Fascynacja ludzkimi ułomnościami sięga starożytności. Pod koniec XVII w. znalazła ona swojąegzemplifikację w postaci kamiennych posągów karłów, ustawianych w ogrodach. Pierwszym, w którym się pojawiły, był ogród Mirabell pod Salzburgiem, należący do biskupa Johanna Ernsta Thuna. W pierwszej połowie XVIII w. moda na karle posągi rozprzestrzeniła się w znacznej części Europy, głównie w krajach władanych przez austriackich Habsburgów (odnajdujemy je tam w wielu ogrodach klasztornych, głównie benedyktyńskich), ale także na terenie pałacowych rezydencji z terenów: południowych Niemiec, włoskiego Veneto oraz Sycylii. Znane są nam również dwa przykłady śląskie: cysterski klasztor w Henrykowie oraz ogród przy pałacu w Grodkowie. Niestety, tylko część karlich kompozycji zachowała się in situ do naszych czasów.
The article, recalling the work of Florian Znaniecki, reflects on hierarchizations of cultures. The part of it discusses some weaknesses of the language of sociology, i.e. the inconsistencies in defining and academic use of the concept of “culture”.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.