Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

The 'last' king of Makuria (Dotawo)

100%

Godlewski W.

|

tom 28(2)

479-492

EN

Representations of Makurian Kings and Queens (Mothers of the King), dated from the end of the 8th through the 13th centuries, have been preserved inside several churches of Makuria, but mostly inside the cathedrals of Pachoras. The representation of the king inside the monastery church NB.2.2 in Dongola is the latest one and the most fully preserved with the regalia and late dress.

2

Districtus Policensis a "Bezdězský les". Dva příklady z urbanizace Čech

100%

Žemlička J.

|

tom 47

|

nr 2

143-164

EN

The process of urbanization of the Bohemian lands had a number of forms. An important, in fact a crucial phase, took place in the 13th century. King Přemysl Otakar II (1253–1278) was a great supporter of towns of the new type. Two significant documents dated 1264 and 1265 are linked with his name. They were supposed to bring to life two royal towns in so far remote and scarcely populated regions in the north and in the east of Bohemia. While the first plan was implemented and the town of Polička became a market and administrative centre of the region in a short time (1265), the result of the second plan fell behind the bold expectations (1264). The stumbly development ended up only after a town was established in Bělá pod Bezdězem in 1337. The comparison of both the aforementioned events demonstrates that initial plans guaranteed by a royal privilege can end up very differently.

3

Zaangażowanie polityczne królewicza kardynała Fryderyka Jagiellończyka za rządów Jana Olbrachta (1492-1501)

84%

Grąbczewski G.

|

2019

|

nr 26

131-142

EN

Prince Frederick, Cardinal Jagiellonian (1468-1503), is one of the most outstanding, though still unrecognizable representatives of the Polish episcopate at the turn of the fifteenth and sixteenth centuries. As the youngest son of King Casimir IV Jagiellonian and Elizabeth of the Habsburg family, he was destined to become a clergyman, in order to support the dynasty on behalf of the Church. Frederick fulfilled this task perfectly. Climbing quickly the levels of church dignity as bishop of Cracow (from 1488), then while maintaining the Wawel Cathedral, also the archbishop of Gniezno and the primate (from 1493) and the cardinal (1493), he showed an effort in pastoral matters of the dioceses entrusted to him, as well as undertaking significant activities in the political arena. He devoted special merits to his older brother King John I Olbracht (1459-1501). He skillfully elected him to the throne of Cracow in 1492 and then managed the state during the Black Sea expedition of Olbracht in 1497 and repeatedly supplied the royal treasury with significant amounts of money from the church fund. As a politicain, Cardinal Frederick displayed an excellent sense and orientation both in the internal state and on the international arena. The aim of the article is to outline the political biography of Frederick Jagiellonian by recalling his actions in the era of Jan I Olbracht.

4

Bóg – Ojciec miłosierny w orędziu Jezusa o królestwie Bożym

59%

Sienkiewicz E.

|

tom 26

171-192

PL

Jezus głosząc królowanie Boga koryguje jego niewłaściwe rozumienie. Odwołuje się w tym celu do historii Izraela. Pokazuje również, że Bóg zawsze w niej obecny, teraz wkracza w nią w nowy sposób. W swoim Synu przychodzi jako miłość, która nie cofa się przed niczym, nawet przed grzechem, czego potwierdzeniem jest zgoda Jezusa na krzyż. Swoje roszczenie, skoncentrowane na wprowadzeniu wszystkich w wymiar Bożego miłosierdzia, Jezus uwiarygadnia ogłoszonym przez siebie, bliskim – właściwie już obecnym – królowaniem Boga. Zrozumienie tegoż i właściwa postawa wobec tej rzeczywistości, pozwala zrozumieć kim jest Jezus. W Jezusie Chrystusie, zapowiadana i oczekiwana bliskość Boga, przedstawiana w różnych obrazach, uzyskuje swój osobowy wymiar. Jezus tych starotestamentowych obrazów i interpretacji nie usuwa, ale przez swoje dzieło wyjaśnia i tłumaczy, ukazując ich znaczenie i sens. Zapowiadane przez nie zbawienie, o czym świadczą słowa i czyny Jezusa, staje się obecne. Bóg przychodzi w swoim Synu, aby swoje panowanie potwierdzić w wybranym przez siebie narodzie i objąć nim wszystkie inne ludy, ukazując je jako wyzwalające człowieka z wszelkiej niewoli miłosierdzie.

EN

Jesus, proclaiming the kingdom of God corrects his wrong understanding. He refers for that purpose to the history of Israel. He also shows that God, who is always present in the history, now enters into it in a new way. In his Son he is coming as a love that does not shrink from nothing, even before sin, which is confirmed by the consent of Jesus to the cross. His claim, focused on the introduction of all into the dimension of God’s mercy, Jesus gives credibility through announced near – actually already present – kingdom of God. Understanding and proper attitude towards this reality, let us understand who Jesus is. In Jesus Christ, announced and expected closeness of God, presented in different images, acquires its personal dimension. The Old Testament images and interpretations Jesus does not remove, but through his work explains and translates, showing their importance and meaning. Announced by them salvation is already present, as evidenced by the words and deeds of Jesus. God comes in his Son, in order to confirm his domination in the chosen nation and over all other peoples, showing this domination as mercy liberating people from all bondage.

5

The Inspiration of Zechariah in the Gospel According to Matthew

59%

Jonczyk W.

|

nr 1

193-213

PL

Artykuł koncentruje się na problematyce cytatów z Księgi Zachariasza obecnych w Ewangelii Mateusza oraz na głównych aluzjach, które nawiązują do proroctw Zachariasza. Wizje, które opisuje Zachariasz, i jego wezwania do nawrócenia i posłuszeństwa Bogu są ważnym elementem w nauczaniu Jezusa, który przypomina, że to grzech i nieposłuszeństwo Bogu sprowadzają nieszczęścia, a niepohamowane ambicje doprowadzają do rozlewu krwi niewinnych osób. Bóg chce cały czas wszystkich przyciągnąć do siebie z najbardziej oddalonych stron świata dzięki osobie Zbawiciela. W Ewangelii Mateusza Jezus wjeżdża do świątyni jak król, który przynosi pokój i harmonię, który sam jest cichy i pokorny. Mateusz opisuje tę scenę, wykorzystując fragment z Zachariasza, i przytacza go w tłumaczeniu, które jest bliższe Biblii Hebrajskiej niż Septuagincie. Jezus przynosi nowe prawo, które, wypływając z wiary, cechuje się miłością i miłosierdziem. Zapowiadając własną śmierć, Jezus przepowiada także rozproszenie uczniów. Będzie ono jednak tylko chwilowe, bo przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezus znów ponownie przyciągnie wszystkich do siebie. Jezus ponownie stanie się pasterzem, który gromadzi rozproszone i zagubione owce. Obrazy, cytaty i aluzje zaczerpnięte z Zachariasza Ewangelista adaptuje i dostosowuje do konkretnej sytuacji, ale zachowuje przy tym idee przekazywane przez tekst hebrajski. Przez nawiązanie do Księgi Zachariasza Mateusz kładzie akcent na mesjańską, zbawczą i ponadczasową misję Jezusa.

EN

This article, dealing in parallel with The Book of Zechariah and The Gospel of Mathew, is focused on the similarity of ideas and expressions common to both books. It concentrates on an analysis of the biblical text and the most significant allusions, highlighting the connection between the prophesies of Zechariah and their use in Matthew. In the Gospel, that which comes from Zechariah is focused upon Jesus, who is depicted as a humble king who redeems his people and is presented like an abandoned shepherd. The language and concepts through which Jesus is described are closer to the Hebrew thoughts than to Greek concepts.