Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Cechy osobowe i samooceny młodzieży jąkającej się jako czynniki skuteczności psychologiczno-pedagogicznego wsparcia

100%

Zaytseva L. A. , Sys L. A.

Szkoła Specjalna

|

2019

|

tom LXXX(5)

352-362

PL

W artykule przedstawiono rezultaty badań dotyczących indywidualnych cech osobowości młodzieży jąkającej się, będącej w trudnych sytuacjach komunikacji językowej. Opisano charakterystyczne cechy badanych. Samoocena osób jąkających się jest rozpatrywana jako czynnik sprzyjający ich psychoterapii oraz interwencji pedagogicznej, a także efektywnej adaptacji społecznej.

2

Case Study of 13-year-old Boy Suffering from Depression and Stuttering

100%

Lajos P.

|

nr Logopedia Silesiana nr 1

19-29

PL

Studium przypadku trzynastolatka cierpiącego na depresję i jąkającego się. Przyczyną zaburzeń emocjonalnych, niepłynności mowy i depresji chłopca są jego przeżycia z wczesnego dzieciństwa – chłopiec w wieku trzech lat został oddzielony od matki.

3

Speech ergonomics assessment in stutterers based on exhaled CO(2) concentration. Preliminary study

100%

Raczek B.

Biocybernetics and Biomedical Engineering

|

2000

|

tom Vol. 20, no. 4

67-76

EN

In the present work a way of speech ergonomics assessment is suggested, which may be helpful in stuttering diagnosis and therapy. It is based on a dynamic measurement of CO(2) content in the air exhaled during speaking with a simultaneous acoustic record of speech. The assessment criterion requires C0(2) peak identification in a capnographic record: 1) the ones associated with phonation, 2) the ones (with or without phonation) whose values lie within the range of resting respiration. A new parameter has been introduced: the speech ergonomics degree, determining the presence of the peaks 1 and 2 in the total number of CO(2) peaks. The obtained results show that disturbed speech is characterised with a lower value of the parameter than the one in fluent speech. Fluency improvement in stutterers is connected wit h an increase in ergonomics.

PL

W niniejszej pracy zaproponowano sposób oceny ergonomii, który może być przydatny w diagnozowaniu jąkania oraz przeprowadzaniu terapii tego zaburzenia. Jest on oparty na dynamicznym pomiarze zawartości CO(2) w powietrzu wydychanym podczas mówienia i równoczesnym zapisie akustycznym wypowiedzi. Kryterium oceny wymaga identyfikacji pików CO(2) zapisu kapnograficznego: 1) związanych z fonacją, 2) pików (z fonacją lub bez), o wysokościach mieszczących się w przedziale oddychania spoczynkowego. Wprowadzono nowy parametr: stopień ergonomii mówienia, który określa udział pików 1 i 2 w ogólnej liczbie pików CO(2). Otrzymane wyniki wskazują, że mowa zaburzona charakteryzuje się niższą wartością tego parametru niż mowa płynna. Natomiast wzrost płynności mowy osób jąkających się wiąże się ze wzrostem stopnia ergonomii.

4

Techniki kształtowania płynności mówienia jako podstawa kompleksowej terapii jąkających się starszych dzieci i młodzieży

86%

Woźniak T.

Logopedia

|

2019

|

tom 48

|

nr 1

203-214

PL

Głównym założeniem artykułu jest teza mówiąca, że kształtowanie płynności mówienia powinno być podstawą wszelkich metod kompleksowej terapii jąkających się dzieci i młodzieży, ponieważ podstawowym celem terapii w tym okresie jest uzyskanie stałej poprawy płynności mówienia. Przedmiotem rozważań jest analiza porównawcza sposobów kształtowania płynności mówienia. Mimo całkowitej świadomości wagi problemów psychologicznych i komunikacyjnych osób jąkających się problem różnych form psychoterapii czy terapii społecznej nie jest omawiany w artykule. Wnioski końcowe sformułowane zostały w odniesieniu do praktyki logopedycznej.

EN

The main assumption of the article is the thesis that speech fluency shaping should underlie all methods of combined therapy of children and adolescents who stutter because the fundamental goal of therapy during this period is to permanently improve speech fluency. The subject of discussion is a comparative analysis of ways of developing speech fluency. Despite the complete awareness of the significance of psychological and communication problems of persons who stutter, the problem of various forms of psychotherapy or social therapy is not discussed in the article. Final conclusions were formulated regarding logopedic practice.

5

Lateralizacja słuchowa a niepłynność mówienia u osób jąkających się

86%

Woźniak T.

Logopedia

|

2022

|

tom 51

|

nr 2

155-168

EN

This article presents the results of the author’s research on the associations of auditory lateralisation disorders, mainly auditory attention, with the severity of speech fluency in people who stutter, in a group of 30 people. The problem is referred to in relation to the broader state of research on this issue. The results of the study confirm that among people who stutter there is an over-representation of those with reversed or indeterminate auditory lateralisation, while left-hemispheric speech processing is preserved. There is also a clear correlation of the auditory lateralisation pattern with the severity of disfluency. On average, individuals with left-ear speech control have twice as much disfluency.

PL

Artykuł prezentuje wyniki badań autora nad powiązaniami zaburzeń lateralizacji słuchowej, w tym głównie uwagi słuchowej, z nasileniem niepłynności mówienia w 30-osobowej grupie jąkających się osób. Problem referowany jest w odniesieniu do szerszego stanu badań tych zagadnień. Wyniki badań potwierdzają, że wśród osób jąkających się występuje nadreprezentacja osób z odwróconą lub nieustaloną lateralizacją słuchową, przy jednoczesnym zachowaniu lewopółkulowego przetwarzania mowy. Zaznacza się także wyraźna zależność modelu lateralizacji słuchowej z nasileniem niepłynności. U osób z lewouszną kontrolą wypowiedzi występuje średnio dwukrotnie większa niepłynność.

6

Czy mózg się jąka?

86%

Humeniuk E. , Góral-Półrola J. , Tarkowski Z.

Logopedia

|

2017

|

tom 46

241-253

PL

Badania nad jąkaniem skoncentrowane wokół patologii układu nerwowego są aktualnie jednymi z najbardziej dynamicznie rozwijających się. U ludzi jąkających się stwierdza się różnego rodzaju nieprawidłowości dotyczące anatomii ośrodków odpowiedzialnych za realizację funkcji językowych, zaburzenia funkcjonalne, nieprawidłową lateralizację funkcji językowych oraz zaburzenia połączeń między ośrodkami. Wiele badań dowodzi, że u jąkających się występują zaburzenia funkcjonalnej asymetrii mózgu. Lewopółkulowa reprezentacja mowy nie jest tak wyraźnie zaznaczona jak u osób mówiących płynnie. Płynność mówienia możliwa jest dzięki realizacji planu motorycznego, który u jąkających się jest nieprawidłowo zsynchronizowany. Występuje też wadliwa współpraca pomiędzy programem lingwistycznym a jego motorycznym wykonaniem. Dysfunkcje dotyczą nie tylko obszarów ekspresyjnych mowy, ale także ośrodków słuchowych, których prawidłowe funkcjonowanie jest niezbędne dla prawidłowego przebiegu mowy. Badania dowodzą, że słuchowe sterowanie własną mową za pomocą sprzężenia zwrotnego jest u osób jąkających się zaburzone, a jednej z przyczyn upatruje się w nieprawidłowościach anatomicznych i funkcjonalnych obszaru słuchowego. Wyniki badań dotyczące budowy mózgu i jego funkcjonowania u osób jąkających się wskazują na liczne nieprawidłowości. Dotyczą one całego układu funkcjonalnego mowy. Warto podkreślić, że różnice funkcjonalne pojawiają się w sytuacji, kiedy jąkający się mówią lub nawet wtedy, kiedy wyobrażają sobie, że mówią.

EN

Currently, stuttering studies focused on central nervous system pathology are one of those which develop most dynamically. Stutterers display various disorders within the anatomy of centres which control realization and abnormal lateralization of language functions, as well as functional disorders. Abundant research has proved that stutterers display disturbed functional brain asymmetry. The left hemisphere speech representation in a stutterer’s brain is marked less clearly than in the case of fluent speakers. Speech fluency comes from realizing the motor plan, which is abnormally synchronised in a stutterer’s brain. Similarly, stuttering people display incorrect cooperation between the language program and its motor performance. Dysfunctions are observed not only in the expressive speech areas, but also in the hearing centres, whose proper functioning is vital for normal course of speech. Research has showed the disturbed auditory feedback control of speech among stutterers, which is thought to be caused by anatomical and functional abnormalities within the brain hearing area. Results of studies over stutterers’ brain structure and functioning point to numerous abnormalities observed in the whole functional system of speech. Importantly, these functional differences occur among stutterers during actual speech and even when speaking is only visualized in the stutterer’s mind.

7

Emisja CO2 w procesie mówienia u osób jąkających się i mówiących płynnie

86%

Raczek B. , Adamczyk B.

Eksploatacja i Niezawodność

|

2000

|

tom nr 4(7)

29-37

PL

Prowadzone badania dotyczą zaburzeń płynności mowy w jąkaniu oraz zagadnienia mówienia płynnego nieergonomicznego i ergonomicznego. Celem badań jest opracowanie metody diagnostycznej jąkania opartej o analizę procesu oddychania w toku mówienia. Zaburzenia oddechowe pojawiające się w mowie osób jąkających się należą do zasadniczych objawów jąkania i mogą stanowić cenne źródło informacji o tym zaburzeniu mowy. Dobrym odzwierciedleniem zaburzeń w wentylacji pnie w toku mówienia oraz braku jej koordynacji z procesami fonacji i artykulacji mogą być zmiany koncentracji CO, w wydychanym powietrzu, rejestrowane w sposób dynamiczny w rzeczywistym czasie wypowiedzi.

EN

Research carried out concerning speech disturbances in stuttering and the problem of fluent and non-ergonomic or ergonomie speaking. The aim of the research is elaborating a method of diagnosis of stuttering based on the analysis of respiration process during speaking. The respiratory disturbances appearing in speech of stutterers belong to fundamental symptoms of stuttering and they can be valuable source of information about this disorder. A good reflection of lung ventilation disturbances during speaking and a łąck of co-ordination of the ventilation with phonation and articulation processes can be changes in concentration of CO2 in the air exhaled while speaking, dynamic registered in a real time of an utterance.

8

Percepcja słuchowa osób jąkających się

86%

Kurkowski Z. M.

Logopedia

|

2019

|

tom 48

|

nr 2

281-290

PL

W etiologii jąkania wskazuje się na nieprawidłowości w zakresie odbioru dźwięków mowy, dlatego też w diagnozie powinna być uwzględniona percepcja słuchowa. W praktyce logopedycznej ważne staje się opracowanie technik badawczych pozwalających wskazać na audiogenne uwarunkowanie jąkania. Istotne jest również określenie sposobów modyfikowania percepcji słuchowej w terapii osób jąkających się, ponieważ oddziaływania na odbiór mowy, w szczególności na autokontrolę słuchową, występują w większości metod. W artykule podjęta zostanie próba wskazania optymalnych strategii w tym zakresie.

EN

In the etiology of stuttering, abnormalities are pointed out in speech sounds perception, which is why diagnosis should take auditory perception into consideration. In logopedic practice it is important to develop research techniques that allow indicating the audiogenic determinants of stuttering. It is also important to define the ways of modifying auditory perception in the treatment of stutterers because impacting on speech perception, particularly on auditory self-control, is found in the majority of methods. The article will seek to show the optimum strategies in this field.

9

Pomiary koncentracji CO₂ w powietrzu wydychanym podczas mówienia płynnego i niepłynnego

86%

Raczek B. , Adamczyk B.

Elektronizacja : podzespoły i zastosowania elektroniki

|

2003

|

tom Vol. 23, nr 9

21-25

PL

Rozważano wpływ zaburzeń oddechowych towarzyszących jąkaniu na wymianę gazową. Za pomocą prostego modelu RC zilustrowano procesy emisji i kapnograficznej rejestracji koncentracji CO₂ w powietrzu wydychanym podczas: mówienia płynnego, niepłynnego oraz oddychania spoczynkowego. Przedstawiono również wyniki eksperymentalne dwóch testów, przeprowadzonych z udziałem osób jąkających się i mówiących płynnie.

EN

The influence of respiratory disturbances in stuttering on gas exchange is considered in this paper. Emission process and capnographic registration of CO₂ concentration measured during fluent speech, non-fluent speech and duringresting respiration were illustrated by easy RC model. Experimental results of two tests, carried out with participation of stuttering people and fluent speaking people were presented, too.

10

Postępowanie logopedyczne w przypadku dzieci z niewielkim nasileniem niepłynności mówienia

81%

Woźniak T.

Logopaedica Lodziensia

|

2020

|

nr 4

217-228

EN

The article addresses the issue of speech-language therapy in the case of preschool and early school age children who have a slight severity of disfluency. This is an important problem in speech-language therapy practice, because disfluency of speech occurs in the period of speech development in 5% of children. Stuttering only affects 1% and only stuttering children encounter clearly defined therapy procedures. The work of a speech-language therapist with children with less severe disfluency, distinguishing between developmental and pathological disfluency, as well as appropriate therapeutic and preventive procedures become fundamental issue. The article discusses in turn the issues of the basis of children’s disfluency, its diagnosis and further therapeutic and preventive procedures.

PL

Artykuł podejmuje zagadnienie postępowania logopedycznego w przypadku dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, u których występuje niewielkie nasilenie niepłynności mówienia. Jest to ważny problem w praktyce logopedycznej, ponieważ niepłynność mówienia występuje w okresie rozwoju mowy u 5% dzieci. Jąkanie dotyczy tylko 1% i tylko w przypadku dzieci jąkających się napotykamy jasno określone procedury terapii. Praca logopedy z dziećmi z mniej nasiloną niepłynnością, odróżnienie niepłynności rozwojowej od patologicznej oraz odpowiednie działania terapeutyczne i profilaktyczne stają się zasadniczą kwestią terapii. W artykule omówiono zagadnienia podłoża niepłynności u dzieci, jej diagnozy oraz dalszych działań terapeutyczno-profilaktycznych.

11

Strategie podwyższania jakości życia osób z zaburzeniami komunikacji

72%

Gunia G.

Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych

|

2017

|

nr LXX

29-42

EN

The aim of the study is to present a picture of a person stuttering in different communication spaces and interpersonal contacts and to discuss the therapeutic procedures used in speech therapy. The multifaceted problem of creating conditions for the proper development of communicative abilities is an important issue for the theory and practice of not only speech therapy but also pedagogical sciences. Particular attention is focused on the consequences of communication disorders in human life, in all its dimensions, and in measuring the quality of life. The importance of this issue is not only reflected in statistical data and the global problem of various socio-cultural groups, but also in the multidimensional nature of behavioral, emotional and social disorders.

12

Ocena jakości życia dorosłych osób jąkających się

72%

Woźniak T. , Skibicka A.

Logopedia

|

2022

|

tom 51

|

nr 1

81-99

EN

Quality of life is now frequently mentioned by the literature as one of the key issues in the description of problems faced by adults with advanced stuttering and which must be taken into account by researchers and therapists, both in the descriptiveness of the disorder and in the programming of therapy. The assessment of quality of life in many studies is done using generic questionnaires that do not take into account the specific communication, psychological and social problems of people who stutter. Only the correct identification of impaired quality of life categories will allow to propose a therapy tailored to the needs of a given person. The article includes a proposal of a tool dedicated to adult person who stutterers (APWS), the APWS quality of life assessment questionnaire, and conclusions from preliminary results of research conducted with the use of this tool. The results confirm the negative impact of the disorder on the APWS quality of life, but at the same time allow us to conclude that stuttering does not have to have an unequivocally negative impact on life success or happiness. The discussion includes methodological indications and postulates for future research in the discussed area.

PL

Jakość życia jest obecnie często wymieniana przez literaturę przedmiotu jako jedno z kluczowych zagadnień w opisie problemów, z którymi zmagają się dorosłe osoby z zaawansowanym jąkaniem i które muszą być uwzględniane przez badaczy i terapeutów, zarówno w deskrypcji zaburzenia, jak i programowaniu terapii. Ocena jakości życia w wielu badaniach dokonywana jest przy pomocy ogólnych kwestionariuszy, nieuwzględniających specyficznych problemów komunikacyjnych, psychologicznych i społecznych osób jąkających się. Tylko właściwe określenie zaburzonych kategorii jakości życia pozwoli na zaproponowanie terapii dostosowanej do potrzeb danej osoby. Artykuł zawiera propozycję narzędzia dedykowanego dorosłym osobom jąkającym się (DOJ), kwestionariusza oceny jakości życia DOJ oraz wnioski płynące ze wstępnych wyników badań dokonane przy pomocy tego narzędzia. Wyniki potwierdzają negatywny wpływ zaburzenia na jakość życia DOJ, ale jednocześnie pozwalają na stwierdzenie, że jąkanie nie musi mieć jednoznacznie negatywnego wpływu na życiowy sukces czy poczucie szczęścia. W dyskusji zawarto wskazania metodyczne i postulaty do przyszłych badań w omawianym zakresie.

13

The lived experience and career of an opera singer who stutters

72%

Czyszczoń K. , Dębski R. , Knapek M.

Logopaedica Lodziensia

|

2023

|

nr 7

21-34

PL

Niepłynności mówienia w czasie komunikowania się często towarzyszą silne emocje: złość, frustracja, wstyd i strach, jednak nie jest to regułą. Doświadczenie jąkania w dużym stopniu zależy od indywidualnych cech i cech osobowości. Doświadczenia emocjonalne osób jąkających się coraz częściej poddawane są analizie. Zauważalny jest jednak deficyt badań dotyczących doświadczeń osób jąkających się w codziennym kontakcie z muzyką, zwłaszcza na scenie operowej, stąd też w artykule przedstawiono opis kariery i przeżyć śpiewaka operowego.

EN

The inability to communicate fluently is often accompanied by strong emotions: anger, frustration, shame and fear, however, it is not the rule. Experiencing stuttering is highly dependent on individual characteristics and personality traits. Emotional experiences of people who stutter are increasingly subject to analysis. Notwithstanding, there is a noticeable deficit of research concerning the experiences of people who stutter in daily contact with music, especially on the opera stage, hence the text presents a description of the opera singer’s career and experiences.

14

Neuroanatomiczne przyczyny jąkania

72%

Woźniak T.

Logopedia

|

2016

|

tom 45

175-187

PL

W artykule omówiono wyniki badań zespołu amerykańskich badaczy z Uniwersytetu w Michigan: Soo-Eun Chang, Davida C. Zhu, Ai Leen Choo i Mike’a Anstatta (2013, 2015), które zostały opublikowane w renomowanym czasopiśmie „Brain”. Badania zostały przeprowadzone w związku z poszukiwaniami strukturalnych i funkcjonalnych różnic w mózgach osób jąkających się w porównaniu z osobami mówiącymi płynnie. Wyniki dostarczają dowodów na wielomiejscowe zmiany w połączeniach mózgu jako przyczynę jąkania. W dyskusji dokonano weryfikacji istniejących teorii pochodzenia jąkania w odniesieniu do zaprezentowanych badań i wskazano na perspektywy dalszych poszukiwań badawczych, dotyczących zarówno teorii, jak i praktyki.

EN

The article discusses the results of the research team of American researchers from the University of Michigan: Soo-Eun Chang, David C. Zhu, Ai Leen Choo and Mike Anstatt (2013, 2015), which were published in the prestigious journal Brain. Studies have been carried out in connection with the exploration of structural and functional differences in the brains of people who stutter, compared with people who speak fluently. The results provide evidence of the many-changes in the connections of the brain as the cause of stuttering. The discussion was verified existing theories of origin of stuttering in relation to the presented research and indicated the prospects of further investigations, concerning both theory and practice.

15

Jąkanie a fobia społeczna – główne zagadnienia terapii biologicznej fobii społecznej

72%

Czernikiewicz A. , Woźniak T.

Logopedia

|

2018

|

tom 47

|

nr 1

201-213

PL

Artykuł przedstawia zależności między jąkaniem i fobią społeczną, towarzyszącą często jąkaniu. W pierwszej części przedstawiono wskazówki diagnostyczne dla fobii społecznej i jąkania. W drugiej części zaprezentowano efekty leczenia fobii społecznej przy użyciu leków psychotropowych, głównie z kręgu leków przeciwdepresyjnych, które to efekty przekładają się na redukcję, a w części przypadków nawet na ustąpienie objawów jąkania. Fakt ten nie oznacza ograniczania terapii osób jąkających się z fobią społeczną tylko do podawania leków. Perspektywa zaprzestania leczenia farmakologicznego i utrzymania stanu poprawy funkcjonowania psychicznego i społecznego pacjenta wymaga nawet stosowania równoległej terapii logopedycznej nastawionej na poprawę płynności mówienia.

EN

The article presents the relationship between stuttering and social phobia, which often accompanies stuttering. The first part presents diagnostic indications for social phobia and stuttering. The second part presents the effects of the treatment of social phobia using psychotropic drugs, mainly the antidepressants, which translate into a reduction, and in some cases even into the alleviation of stuttering symptoms. This fact does not mean limiting the therapy of people who stutter with social phobia to administering drugs. The prospect of discontinuing pharmacological treatment and maintaining the state of improving the patient’s mental and social functioning requires the use of a parallel speech-language therapy aimed at improving fluency of speaking.

16

Strategie konwersacyjne w wypowiedziach osób jąkających się

72%

Ożdżyński J. , Góral-Półrola J. , Michalik M.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica

|

2018

|

nr 13

107-116

EN

The article presents the research into the interaction within the specific discourse based around the dialogue of people with stuttering disorder. The analysis of the dialogues was performed with the use of the theory of conversational strategies created by Aleks Awdiejew (2004). The dialogues were therefore analysed in terms of four (mutually dependent) basic conversational strategies: informational-verificative, axiological-emotive, behavioral, and meta discursive.

17

Jak wspierać w szkole jąkającego się ucznia?

72%

Kowalczyk Ł.

Szkoła Specjalna

|

2020

|

tom LXXXI(5)

364-369

EN

The multifactorial concept of stuttering assumes an individual combination of factors that complement each other and that may be the cause of this speech disorder in a child. They include physiological, linguistic, psychological, and community-based factors. Focusing on the latter two, the author presents facts about stuttering and describes its complexity within a herapeutic context. This is because students who stutter require support not only from speech therapists and their parents but also from their teachers. The article describes how students who stutter function at school. Also, based on the literature on the subject, the author presents advice for teachers they can use in their educational work with children who stutter.

PL

Wieloczynnikowa koncepcja jąkania zakłada indywidualną kombinację uzupełniających się czynników, które mogą stanowić przyczynę wystąpienia tego zaburzenia mowy u dziecka. Są to czynniki fizjologiczne, lingwistyczne, psychologiczne oraz środowiskowe. Koncentrując się na dwóch ostatnich, autor przedstawia fakty na temat jąkania oraz dokonuje opisu jego złożoności w kontekście terapeutycznym. Jąkający się uczeń wymaga bowiem wsparcia nie tylko ze strony logopedy i rodziców, ale również nauczycieli. W artykule opisane zostało funkcjonowanie jąkającego się ucznia w szkole. Ponadto autor na podstawie literatury przedmiotu prezentuje rady dla nauczycieli, które mogą wykorzystać w swojej pracy wychowawczo-dydaktycznej z dzieckiem, które się jąka.

18

Zaburzenia płynności mowy – stan badań i praktyki logopedycznej na początku XXI wieku

72%

Woźniak T.

Logopedia

|

2018

|

tom 47

|

nr 2

141-156

PL

Artykuł jest próbą syntezy i uporządkowania najbardziej aktualnych danych na temat zaburzeń płynności mowy: jąkania i giełkotu. Rozpatrywane dane pochodzą zarówno z badań naukowych, opartych na najnowszych technikach diagnostycznych (np. fMRI, PET, badania audiologiczne), jak i refleksji nagromadzonej wokół praktyki logopedycznej. Wzięto pod uwagę czynniki predysponujące, wyzwalające i utrzymujące wyróżnione zaburzenia mowy, a także sposoby określania celów terapii osób z tymi zaburzeniami i sposoby jej prowadzenia. Wnioski wynikające z przeprowadzonej metaanalizy zebranych danych dowodzą istotnych zmian w teoretycznej i praktycznej perspektywie postrzegania jąkania i giełkotu. W przypadku jąkania zasadnicza zmiana dokonała się w rozumieniu przyczyn tego zaburzenia: obecnie powszechnie przyjmuje się, że przyczyna jąkania tkwi w mózgu. Artykuł omawia wnioski neuromorfologiczne i neurofunkcjonalne wynikające z wielu ostatnich badań. Terapia osób jąkających ma obecnie na celu dostosowanie się do oczekiwań klienta. Została omówiona w podziale na grupy wiekowe. W przypadku giełkotu również omówiono deficyty neuroanatomiczne leżące u jego podłoża, w tym głównie deficyty w okolicy obszarów czołowych lewej półkuli, odpowiedzialnych za planowanie motoryczne i kontrolę zachowania. W giełkocie stwierdza się głównie deficyty w zakresie kodowania gramatycznego: syntaktycznego i fonologicznego zdania oraz monitorowania wypowiedzi, co należy wziąć pod uwagę w terapii.

EN

The article is an attempt to synthesize and organize the most up-to-date data on speech fluency disorders: stuttering and cluttering. The analyzed data come from both scientific research based on the latest diagnostic techniques (e.g. fMRI, PET, audiological research) as well as the reflection accumulated around the speech-language therapy practice. The factors predisposing, triggering and maintaining distinguished speech disorders, as well as methods of determining the goals of therapy of people with these disorders and ways of its management were taken into account. Conclusions resulting from the meta-analysis of the collected data prove significant changes in the theoretical and practical perspective of stuttering and cluttering. In the case of stuttering, the fundamental change occurred in the understanding of the causes of this disorder: nowadays, it is widely accepted that the cause of stuttering is in the brain. The article discusses neuromorphological and neurofunctional conclusions resulting from many recent studies. The therapy of stutterers is now aimed at adapting to the client’s expectations. The therapy was discussed in the division of age groups. In the case of cluttering, the neuroanatomic deficits at its base are also discussed, mainly deficits in the frontal areas of the left hemisphere leading to motor planning and behavior control. In cluttering, there are mainly deficits in grammatical coding of sentences: syntactic and phonological and monitoring utterances, which should be taken into acount in the therapy.

19

Niepłynność mówienia u osób niepełnosprawnych intelektualnie

72%

Woźniak T. , Sacewicz M.

Logopedia

|

2017

|

tom 46

255-266

PL

Artykuł podejmuje rzadko omawianą w literaturze logopedycznej kwestię występowania niepłynności mówienia u osób niepełnosprawnych intelektualnie. Opis i interpretacja diagnostyczna występowania zjawiska niepłynności mówienia u osób niepełnosprawnych intelektualnie ma istotną wagę z punktu widzenia teorii i praktyki logopedycznej. Prezentowany artykuł jest raportem na temat wyników badań w grupie 34 osób, których celem była przede wszystkim próba odpowiedzi na pytania: 1. Jaki jest odsetek osób z patologiczną niepłynnością mówienia wśród młodzieży i dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną? 2. Jakie objawy niepłynności patologicznej pojawiają się u osób niepełnosprawnych intelektualnie najczęściej? 3. Czy u badanych osób wraz z niepłynnością występują inne symptomy towarzyszące, pozwalające na diagnozowanie jednostek zaburzeń mowy i zróżnicowane programowanie terapii? W dyskusji autorzy odnoszą się także do kwestii zależności płci i stopnia niepełnosprawności intelektualnej a nasilenia i typu występujących niepłynności.

EN

The article examines the question, rarely discussed in literature, of speech dysfluencies in intellectually disabled persons. The description and diagnostic interpretation of the occurrence of the speech dysfluency phenomenon in the intellectually disabled is highly significant from the standpoint of logopedic theory and practice. The present article is a report on the results of tests in a 34-person group, whose goal was first of all to answer the following questions: 1. What is the percentage of persons with pathological speech dysfluencies among intellectually disabled teenagers and adults? 2. Which symptoms of pathological dysfluency occur most often in the intellectually disabled? 3. In the tested subjects, do other accompanying symptoms occur with dysfluency, which enable diagnosing speech disorder entities and programming diverse therapies? The authors also discuss the question of the relationship between sex plus the degree of intellectual disability, and the intensity and type of dysfluencies.

20

Muzykoterapia w terapii niepłynności mowy. Opis przypadku

72%

Tomiczek D.

Konteksty Pedagogiczne

|

2015

|

tom 2

|

nr 5

EN

The following article presents a case of a five year old boy afflicted with a speech disfluency, in whom the logopedic diagnosis of speech showed a moderate degree of stuttering. For reasons beyond the control of a speech therapist the boy’s therapy took place in the school environment during group activities using the rhythm method of E. Jaques-Dalcroze, additionally extended to work on slowing down the boy’s speech. Active participation in the activi-ties of music therapy resulted in a measurable improvement in both the child’s speech and his relationships with peers.

PL

Artykuł przedstawia opis przypadku pięcioletniego chłopca do-tkniętego niepłynnością mowy, u którego diagnoza logopedyczna wykazała umiarkowany stopień jąkania. Z przyczyn niezależnych od logopedy terapia od-bywała się w warunkach szkolnych, w trakcie zajęć grupowych, z wykorzystaniem metody rytmiki E. Jaques’a-Dalcroze’a, poszerzonych o pracę nad spowolnieniem mowy chłopca. Czynne uczestnictwo w zajęciach muzykoterapii przyniosło mie-rzalną poprawę zarówno mowy dziecka, jak i jego relacji z rówieśnikami.