W artykule przeanalizowano częstotliwość występowania symptomów jąkania i tzw. zwykłych niepłynności u dwujęzycznych (polsko‑angielskich) dorosłych osób z jąkaniem. Próbki zbierano podczas dialogu, monologu i czytania. Dokonano porównań pomiędzy obydwoma językami. Dodatkowo zbadano związek pomiędzy znajomością języka angielskiego a częstotliwością występowania symptomów jąkania i tzw. zwykłych niepłynności. Celem badania było pogłębienie wiedzy na temat różnic pomiędzy jedno‑ i dwujęzycznymi osobami, które się jąkają. Dane były pozyskiwane podczas sesji online. Uczestnicy najpierw wypełnili angielski test biegłości Cloze. Następnie zbierano randomizowane próbki mowy podczas dialogu, monologu i głośnego czytania w języku polskim i angielskim. Zbadano również korelację pomiędzy wynikami testu Cloze a częstotliwością jąkania i tzw. zwykłych niepłynności w próbkach angielskich. Wszyscy uczestnicy manifestowali więcej przejawów jąkania się w języku angielskim niż polskim podczas dialogu. Uczestnicy jąkali się bardziej w języku angielskim w co najmniej jednym zadaniu (dialog, monolog lub czytanie). Siedemdziesiąt jeden procent uczestników prezentowało podwyższony poziom tzw. zwykłych niepłynności w tym języku podczas dialogu i monologu. U większości uczestników objawy jąkania się i tzw. zwykłych niepłynności były bardziej nasilone w języku angielskim w porównaniu z polskim. Wyniki sugerują, że biegłość językowa może mieć związek z częstotliwością występowania objawów jąkania się i tzw. zwykłych niepłynności. W celu podejmowania decyzji klinicznych związanych z zaburzeniami płynności mowy w populacjach dwujęzycznych podczas diagnozy istotne jest dokonanie oceny w obu językach.
EN
This study analyzes the frequency of stuttering and typical disfluencies in Polish‑English bilingual adults who stutter during cross‑linguistic dialogue, monologue, and oral reading contexts. Additionally, the relationship between English proficiency and stuttering and typical disfluency frequencies was examined. The study aims to contribute to the body of research regarding differential considerations between monolingual and bilinguals who stutter. Data collection took place via video conferencing. Participants first completed an English proficiency cloze test, where they entered missing words in a short English text. Following this, randomized dialogue, monologue, and oral reading speech samples in Polish and English were collected. The correlation between cloze test scores and frequency of stuttering and typical disfluency in the English samples was also examined. All participants experienced more stuttering in English (L2) than Polish (L1) during dialogue. Overall, participants had increased stuttering in L2 for at least one speaking task. Seventy one percent of participants had increased typical disfluencies in L2 for dialogue and monologue. Most participants evidenced an increase in stuttering and typical disfluencies in L2 compared to L1. The results suggest that language proficiency may share a relationship between frequency of stuttering and typical disfluencies, highlighting the importance of collecting cross‑linguistic speech data during assessment to reach clinical decisions related to fluency disorders in bilingual populations.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The therapy of stuttering people is a time-consuming and long-Iasting process which requires a great effort both from the logopaedist and patient. The process can be divided into three parts: recording of patient's utterances (reading, telling, conversation), 20-minute corrective exercises with the echo (reading, tell ing) and individual work of the stuttering person with difficult words. All of these tasks may be performed with the use of a computer, controlled by a special program elaborated for that purpose. The computer system for the logopaedic diagnosis and therapy (DTL) allows for recording and saving utterances as sound files, practice with acoustical or visual echo and performance of automatically generated tasks adjusted to individual difficulties of particular speakers. Examples of analyses performed at various periods of therapy, i.e. at the beginning, during and after the therapy, supply information conceming e.g. the stuttering intensity and types of the occurring errors. The results presented in this work concern the control recordings performed at 1-1.5-month periods of time for twelve patients.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.