Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Consistency of the European project PEICL with the Polish Civil Code in view of art. 807

100%

Fuchs D.

|

nr 28

89-112

EN

This paper contains an analysis of the meaning of art. 807 of the Polish Civil Code in the context of the possibility of applying uniform international law to an insurance contract. The essence of the Project on Insurance Contract Law (PEICL) is presented in the text and a discussion about international reinsurance contract law (PRICL) is included. Attention is drawn to the current shortcomings of the content of art. 807 of the Civil Code, which is why the author also formulates a de lege ferenda conclusion regarding the content of art. 807 of the Civil Code to the concept of allowing an indication of substantive law prior to its latest amendment, with appropriate clarification. The paper also presents the possibilities of a codex interpretation of the current regulation of an insurance contract.

2

Suicide as an insurance accident

88%

Paleczna A.

|

nr 3

63-77

EN

This paper constitutes an attempt at the analysis of provisions of the Civil Code regarding suicide in an insurance contract. The aim of the paper is to analyse the economic aspect of a suicidal death. Regardless of this analysis, a few aspects related to death by suicide in the insurance industry have been indicated. In this paper, the author also analysed the German legal system conception. Therefore, the method of examining applicable laws and the legal- comparative methods have been used herein. The main conclusion drawn up on the grounds of the conducted research is that strict legal regulations are not compatible with suicide as a complex psychological and social process.

3

Ujęcie i wycena umowy ubezpieczenia według MSSF 17

63%

Spigarska E.

|

nr 5(989)

69-81

PL

Cel: Celem artykułu jest przestawienie istotnych zmian wprowadzanych przez MSSF 17 w stosunku do wymogów obowiązujących w ramach MSSF 4. Zaprezentowano zmiany w zakresie wyceny umów ubezpieczenia i jej wpływu na sprawozdawczość zakładów ubezpieczeń. Ponadto celem artykułu jest wskazanie różnych ujęć umowy ubezpieczenia, na potrzeby zarówno ujęcia prawnego, jak i bilansowego. Metodyka badań: W artykule przeprowadzono analizę aktów prawnych regulujących pojęcie umowy ubezpieczenia, analizę literatury specjalistycznej oraz wykorzystano techniki analizy porównywalności. Dodatkowym źródłem pozyskiwanych informacji były sprawozdania finansowe Grupy PZU sporządzającej swoje raporty roczne zgodnie z wymogami międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej. Wyniki badań: Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że ujęcie umowy ubezpieczenia na potrzeby prawa bilansowego jest specyficznym jej ujęciem, które odbiega od obowiązujących definicji kodeksowych. W zależności od przyjętego modelu wyceny wpłynie to zarówno na wynik finansowy osiągany przez zakłady ubezpieczeń, jak i na wartość poszczególnych pozycji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym. Ocena rzeczywistego wpływu wprowadzanych zmian będzie stanowiła przedmiot dalszych badań. Wnioski: Wprowadzenie nowego standardu MSSF 17 będzie wymagało zmiany polityki rachunkowości zakładów ubezpieczeń stosujących międzynarodowe standardy sprawozdawczości finansowej w celu zachowania porównywalności sprawozdań finansowych zarówno w aspekcie krajowym, jak i międzynarodowym. Wkład w rozwój dyscypliny: Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, jak wprowadzone regulacje w zakresie rachunkowości zakładów ubezpieczeń wpłyną na wartość użytkową sporządzanego przez ubezpieczycieli sprawozdania finansowego.

EN

Objective: The purpose of the article is to present the significant changes IFRS 17 introduces in relation to the requirements of IFRS 4. Changes in the valuation of insurance contracts and the impact on reporting by insurance companies are presented. Indicating different approaches to the insurance contract, both for the legal and balance sheet purposes, is a second aim. Research Design & Methods: A number of techniques was used to accomplish the study, including a broad analysis of legal acts regulating the concept of insurance contracts, an analysis of specialist literature, and comparability analysis techniques. An additional source of the information was financial statements from PZU Group preparing its reports annually in accordance with the requirements of the International Financial Reporting Standards. Findings: Based on the research conducted, it was found that the recognition of an insurance contract for the purposes of balance sheet law is an approach that deviates from the applicable code definitions. However, the methodology for the valuation of insurance contracts will change, affecting the financial result achieved by insurance companies and the value in use of their financial statements. This will require the creation of new criteria for assessing the profitability of their activities. However, the assessment of the actual impact of these changes will be the subject of further research. Implications / Recommendations: The introduction of the new IFRS 17 standard will require a change in the accounting policy of insurance companies using International Financial Reporting Standards in order to maintain the comparability of financial statements both in domestic and international aspects. Contribution: The article looks at how the regulations concerning accounting in insurance companies will affect the value in using financial statements drawn up by insurers.

4

PORĘCZENIA SKARBU PAŃSTWA A UBEZPIECZENIA KOMERCYJNE − ANALIZA PORÓWNAWCZA

63%

Gredka I.

|

tom 54

234-239

PL

Instytucja poręczenia wypłaty odszkodowania za zniszczone, uszkodzone lub skradzione eksponaty wystawowe, funkcjonująca w prawie polskim za sprawą Ustawy z dnia 8 maja 1997 r. [PGuSP ] o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne, niewątpliwie powinna być upowszechniana w działalności wystawienniczej muzeów państwowych i samorządowych. Z pewnością może się do tego przyczynić projektowana zmiana, wymaganej przez art. 23 ust. 1 PGuSP, minimalnej, łącznej wartości eksponatów wystawowych, determinującej ubieganie się o uzyskanie poręczenia. Dotychczas bowiem praktyczna przydatność omawianej instytucji była raczej znikoma z uwagi na wspomniane kryterium kwotowe, możliwe do spełnienia jedynie w przypadku ograniczonej liczby wystaw. Odstępowanie od ubezpieczenia komercyjnego i możliwie jak najczęstsze stosowanie instytucji poręczenia wypłaty odszkodowania za zniszczone, uszkodzone lub skradzione eksponaty wystawowe, powinno być połączone z refleksją na temat różnic pomiędzy poręczeniem Skarbu Państwa a instytucją ubezpieczenia. Umowa poręczenia oraz umowa ubezpieczenia są to bowiem dwie całkowicie odrębne i różne od siebie instytucje prawa cywilnego. Udzielane przez Radę Ministrów, w imieniu Skarbu Państwa, poręczenie wypłaty odszkodowania z tytułu zniszczenia, uszkodzenia lub kradzieży nieubezpieczonych eksponatów wystawowych z powodzeniem mogłoby zastąpić ubezpieczenie komercyjne, zapewniając optymalną ochronę interesu majątkowego podmiotu zagranicznego udostępniającego muzealia. W tym celu konieczne jest jednak skuteczne (umowne) rozszerzenie odpowiedzialności organizatora wystawy (art. 473 KC). Należy bowiem pamiętać, że konstrukcja poręczenia oparta jest na zasadzie akcesoryjności.

5

Specyfika świadczenia ubezpieczyciela w umowie ubezpieczenia

63%

Raczyński A.

|

nr 19

PL

Celem artykułu jest analiza specyfiki świadczenia ubezpieczyciela w umowie ubezpieczenia. Analiza obejmuje przede wszystkim próbę rozstrzygnięcia sporu między zwolennikami teorii ponoszenia ryzyka, zgodnie z którą istota świadczenia ubezpieczyciela polega na ponoszeniu ryzyka wypłaty przewidzianego w umowie świadczenia oraz teorii świadczenia pieniężnego, według której sprowadza się ona do zapłaty określonej sumy pieniężnej. Autor przychyla się do stanowiska przemawiającego za uznaniem, że istota świadczenia ubezpieczyciela polega na ponoszeniu ryzyka wypłaty przewidzianego w umowie świadczenia. Stwierdzenie to ma bezpośredni wpływ na charakter prawny owego świadczenia. Świadczenie ochrony ubezpieczeniowej współistnieje przy tym ze świadczeniem o charakterze pieniężnym i stanowi obok niego równorzędne świadczenie główne ubezpieczyciela. Pierwsze z nich jest świadczeniem o charakterze ciągłym i polega na określonym, stałym zachowaniu się dłużnika w czasie trwania zobowiązania; drugie (za wyjątkiem wynikających z umowy ubezpieczenia świadczeń rentowych) – świadczeniem o charakterze jednorazowym. Z uwagi na konieczność zapewnienia ubezpieczonemu ochrony przed określonymi w umowie różnymi rodzajami ryzyka przez cały okres ubezpieczenia, pierwsze ze wskazanych wyżej świadczeń będzie przy tym świadczeniem o niepodzielnym, drugie zaś – jako świadczenie pieniężne – świadczeniem o podzielnym charakterze.

EN

The purpose of this article is to analyze the specyfics of insurer’s performance in the insurance contract. This analysis covers mostly the attempt to resolve a dispute between doctrine of risk assumption which considers the insurer’s performance as bearing the risk of the insurance indemnity payment and doctrine of cash benefit which considers such performance solely as payment of the insurance indemnity. Author supports the doctrine of risk assumption which affects also directly the legal character of the insurer’s performance. The performance understood as risk assumption coexists with performance of payment of the insurance indemnity as equal main performance of the insurer. First of them should be recognized as continuous performance, second (except insurance pension) as one-time performance. First of them should be also recognized as indivisible performance, second as divisible.

6

Obowiązek informacyjny w umowach ubezpieczenia zawieranych na odległość z udziałem konsumentów

63%

Adrych-Brzezińska I.

|

2015

|

nr 2

19-33

PL

Przedmiotem publikacji jest zagadnienie obowiązku informacyjnego przedsiębiorcy w umowach ubezpieczenia zawieranych przy pomocy środków komunikowania się na odległość z konsumentem. Analizie poddano przede wszystkim zakres obowiązku informacyjnego, sposób przekazania informacji konsumentowi oraz sankcje przewidziane w ustawie za niedopełnienie tychże obowiązków. Szczególną uwagę zwrócono na różnice pomiędzy poprzednio obowiązującą ustawą z 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny a obowiązującą od 25 grudnia 2014 r. ustawą z 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta. Nowe przepisy o ochronie praw konsumenta oparte są na tych samych zasadach, na których oparty był ich unijny pierwowzór. Główny akcent położono na prawo konsumenta do informacji, co ma przyczynić się do zrównoważenia deficytu informacji i umożliwienia konsumentowi podjęcia świadomych i odpowiedzialnych decyzji. Obowiązek poinformowania konsumenta w sposób właściwy nałożony został na jego kontrahenta – przedsiębiorcę i zabezpieczony sankcją. Konsumentowi przyznano nieograniczone w czasie prawo odstąpienia od umowy w przypadku niedopełnienia obowiązków przez przedsiębiorcę. Tak sformułowany przepis budzi jednak uzasadnione wątpliwości. Po pierwsze, skorzystanie przez konsumenta z uprawnienia odstąpienia od umowy powoduje, że umowę traktuje się jako niezawartą. To z kolei stawia pod znakiem zapytania trwałość umowy, a jednocześnie osłabia jedną z podstawowych zasad prawa zobowiązań – pacta sunt servanda. Po drugie, ustawodawca przyznał konsumentowi prawo odstąpienia od umowy bez konieczności ponoszenia kosztów należnych przedsiębiorcy. Sformułowanie to nie jest do końca jasne, co z pewnością przysporzy praktyce sądowej wielu problemów interpretacyjnych.

EN

The subject matter of this article is entrepreneurs’ duty to inform that applies to consumer insurance contracts concluded through the means of distance communication. The main focus of the analysis is the scope of the duty to inform, the manner in which information is provided to the consumer and statutory penalties for a failure to comply with these obligations. Special attention has been given to the differences between the previous Act on the Protection of Certain Consumer Rights and Liability for Damage Caused by Hazardous Products of 2 March 2000 and the Act on Consumer Rights of 30 May 2014, which entered into force on 25 December 2014. The new rules on the consumers’ protection rights are based on the same principles on which their …U prototype was based. The main emphasis has been on the consumer’s right to information, which is expected to contribute to the sustainability of the deficit of information and enable the consumer to make informed and responsible decisions. The obligation to inform the consumer in an appropriate manner has been imposed on the contractor – entrepreneur and has been secured by a sanction. The consumer has been granted an unlimited in time right of withdrawal in the event of a breach of duty of disclosure. Such formulation of the provision however, raises a reasonable doubt. Firstly, the exercise of the right of withdrawal by the consumer means that the contract is treated as unconcluded. This in turn calls into question the sustainability of the contract, and at the same time undermines one of the basic principles of the contract law – pacta sunt servanda rule. Secondly, the legislature has provided a consumer with a right of withdrawal from the contract without incurring costs due to the entrepreneur. This provision is not entirely clear and certainly will increase many interpretation problems in judicial practice.

7

Zawarcie umowy ubezpieczenia na odległość

63%

Kucharski B.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2021

|

nr 11

31-38

EN

IConclusion of insurance contract with the use of direct long distance means of communication creates problems referring the delivery of insurance policy and general terms of insurance as well as consistency of the contract with the insurance customer's demands and needs. The article aims to answer the question regarding the form of the documents accompanying conclusion of the insurance contract on distance, how the precontractual obligations of the parties should be fulfilled and when the contract is actually concluded. Most of the problems referring the insurance documents were solved by the sec. 43 of the Act of 2015 on Insurance and Reinsurance Activity which enables to create documents connected with the conclusion and performance of the insurance contract in electronic form and mechanical printing of the insurers' signature. Non consistency of the insurance contract with the consumers' demands and needs is countervailed by the Act of 2017 on Insurance Distribution. With this are connected information duties towards the customer concluding the insurance contract on distance. As a general rule information shall be provided to the customer on durable medium. According the author the above notion should also refer to the delivery of the insurance policy and general terms of insurance.

PL

Zawieranie ubezpieczeń za pośrednictwem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość wywołuje przede wszystkim problemy dotyczące doręczenia polisy ubezpieczeniowej i ogólnych warunków ubezpieczenia, jak również dostosowania produktu ubezpieczeniowego do potrzeb klienta. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jaką postać mają przybrać dokumenty towarzyszące zawarciu ubezpieczenia na odległość, w jaki sposób powinny być spełnione obowiązki przedkontraktowe stron oraz kiedy dochodzi do zawarcia umowy. Większość problemów dotyczących dokumentów została usunięta przez art. 43 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, który pozwala na sporządzenie dokumentów związanych z zawarciem i wykonaniem umowy ubezpieczenia w postaci elektronicznej oraz mechaniczne odbicie podpisu ubezpieczyciela. Niedostosowaniu produktu ubezpieczeniowego do potrzeb klienta przeciwdziałają zaś przepisy ustawy o dystrybucji ubezpieczeń. Wiążą się z tym obowiązki informacyjne ubezpieczyciela wobec klienta zawierającego umowę ubezpieczenia na odległość. Co do zasady informacje mogą być udostępnione klientowi na trwałym nośniku. Według autora pojęcie to powinno mieć również zastosowanie do doręczenia polisy oraz ogólnych warunków ubezpieczenia.

8

Ogólne warunki ubezpieczenia w świetle kodeksu cywilnego oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej – zagadnienia wybrane

63%

Pokrzywniak J.

|

tom 2(87)

33-46

PL

Przedmiotem artykułu jest problematyka ogólnych warunków ubezpieczenia. Autor analizuje przepisy ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej dotyczące tej materii i wskazuje na brak ich spójności z przepisami kodeksu cywilnego dotyczącymi wzorców umów, w tym ogólnych warunków ubezpieczenia. Brak konsekwencji ustawodawcy ujawnia się zwłaszcza, jeśli idzie o obowiązki ubezpieczyciela dotyczące doręczenia o.w.u. w ubezpieczeniach na cudzy rachunek. Nowe przepisy rodzą też wiele trudności interpretacyjnych. Dotyczy to zwłaszcza regulacji prawnej tzw. skorowidza do o.w.u., a także obowiązku zamieszczenia o.w.u. na stronie internetowej ubezpieczyciela. W konkluzji autor postuluje kompleksowe unormowanie materii o.w.u. w kodeksie cywilnym, co pozwoliłoby na zapewnienie spójności reżimu prawnego tego wzorca umowy.

EN

The purpose of this article is to discuss the issue of the general conditions of insurance. First of all, the author analyses the provisions of the Insurance and Reinsurance Act regarding this matter and indicates a lack of consistency with the provisions of the Civil Code relating to standard contracts, including the general terms of insurance. The lack of consequences of the legislature is revealed especially in case of the obligations of the insurer concerning the provision of general insurance conditions in insurance on someone else's account. Furthermore, the new provisions lead to a variety of difficulties of interpretation, in particular referring to legal regulation of the so-called index to the general insurance conditions as well as the obligation to post general insurance conditions on the insurer's website. In conclusion, the author calls for a comprehensive normalization of general terms of insurance in the Civil Code, which would ensure the consistency of the legal regime of this standard contract.

9

Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 24 stycznia 2020 r., III CZP 51/19, dotyczącego prawnego charakteru świadczeń w umowie ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym

63%

Szczepańska M.

|

nr 2

43-53

EN

The judgment discussed herein concerns the essential characteristics of the unit-linked life insurance, which play a major role for the insurance theory and practice. Given the complexity of this type of contact, the nature of benefits on the part of the insurance company gives rise to some questions in legal writings and in the jurisprudence, thus justifying the need for an in-depth analysis thereof.

PL

Glosowany wyrok Sądu Najwyższego dotyczy istotnej dla teorii i praktyki ubezpieczeniowej kwestii – istoty świadczeń w umowie ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Ze względu na złożoność tej umowy charakter świadczeń ubezpieczyciela budzi wątpliwości w doktrynie i orzecznictwie, wymaga zatem pogłębionej analizy.

10

Impact of the Amendment to the Regulation (EU) No. 1305/2013 on the Stabilization of Farmers’ Incomes

63%

Lipińska I.

|

nr 1

EN

This paper addresses the issues related to legal protection of farmers’ incomes in the context of the need for income stabilization in view of agricultural risks. The volatility of agriculture becomes increasingly important in economic, social and political terms. This is recognized by multiple authorities, including the Union legislator, as reflected in amendments to legislative acts. Therefore, the purpose of this paper was to identify the direction in which the basic subsidized Union instruments for agricultural risk management evolve. This means in particular determining the trends followed by these instruments and assessing their attractiveness to agricultural producers. The new legal solutions seem to be more beneficial to agricultural producers as they tend to smooth over the negative impacts of production risk, in respect both to losses and incomes. However, their proper functioning continues to be hampered by the precise determination of farm incomes.

PL

Artykuł odnosi się do problematyki związanej z prawną ochroną dochodów rolników w kontekście potrzeby stabilizacji dochodów w związku z występowaniem ryzyka w rolnictwie. Zmienność rolnictwa nabiera coraz większego znaczenia ekonomicznego, społecznego i politycznego. Dostrzegł to m.in. prawodawca unijny, co znalazło wyraz w modyfikowanych aktach normatywnych. Celem opracowania było wskazanie kierunków zmian podstawowych dotowanych ze środków unijnych instrumentów zarządzania ryzykiem w rolnictwie. Chodzi w szczególności o określenie tendencji zmian tych instrumentów i ich ocenę w aspekcie atrakcyjności z punktu widzenia producentów rolnych. Stwierdzono, że nowe rozwiązania prawne wydają się bardziej korzystne dla producentów rolnych, ponieważ w większym stopniu niwelują negatywne skutki ryzyka w produkcji w odniesieniu zarówno do strat, jak i dochodów. Kwestią nadal niesprzyjającą ich właściwemu funkcjonowaniu jest precyzyjne ustalanie dochodów gospodarstw rolnych.

11

Umowa dobrowolnego ubezpieczenia majątkowego autocasco (wybrane zagadnienia dotyczące ustalenia kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu)

51%

Taraszkiewicz M.

|

tom 20

|

nr 4

337-352

EN

The article is devoted to the analysis of legal provisions, positions of doctrine and judgments of the judicature concerning the fixing by insurance companies of the costs of repairing a damaged vehicle in voluntary motor vehicle insurance contracts. The study presents the concept and legal nature of this contract, with particular emphasis on the restriction of the principle of freedom of contracts under art. 3531 of the Civil Code as well as improper practices in the field of settlement of vehicle repair costs depending on whether the damage is classified as total or partial damage.

PL

Artykuł poświęcono analizie przepisów prawnych, stanowisk doktryny oraz orzeczeń judykatury dotyczących ustalania przez zakłady ubezpieczeń kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu w umowach dobrowolnego ubezpieczenia majątkowego autoca-sco. W opracowaniu przedstawiono pojęcie i charakter prawny tej umowy ze szczególnym uwzględnieniem ograniczenia zasady swobody umów wynikającej z art. 3531 k.c., a także niewłaściwe praktyki w zakresie rozliczenia kosztów naprawy pojazdu w zależności od zakwalifikowania szkody czy to do szkody całkowitej, czy to częściowej.

12

Taxation of Insurance Premiums in the EU Cross-Border Insurance Business

51%

Tarasiuk A. , Crossley B.

|

nr 3

52-70

PL

Podobnie jak w wielu innych przypadkach działalności gospodarczej, z wykonywaniem działalności ubezpieczeniowej wiążą się różnego rodzaju obciążenia podatkowe. Umowa ubezpieczenia – wyłączona z opodatkowania VAT na poziomie unijnym – podlega innym obciążeniom podatkowym, które są charakterystyczne dla działalności ubezpieczeniowej, a mianowicie podatkowi od składki ubezpieczeniowej, omówionemu w tym artykule. Przepisy dotyczące opodatkowania składek ubezpieczeniowych nie zostały zharmonizowane na poziomie unijnym i znacznie się różnią w poszczególnych państwach. W niektórych państwach Unii Europejskiej, w tym w Polsce, podatki takie nie zostały w ogóle wprowadzone. Omawiane w artykule zagadnienie jest związane z tym, że coraz więcej zakładów ubezpieczeń wykonuje działalność ubezpieczeniową na zasadzie transgranicznej. Z tego powodu – chociaż w Polsce tego rodzaju podatek nie występuje – to może on mieć znaczenie dla polskich zakładów ubezpieczeń, które ubezpieczają ryzyka umiejscowione poza granicami Polski. Regulacje dotyczące podatku od składek ubezpieczeniowych zależą od wewnętrznych decyzji poszczególnych państw Unii Europejskiej, zarówno w zakresie wprowadzenia tego podatku, wyjątków, jak i stawek, i mogą się istotnie różnić w poszczególnych jurysdykcjach. Z uwagi na charakter działalności transgranicznej oraz zasad umiejscowienia ryzyka, z jakim wiąże się opodatkowanie składek, nie było jasne, czy i w jakim zakresie, w przypadku ubezpieczenia ryzyka, które znajduje się poza granicami Polski, powstaje obowiązek podatkowy w zakresie podatku od składki. Odpowiedzi na te pytania zostały udzielone przez Trybunał Sprawiedliwości UE – w kilku sprawach, przy czym orzecznictwo to było niejednolite (C-118/96, C191/99, C-243-11). Orzeczenia TSUE ujawniły złożoność opodatkowania transgranicznych umów ubezpieczenia w wielu aspektach.

EN

As in many other cases of business activity, the performance of insurance activity involves various types of tax charges. Insurance contracts, having been excluded from the scope of value-added tax at the EU level, are subjected to taxes specific to insurance activity, namely insurance premium taxes, which are discussed in the article. However, insurance premium tax regulations are not harmonised at the EU level and vary immensely from one country to another. In fact, in some EU countries, including Poland, no such taxes have been implemented whatsoever. The issue discussed in the article is related to the fact that an increasing number of insurance companies perform insurance activity on a cross border basis. From this point of view, although there is no such tax in Poland, it may be of great importance to Polish insurance companies that insure risks located outside Poland. The regulations concerning the insurance premium tax depend on internal decisions of individual European Union countries, both in terms of the introduction of such tax, exemptions, and rates, and they may differ significantly across those jurisdictions. Due to the nature of cross-border activity and the rules on the localisation of the risk associated with the taxation of premiums, it was not clear whether and to what extent, in the case of insurance of risks located outside Poland, a tax obligation arises in respect of insurance premiums. These questions were addressed by the Court of Justice of the EU in several cases (C-118/96, C191/99, C-243-11). The CJEU decisions have revealed the multifaceted complexity inherent to the taxation of cross border insurance contracts.

13

Bariery prawne rozwoju cyfrowych kanałów dystrybucji w działalności zakładów ubezpieczeń w Polsce

51%

Wrzesiński P.

|

2019

|

tom 2(99)

127-139

PL

Zastosowanie nowoczesnych technologii w działalności gospodarczej ma na celu przede wszystkim uproszczenie procesów biznesowych, ograniczenie kosztów prowadzonej działalności, jak również poprawę jakości usług oferowanych klientom. Jest to także odpowiedź na zmieniające się preferencje klientów, którzy w coraz większym stopniu korzystają z rozwiązań cyfrowych. Rozwiązania technologiczne mogą być w szczególności wykorzystane w procesie dystrybucji ubezpieczeń, który w ostatnich latach stał się znacznie bardziej wymagający, ze względu na wejście w życie szeregu przepisów regulujących dystrybucję umów ubezpieczenia. Zmiany te mają głównie na celu zapewnienie podjęcia przez klienta świadomej decyzji dotyczącej zawarcia umowy, ze względu na szerokie wymogi informacyjne, jak również dopasowanie ubezpieczenia do potrzeb klienta. Wykorzystanie aplikacji mobilnych, Big Data, sztucznej inteligencji, czy technologii blockchain, może pozwolić na uproszczenie, przyspieszenie oraz ograniczenie kosztów w procesie dystrybucji umów ubezpieczenia. Artykuł jest próbą wskazania głównych możliwości wykorzystania rozwiązań technologicznych, zarówno w odniesieniu do wymagań stawianych dystrybutorom ubezpieczeń, jak i w odniesieniu do możliwych do wykorzystania technologii. Omówiono również wybrane bariery, które w ocenie autora istotnie ograniczają możliwość rozwoju cyfrowych kanałów dystrybucji ubezpieczeń.

EN

The use of modern technologies in business is primarily aimed at simplifying business processes, reducing the costs of business operations as well as improving the quality of services offered to clients. It is also a response to the changing preferences of customers who are increasingly using digital solutions. Technological solutions may in particular be used in the insurance distribution process, which in recent years has become much more demanding, due a number of provisions regulating the distribution of insurance contracts were introduced. These changes are mainly aimed at ensuring that client makes conscious decisions regarding the conclusion of the contract, due to broad information requirements as well as matching the insurance to the client's needs. The use of mobile applications, Big Data, artificial intelligence or blockchain technology may allow for simplification, acceleration and reduction of costs in the process of distribution of insurance contracts. The article is an attempt to indicate the main possibilities of using technological solutions, both in relation to the requirements for insurance distributors and in relation to the technologies that can be used. Selected barriers were also discussed, which in the author's opinion significantly limit the possibility of development of digital insurance distribution channels.

14

Fundusz prewencyjny w działalności ubezpieczeniowej

44%

Mrozowska-Bartkiewicz B. , Kędziora K.

|

tom 1(106)

|

nr 1

31-46

EN

The article presents specific features of the prevention fund, discusses both an accounting and a tax approach to the treatment of expenditure on prevention, as well as examines the importance of marketing activities in insurance prevention and indicates various similarities and differences. The activities financed from the prevention fund can also play an important role in shaping the price of a product, thereby influencing the overall technical result. A certain preventive action included in the product price may become a part of an insurance offer. A possible marketing aspect of using the prevention fund is only an indirect consequence of expenditure from the fund, incurred by the insurance company in accordance with its statutory purpose. In addition to that, the authors discuss the possibility of transferring the fund's resources to policyholders so that they can meet preventive objectives in the light of Article 18 (1) of the Insurance and Reinsurance Activity Act, according to which in the case of insurance for someone else's account, the policyholder receives neither remuneration nor other benefits in connection with offering insurance protection nor activities related to the performance of an insurance contract. Prevention activities are targeted at insurers’ customers directly or indirectly and may be of a more universal nature, with their beneficiaries being other members of society (e.g. the purchase of a fire truck may bring a benefit to other insured in the future). A specified action financed from the prevention fund may cover only the customers of an insurer in question (e.g. subsidizing preventive examinations of its customers) provided that the basic principles are met and the participation in it does not depend on the conclusion of a contract with the insurer. Therefore, as long as the prevention fund is used in a manner serving directly the purpose of reducing the risk of occurrence of random events as well as their consequences, it ought to be assumed that the benefit obtained by a specified group of customers should not be qualified as a marketing activity.

PL

Fundusz prewencyjny jest szczególnym funduszem tworzonym przez zakłady ubezpieczeń na podstawie ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Jego celem jest zapobieganie wystąpieniu szkody albo zmniejszenie jej ciężaru, co przekłada się na lepsze wyniki finansowe zakładu ubezpieczeń. Działania realizowane ze środków funduszu prewencyjnego mogą także odegrać istotną rolę w kształtowaniu ceny produktu, a tym samym całego wyniku technicznego osiąganego na danym produkcie pośrednio poprzez wpływ działań o charakterze marketingowym na wielkość sprzedaży. W cenie produktu uwzględnia się m.in. koszty akwizycji, obejmujące również wydatki o charakterze marketingowym kierowane do potencjalnych klientów zakładu ubezpieczeń. Celem artykułu jest przedstawienie: specyfiki działania funduszu prewencyjnego, podejścia zarówno księgowego, jak i podatkowego w traktowaniu wydatków prewencyjnych, znaczenia działań marketingowych w prewencji ubezpieczeniowej, podobieństw i różnic w każdym z działań. Omówiono także problematykę możliwości przekazywania ubezpieczającym środków z tego funduszu na realizację celów prewencyjnych w świetle art. 18 ust. 1 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, zgodnie z którym w przypadku ubezpieczenia zawieranego na cudzy rachunek ubezpieczający nie może otrzymywać wynagrodzenia lub innych korzyści w związku z oferowaniem możliwości skorzystania z ochrony ubezpieczeniowej lub czynnościami związanymi z wykonywaniem umowy ubezpieczenia.

15

Wpływ implementacji MSSF 17 na ustalanie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych

38%

Kędziora K.

|

nr 4

48-72

EN

The article aims at indicating the changes to the principles for the recognition and measurement of insurance and reinsurance events introduced in 2023 as a result of the entry into force of IFRS 17 "Insurance Contracts" and their direct impact on the corporate income tax base determination of insurers. Furthermore, the article presents the proposals of tax regulations in this area put forward in various countries all over the world and the necessity to initiate a discussion on possible solutions to be applied in Poland.

PL

Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na wprowadzone w 2023 roku zmiany zasad ewidencji i wyceny zdarzeń ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych spowodowane wejściem w życie MSSF17 „Umowy ubezpieczenia” oraz ich bezpośredni wpływ na ustalenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym ubezpieczycieli. W artykule przedstawiono zaproponowane w różnych krajach na świecie propozycje rozwiązań podatkowych w tym zakresie i rozpoczęcie dyskusji nad możliwymi rozwiązaniami tej kwestii w Polsce.