Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

„Dwadzieścia lat minęło” – o blaskach i cieniach katechezy w szkolnej rzeczywistości.

100%

Panuś T.

Sympozjum

|

2011

|

nr 2(21)

9-25

EN

It’s been 22 years since the return of religious education to the Polish school. Catechesis has become a normal part of the curriculum. It is often the most beloved subject, not only for children, and catechists are frequently the most liked teachers. Catechesis is also constantly in the limelight of the Church, who through it implements the mandate of Christ to “go and make disciples” (Matthew 28:19) and also reflects on her level. Religious education at school is at the same time accompanied by a very great interest of politicians and journalists. This article is an attempt to take stock of twenty-year presence of catechesis at school from the Church’s perspective, based on the existing summaries made recently, but in polemical tone for the selected publications.

2

Ekumeniczny wymiar katechezy

100%

Kałużny T.

Sympozjum

|

2011

|

nr 2(21)

55-67

EN

The author of the article attempts at a synthetic presentation of the ecumenical dimension of catechesis. The topic has been dealt with in three parts. First, the author points to the fact that the ecumenical dimension is necessary in contemporary catechesis. This follows both from the internal reasons of faith (our responsibility for the unity of Christendom in accordance with Christ’s will) and from external factors (like the cultural and religious context of Christian life today). In the second part, the author discusses vital elements which give a direction to the ecumenical catechesis. Among them, the key significance is attributed to knowledge of the doctrine of one’s own Church and its comprehensive communication to others, knowledge of the teaching of other Churches and ecclesiastic communities, and correct presentation of it, forming in others an attitude of openness to ecumenism. The last part is devoted to the issue of interconfessional cooperation in the field of catechesis. In this context, the author refers, among others, to the practice of catechesis in common.

3

Sprawozdanie z sympozjum naukowego „20 lat minęło, czyli… Jak na katechezie mówić o Bogu?”, Stadniki, 8 listopada 2011 r.

100%

Ptak R.

Sympozjum

|

2011

|

nr 2(21)

136-139

4

Rola katechezy w wychowaniu do pokoju w pięćdziesiąt lat po encyklice Pacem in terris

80%

Offmański A.

Sympozjum

|

2013

|

nr 1(24)

113-135

EN

Educating for the virtue of peace is one of the key issues of the Church’s mission. It was also placed amongst the socio-cultural transformations of the XX century, becoming a leading theme after the issuing of two encyclical letters by Pope John XXIII – Mater et Magistra and Pacem in terris – dedicated to social problems. In catechesis related to the time of the Council one can find reflections of attempts to educate for pro-peace attitudes. Despite the fact that Vatican Council II did not issue any document directly related to catechesis, nevertheless the Council inspired numerous formulations and indications in catechetical literature which focus on existential concerns and finding a way to dialogue with the contemporary world. Parochial catechesis as well as the teaching of religion – after its return to Polish schools – undertakes the education for peace within the framework of axiological thinking. When referring to the teaching of the Counciliar and post-Conciliar popes, catechists look to accomplish the idea of peace presented in Pacem in terris by using four “pillars” or principles: truth, justice, love and freedom. It is important to underline at this point that the dialogue that aims at arousing a common concern for peace must respect the natural law and safeguard the dignity of every human being. In the post-modern world are not these values becoming rather “meaningless”? This is the leaning of the article’s author.

5

Pomoce dydaktyczne w katechezie

80%

Kielian A.

Sympozjum

|

2011

|

nr 2(21)

41-54

EN

Didactic devices help to increase the efficiency of the instruction process. Most commonly they are divided by applying the criterion of exposed stimuli. We speak then of: visual devices, auditory devices and audiovisual ones. Some add also verbal devices or others, affecting the sense of taste or smell. This vast variety of didactic devices is used in teaching religion too. Image, sound, multimedia combined with a proper catechist’s verbal commentary are supposed to actualize the primary goal of catechesis, i.e. “to put people not only in touch but in communion, in intimacy, with Jesus Christ” (Catechesi tradendae 5). Th e teacher’s activities and the use of didactic devices should always be harmonized for the better achievement of this aim. Then it constitutes the basis for appropriate cooperation between the catechist and the pupil in order that the catechetical instruction become more effective.

6

Znaczenie kapłańskiej świętości w katechezie młodzieży

70%

Galanciak D.

Sympozjum

|

2013

|

nr 2(25)

65-78

EN

The author, analyzing Church teaching concerning the holiness of priests, concentrates on its essential relation with the religious education of young people. Beginning with the attempt of defining the term of holiness and going in the direction of giving certain ways of achieving it, the author shows the priest’s relation with Jesus Christ as its foundation. The article draws readers’ attention on the priestly sanctity as the need of the current times; he also accents the connection of the holiness of priests with students’ aspiration to be a saint. A priest, in the role of a religious instruction teacher and religious education teacher, is responsible for not only educating young people during school classes, but also raising their awareness of being indissoluble part of Church. Thanks to his own testimony and holiness, a priest plays the role of an evangelizator among teachers and students in the school environment. Striving after holiness is an obligation arising from the need of permanent priest’s formation, as well as improving his workshop as a religious education teacher.

7

Świat przedmiotem ewangelizacji (katechizacji)

70%

Romańczyk M.

Sympozjum

|

1998

|

nr 2(3)

101-116

PL

Świat przedmiotem ewangelizacji (katechizacji)

8

Wychowanie w katechezie przez wolontariat

60%

Łabendowicz S.

|

tom 64

|

nr 11: Katechetyka

35-55

EN

Education of a young person is a complex process that takes place in different environments such as family, school, catechesis, as well as school and parochial charity groups. There is a need for formation meetings for students who want to deepen their faith in God, but also seek the meaning of service to others. Such formation groups can develop students' intellect, deepen their faith, teach them social behavior based on Christian values, and educate young people so that they live their lives according to such values. By setting up special educational situations, contemporary catechesis prepares children and youth for active participation in the life of the Church and various social structures as the catechized can transfer the learned experiences into their real lives. In this way, the students acquire the ability to entrust themselves to God and serve the neighbor. The foundation of education through charity work is to give witness to Christian love and deepen the spiritual and personal relationship with God.

PL

Wychowanie młodego człowieka jest złożonym procesem, który dokonuje się w wielu środowiskach, takich jak: rodzina, szkoła, katecheza oraz szkolne i parafialne grupy wolontariatu. Potrzebne są spotkania formacyjne uczniów, którzy chcą pogłębić wiarę w Boga, ale również poszukują sensu służenia innym ludziom, przez co nabierają zaufania. W grupach można rozwijać intelekt, pogłębiać wiarę, uczyć zachowań społecznych opartych na wartościach chrześcijańskich i ku takim wartościom prowadzić młodego człowieka. Współczesna katecheza ma za zadanie przygotować dzieci i młodzież do aktywnego uczestnictwa w życiu Kościoła oraz w strukturach społecznych. Czyni to poprzez organizowanie sytuacji wychowawczych, dzięki którym katechizowani przeniosą poznane doświadczenia w życie. W ten sposób uczniowie nabywają zdolności zawierzenia się Bogu oraz służby drugiemu człowiekowi. Podstawą wychowania przez wolontariat jest dawanie swoim życiem świadectwa o miłości chrześcijańskiej oraz pogłębianie życia duchowego i osobistej relacji z Bogiem.

9

Kapłan gwiazdor, showman i inkwizytor: Zagrożenia aktywizmem w posłudze katechetyczno‑duszpasterskiej

60%

Cichosz W.

Studia Gdańskie

|

2010

|

nr 26

109-129

PL

Przez analizy prowadzone w tekście przewija się zasadnicze pytanie: czy usprawiedliwione jest stosowanie metod aktywizujących w nauczaniu religii i pracy duszpasterskiej? Nowe trendy w teologii i nauczaniu religii mają bez wątpienia wiele zalet; podkreśla się zwłaszcza wynikającą z nich efektywność nauczania. Czynią także zadania ucznia bardziej atrakcyjnymi i ułatwiają pracę nauczyciela. Z ich zastosowaniem wiążą się jednak pewne niebezpieczeństwa, przede wszystkim przecenienie roli psychologii w podejściu do doświadczenia religijnego i koncentracja raczej na metodzie uczenia niż na jego celu. Stąd w podejściu do metod aktywizujących należy zachować arystotelesowski „złoty środek” – właściwą równowagę.

EN

On 19th June 2009, Pope Benedict XVI inaugurated the Year for Priests which will last till 19th June 2010. The motto of this year is “The faithfulness of Christ, the faithfulness of a priest”. The Year was established on the occasion of the 150th anniversary of death of St John Baptist Marie Vianney, the parish priest of Ars. The question about the role of a priest in society, especially in a parish, at school and in local communities seems to be of great importance nowadays. A contemporary man is often exposed to the influence of numerous experimentalists, showmen and pedagogical inquisitors, and the rapid expansion of psychology in our lives, which sometimes leads to a complete takeover, is present in most areas of everyday life. This process also concerns the religious sphere, and the subjectivization of a religious experience makes people feel as if they are left on their own. The overuse of psychology in religious experiences is dangerous as it might be connected with moving the sphere of the sacred onto the plane of the personal experience of a man, and it carries with it the lack of any needs to participate in religious observances and redefining ethical and social norms. In this situation priests and religious educators must choose suitable methods of evangelization with a great deal of responsibility and care. At the same time they cannot follow the modern teaching fashions too closely, because then the main aim of their work, which is leading people to God and salvation, might be deprecated. It might lead to so‑called religious infantilism – the religious experience lasts as long as the stimulus (influencing the senses) is at work. When the stimulus disappears, so does the religious experience. This situation may take place when a priest‑showman puts the teaching method in the first place and neglects the very essence and aim of his teaching. Although active‑learning methods stimulate creative actions and creativity, they also carry with them the dangers of knowledge which has not been consolidated and which is superficial. They threaten religious educators by assuming the role of a showman or an inquisitor. Religious educators and priests should treat themselves with a certain dose of reserve, so that God is always at the centre of the process of religious education. A fundamental question runs throughout the analyses that has been carried out – is using active‑learning methods in religious education and pastoral service justified? New trends in methods of education and theology are definitely in their favour, and they emphasize the correlation between using active‑learning methods and the effectiveness of teaching. This process concerns both working at school and in the parish. Undoubtedly, they make teaching more attractive and they facilitate the learning process. However, they are also connected with the danger of the over use of psychology when looking at religious experience and of placing too much emphasis on the teaching method itself rather than its aim. Thus, what we should wish for is that active‑learning methods should be used while preserving the Aristotelian golden mean – a proper use of the desirable balance between two extremes, finding a compromise and moderation between them, according to the saying nec temere, nec timide (neither rashly nor timidly).

10

Wyzwania dla współczesnej praktyki przygotowania do bierzmowania na przykładzie doświadczeń Polski i Niemiec

60%

Kaczmarek R.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2017

|

nr 24

199-214

PL

Analiza współczesnego praktycznego przygotowania do sakramentu bierzmowania w Polsce i Niemczech pozwala nam nie tylko zdiagnozować obecną sytuację w obu krajach, ale także odkryć zmiany, które mają być wdrożone. Biorąc pod uwagę trudności pracy duszpasterskiej związanej z przygotowaniem do sakramentu bierzmowania, cele edukacji religijnej bierzmowanych powinny być jasno zdefiniowane. Wydaje się bardziej precyzyjne, aby mówić o „drodze” do bierzmowania, co oznacza proces, w którym młody człowiek uczestniczy nie tylko przed, ale również po otrzymaniu sakramentu. Głównym wyzwaniem dla obecnej praktyki przygotowania do sakramentu bierzmowania są dwa wymiary. Pierwszym z nich jest rozbieżność oczekiwań wspólnoty parafialnej Kościoła (parafii) wraz z oczekiwaniami młodzieży, z drugiej zaś strony niejednorodność grupy zaangażowanej w proces przygotowania do bierzmowania. Odpowiedzią powinna być poprawa proporcji pomiędzy jednolitym i zróżnicowanym przygotowaniem do sakramentu, stosując właściwą rozmowę wraz z odpowiednim doborem ludzi, którzy towarzyszą młodym na tym etapie ich życia. Wszystkie te działania powinny być podejmowane nie tylko w celu przygotowania młodzieży do sakramentu, ale również by zainicjować ich życie wewnętrzne. Niezbędnym jest, aby podkreślić element ewangelizacji w „drodze do bierzmowania”, a także korzystanie z zasad opracowanych przez katechumenat.

EN

The analysis of contemporary practical preparation for the sacrament of confirmation in Poland and Germany allows us not only to diagnose its present situation in both countries but also to discover the challanges which are to be faced. Considering the hardships of the present pastoral work connected with the sacrament of confirmation, the appropriate theology needs to be clearly specified in order to define the objectives of the religious education for confirmation. It seems more accurate to talk about “the way” to confirmation, meaning the process in which a young man is accompanied not only before but also after receiving the sacrament. The main challenge for the present practice of preparation for the sacrament of confirmation is its operating on two dimensions. The first is the divergence of expactations of the church community (the parish) together with the expectations of the youth, the other is the heterogeneity of the group involved in the process of preparation for the confirmation. The answer to those should be the optimization of the proportions between the uniform and diversified preparation for the sacrament, applying appropriate discourse together with the right choice of people who accompany the young at this stage of their lives. All these actions should be taken not only to prepare young people for receiving the sacrament but also to move their inner side. It is indispensible to emphasize the element of evangelism in “the way of confirmation” as well as benefiting from the rules developed by the practice of catechumenate.

11

Katecheza przygotowująca do Pierwszej Komunii Świętej w Archidiecezji Lwowskiej w opinii katechetów

60%

Mąkosa P.

Roczniki Teologiczne

|

2015

|

tom 62

|

nr 11: Katechetyka

65-78

EN

Cultural factors of today's world are constantly changing. That is why the activity of the Church demands a systematic renewal and some new pastoral strategies are created. With regard to catechesis this is revealed in creating of new curriculum guidelines and practical tools for religious education. The Roman Catholic Church in Ukraine, conscious of contemporary challenges, is currently trying to develop assumptions for catechesis of children and young people. For this reason, empirical research have been conducted amongst catechists of the Archdiocese of Lviv. This article contains analysis of the results of this survey. They relate to organizational framework of catechesis, its content and methods as well as the development prospects of the catechesis of children preparing for First Holy Communion.

PL

Ze względu na nieustannie zmieniające się uwarunkowania kulturowe dzisiejszego świata także działalność Kościoła wymaga systematycznej odnowy. Dlatego wciąż tworzone są nowe strategie pastoralne. W odniesieniu do katechezy przejawia się to w tworzeniu nowych założeń programowych i praktycznych narzędzi przeznaczonych do edukacji religijnej. Kościół rzymskokatolicki na Ukrainie, świadomy współczesnych wyzwań, próbuje aktualnie wypracować założenia, którymi mogłaby się kierować katecheza adresowana do dzieci i młodzieży. Przychodząc z pomocą temu dziełu przeprowadzono badania empiryczne wśród katechetów archidiecezji lwowskiej. Niniejszy artykuł zawiera analizę wyników tych badań. Dotyczą one ram organizacyjnych katechezy, jej treści i metod, a także perspektyw rozwoju katechezy.

12

Wymiar katechetyczny fatimskich objawień

60%

Zając M.

|

tom 64

|

nr 11: Katechetyka

5-20

EN

The Marian apparitions initiated in 1917 in Fatima, quickly gained worldwide publicity due to their content and form. Because they began in the tragic period for the history of humanity, entangled in armed conflicts and atheistic ideologies, their message of hope in¬creased interest in all spheres of social life. The appeal for conversion and return to the Gospel principles in individual and social life was declared to the world through children who con¬firmed the phenomenon of Fatima apparitions by their mortified life. The spiritual content of the message has become an important element in the catechetical ministry of raising chil¬dren, youth and adults. Although what happened at Fatima does not belong to the category of a scientific discourse based solely on empirical methods, it must be reminded in the education of the young generation and recalled in discussions about the future of man and the world.

PL

Przed stu laty portugalska Fatima zyskała niezwykły rozgłos dzięki objawieniom maryjnym. Wydarzenia te przełamały materialistyczną wizję rzeczywistości i kierowały w stronę rzeczy¬wistości transcendentnej. Wielkie znaczenie w dynamice tego fenomenu posiadał kontekst histo¬ryczny, ponieważ były to trudne czasy, przepełnione terrorem i wojnami oraz głęboką negacją Boga. Z fatimskich objawień wyłoniło się bogactwo nowych treści, symboli, gestów i modlitw, które posiadały wielkie znaczenie katechetyczne. Kościół katolicki skupił się na odczytywaniu ukrytego sensu tych zdarzeń. Wartością maryjnych orędzi w Fatimie była ich całkowita zgod¬ność z przekazem biblijnym, zaakcentowanie potrzeby nawrócenia i pokuty, podjęcia krucjaty modlitewnej za grzeszników oraz w intencji Ojca Świętego przez modlitwę różańcową. W Fa¬timie została wyeksponowana idea Bożego dziecięctwa, czyli podobieństwa człowieka do Stwór¬cy. Poprzez dzieci związane z objawieniami została przypomniana idea Opatrzności Bożej, doceniona rola Kościoła katolickiego oraz podkreślona centralna rola Jezusa Chrystusa w dziele zbawienia. Ponadto zostały dowartościowane pozawerbalne formy ewangeli¬zacyjne, które posia¬dają wielką siłę oddziaływania na zlaicyzowanych chrześcijan początku XXI wieku. Fenomen objawień fatimskich polega na tym, że mimo upływu lat, nie tracą one na aktualności i posiada¬ją znaczny potencjał katechetyczny do wykorzystania w obecnym czasie.

13

Wychowanie chrześcijańskie w katechezie szkolnej

60%

Łabendowicz S.

Roczniki Pedagogiczne

|

2016

|

tom 8(44)

|

nr 2

49-76

PL

Pojęcie „wychowanie chrześcijańskie” jest wieloznaczne i różnie interpretowane. Utożsamia się go z katechezą lub z wychowaniem do wiary. Jest ono „pomocą udzielaną człowiekowi w realizacji jego człowieczeństwa, w nadaniu życiu człowieka ostatecznego sensu rozumianego na ogół jako zjednoczenie człowieka z Bogiem poprzez praktykowanie miłości bliźniego” (DWCH 2). Wychowanie chrześcijańskie w katechezie szkolnej oznacza, że rodzice, nauczyciele i wychowawcy oraz katecheci uwzględniają podstawowe sfery oddziaływań, a zatem sferę fizyczną, emocjonalną, intelektualną, moralną, duchową, religijną, społeczną, a także sferę wartości i wolności. Rozumienie człowieka jako osoby leży u podstaw koncepcji wychowania. Wychowanie podczas szkolnej katechezy zakłada rozwijanie umiejętności, sprawności, zainteresowań oraz posługiwanie się zdobytymi wiadomościami. W związku z tym katecheza powinna obejmować wychowanie biblijne, liturgiczne, moralne i wspólnotowo-misyjne. Wychowanie w katechezie szkolnej ma ukazywać ucznia w perspektywie chrześcijańskiej. Rodzice, a następnie katecheci oraz duszpasterze powinni rozwijać sprawności duchowe i budzić radość z chrześcijańskiego życia.

EN

The term “Christian education” is ambiguous and open to interpretation. It is identified with catechesis and education in faith. The Christian education is a “help given to man in the formation of manhood in the pursuit of his ultimate end, which is generally understood as the union of man with God through the practice of charity” (Gravissimum Educationis, No. 2). The Christian education in school catechesis means that parents, teachers, educators and religion teachers take into account the basic spheres of educational influence in their actions, i.e. the physical, emotional, intellectual, moral, spiritual, religious, and social sphere, as well as the sphere of values and freedom. The understanding of man as a human person underlies the concept of education. Education in school catechesis involves developing the student’s abilities, skills and interests, and providing the opportunity to apply the knowledge acquired during classes. Therefore, catechesis should include biblical, liturgical, moral as well as communal and missionary education. Education in school catechesis is to show the student in the Christian perspective. Parents, religion teachers and priests should develop the student’s spiritual skills and awake the joy of the Christian life among them.

14

A quarter-century-old publication of the Catechism of the Catholic Church in the context of Polish catechesis

60%

Zając M.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2016

|

tom 15

|

nr 2

EN

The article undertakes the issue of the reception of a normative document such as the Catechism of the Catholic Church in the sphere of Polish catechesis during the last twenty five years since its publication. Therefore, it will be shown how this proven and exceptional tool of ecclesial communication became a catechetical instrument of the Church in the work of evangelisation. The article will include the facts on the basis of which the Catechism revived the catechesis of children, adolescents and adults, inspired academia to conduct new scientific research and awakened the consciousness of the Church in its mission in the world, becoming a tool of religious education. The attempt will also be made to demonstrate that the Catechism has really been popularised, not only promulgated. The article is concluded with postulates for even deeper use of the Catechism in the religious education of a catechetical community in the future.

PL

W artykule zostało podjęte zagadnienie recepcji typicznego dokumentu, jakim jest Katechizm Kościoła Katolickiego w polskiej przestrzeni katechetycznej w okresie ćwierćwiecza od jego opublikowania. Dlatego zostało ukazane, jak to sprawdzone i wyjątkowe narzędzie komunikacji eklezjalnej stawało się instrumentem katechetycznym Kościoła w dziele ewangelizacji. Zostały także zaprezentowane fakty, na podstawie których Katechizm ożywił katechezę dzieci, młodzieży i dorosłych, zainspirował środowiska akademickie do nowych poszukiwań naukowych oraz rozbudził świadomość Kościoła w jego posłannictwo w świecie, stając się narzędziem edukacji religijnej. Została także podjęta próba wykazania, że doszło do jego faktycznej popularyzacji, a nie tylko promulgacji. Artykuł kończą postulaty dotyczące jeszcze głębszego wykorzystania Katechizmu w edukacji religijnej wspólnoty katechetycznej w przyszłości.

15

Nowelizacja Karty Nauczyciela w zakresie awansu zawodowego

60%

Janiga W.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2005

|

tom 8

305-315

PL

W artykule zostały przedstawione najważniejsze zmiany dotyczące awansu zawodowego nauczycieli, które zostały wprowadzone w Karcie Nauczyciela, i które dotyczą również nauczycieli religii rzymskokatolickiej.

16

Edukacja domowa a katecheza

60%

Kiciński A.

Roczniki Teologiczne

|

2016

|

tom 63

|

nr 11: Katechetyka

59-74

EN

Home education consists in undertaking the task of teaching and educating their children at home by the parents. With the approval of the appropriate institution of the educational system the parents realize the curriculum they draw up according to the needs and educational abilities of their children. The Commission of Education of the Polish Episcopal Conference that supervises the teaching of the Catholic religion in schools has issued the Communiqué concerning the teaching of religion in the extra-school system of home education. The document is a manifestation of pastoral care of children and youths who are schooled at home. The Catholic Church in Poland does not limit itself to confirming the parents’ rights to deciding about the form of education for their children, but it starts work consisting in opening new prospects and searching for proper planes of cooperation with families involved in home education, so that the process could bear fruit in the comprehensive formation of young Christians.

XX

Edukacja domowa jest podjęciem przez rodziców obowiązku nauczania, kształcenia i wychowania swoich dzieci w domu rodzinnym. Rodzice, w porozumieniu z właściwą instytucją szkolną, realizują założony plan nauczania według ustalonych przez siebie potrzeb i możliwości edukacyjnych swoich dzieci. Komisja Wychowania Konferencji Episkopatu Polski, która nadzoruje nauczanie religii katolickiej w szkole, wydała Komunikat w sprawie nauczania religii w pozaszkolnym systemie edukacji domowej. Dokument jest przejawem troski pasterskiej o dzieci i młodzież korzystającą z edukacji domowej. Kościół katolicki w Polsce nie poprzestaje na potwierdzaniu praw rodziców do decydowania o kształcie wychowania swojego potomstwa, lecz rozpoczyna pracę polegającą na otwieraniu nowych perspektyw i poszukiwaniu odpowiednich przestrzeni współpracy z rodzinami zaangażowanymi w edukację domową, aby ten proces przyniósł owoce w całościowym kształtowaniu młodych chrześcijan.

17

Kwestie fundamentalne metodologii katechetyki

51%

Tomasik P.

Studia Katechetyczne

|

2013

|

tom 9

71-90

PL

Autor określa katechetykę jako naukę o katechezie i wskazuje, że definicja katechetyki jako nauki uzależniona jest od rozumienia katechezy w Kościele, co zmieniało się na przestrzeni wieków. Katechetyka była zatem definiowana bądź jako nauka pedagogiczna, bądź jako teologiczna. W tym drugim przypadku katechetyka jest rozumiana jako subdyscyplina teologii pastoralnej albo jako autonomiczna i interdyscyplinarna nauka teologiczna. Opowiadając się za tym ostatnim rozwiązaniem autor wskazuje na relację między katechetyką a jej naukami pomocniczymi: pedagogiką, socjologią i psychologią, wyjaśnia specyfikę wnioskowania katechetycznego oraz wyszczególnia modele badań katechetycznych.

EN

Author defines catechetics as a research on catechesis and points, that the definition of catechetics as a science is conditional upon the comprehension of catechesis in the Church, which was altering through the centuries. Therefore, catechetics was beeing defined either as a pedagogical or a theological science. In the second case, catechetics is implied either as a subdiscipline of the pastoral theology or autonomous and interdisciplinary theological science. Pronouncing for this last answer, the author indicates the relation between catechetics and its supporting scientific disciplines: pedagogics, sociology and psychology, elucidates the pecularity of catechetical deduction and itemises models of catechetical research.

IT

L’autore definisce catechetica come la scienza della catechesi e indica che la sua definizione dipende dalla mutata nell’arco della storia comprensione della catechesi nella Chiesa. La catechesi è stata così definita come una scienza o pedagogica o teologica. In quell’ultimo caso, la catechetica è intesa come una sotto-disciplina della teologia pastorale o come una autonoma e interdisciplinare scienza teologica. Optando per la seconda opzione l’autore mostra la relazione tra la catechesi e le sue scienze ausiliarie: pedagogia, sociologia e psicologia, spiega quindi le specifiche di inferenze catechistiche e specifica modelli della ricerca catechistica.

18

Modlitewnik jako lekarstwo. Analiza genologiczna

51%

Wojtak M.

Roczniki Humanistyczne

|

2015

|

tom 63

|

nr 6: Językoznawstwo

241-261

EN

The article is devoted to the analysis of an innovative form of the prayer book. It has been given the form of an artifact similar to the cure. In this way it implies a reference to the metaphor the prayer book is a cure. The entirety of the material is treated in the analyses as a collection of genres of unusual contours. The genre characteristics includes the following types of utterances: a collection of texts on a package, a leaflet for the patient and a proper prayer book. The first two types are a contamination of utilitarian genres presenting a cure and catechetical or cult genres, whereas the prayer book refers to the modernized versions of the genre. The author treats the entirety (a collection of utterances) as communication stylized to form an advertisement, yet in the communication sense and not the generic one. A collection of diverse utterances is (just like advertisements): appealing, suggestive, comprehensible and easy to remember. Perceiving the prayer book in terms of a cure and giving it the external form of the medicine results in creation of a new formula of the genre. The genre code of the prayer book has been expanded and supplemented with new exponents. The catechetical discourse (including the integral catechesis) has gained new carriers of persuasiveness by the reference to the advertising discourse.

PL

Artykuł jest poświęcony analizie innowacyjnej formy modlitewnika. Nadano mu bowiem formę artefaktu podobnego do leku. W ten sposób nawiązano do metafory modlitewnik to lekarstwo. Całość jest w analizach potraktowana jako kolekcja gatunków o niezwykłych konturach. Charakterystyka genologiczna obejmuje następujące typy wypowiedzi: zbiór tekstów na opakowaniu, ulotkę dla pacjenta, właściwy modlitewnik. Dwa pierwsze typy stanowią kontaminację gatunków użytkowych prezentujących lekarstwo i gatunków katechetycznych lub kultowych. Modlitewnik zaś nawiązuje do zmodernizowanych wersji gatunku. Całość (kolekcję komunikatów) autorka traktuje jako przekaz wystylizowany na reklamę, lecz w sensie komunikacyjnym nie gatunkowym. Zbiór różnorodnych komunikatów jest (jak reklama): atrakcyjny, sugestywny, zrozumiały i łatwy do zapamiętania. Postrzeganie modlitewnika w kategoriach leku i nadanie mu zewnętrznej formy medykamentu owocuje powstaniem nowej formuły gatunkowej. Kod gatunkowy modlitewnika został poszerzony i uzupełniony o nowe wyznaczniki. Dyskurs katechetyczny (obejmujący katechezę integralną) zyskał nowe nośniki perswazyjności przez odwołanie do dyskursu reklamowego.

19

Poszukiwania koncepcji edukacji religijnej w szkole w obszarze języka angielskiego

51%

Osewska E.

Studia Katechetyczne

|

2013

|

tom 9

231-241

PL

Autorka niniejszego artykułu odnosi się do szeregu kwestii metodologicznych, które mogą być uznane za kluczowe dla nauczania religii w szkołach w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Z biegiem lat, uwaga przeniosła się z katechizmu, nauczania doktryny i moralności do wielowymiarowego procesu edukacyjnego, z nauczania jednej religii do multireligijnego ujęcia, z typowego nauczania w grupie klasowej do procesu uczenia się ubogaconego różnorodnymi interakcjami. Ciągłe poszukiwanie rozumienia edukacji religijnej w krajach anglojęzycznych pomaga zobaczyć przed jak trudnym zadaniem znalazło się nauczanie religii w szkole, szczególnie w odniesieniu do kwestii, takich jak: dobór celów, treści, metod, aby religia w szkole mogła wzmocnić swoją wiarygodność.

EN

The author of this article refers to a whole range of methodological aspects, which may be identified as crucial for religious education in schools in the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland and the United States of America. Over the years, the attention shifted from the catechism and the teaching of doctrine and morality into a multidimensional educational process, from a monoreligious system into multireligious approach, from a typical classroom setting proper to schools, also for religious instruction, into a learning process with a variety of interactions. The constant search for understanding of religious education in English-speaking countries helps to see the difficult task religious education in schools was facing as regards the problems to be addressed, the choice of aims, of the content, and of the methods in order to guarantee its credibility.

IT

L’autore di questo articolo si riferisce a una serie di questioni metodologiche che possono essere considerati come la chiave per l’insegnamento della religione nelle scuole nel Regno Unito e nell’Irlanda del Nord e negli Stati Uniti. Nel corso degli anni, l’attenzione si spostò da catechismo, ovvero sia l’insegnamento della dottrina e della morale al processo educativo multi dimensionale, dall’insegnare una religione all’insegnare in prospettiva multi religiosa, dal tipico apprendimento in una classe al processo d’apprendimento arricchito da una serie di interazioni. Una costante ricerca di comprensione dell’educazione religiosa nei paesi di lingua inglese aiuta a vedere in quale difficoltà si è trovato l’insegnamento della religione nelle scuole, soprattutto in relazione a questioni come la scelta degli obiettivi, contenuti, metodi perché la religione in scuola potesse rafforzare la sua credibilità.

20

Ku odnowie katechezy inicjacji chrześcijańskiej w parafii

51%

Lechów W.

Studia Paradyskie

|

2017

|

nr 27

53-72

PL

Zasadniczym celem katechizacji jest wychowanie w wierze. Obecna sytuacja katechetyczna dzieci i młodzieży w Polsce, ograniczona w dużej mierze do nauczania religii w szkole domaga się odnowy i nowego spojrzenia na jej skuteczność. Pilnym zadaniem Kościoła jest podjęcie refleksji nad odnową katechezy dzieci i młodzieżowej w jej niektórych odniesieniach do: ewangelizacji; wspólnoty kościelnej; doświadczenia wiary, treści, języka i metody. Zamieszczone w niniejszym artykule propozycje katechezy parafialnej przygotowującej do sakramentu bierzmowania mogą przyczynić się do odnowy katechezy.

EN

The fundamental purpose of catechesis is to educate in the faith. The current catechetical situation of children and youth in Poland, largely limited to teaching religion at school, requires renewal and a new look at its effectiveness. It is an urgent task of the Church to reflect on the renewal of the children and youth’s catechesis in its some references to: evangelism; ecclesial community; experience of faith, content, language and method. The suggestions for parish catechesis preparing for the sacrament of Confirmation included in this article can contribute to the renewal of catechesis