Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Kara śmierci a bezpieczeństwo publiczne. Na marginesie współczesnego sporu o karę śmierci

100%

Butowski K.

Roczniki Teologiczne

|

2015

|

tom 62

|

nr 3: Teologia moralna

101-118

XX

The author of the article puts forward and attempts to justify the thesis according to which the death penalty – in the strict sense of the term – is identified only and exclusively with killing the criminal, the killing being the punishment for the most serious crimes, first of all murder. Killing a criminal in defense of the society (ultima ratio) is a shape of the action that is closer to actions carried out by the state as part of an ethically justified war. In the justification of this thesis the author refers both to the history of the debate on capital punishment (e.g. C. Beccaria) and to its modern stage (Evangelium vitae).

2

Kara śmierci jako aktualny dylemat w opinii mieszkańców Włocławka i okolic

86%

Rożko K.

Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne

|

2016

|

tom 12

|

nr 3

104-133

PL

Przedmiotem artykułu jest stosunek mieszkańców Włocławka i okolic do problemu zasadności kary śmierci. Autorka odwołuje się do badań socjologów, filozofów oraz teologów i drobiazgowo rekonstruuje sam fenomen kary głównej. Omawia pokrótce jego historię, genezę, aspekty filozoficzne i religijne. Następnie ukazuje – na przykładzie samodzielnie przeprowadzonych badań (ankieta) – stosunek społeczeństwa Włocławka i okolic do problemu. Jednocześnie autorka zastanawia się, jakie czynniki mają zasadniczy wpływ na kształtowanie się poglądów człowieka dotyczących tej kwestii.

EN

The subject of the article is an attitude of Włocławek society towards the death penalty issue. The author refers to sociological, philosophical and theological researches and reconstructs precisely the phenomenon of the capital punishment. She analyses its history, genesis, as well as philosophical and religious aspects. Furthermore she shows – using an example of her own research (questionnaire) – an attitude of Włocławek community towards the problem. At the same time the author figures out which conditions influence on opinions in this particular matter.

3

Remarks on the position of John Paul II to the capital punishment

72%

Mazur J.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2012

|

tom 4(40)

|

nr 4

193-198

EN

Capital punishment is a specific issue of great importance to be perceived in the context of the powers of the democratic constitutional state. The point is about a clear answer to the question about whether from the ethical point of view the state has the right to inflict capital punishment. A discussion about this issue is not an easy one. Relevant fragments of the latest catholic catechism approved by John Paul II shed a lot of valuable light on the issue of capital punishment.

4

Death Penalty Dilemmas: Selected Issues

72%

Mikołajczuk K.

Roczniki Teologiczne

|

2016

|

tom 63

|

nr 10: Nauki o rodzinie

23-40

EN

The death penalty has always been an emotionally charged issue. It has been employed since time immemorial, but attitudes towards it have changed over time, just like attitudes towards punishment in general. It seems that now the death penalty is no longer considered a “natural” element of the world order, at least in European culture. Everyone has the duty to oppose the crime of homicide. Every individual separately is responsible for his own actions and following the voice of his conscience, recognises the natural law mandating respect for another’s life. Similarly, the state authorities deriving their power from God, are entrusted with ensuring social order and protecting human dignity. The Catholic Church allows the use of the death penalty only as a last resort to protect society from aggressors. This position is confirmed by the teaching of the Church Fathers, comments made by Popes, letters of the Catholic episcopates as well as theologians’ reflections. It is also supported by the Catechism of the Catholic Church revised after the publication of Evangelium Vitae.

PL

Kara śmierci wzbudzała i wzbudza wiele emocji. Jakkolwiek istnieje od niepamiętnych czasów, przez kolejne stulecia podejście do niej zmieniało się, podobnie jak stosunek do karania w ogóle. Wydaje się, że przestano ją uważać, przynajmniej w europejskim kręgu kulturowym, za „naturalny” element porządku świata. Powinnością przeciwstawienia się zbrodni zabójstwa obciążony jest każdy człowiek. Każdy zaś z osobna odpowiedzialny jest za swoje własne czyny, dzięki głosowi sumienia poznaje prawo naturalne, nakazujące uszanowanie cudzego życia. Obowiązek ten spoczywa równocześnie na ustanowionej przez Boga władzy państwowej. To do niej należy zagwarantowanie spokoju życia społecznego i ochrona godności ludzkiej. W świetle tradycji Kościoła katolickiego kara śmierci jest dopuszczalna jako ostateczny środek obrony społeczeństwa przed przestępcami. Potwierdza to nauka Ojców Kościoła, wypowiedzi papieży, listy episkopatów katolickich oraz rozważania teologów. Podobnie problem ten ujmuje Katechizm Kościoła Katolickiego, którego orzeczenie zostało zrewidowane po opublikowaniu Evangelium vitae.

5

Odpowiedzialność urzędnika za przestępstwa popełnione z chęci zysku w okresie międzywojennym

72%

Machura A.

Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego

|

2016

|

tom 19

273-295

EN

Between the two world wars a new model of public administration, with a new type of civil servants, was created. Officials from the parts of Poland that had belonged to different partitions had different qualifications and represented different moral and ethical standards. Clerical matters required solutions going beyond administrative structures and staff training, and also included fraud prevention. Despite the euphoria of independence, poverty, hunger, unemployment, and uncertainty of the future led to an increase in crime, also among civil servants. The situation was also hampered by the lack of uniform legislation. To prevent crimes committed by civil servants, an array of disciplinary rules were introduced including the penalty of death by firing squad. It was the most rigorous legislation punishing dishonest civil servants in Polish history. Historical sources based on the press releases from the period demonstrate that most such judgments concerned the military. Later, the law relaxed, and crimes such as passive and active bribery received model regulation in the Criminal Code of 1932, on which current criminal legislation is partially based.

PL

W okresie międzywojennym tworzono na nowo model administracji publicznej, kształtował się wzorzec urzędnika państwowego. Pochodzący z różnych zaborów urzędnicy mieli odmienne kwalifikacje i reprezentowali inne wzorce moralne i etyczne. Sprawy urzędnicze wymagały rozwiązań nie tylko w zakresie struktur administracji i kształcenia kadr, ale także przeciwdziałania nadużyciom w związku z wykonywaną pracą. Mimo euforii z powodu odzyskania niepodległości bieda, głód, brak pracy i niepewność przyszłości nękały ówczesne społeczeństwo, co prowadziło do wzrostu przestępczości, także urzędniczej. Sytuację utrudniał również brak jednolitego ustawodawstwa, które należało jak najszybciej zunifikować. W celu przeciwdziałania przestępstwom popełnionym z chęci zysku przez urzędników oprócz przepisów dyscyplinarnych i porządkowych wprowadzono najsurowszą karę za tego typu przestępstwa: karę śmierci przez rozstrzelanie. Uchwalona doraźnie, miała ona głównie charakter odstraszający. Było to najbardziej rygorystyczne ustawodawstwo dotyczące nieuczciwości urzędników w historii Polski. Źródła historyczne opierające się na wiadomościach prasowych z tego okresu podawały, że wykonane wyroki dotyczyły w przeważającej części wojskowych. W późniejszym okresie kary złagodzono, a przestępstwa takie jak łapownictwo bierne lub czynne zostały w modelowy sposób uregulowane w Kodeksie karnym z 1932 r., na którym opiera się częściowo współczesne ustawodawstwo karne.

6

Sprawa Romana Gawronskiego przed Sądem Specjalnym w Katowicach jako przykład zmiany prawomocnego wyroku

72%

Graczyk K.

Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego

|

2016

|

tom 19

315-328

EN

The article analyses a criminal case before a German Special Court in Katowice in 1943. The valid and binding decision was successfully appealed by a prosecutor resorting to a an extraordinary legal remedy, complaint caused by the invalidity of such a sentence. In the first trial, Roman Gawronski was convicted of illicit trading and theft, and sentenced to a total of 12 years hard labour. After a complaint lodged by the prosecutor, the Special Court in Katowice issued the correct sentence, being the death penalty. The article examines the legal foundations of both rulings and arguments of the prosecutor supporting the invalidation of a final judgment. It also provides an overview on the structure and procedure in the special courts.

PL

Artykuł analizuje sprawę karną zawisłą przed niemieckim Sądem Specjalnym w Katowicach w 1943 r. Jej cechą charakterystyczną jest fakt, że zapadłe orzeczenie zostało skutecznie zaskarżone przez prokuratora nadzwyczajnym środkiem prawnym – skargą z powodu nieważności. W ramach pierwszej rozprawy Roman Gawronski został skazany za pokątny handel i kradzież na karę łączną 12 lat ciężkiego więzienia. Po wniesieniu skargi przez prokuratora Sąd Specjalny w Katowicach wydał właściwy wyrok: karę śmierci. W artykule przeanalizowano rozważania prawne obu wyroków oraz argumentację prokuratora przemawiającą za uchyleniem prawomocnego wyroku. W zarysie przedstawiono także ustrój oraz postępowanie przed sądami specjalnymi.

7

Symbolika ognia w prawie karnym judaizmu

58%

Sygit B. , Wąsik D.

Studia Warmińskie

|

2014

|

nr 51

129-138

PL

Od zarania dziejów żywiołowi ognia nadawano charakter mistyczny. Ogień kojarzony był z siłą, potęgą, tajemnicą i siłami nadprzyrodzonymi. Judaizm i chrześcijaństwo, pośród innych religii, są przykładem takiego ujmowania tego zjawiska. Zasadniczym celem publikacji jest prezentacja symboliki ognia w judaistycznym prawie karnym rozumianym jako prawo wynikające z Tory i Talmudu. Autorzy poruszają tematykę w dwóch ujęciach – ognia jako narzędzia kary oraz ognia jako narzędzia zbrodni. W pierwszym przypadku skupiono się na dopuszczalnej w judaizmie formie wykonywania kary śmierci przez spalenie, w drugim natomiast poruszono zagadnienie dotyczące zasad ponoszenia odpowiedzialności karnej przez sprawców podpaleń. Powołując się na zasady judaistycznego prawa karnego autorzy dowodzą m.in., że podpalenie, wbrew niektórym poglądom prezentowanym w doktrynie, powinno być traktowane jako czynność sprawcza niektórych zbrodni, nie zaś jako odrębny typ przestępstwa.

EN

Since the dawn of history, fire was given a mystical character. Fire was associated with strength, power, mystery and the supernatural. Fire is of particular importance in the Jewish tradition and culture. The main aim of the publication is to present the symbolism of fire in Judaic criminal law, which is understood as a law arising from the Torah and the Talmud. Authors describe the subject of the treatment of fire as a kind of punishment tool and as a murder weapon. In the first case, the publication focuses on permissible in Judaism form of capital punishment by burning. In the second case authors raise the question of the principles of criminal responsibility by the perpetrators of arson. Recalling the principle of Judaic criminal law the authors argue that arson, contrary to some opinions presented in literature, should be treated as a causative action of certain crimes, and not as a separate offense.

DE

Seit Anbeginn der Geschichte hat das Feuer einen mystischen Charakter. Das Feuer wurde mit Stärke, Macht, Geheimnis und dem Übernatürlichem verbunden. Das Feuer ist von besonderer Bedeutung in der jüdischen Tradition und Kultur. Das wichtigste Ziel des Artikels ist die Symbolik des Feuers im jüdischen Strafrecht, und diese, als Gesetz der Thora und des Talmuds verstanden, zu präsentieren. Die Autoren beschreiben das Thema der Behandlung durch Feuer als eine Art Strafwerkzeug und als Mordwaffe. Im ersten Teil konzentriert sich die Veröffentlichung auf die im Judentum zulässige Form der Todesstrafe durch Verbrennen. Im zweiten Teil werfen die Autoren die Frage nach den Prinzipien der strafrechtlichen Verantwortlichkeit der Täter von Brandstiftung auf. Die Autoren argumentieren mit dem Hinweis auf den Grundsatz des jüdischen Strafrechts, dass Brandstiftung, im Gegensatz zu einigen vorgestellten Meinungen in der Literatur, als ursächliche Wirkung von bestimmten Verbrechen und nicht als eigenständige Straftat behandelt werden sollte.