The purpose of the article is to present the question of Poland’s borders in the years 1939-1941 from the perspective of Anthony J. Drexel Biddle, the U.S. Ambassador to the Polish Government in Exile, based on his diplomatic papers stored in American archives. Biddle’s continued service with the government of Prime Minister Władysław Sikorski since 1939 implied the U.S. recognition of Poland’s political existence despite the American neutrality towards the occupation of Polish territory by Germany and the USSR. The author proposes the thesis that this unique “ambassador of the oppressed nations” dedicated his special attention to Poland, perceived as a “political barometer” of Europe with an impact on the German-Soviet relations. Therefore, Biddle’s wartime papers indicate that the problem of Poland’s borders constituted a considerable obstacle to the U.S. wartime policy that envisaged engaging the Soviet Union as an ally against Germany. These papers show that the Polish government’s dependence upon Western allies, who since 1939 challenged Poland’s prewar eastern border, negatively influenced the content and political consequences of the Polish-Soviet pact of 1941. Contrary to Sikorski’s hopes for the U.S. support in territorial dispute with the Soviets, ambassador Biddle was critical of Polish efforts to obtain American and British guarantees of borders. He shared the British claim for restitution of Poland only within the so called “ethnographic borders” represented by the Curzon Line in the east that would be “compensated” by the annexation of still undefined German territories. Sikorski’s political ideas regarding Poland’s security against both Germany and Soviet Russia were thus met with suspicion by Biddle, who acted on behalf of American diplomacy which apparently feared the separate German-Soviet peace on the one hand, and Poland’s turning away from the Western allies on the other. It appears from Biddle’s diplomatic correspondence that the United States did not intend to guarantee any territorial designs of Sikorski’s government, since Polish claims contradicted the objectives of the foreign policy of the Anglo-Saxon powers, which assigned a crucial role in Central-Eastern Europe to Soviet Russia, not Poland. The author used abundant diplomatic correspondence gathered at The National Archives and Records Administration, at the Franklin D. Roosevelt Library and in the collections of the Historical Society of Pennsylvania in the USA.
Polish accession to NATO (12 March 1999) and the European Union (1 May 2004) meant that the authorities in Warsaw have become part of international policy, the two structures of Western Europe and the United States. Belarus and began to approach closer to Russia, which cooled relations with Warsaw. In 2008, Sweden and Poland began to lay the foundations of the EU’s eastern pol-icy, hereinafter referred to as the Eastern Partnership. However, the violent actions of the regime of Alexander Lukashenko after the undemocratic presi-dential elections on 19 December 2010, resulted in further isolation of the Bela-rusian authorities. Violation of human rights is one of the main obstacles in the way of Belarus to establishing good relations with the European Union. Polish Politics and the European Union towards Belarus can be described as „democ-ratic crusade” of Western civilization.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Celem artykułu jest przedstawienie polityki I stosunków Unii Europejskiej wobec autorytarnych państw Magherbu. Ponadto w artykule omówiona zostanie pomoc jaka jest dostarczana przez Wspólnotę Europejską na rzecz państw regionu Magherbu, tak często potępianych przez główne organizacje ochrony praw człowieka za łamanie międzynarodowego prawa humanitarnego a także wszechobecną korupcję. Artykuł spróbuje znaleźć odpowiedź dlaczego wymienione zarzuty nie stanowią przeszkody powstrzymującej instytucje UE przed udzielaniem państwom Magherbu wsparcia politycznego na arenie międzynarodowej i pomocy finansowej.
EN
Thea im of this article is to prezent European Union Policy and relationships with authoritarian Magherb states. Additionaly the article describes the aid provided by European Union to the states of Magherb region, which are so often condemned by main human rights organizations for law disobedience and omnipresent corruption. The article will also try to answer why presented allegations are not a sufficient obstacle that could hinder UE institutions from provding international political support as well as financial aid to the Magherb states
Since 1979, the Iranian regime is in a fundamental conflict with the Western world, especially the US, Britain, and Israel. In such a long period, there have to be periodic changes which the US administration had some high hopes for. However, despite temporary periods of apparent thaw in bilateral relations, each time it is followed by a return to the traditional hostility between the Islamic Republic of Iran and the United States. At the same time, Iranian society is exposed to constant repression from the authorities. There is, therefore, a fundamental question, how, or even if, the West, and primarily the US as a global power, with the biggest military and operational potential, allowing for interaction in every region of the world, should react to the situation and developments in Iran. The aim of the article is to review the nature and methods of operation of main Iranian opposition groups as well as their significance for the political program contained in the so-called Obama’s doctrine (2009). Analysis of major opposition groups will determine the degree of their possible cooperation with the US and their capacity to exercise power in Iran in the most democratic way.
PL
Od 1979 roku reżim irański jest w zasadniczym konfl ikcie ze światem Zachodu, a szczególnie z USA i Wielką Brytanią oraz Izraelem. W tak długim okresie dochodziło do okresowych zmian, z którymi administracja USA wiązała pewne nadzieje. Niemniej jednak, mimo chwilowych okresów pozornej odwilży w stosunkach dwustronnych, za każdym razem następował powrót do tradycyjnej wrogości między Islamską Republiką Iranu a USA. Jednocześnie społeczeństwo irańskie jest narażone na nieustanne represje ze strony władz. Zachodzi więc zasadnicze pytanie, w jaki sposób i czy w ogóle Zachód, a przede wszystkim USA jako mocarstwo globalne, o największym potencjale militarno-operacyjnym pozwalającym na oddziaływanie w każdym rejonie świata, powinny reagować na sytuację i wydarzenia w Iranie. Celem artykułu jest poddanie analizie charakteru oraz sposobów działania najważniejszych irańskich grup opozycyjnych, a także ich znaczenia dla programu politycznego USA zawartego w tzw. doktrynie Obamy (2009). Analiza najważniejszych grup opozycyjnych pozwoli na określenie stopnia możliwej ich współpracy z USA, jak i ich potencjału do sprawowania władzy w Iranie w sposób jak najbardziej demokratyczny.
Kwestia cypryjska stanowi ważną część tureckiej koncepcji polityki zagranicznej jako element polityki mocarstwowej pozostały po upadku imperium Osmańskiego. Współcześnie wokół problemu cypryjskiego uaktywniły się zależności, które angażują poza Turcją Unię Europejską i Stany Zjednoczone, a także społeczność międzynarodową. Polityka wobec Cypru stanowi jedynie część relacji Ankary z Brukselą, obejmujących szerokie spektrum zależności gospodarczych, politycznych oraz bezpieczeństwa. Problem cypryjski ma charakter bezpośredniego czynnika w relacjach dwustronnych i określa dynamikę postępu w tureckich negocjacjach akcesyjnych, jest również przyczyną rozgrywek dyplomatycznych, które dowiodły istnienia zasadniczego problemu w relacjach pomiędzy Turcją i Unią Europejską. Kazus cypryjski wykazał istnienie realnych granic partnerskich stosunków pomiędzy muzułmańską, autorytarną Turcją oraz liberalną, chrześcijańską Europą.
EN
Cyprus issue is an important part of Turkish foreign policy concept as an element of imperial politics remain after the collapse of the Ottoman Empire. Today, the Cyprus problem engage Turkey, the European Union the United States and the global community. Policy towards Cyprus is only part of Ankara's relations with Brussels, which cover a wide range of economic, political and security issues. Cyprus problem is a direct factor in bilateral relations and determines the dynamics of progress in Turkey's accession negotiations, is also a cause of diplomatic strategy, which established the crucial problem in the relations between Turkey and the European Union. The case of Cyprus showed a real limits of partnership relations between Muslim, authoritarian Turkey and liberal, Christian Europe.
Tekst podejmuje zagadnienie zaangażowania rozmaitych luterańskich organizacji w kwestie egzystencji i kształtu współczesnego państwa Izrael. Refleksja przedstawiana w artykule dotyczy nie tylko działań instytucji „konfesyjnych” ale również tych spośród organizacji międzywyznaniowych, w których luteranie odgrywają znaczącą rolę. Spektrum zagadnień wyznaczone zostało przez następujące zagadnienia: istnienie państwa Izrael, ideologia syjonizmu i jej odziaływanie, etos państwa żydowskiego wobec religii funkcjonujących w tym państwie, koegzystencja religijna w państwie Izrael, pomoc humanitarna dla żydowskich ofiar Zagłady, pomoc humanitarna dla arabskich uchodźców - ofiar wojen izraelsko-arabskich, kwestia granic międzynarodowych i statusu prawnego Jerozolimy, problematyka praw człowieka. Spośród najbardziej wpływowych instytucji wymienianych w tekście - nie licząc lokalnych Kościołów luterańskich - wyróżnia się Światową Federację Luterańską, Światową Radę Kościołów oraz komisję Kościół i Judaizm LEEKJ. Wypowiedzi wspomnianych organizacji są jednocześnie komentarzem do działań wielkich instytucji międzynarodowych, takich jak ONZ. W tekście przewija się kluczowe pytanie o solidarność z pokrzywdzonymi; czy można działać solidarnie wobec obu stron konfliktu?
EN
The text deals with the confessional involvement of different organisations in the question of existance and shape of the modern State Israel. An object of the reflexion here presented are activities of lutheran international institutions and these ecumenical organisations where lutheran voices seam to be significant. On the horizon of here mentioned questions appear following problems: existance of the State Israel, ideology of sionism and its attitude towards religions, religious coexistance inward the state, humanitarian help for Jewish (after the WWII) refugees, help for Arab refugees (after arab-israeli wars), question of international borders, problem of stately belonging of Jerusalem, and especially – reflexion about human and citizen laws in the Middle East. Among the organisations described in the article one can find Lutheran World Federation, Lutheran Comission Church and Judaism (LEKKJ) and expectionally an overconfessional one: WCC (because of the presence of lutherans there). The author of the article shows, how – from the historical perspective – these institutional bodies – supported or struggled decisons of United Nations related to the main social and religious problems. Text reveals also a development of the attitudes of lutheran christians, among whom the hudge disscusions had have place in the period of 1948 – 2010. One of the crucial problems expressed in this debate is the question brouht up for discussion: ”Solidarity with which side?
8
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
On the background of contemporary international peace missions system and characteristics of trends dominating in it, the article presents an analysis and comparison of the most important terms used to define peace operations (terms used in UN and NATO documents, in American, Canadian, British and Russian rules). Ascertaining the lack of one uniform definition of peace operations, the author attempts to define this notion in general, stressing these characteristics of peace operations which differentiate them from any other intervention actions. Then, using the criterion of the possibility to use force, the author distinguishes four categories of peace operations: mediation and observation; military presence; strengthened military presence and military intervention.
The study of International Relation (IR) can be traced back to the 17th century, since then IR has been dominated by informal trans-governmental and trans-national relations between counties. This paper defines an International Policy Framework in light of theories such as New Institutional Economics and Spatial Economics, whereby economies can enhance their export income and societal benefits. States can facilitate growing their economic pie; expanding access to wealth. Concurrently they can increase their tax base and enhance their ability to deliver quality public services. After establishing a general understanding of the macroeconomic activities within an economy, the theory of comparative advantage has been defined to validate sector-specific openness whereby trading partners can benefit mutually. Finally an Input/Output model is used to evaluate the economic activities and a general framework is established defining key steps for identifying and implementing successful IRs.
PL
Studium Międzynarodowej Relacji (SMR) można prześledzić od XVII wieku, od tego czasu SMR zostało zdominowane przez nieformalne trans-rządowe i ponadnarodowe stosunki powiatowe. Dokument ten określa międzynarodowe ramy polityki w świetle teorii, takie jak nowa ekonomia instytucjonalna oraz ekonomia gospodarki przestrzennej, w której gospodarki mogą zwiększyć swoje przychody z importu i korzyści społeczne. Państwa mogą ułatwić ich rozwój ekonomiczny i rozszerzyć dostęp do bogactwa. Jednocześnie mogą one zwiększyć podstawę opodatkowania i zwiększyć ich zdolność do zapewnienia wysokiej jakości usług publicznych. Po ustaleniu ogólnego zrozumienia makroekonomicznych działań w gospodarce, teoria przewagi komparatywnej została zdefiniowana w celu sprawdzenia poszczególnych sektorów otwartości, z których partnerzy handlowi mogą wzajemnie korzystać. Wykorzystany został model Input/Output do oceny działalności gospodarczej i ustalenia ogólnych ram w celu zdefiniowania kluczowych kroków dla określenia i wdrożenia skutecznego IRS.
10
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Państwo niemieckie w zjednoczonej Europie odgrywa istotną rolę jako lider gospodarczy i polityczny. W artykule zawarta została analiza zmiany akcentów w prowadzeniu polityki międzynarodowej Niemiec po upadku świata dwubiegunowego. Przedstawione zostały główne kierunki polityki zewnętrznej oraz wzrost znaczenia interesu narodowego Republiki Federalnej Niemiec, które odbywa się kosztem współpracy międzynarodowej, również z państwami członkowskimi Unii Europejskiej.
EN
The article entitled German Hegemony in Postmodern Europe analyses the change of focus in the international policy of Germany after the collapse of bipolar world. It presents the major directions of external policy and an increase in the importance of national interest of the Federal Republic of Germany at the cost of international cooperation, also including the cooperation with EU Member States.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.