podczas epidemii Covid-19 oraz wygląd człowieka i jego zachowanie, niezwiązane z epidemią Covid-19. Charakterystyka omawianych nominacji nawiązuje do gry językowej, związanego z nią komizmu oraz do pojęcia zabawy w ujęciu Johana Huizingi.
According to Fauconnier and Turner, human conceptualisation is based around the process referred to as conceptual integration, aka blending. How it works is basically that language users, or rather their brains, tend to pick and mix selective elements of diverse mental spaces (or input spaces) as a base for novel meaning creation, which is resultant from the blend of such inputs. Thus, language creativity and originality hinges on the blending of correspondences that are mapped onto one another in order to come up with a third new quality that has not existed in language before, as it would seem. In my paper, I would like to display how cognitive integration processes operate in regard of humour within language. Further, I would like to prove that blending may well be considered a fundamental prerequisite for creativity with recourse to the comic use of language.
PL
Niniejszy artykuł wyjaśnia, na przykładzie komizmu językowego, mechanizm funkcjonowania integracji pojęciowej oraz rządzące nim prawa w odniesieniu do kreatywności językowej. Składa się z trzech części. Na wstępie autorka przedstawia podstawowe założenia teorii integracji pojęciowej, wykorzystanej w dalszej części do analizy materiału językowego. Następnie, na podstawie wybranych przykładów kreatywnego użycia języka, udowadnia, że amalgamat i przestrzenie mentalne powinny zostać uznane za podstawowy mechanizm kreatywności człowieka w języku. Na zakończenie, podsumowując przeprowadzone analizy, przedstawia najistotniejsze dla językowej działalności człowieka elementy integracji pojęciowej, bez których konceptualizacja oraz kreatywność językowa byłyby niemożliwe lub ograniczone.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.