Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  kara pozbawienia wolności
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
nr 3
7-26
EN
The article analyses and evaluates the proposal to amend the regulations concerning the penalty of deprivation of liberty that consists in the eradication of the fixed penalty of 25 years’ imprisonment from the catalogue of penalties laid down in Criminal Code and exceeding the upper time limit of the penalty of deprivation of liberty from up to 15 to up to 30 years. The article presents the opinions of the doctrine and the judicature on the nature and function of the penalty of 25 years’ imprisonment and other penalties of deprivation of liberty, points out practical difficulties indicated in the literature that are connected with the imposition of the fixed penalty of 25 years’ imprisonment in case of perpetrators cooperating in the commission of crime, and presents proposals to amend the regulations by means of successive CC amendment bills from 2000 up to now, as well as the opinion of the doctrine on the proposed changes. The considerations presented in the article lead to the conclusion that neither the proposal to eliminate the fixed penalty of 25 years’ imprisonment nor exceeding the so-called standard penalty of deprivation of liberty to 30 years deserves approval.
PL
Przedmiotem opracowania są analiza i ocena propozycji zmian uregulowań dotyczących kary pozbawienia wolności, których istota polega na eliminacji z katalogu kar Kodeksu karnego punktowej kary 25 lat pozbawienia wolności oraz na podwyższeniu górnej rodzajowej granicy terminowej kary pozbawienia wolności z 15 lat do 30 lat. W tym zakresie przedstawiono stanowisko doktryny i judykatury na temat charakteru i funkcji kary 25 lat pozbawienia wolności i terminowej kary pozbawienia wolności, wskazano podnoszone w piśmiennictwie trudności praktyczne związane z wymierzaniem punktowej kary 25 lat pozbawienia wolności, powstające na tle wymierzania kar w wypadku sprawców współdziałających w popełnieniu przestępstwa, oraz przedstawiono propozycje zmian dotyczących uregulowań przez kolejne projekty nowelizacji k.k. począwszy od 2000 r. do chwili obecnej, a także zapatrywania doktryny na temat zgłoszonych propozycji. Artykuł ma charakter krytyczny wobec proponowanych zmian. Przeprowadzone w artykule rozważania prowadzą do konkluzji, że ani propozycja eliminacji kary 25 lat pozbawienia wolności, ani wydłużenie tak zwanej zwykłej kary pozbawienia wolności do 30 lat nie zasługują na aprobatę.
|
|
nr 21 (1)
251-269
EN
The article discusses the changes introduced to the Penal Code and the Executive Penal Code by the Act of 7 July 2022 within the scope of the institution of conditional release. The subject of this article are the regulations connected with formal conditions of adjudicating this measure, its appeal, the probation period as well as executory aspects concerning another petition for conditional release and placing a condemned person under supervision. The publication includes historical references as well as solutions for the future, in the legislative and organizational dimension for further development of this institution.
PL
Artykuł omawia zmiany wprowadzone do Kodeksu karnego i Kodeksu karnego wykonawczego ustawą z dnia 7 lipca 2022 r. w zakresie instytucji warunkowego zwolnienia. Przedmiotem artykułu są regulacje związane z przesłankami formalnymi orzekania tego środka, jego odwołania, okresem próby, jak również aspekty wykonawcze dotyczące ponownego wniosku o warunkowe zwolnienie i objęcia skazanego dozorem. W publikacji przedstawiono wątki historyczne, a także rozwiązania na przyszłość, w wymiarze legislacyjnym i organizacyjnym dla dalszego rozwoju tej instytucji.
|
|
tom 2/48
128-141
EN
Man as a social being needs other people to be able to function and fulfill himself in various social roles. The family is the primary environment, allowing its members for development and satisfying needs. The aim of the article is to present how convicts engaged in hospice volunteering reconstruct their role as a family member. In the following parts, the issues concerning the importance of the family in the lives of persons deprived of liberty, the founding of the hospice volunteering program and the most important results of the conducted own research will be presented. The analysis show that the family is a key value for the inmates, and volunteers take actions aimed at changing their own image in the eyes of their loved ones.
PL
Człowiek jako istota społeczna potrzebuje innych ludzi, by móc funkcjonować i realizować się w różnych rolach społecznych. Rodzina stanowi zaś pierwotne środowisko, pozwalające na rozwój oraz zaspokajanie potrzeb. Celem artykułu jest przedstawienie, w jaki sposób skazani zaangażowani w wolontariat hospicyjny rekonstruują pełnioną przez siebie rolę członka rodziny. W kolejnych częściach zostaną przybliżone zagadnienia dotyczące znaczenia rodziny w życiu osób pozbawionych wolności, założenia programu wolontariatu hospicyjnego oraz najważniejsze wyniki przeprowadzonych badań własnych. Z przedstawionych analiz wynika, że rodzina stanowi dla skazanych kluczową wartość, a wolontariusze podejmują działania zorientowane na zmianę własnego wizerunku w oczach najbliższych.
PL
Zagadnienia dotyczące współczesnych problemów resocjalizacji wskazują, że proces resocjalizacji jest bardzo złożony. Czynniki egzogenne i endogenne w dużym stopniu utrudniają podejmowanie działań zmierzających do ponownej socjalizacji osób dotychczas niedostosowanych społecznie. Podkreślić należy, że mimo to resocjalizacja się odbywa i niejednokrotnie przynosi pożądane efekty. Osoby resocjalizujące dokładają wszelkich starań, by pomimo utrudnień, osoby, które są poddawane działaniom resocjalizacyjnym zrozumiały, że tylko życie zgodne z normami prawnymi prowadzi do rozwoju, zadowolenia i sukcesów.
EN
Issues related to contemporary problems of resocialization make us realize that the process of resocialization is very complex. Exogenous and endogenous factors make it very difficult to undertake actions aimed at re-socialization of people who have not been socially adapted to date. It should be emphasized that despite this, rehabilitation takes placeand often brings the desired results. Resocializing persons make every effort to ensure that despite impediments, people who are subjected to rehabilitation activities understand that only living in accordance with legal norms leads to development, satisfaction and successes.
|
|
nr 4/2013
215-230
PL
Borucki Z. (1976). Teoretyczna koncepcja przystosowania ogólnego we współczesnej psychologii. Zeszyty Naukowe WSP w Szczecinie 15. Ciosek M. (1996). Człowiek w obliczu izolacji więziennej. Gdańsk: Wydawnictwo Archidiecezji Gdańskiej „Stella Maris”. Goffman E. (1975). Charakterystyka instytucji totalnych. W: Elementy teorii socjologicznych. Warszawa: PWN. Obuchowski K. (1961). Model i typ przystosowania psychicznego człowieka. Zeszyty Naukowe UAM 5. Przetacznik-Gierowska M., Makiełło-Jarża G. (1985). Psychologia rozwojowa i wychowawcza wieku dziecięcego. Warszawa: WSiP. Sikora J. (1978). Problemy resocjalizacji w świetle badań psychologicznych. Warszawa: PWN. Tomaszewski T. (1967). Psychologia jako nauka o człowieku. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza. Wolfgang M. (1961). Ouantitative analysis of adjustment to the prison community. Criminology and Police Science 51.
EN
Penalty, including imprisonment comprises one of the basic forms of reaction to crime. It differs from other possible penalties in the degree of discomfort and in the legal consequences. There are also different goals in case of criminal penalty as a legal and social consequence of a crime or misconduct. Imprisonment aims at taking different actions which consequently, should lead to the situation where the criminal does not return to committing crimes. It is so called penitentiary rehabilitation which is a multidimensional phenomenon and it should be considered from the modern society point of view. Its range includes correction of inadequate individual’s behavior and his or her adaptation of norms and values shared by the general public, as well as taking and being persistent in the process of designing oneself, own personality and consistent implementation of the self- vision in the future, organized hierarchically for the given time periods. Therefore, different means and action are taken under the implementation of imprisonment. Moreover, convicted prisoners are divided into different groups in penitentiaries. One of the groups is the group of young convicts. The goal of this article is to examine and describe the opinion of the young convicts on the penitentiary as a penal and rehabilitation institution. To perform the study, sixty young convicts were selected. In the test method, the diagnostic survey was applied. The original authoring questionnaire was used in the study. The study was performed in the Penitentiary in Radom, in December 2012.
|
|
nr 1
EN
The article deals with the penalty measure of art. 41 § 1a of Polish Criminal Code. Remarks are based on the ground of the Highest Court verdict (1st October 2014, II KK 129/14). The measure from an art. 41 § 1a of Polish Criminal Code can be meted out only of a perpetrator violates sexual freedom of a victim. There are many doubts about this measure. The regulation had been added to the original text of Polish Criminal Code and it does not suit the whole system of penalty measures well. Controversial are its: duration (in general), optional or obligatory character, possibility to mete it out with conditional suspension of execution of imprisonment or penalty of imprisonment other than 1 month to 15 years, formal or material basis of the measure.
PL
Artykuł dotyczy środka karnego z art. 41 § 1a k.k. Pretekstem do rozważań jest wyrok SN z dnia 1 października 2014 roku, II KK 129/14. Omawiany środek może zostać orzeczony wyłącznie wtedy, gdy sprawca popełnia czyn przeciwko wolności seksualnej pokrzywdzonego. Konstrukcja tego środka budzi wiele wątpliwości. Przepis art. 41 § 1a został dodany do pierwotnej wersji Kodeksu karnego i nie został prawidłowo wkomponowany w istniejący system środków karnych. W szczególności wątpliwości związane są z czasem trwania tego środka, jego obligatoryjnym lub fakultatywnym charakterem, możliwością orzeczenia w przypadku warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności oraz – obok kary pozbawienia wolności – innej niż terminowa, formalnymi lub materialnymi przesłankami jego orzekania.
|
|
nr 2(101)
59-70
PL
Artykuł ma na celu przedstawienie w sposób chronologiczno-syntetyczny zagadnienia jakim jest warunkowe przedterminowe zwolnienie z reszty kary pozbawienia wolności oraz jego funkcjonowanie w przestrzeni prawa karnego. Wraz z kształtowaniem się społeczeństw w zorganizowany aparat państwowy ukształtowany na poziomie legislacyjnym, pojawia się zagadnienie wymierzania kary za popełniony czyn zabroniony. Kara pozbawienia wolności od zarania dziejów ludzkości ewoluowała od czynnika represji, odwetu po humanitarne traktowanie człowieka podczas izolacji. Sama idea kary pozbawienia wolności nie była wystarczająca do osiągnięcia celów jakie przyświecały ustawodawcy, czyli przywrócenie społeczeństwu człowieka, w tym przypadku przestępcę, żyjącego zgodnie z przepisami prawa. Dlatego też wraz z dynamicznym rozwojem społeczeństw dostrzeżono na bazie doświadczeń, potrzebę przeprowadzenia daleko idących reform. Zhumanizowanie kary pozbawienia wolności znalazło się w orbicie zainteresowania przedstawicieli wielu nauk w tym: prawa, filozofii, socjologii, psychologii. Stąd też po wielu latach doświadczeń, w przestrzeni prawa karnego, zagadnienie warunkowego zwolnienia jawi się jako jeden z podstawowych filarów demokratycznego państwa prawa. Zagadnienie warunkowego zwolnienia również jest obecne w doktrynie prawa polskiego. Jednocześnie, co należy podkreślić, wysiłek wielu pokoleń wybitnych badaczy, zaowocowało pojawieniem się warunkowego zwolnienia w przestrzeni prawa karnego jako ważnego elementu w procesie resocjalizacji człowieka. Ważne jest, że proces ten trwa do dziś.
EN
The aim of this article is to present the issue of parole (conditional early discharge from prison) and its functioning in the area of criminal code, with particular emphasis on the impact of the law. Document is elaborated in a chronological and synthetic manner. It is an extremely interesting subject by the same time it is a quite demanding from the author. Due to vast and rich literature in the matter author focuses on key aspects. Other related, yet interesting themes have been indicated only in a marginal way. Along with the formation of societies into an organized state apparatus constituted at the legislative level then the issue of imposing a penalty, appears for a committed prohibited act. Since the beginning of human history, the penalty of imprisonment has evolved from a factor of repression or retaliation to humane treatment of people during isolation when in jail. Previous experience shows that the very idea of imprisonment was not sufficient to achieve the goals pursued by the legislator, i.e., to restore to society a man. In particular transformation of a criminal into a free human living in accordance with the law. Therefore, along with the dynamic progress of societies, the need for far-reaching reforms was noticed on the basis of capability. Humanizing the approach to the penalty of deprivation of liberty found itself in the orbit of interest of representatives of many scientific disciplines including law, philosophy, sociology, and psychology. Hence, after many years of experience in the area of criminal law, the issue of parole appears to be one of the basic pillars of a democratic state driven by state of law. The issue of conditional release (parole) exists in the doctrine of Polish law as well. At last, the efforts of many generations of outstanding researchers have resulted in the emergence of conditional release in the substance law as an important element in the process of human rehabilitation. It is important that this process continues.
|
2022
|
tom 17
|
nr 19 (1)
181-196
EN
This article discusses the purposes of executing the penalty of imprisonment pursuant to the Executive Penal Code of 1997. The Polish legislator considers special prevention to be the basic purpose of executing the penalty of imprisonment. Moreover, the Polish legislator has stated that the purpose is also to protect society against criminal acts. The purposes of executing the penalty of imprisonment, specified in Article 67, para. 1 of the Executive Penal Code, are supposed to be achieved using the means of influencing convicts, which include work, teaching, cultural and sports activities, contacts with family members and the outside world, therapeutic measures and disciplinary penalties and awards. This article presents the significance of the penalty of imprisonment in the programmed rehabilitation system with regard to the achievement of the purposes of executing the penalty of imprisonment. A section of the article discusses the tasks of the Prison Service in this regard.
PL
Artykuł omawia problematykę celów wykonywania kary pozbawienia wolności na gruncie Kodeksu karnego wykonawczego z 1997 r. Ustawodawca uznał za podstawowy cel wykonywania kary pozbawienia wolności prewencję szczególną. Ponadto wskazał, że celem tym ma być także ochrona społeczeństwa przed przestępczością. Realizacja celów wykonywania kary pozbawienia wolności wskazanych w art. 67 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego ma się odbywać poprzez stosowanie środków oddziaływania na skazanych, do których zalicza się pracę, nauczanie, zajęcia kulturalno-światowe i sportowe, kontakty z rodziną i światem zewnętrznym, środki terapeutyczne, nagradzanie i karanie dyscyplinarne. Artykuł przedstawia znaczenie wykonywania kary pozbawienia wolności w systemie programowanego oddziaływania w kontekście realizacji celów wykonywania kary pozbawienia wolności. Oddzielne miejsce w artykule zajmuje omówienie zadań Służby Więziennej w tym zakresie.
10
51%
|
|
tom 26
|
nr 2
EN
The author postulates that as a consequence of introducing in the Act of 20 February 2015 the institution of simultaneous adjudication of imprisonment and restriction of liberty, the legislator should repeal Art. 87 of the Criminal Code. According to Art. 87 § 1 of the C.C., in the case of conviction for concurrent offences for penalties of deprivation of liberty and restriction of liberty, the court shall impose an aggregate penalty, assuming that one month of restriction of liberty is equal to 15 days of deprivation of liberty. The sequence of penalties introduced in Art. 37b of the C.C. undermines the purpose of Art. 87 § 1 of the C.C. Since the legislator introduced a new concept of sequential execution of penalties, he should not preserve the obligation to convert restriction of liberty into imprisonment.
PL
Wprowadzając reformą z dnia 20 lutego 2015 r. możliwość jednoczesnego orzeczenia kar ograniczenia wolności i pozbawienia wolności, ustawodawca powinien konsekwentnie uchylić art. 87 Kodeksu karnego nakazujący w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności wymierzenie obligatoryjnie kary łącznej pozbawienia wolności. Przewidziane w art. 37b k.k. sekwencyjne wykonanie kar dezaktualizuje ratio legis unormowania art. 87 § 1 k.k. Skoro bowiem ustawodawca uznał za słuszną ideę kolejnego wykonania obu kar, nie powinien utrzymywać obowiązku zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności przy karze łącznej.
|
|
nr 1(24)
129-147
EN
Probation for justice is undoubtedly this institution that plays a special role and importance in open system rehabilitation. Improving the functioning of increasing crime situation, including juvenile delinquency requires determined eff orts of social and system solutions. A very important element of governmental and non-governmental organizations for protecting the safety is to direct attention to the problems of crime prevention. As a society bear huge fi nancial outlay to maintain institutions that do not always meet the expectations of society in terms of the eff ectiveness of social reintegration. It seemed that the introduction of the Court Probation Act of 27 July 2001 in micro and macro scale solves the problems of Polish justice and contributes to the further development of this institution. Institutional dependence deprives its autonomy and the possibility of permanent structures to adapt to the real needs of the probation system. Undoubted success of the Act is to change the priorities in the performance of tasks by probation offi cers. In the fi rst place was the impact of educational and social integration, then diagnostic, preventive and controlling. Although in this case, there is serious doubt if the legislator took into consideration the properly realized tasks. Generally dominated by trend that imprisonment should be used as long as necessary from the point of view of the social reintegration and assurance of security of liberation society. Th erefore, one of the challenges of modern restorative rehabilitation of probation is to build a system based on the solutions of other countries.
PL
Kuratela sądowa dla wymiaru sprawiedliwości jest niewątpliwie tą instytucją, która odgrywa szczególną rolę i znaczenie w systemie resocjalizacji otwartej. Usprawnienie jej funkcjonowania w sytuacji wzrostu przestępczości, w tym przestępczości nieletnich, wymaga zdeterminowanych działań społecznych i rozwiązań systemowych. Niezwykle ważnym elementem działań organów rządowych i instytucji pozarządowych w zakresie ochrony bezpieczeństwa jest skierowanie uwagi na problemy profi laktyki przestępczości. Jako społeczeństwo ponosimy olbrzymie nakłady fi nansowe na utrzymywanie instytucji, które nie zawsze spełniają oczekiwania społeczne pod względem efektywności oddziaływań resocjalizacyjnych. Wydawało się, że wprowadzenie Ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku o kuratorach sądowych w skali mikro i makro rozwiąże bolączki polskiego wymiaru sprawiedliwości i przyczyni się do dalszego rozwoju tej instytucji. Zależność instytucjonalna pozbawia ją autonomii i możliwości dostosowania struktur etatowych do realnych potrzeb systemu probacji. Niewątpliwym sukcesem Ustawy jest zmiana priorytetów w zakresie wykonywania przez kuratorów sądowych zadań. Na pierwszym miejscu znalazły się oddziaływania wychowawczo-resocjalizacyjne, w następnej kolejności: diagnostyczne, profi laktyczne i kontrolne. Choć i w tym przypadku można mieć poważne wątpliwości czy ustawodawca uwzględnił właściwie realizowane zadania. Powszechnie dominuje tendencja, że kara pozbawienia wolności powinna być stosowana tak długo jak jest to konieczne z resocjalizacyjnego punktu widzenia i zapewnienia bezpieczeństwa społeczeństwu wolnościowemu. Dlatego też, jednym z wyzwań współczesnej resocjalizacji naprawczej jest budowanie systemu probacji opartego na rozwiązaniach innych krajów.
|
|
nr 3
EN
The author agrees with the Constitutional Tribunal’s opinion that Article 87 § 1 of the Penal Code to the extent that it imposes an obligation on the court to combine imprisonment and restriction of liberty and to impose a total penalty of deprivation of liberty after converting the penalty of restriction of liberty into imprisonment is inconsistent with the Constitution of the Republic of Poland. In addition, the author raised the problem of ratio legis of Article 87 of the Penal Code and indicated why the deficiencies in regulation were noticed so late in the case law.
PL
Autorka podziela stanowisko Trybunału Konstytucyjnego, że art. 87 § 1 k.k. w zakresie, w jakim nakłada na sąd obowiązek połączenia kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności oraz wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności po dokonaniu zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności, jest niezgodny z Konstytucją RP. Dodatkowo poruszono problem ratio legis art. 87 k.k. i wskazano, dlaczego tak późno w orzecznictwie zostały dostrzeżone mankamenty regulacji.
13
51%
|
|
nr 4
EN
The aim of the article is to present the penitentiary systems which functioned in XVIII and XIX centuries. At the beginning the author makes an attempt to define the very concept of a penitentiary system and points to the existing inconsistent classification of penitentiary systems. The next part of the article is devoted to the characterisation of individual systems. The first one to be discussed is the oldest system of shared incarceration. Then the cell system is discussed with its two variants: the Pennsylvania and the Auburn system. Next the progressive system is presented, including its English and Irish variants. As the last one the system of American reformatories is discussed. The characterisation of all the systems included their ideological grounds, their execution in practice as well as the reasons why some of them turned out to be totally erroneous.
PL
Celem artykułu jest przybliżenie systemów penitencjarnych funkcjonujących na przestrzeni XVIII i XIX wieku. Na wstępie podjęto próbę zdefiniowania pojęcia „system penitencjarny” oraz wskazano na istniejącą, niejednolitą klasyfikację systemów penitencjarnych. Kolejna część opracowania została poświęcona charakterystyce poszczególnych systemów. Jako pierwszy omówiono najstarszy system wspólnego odbywania kary. Jako drugi przedstawiono system celkowy wraz ze wskazaniem na dwie jego odmiany – pensylwańską oraz auburnską. Następnie dokonano charakterystyki systemu progresywnego z wyróżnieniem odmiany angielskiej oraz irlandzkiej. Na zakończenie pokrótce opisano system reformatoriów amerykańskich. Charakteryzując poszczególne systemy, wskazano zarówno na ich podwaliny ideologiczne, ich faktyczną realizację, jak i przyczyny, dla których niektóre z nich okazały się zupełnie chybione. 
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.