Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Szlakiem podróży cystersów śląskich na kapitułę generalną do Cîteaux w 1768 r.

100%

Galar A.

Architectus

|

2013

|

tom Nr 3(35)

85--99

PL

Opaci cysterscy od XII w. spotykali się na kapitułach generalnych w Cîteaux, macierzy zakonu. Początkowo kapituły odbywały się co roku, a od XVII w. nieregularnie, de facto w terminach ogłoszonych przez opatów Cîteaux. Na wyjazd do odległej o ponad 1000 km Burgundii decydowali się także opaci ze śląskich klasztorów cysterskich. Od XVII w. znamy imiona i nazwiska opatów i mnichów z klasztorów śląskich obecnych na obra dach w Cîteaux. Ważnym doświadczeniem była podróż przez Czechy, kraje niemieckie, Szwajcarię i Francję. Wyjątkowo zachowała się i została opublikowana relacja pióra henrykowskiego profesa, Bartłomieja Sedlaka, który towarzyszył jako sekretarz swojemu opatowi Konstantemu Haschke w wyprawie na kapitułę generalną do Cîteaux w 1768 r. Razem z nimi podróżował Augustyn Renner, opat klasztoru rudzkiego. Celem artykułu było szczegółowe omówienie trasy tej podróży ze wskazaniem miejsc – miast, klasztorów, ale też konkretnych kościołów czy rezydencji dostojników świeckich i kościelnych, które cystersi śląscy oglądali i zwiedzali w drodze do i z Cîteaux. Trasa została przedstawiona na mapce i w itinerarium, ujętym w formie tabelarycznej ze szczegółowym wykazem odwiedzanych miejsc. Pytaniem kluczowym jest, czy podróże do Cîteaux miały jakiś wpływ na kulturę lokalną klasztorów na ziemiach polskich i Śląsku. Takie itinerarium może posłużyć historykom architektury i historii sztuki w badaniach nad miejscową kulturą artystyczną i materialną śląskich klasztorów cysterskich, wskazując ewentualne źródła inspiracji czy zapożyczeń.

EN

Starting from the 12th century the Cistercian abbots had their meetings at General Chapters in Cîteaux – the mother of the Order. In the beginning, the Chapters were held each year but from the 17th century they were organised irregularly, in fact each time they were announced by Cîteaux abbots. A trip of more than 1000 km to Burgundy was also undertaken by abbots from the Cistercian monasteries situated in Silesia. Starting from the 17th century, we know the names and surnames of abbots and monks who were present at the sessions in Cîteaux. Travelling through Bohemia, German countries, Switzerland and France was an important experience. We are fortunate enough to be in possession of a unique account written by Bartłomiej Sedlak the Henryków professed monk who accompanied his abbot Konstanty Haschke as a secretary in the journey to the General Chapter in Cîteaux in 1768. They travelled along with Augustyn Renner, the abbot of the monastery in Rudy. This article constitutes a detailed discussion of the route of this journey indicating its particular places, i.e. towns, monasteries, churches as well as the residences of lay and church dignitaries that the Silesian Cistercians saw and visited on their way to and from Cîteaux. The route was presented on the map and in the itinerary in the form of the table including a detailed list of the visited places. An important question in this context is whether journeys to Cîteaux had any impact on the local monastic culture in the Polish lands and in Silesia. This sort of itinerary may be of some use to historians of architecture and art in their research on the local artistic and material culture of the Silesian Cistercian monasteries indicating some possible sources of inspiration or borrowings.

2

Szlakiem podróży cystersów śląskich na kapitułę generalną do Cîteaux w 1768 r.

100%

Galar A.

Architectus

|

2013

|

nr 3(35)

85-99

EN

Starting from the 12th century the Cistercian abbots had their meetings at General Chapters in Cîteaux – the mother of the Order. In the beginning, the Chapters were held each year but from the 17th century they were organised irregularly, in fact each time they were announced by Cîteaux abbots. A trip of more than 1000 km to Burgundy was also undertaken by abbots from the Cistercian monasteries situated in Silesia. Starting from the 17th century, we know the names and surnames of abbots and monks who were present at the sessions in Cîteaux. Travelling through Bohemia, German countries, Switzerland and France was an important experience. We are fortunate enough to be in possession of a unique account written by Bartłomiej Sedlak the Henryków professed monk who accompanied his abbot Konstanty Haschke as a secretary in the journey to the General Chapter in Cîteaux in 1768. They travelled along with Augustyn Renner, the abbot of the monastery in Rudy. This article constitutes a detailed discussion of the route of this journey indicating its particular places, i.e. towns, monasteries, churches as well as the residences of lay and church dignitaries that the Silesian Cistercians saw and visited on their way to and from Cîteaux. The route was presented on the map and in the itinerary in the form of the table including a detailed list of the visited places. An important question in this context is whether journeys to Cîteaux had any impact on the local monastic culture in the Polish lands and in Silesia. This sort of itinerary may be of some use to historians of architecture and art in their research on the local artistic and material culture of the Silesian Cistercian monasteries indicating some possible sources of inspiration or borrowings.

PL

Opaci cysterscy od XII w. spotykali się na kapitułach generalnych w Cîteaux, macierzy zakonu. Początkowo kapituły odbywały się co roku, a od XVII w. nieregularnie, de facto w terminach ogłoszonych przez opatów Cîteaux. Na wyjazd do odległej o ponad 1000 km Burgundii decydowali się także opaci ze śląskich klasztorów cysterskich. Od XVII w. znamy imiona i nazwiska opatów i mnichów z klasztorów śląskich obecnych na obra dach w Cîteaux. Ważnym doświadczeniem była podróż przez Czechy, kraje niemieckie, Szwajcarię i Francję. Wyjątkowo zachowała się i została opublikowana relacja pióra henrykowskiego profesa, Bartłomieja Sedlaka, który towarzyszył jako sekretarz swojemu opatowi Konstantemu Haschke w wyprawie na kapitułę generalną do Cîteaux w 1768 r. Razem z nimi podróżował Augustyn Renner, opat klasztoru rudzkiego. Celem artykułu było szczegółowe omówienie trasy tej podróży ze wskazaniem miejsc – miast, klasztorów, ale też konkretnych kościołów czy rezydencji dostojników świeckich i kościelnych, które cystersi śląscy oglądali i zwiedzali w drodze do i z Cîteaux. Trasa została przedstawiona na mapce i w itinerarium, ujętym w formie tabelarycznej ze szczegółowym wykazem odwiedzanych miejsc. Pytaniem kluczowym jest, czy podróże do Cîteaux miały jakiś wpływ na kulturę lokalną klasztorów na ziemiach polskich i Śląsku. Takie itinerarium może posłużyć historykom architektury i historii sztuki w badaniach nad miejscową kulturą artystyczną i materialną śląskich klasztorów cysterskich, wskazując ewentualne źródła inspiracji czy zapożyczeń.

3

Zasadność rewizji konstytucji instytutów zakonnych oraz ich zawartość i forma według dokumentów kościelnych

99%

SZEWCZUL B.

Prawo Kanoniczne

|

2016

|

tom 59

|

nr 4

31-48

EN

Basic norms of the religious institutes of the consecrated life, usually called constitutions, should comprise basic theological rules and law norms, which faithfully reflect institutes’ charisma and their spiritual patrimony. Each religious is obliged to faithfully preserve, develop and safeguard the patrimony of his own institute concerning its nature, purpose, character, spirit and sound traditions (Can. 578 CCL/1983). This way he will strive for perfect love of God by way of evangelical counsels following the method shown by founders inspired by the Holy Spirit. That’s why the faithful and communicative expressing of founders thoughts, and intentions in constitutions are so important. Constitutions are not simple book, which is put aside on the shelf, when it was already read, but must become real book of life for religious, and which contents they must constantly absorb, and implement into their own spiritual life and everyday activities. Therefore a manner of formulating the basic questions of constitution, and their language play very important role.

PL

Kodeksy fundamentalne instytutów zakonnych życia konsekrowanego, zwane najczęściej konstytucjami, powinny zawierać podstawowe zasady teologiczne i normy prawne, które wiernie odzwierciedlają charyzmat instytutów oraz ich dziedzictwo duchowe. Każdy zakonnik ma obowiązek wiernie zachowywać, rozwijać i strzec dziedzictwa swego instytutu dotyczącego jego natury, celu, charakteru, ducha i zdrowych tradycji (kan. 578 KPK/1983) W ten sposób będzie dążył do doskonałej miłości Boga drogą rad ewangelicznych w sposób wskazany przez założycieli inspirowanych przez Ducha Świętego. Dlatego tak ważne jest wierne i komunikatywne oddanie w konstytucjach myśli i zamiarów założycieli. Konstytucje nie są zwykłą książką, którą po przeczytaniu odstawia się na półkę, lecz muszą stać się prawdziwą księgą życia zakonników, której treści mają obowiązek wciąż na nowo przyswajać i wprowadzić we własne życie duchowe i codzienną działalność. Dlatego ważną rolę odgrywa sposób sformułowania zasadniczych kwestii konstytucji i ich język.

4

Kapituła Generalna podmiotem najwyższej władzy w instytucie zakonnym

80%

Wroceński J.

Sympozjum

|

2016

|

nr 2(31)

211-237

EN

In this paper, the author accentuates the fact that authority in religious institutes does not only have a purely institutional character, but it also includes spiritual and community elements. The exercise of this power within the whole institute and at all levels of governance of the institute is made in both individual and collective terms, under the general and their own institute’s laws. Referring to the constant tradition of the issue of governing institutes he notes that the management of the institute cannot in any event be entrusted to the whole community as such. The essential tasks of a board in institutions, whether in terms of individual or collective management, are the organisation of the structures of community life and the protection of fidelity to the mission of the institute and its charisma. In the later part of the study, the author also indicates that a general chapter should not to be perceived in a mythical way, i.e. as if it were a panacea for all religious ills. In the institute of consecrated life, the board’s perfection depends not so much on the structures, but on persons with adequate natural gifts and an individual charisma. Deficiencies of individual superiors involving the inappropriate governance will not be removed by the action of a collective body that is the general chapter. Also, one should not be under a delusion that in the acts of the general chapter responsibility is spread over many people and it decreases individual responsibility. Besides, it is wrong to seek and promote the spirit of a democracy that aims to defend the personal rights of individual members or groups in a religious institute. This may sometimes lead to applying for rights that should rather be part of powers opposite to the Gospel. The general chapter, therefore, should be a sign of unity in love of the institute and express a common concern of all its members for the good of the whole community.