The beatification process of the Servant of God, Rev. Wawrzyniec Kuśniak, COr (1788 -1866) has become an opportunity to recall and investigate his preaching heritage in the form of 18 preserved sermons for various occasions. In this paper, the sermons were subjected to a homiletical analysis. Most of them were built according to the frame commonly used at that time, the so called proper sermon. Fr. Kuśniak eagerly seeks recourse to biblical and patristic evidence, showing extensive expertise in both the Holy Scriptures and the writings of the Church Fathers. The performed analysis demonstrates clearly that the author is aware of the significance and power of God’s words, and, contrary to many other preachers of his time, does not limit his role in the sermon only to providing illustrations or arguments. He is just as serious about the teaching of the Church. Rev. Kuśniak does not present faith as the sum of a range of dogmas and moral obligations, but tries to show in his sermons God’s economy, oriented towards the authentic transformation and salvation of an individual. The sermons contain many specific references to the lives of his listeners, which renders them practical. This dimension depicts Fr. Kuśniak as committed to his ministry. The message of his sermons seems to still be relevant today, whereas his preaching and pastoral attitude – a role model for the current preachers of God’s words. In the same vein, the preaching of Rev. Kuśniak gives a representative picture of Polish service of the Word in Greater Poland in the first half of the 19th century.
PL
Prowadzony obecnie proces beatyfikacyjny sługi Bożego ks. Wawrzyńca Kuśniaka COr (1788 -1866) stał się okazją do przypomnienia i zbadania jego spuścizny kaznodziejskiej w postaci osiemnastu zachowanych jego kazań na różne okazje. W niniejszym artykule zostały one poddane analizie homiletycznej. Większość z nich zbudowana jest według powszechnie stosowanego w tamtych czasach schematu tzw. kazania właściwego. Ksiądz Kuśniak chętnie posługuje się dowodem biblijnym i patrystycznym, wykazując się znakomitą znajomością zarówno Pisma Świętego, jak i pism Ojców Kościoła. Widać przy tym wyraźnie, że zdaje sobie sprawę z wagi i siły słowa Bożego, i w przeciwieństwie do wielu kaznodziejów jego epoki nie ogranicza jego roli w kazaniu tylko do ilustracji czy argumentu. Równie poważnie traktuje kościelne nauczanie. Nie przedstawia wiary jako sumy dogmatów i nakazów moralnych, lecz stara się ukazać ekonomię Bożą ukierunkowaną na autentyczną przemianę i zbawienie człowieka. Jego kazania zawierają wiele konkretnych odniesień do życia słuchaczy, co sprawia, że są one życiowe. Ten wymiar ukazuje go jako zaangażowanego duszpasterza. Przesłanie jego kazań wydaje się nadal aktualne, a jego postawa kaznodziejska i duszpasterska mogą stanowić wzór do naśladowania dla dzisiejszych głosicieli słowa Bożego. Przepowiadanie ks. Kuśniaka daje też pewien obraz polskiegokaznodziejstwa w Wielkopolsce w pierwszej połowie XIX wieku.
Obecność kazania w cyberprzestrzeni domaga się teologicznej interpretacji i klasyfikacji. Po stronie ewangelickiej panuje przekonanie, że tradycyjna homiletyka nie jest w stanie sprostać temu wyzwaniu, dlatego trzeba stworzyć nową homiletykę, homiletykę dla Internetu. Niniejszy artykuł omawia propozycję takiej homiletyki. Opiera się ona w dużej mierze na paradygmacie kazania jako „otwartego dzieła sztuki”, przejętego z homiletyki estetycznej Gerharda M. Martina. Propozycji tej towarzyszy też przekonanie, że dzisiejsza sytuacja pozwala na traktowanie Internetu nie tylko jako medium, lecz także miejsca, w którym urzeczywistnia się Kościół. Wspólnotę gromadzącą się wokół kazania w sieci traktuje się więc jako wspólnotę kościelną. Takiego rozumienia zarówno Kościoła, jak i kazania nie akceptuje strona katolicka, według której w przestrzeni wirtualnej nie mamy do czynienia z autentycznym kościelnym przepowiadaniem. Wszelkie formy kaznodziejskie w Internecie nie powinny być zatem przedmiotem badań homiletyki, lecz teologii mediów.
EN
The presence of the sermon in cyberspace requires an in-depth theological interpretation and an appropriate classification. Evangelicals maintain that traditional homiletics is not able to meet this new technological challenge, thereby they call for creating a new homiletics, i.e. the one crafted for the Internet. This article outlines the proposal of such homiletics and discusses it thoroughly. This new approach toward Gospel preaching stems from the paradigm which perceives the sermon as an ‘open work of art’, adopted from Gerhard M. Martin’s aesthetic homiletics. Its supporters claim that the current situation allows for considering the Internet not only as a medium, but also a place where the Church is realized. Thus, the community gathered online around the sermon is treated as an ecclesial community. However, the Catholic Church does not accept such an understanding of both the Church and the sermon. In their view, in a virtual space the authentic preaching of the Church cannot be performed. Therefore, all forms of preaching on the Internet should not be researched by homiletics, but media theology.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.