Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Porównanie skuteczności koagulantów PIX-113 i Roflok SC10 oraz wytworzonych z popłuczyn żelazistych w usuwaniu zanieczyszczeń ze ścieków miejskich.

100%

Kroczak T. , Krupa A.

|

tom Vol. 82, nr 22

161-168

PL

Porównano efekty oczyszczania ścieków miejskich uzyskane przy użyciu koagulantów handlowych PDC-113 (siarczan (VI) żelaza (III)) i Roflok SC10 (chlorek żelaza (El)) oraz koagulantów otrzymanych z popłuczyn żelazistych. Koagulanty te uzyskano poprzez rozpuszczenie w kwasie siarkowym (VI) lub w kwasie solnym wodorotlenków żelaza (III) występujących w popłuczynach pobranych podczas płukania złóż filtracyjnych w zakładzie oczyszczania wody podziemnej. Stwierdzono, że wytworzone z popłuczyn koagulanty były nieco mniej skuteczne w usuwaniu związków fosforu, natomiast wykazały większą efektywność w obniżaniu wartości wskaźnika BZT niż koagulanty handlowe. Efekty usuwania zawiesin oraz zanieczyszczeń organicznych oznaczanych jako ChZT uzyskane przy użyciu wszystkich badanych koagulantów byty porównywalne. Koagulant) wytworzone z popłuczyn powodowały mniejsze zużycie zasadowości i mniejsze zakwaszenie ścieków niż PIX-113i Roflok SC10.

2

Układ koagulant – polielektrolit w kondycjonowaniu przefermentowanych i nadźwiękawianych osadów ściekowych

72%

Bień B. , Bień J. D.

|

tom Nr 38

143--155

PL

Badania dotyczyły wpływu nieorganicznego koagulantu i polielektrolitu oraz łącznego działania tych dwóch związków chemicznych na przefermentowane i nadźwiękawiane osady. Nadźwiękawianie osadów ściekowych prowadzono w warunkach statycznych, w stałej objętości próbki wynoszącej 400 ml. Do nadźwiękawiania prób zastosowano mikroprocesorowy dezintegrator ultradźwiękowy Sonics VC750 o częstotliwości 20 kHz i amplitudzie 15.25 μm. Zmienną procesu nadźwiękawiania był czas dezintegracji wynoszący t = 60, 120, 180 sekund. Do kondycjonowania osadów wykorzystano: koagulant PIX 123 oraz polielektrolit Zetag 8160. Na podstawie testu CSK dobrano dawki PIX-u 123 oraz dawki polielektrolitu Zetag 8160. Badania wykazały, że zastosowanie oddzielne PIX-u 123 i Zetagu 8160 oraz łącznego ich działania powoduje spadek wartości CSK. W przypadku osadów nienadźwiękawianych preparowanych Zetagiem 8160 lub PIX-em 123 lepszy efekt spadku wartości CSK uzyskano dla Zetagu 8160. Natomiast w przypadku osadów nadźwiękawianych lepszy efekt dało zastosowanie PIX-u 123. Ponadto połączone działanie nieorganicznego koagulantu i polielektrolitu pozwoliło na zmniejszenie ChZT w wodach nadosadowych, jednak najlepsze wyniki uzyskano dla osadów preparowanych tylko PIX-em 123. Najmniej skuteczny okazał się polielektrolit Zetag 8160.

EN

The article presents the results of research on the impact of inorganic coagulants and poly-electrolytes and their common action on sonicated digested sludge. Sonication of sludge samples was carried out under static conditions for 60, 120 and 180 seconds. The ultrasonic wave of f = 20 kHz and two different amplitudes of A = 15.25 μm was used in tests. The coagulant PIX123 and the polyelectrolyte Zetag 8160 were used for conditioning. On the basis of CST test the doses of chemical reagents were chosen for conditioning. The results showed the effect of application of the PIX123 and Zetag 8160 and their combination on non-sonicated and sonicated sludge. The lowest CST was achieved for non-sonicated sludge while polyelectrolyte was applied. For sonicated sludge better results were achieved when PIX123 was used. The combination of coagulant and polyelectrolyte allowed to achieve COD reduction, but the best results were achieved for sludge prepared by PIX123. The application of Zetag8160 in this case was not satisfactory.

3

Teoria koagulacji wody i jej wdrożenia techniczne

72%

Smołka Z.

|

tom Nr 4 (97)

38-41

PL

Koagulacja, to najprościej przedstawiając, proces zespalania drobnych trudno opadających cząsteczek zanieczyszczeń wody w większe aglomeraty, które łatwiej usunąć w procesach sedymentacji i/lub filtracji. Z wielu metod prowadzenia koagulacji, takich jak działanie promieniami ß i -γ, ogrzewanie, wymrażanie, działania mechaniczne czy dehydratacja, w kręgu naszych rozważań pozostają procesy koagulacji chemicznej związane z dodawaniem do wody koagulantów.

4

Preparation, characterization and coagulation behaviour of a novel inorganic coagulant - polyferric(III)-magnesium(II) sulfate

58%

Liu Z. , Li S. , Zhang H. , Nie F. , Wang Q.

Environment Protection Engineering

|

2013

|

tom Vol. 39, nr 3

57--71

EN

A novel coagulant, polyferric(III)-magnesium(II) sulfate (PFMS), was prepared. The preparation technology was optimized and the optimized PFMS product was used to treat actual textile wastewater. The performance of PFMS was evaluated and compared with those of conventional coagulants. X-ray diffraction and infrared spectrometry show that PFMS is a macromolecular composite polymer of ferric and magnesium based on -OH bonds. The coagulation performance of PFMS is better than those of PFS, PAC, and PFC. The coagulation mechanism of PFMS in treating actual textile wastewater is primarily driven by charge neutralization at low dosages and co-precipitation netting at high dosages.

5

Bezfluorkowy koagulant krzemionkowego kitu kwasoodpornego

58%

Lipowska B. , Jedynak L.

|

tom R. 3, nr 5

81-92

PL

Przeprowadzono badania nad możliwością wyeliminowania stosowanego w kwasoodpornych kitach krzemianowych toksycznego fluorokrzemianu sodowego i zastąpienia go innym, nieszkodliwym związkiem chemicznym, przyspieszającym proces wiązania szkła wodnego. Wytypowano i przebadano szereg substancji, które na podstawie znajomości mechanizmu wiązania szkła wodnego, powinny przyspieszać ten proces. Określono czas wiązania, własności mechaniczne oraz kwasoodporność związanych kitów. Uzyskane wyniki porównano z własnościami wzorcowego kitu związanego szkłem wodnym z dodatkiem fluorokrzemianu sodowego. Najbardziej zbliżone parametry procesu wiązania oraz własności wytrzymałościowe uzyskano dla kitów, w których zastosowano kwas borowy jako substancję przyspieszającą proces wiązania szkła wodnego.

EN

The possibility of the elimination of the toxic sodium fluorosilicate and application of other, innocuous compounds accelerating the binding of waterglass in silicate based, acid-resistant, refractory putties were investigated. The binding time, mechanical properties and acid resistance of samples prepared using different accelerating agents were characterized. The obtained results were set against those of reference material -standard acid-resistant putty prepared using sodium fluorosilicate. The best properties, close to those of the reference material were obtained for samples prepared using boric acid as an accelerating agent.