Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 41

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  instytucjonalizacja
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
PL
Truizmem wydaje się stwierdzenie, iż ukonstytuowanie się dyscypliny nauko- wej (abstrahując w tym miejscu od rozważań dotyczących kryteriów naukowości) nie odbywa się na podstawie jednorazowego aktu jej powołania. Określenie granic (choćby przybliżonych) właściwego jej przedmiotu poznania oraz specyficznych metod oglądu i analizy tegoż przedmiotu stanowi długotrwały (ciągły) proces, obejmujący wielorakie działania jej twórców (niekoniecznie i nie zawsze świadomych swojej roli w tym zakresie), ich uczniów i kontynuatorów. Celem podjętych rozważań nie jest jednak analiza logicznie możliwych reguł i strategii działania w polu produkcji naukowej, konstytuujących właściwe poszczególnym dyscyplinom ramy przedmiotowo-problemowe. Niniejszy artykuł stanowi próbę rekonstrukcji wybranego wycinka pola problemowego współczesnej socjologii akademickiej oraz niektórych instytucjonalnych wzorców jego wytwarzania. Empiryczną podstawę analiz stanowią 193 prace doktorskie z zakresu socjologii powstałe w siedmiu Instytutach Socjologii w latach 1993−2011 oraz 47 wywiadów z ich autorami.
2
100%
PL
Obserwowane obecnie zmiany w przestrzenni społecznej, w tym te związane z szeroko pojętą globalną ekonomią, są świeże i trudno je jeszcze jednoznacznie ocenić. Faktem jest to, że ich szybkość wzrasta w dotychczas niespotykanym tempie. Celem rachunkowości jest liczbowy opis zachodzących procesów gospodarczych. Oznacza to, że i ona sama musi ewoluować, by dotrzymywać kroku następującym przeobrażaniom: czy zmiany te mogą następować intuicyjnie i wynikać z bieżących decyzji, czy może potrzebni są animatorzy zachodzących zmian? Celem opracowania jest podkreślenie roli międzynarodowych instytucji w procesie tworzenia globalnych zasad sprawozdawczości finansowej. Zaprezentowana zostanie ich rola w procesie harmonizacji i standaryzacji rachunkowości. W przygotowaniu opracowania wykorzystana została metoda krytycznej analizy literatury, raportów branżowych, a także znajdą się tu odwołania do obserwacji praktyki gospodarczej, własnych doświadczeń i przemyśleń.
3
Content available remote Geneza instytucjonalizacji stosunków transatlantyckich
100%
EN
Institutionalising of transatlantic relations is currently a dynamic process. However, in the past its prospects were not certain and solid as it was connected with the development of international co-operation, both within and outside the transatlantic community framework in conditions which significantly influenced the evolution of events and phenomena. These conditions contributed to the institutionalising process, its development and transformations both in time and space. Therefore the beginnings of institutionalising of transatlantic relations could be seen in the politics globalisation of the superpowers, the United States and the Soviet Union, that came up as a result of WW2, as a result of contradiction of interests between these two superpowers, two-block division of Europe and bipolar division of the world. Developing dynamics in the (inner and outer) institutionalising process was a derivative of the mentioned above phenomena. Thus a thesis can be made that institutionalising of transatlantic relations is a direct effect of shaping European and Atlantic international environment after WW2 and is a derivative of the co-operation process initiated during the Second World War. Therefore it is closely connected with the world order after WW2 generated by North American states – mostly the USA – and Western European states as a result of fears of the Soviet Union’s position and role in the international environment after 1945. Therefore dealing with matters of institutionalising of transatlantic relations, one has to take into consideration the fact that it resulted from a certain juncture of events taking place during and after WW2.
4
Content available Straight Separatism: Ten Theses on the Queer Archive
88%
EN
This text is a revised version of a paper presented at the conference In/visible: The Sexual and Political Regimes of the Archive, in a panel titled “The Queer Location of Culture: Nationalism, History, Sexuality” (Skopje, National Gallery of Macedonia – Chifte Hamam, 25 February 2012).
PL
Cała kultura jest archiwum heteroseksualności i tożsamości, bowiem jedno implikuje drugie. Odczuwane przez kłirów pragnienie własnego archiwizowania się i przybrania tożsamości jest odwróconą formą heteryckiego sadyzmu. Kłirowe archiwum jest ciemną, tanatologiczną i eschatologiczną otchłanią pragnień, której formalizacja nie prowadzi do zreformowania fałszywego uniwersalizmu heteryckiego separatyzmu. Należy albo zmienić formę instytucji, albo w ogóle porzucić pamięć.
PL
Artykuł pokazuje proces instytucjonalizacji kryptoaktywów. Zostaje postawiona teza, że szereg globalnie działających aktorów wykonuje obecnie intensywną pracę instytucjonalną, której skutkiem jest legitymizacja kryptoaktywów. Owa legitymizacja dokonuje się paradoksalnie w kontraście do idei leżącej u podstaw powstania kryptoaktywów, które miały radykalnie ograniczyć znaczenie tradycyjnych instytucji finansowych. Analizie jakościowej poddano materiały poruszające temat kryptoaktywów wytwarzane przez trzy grupy aktorów: finansowe korporacje transnarodowe (banki inwestycyjne i duże grupy bankowości detalicznej), banki centralne krajów grupy G7 oraz globalne firmy konsultingowe jako reprezentantów globalnego sektora usługowego. W wymiarze empirycznym została dokonana rekonstrukcja narracji na temat kryptoaktywów prezentowanych przez aktorów instytucjonalnych centralnych dla kształtu globalnych rynków finansowych. Na poziomie ogólnym artykuł stara się pogłębić wiedzę na temat tego, w jaki sposób podmioty centralne dla rynków finansowych przejmują instytucje, które powstały z intencją ich radykalnego osłabienia.
PL
Monolityczne postrzeganie feminizmu w Polsce przekłada się również na uniwersalizację domniemanych celów politycznych, tymczasem feminizm jest zjawiskiem zróżnicowanym. Dotyczy to między innymi tego, jakiego rodzaju relacje władzy są definiowane jako opresyjne, co przekłada się na zróżnicowane formy działalności. Anarchofeminizm często jest postrzegany jako podgatunek anarchizmu powstałego w latach 80. lub też jako forma feminizmu, który docelowo dąży do instytucjonalizacji. Jednak zjawisko anarchofeminizmu w Polsce było ściśle powiązane z ruchem punkowym i tzw. sceną niezależną lat 90. Artykuł jest próbą znalezienia odpowiedzi na pytanie, dlaczego powstanie anarchofeminizmu było możliwe właśnie w ramach anarchizującego ruchu punkowego. Analiza wskazuje na podobieństwa obu zjawisk. Istotną cechą są dążenia autonomiczne, które charakteryzują zarówno anarchistyczny punk, jak i anarchofeminizm. W takim kontekście widoczna staje się też różnica celów politycznych między anarchofeminizmem a feminizmami reprezentowanymi przez organizacje pozarządowe czy środowiska akademickie lub liberalne, nazywane na potrzeby tej analizy feminizmami integracyjnymi.
EN
Since the 90s the social-political sphere in Poland has been going trough a process of polarization. Within that division feminism is placed in a dichotomous opposition towards national-catholicism and perceived in a monolithic way. This has had an impact on feminism itself, as the polarization also comes with a universalization of assumed political goals. Feminism as a movement in such a setting will eventually, be thought of as liberal. But actually feminism, as a political mode of thinking or as a social practice is quite heterogeneous. Differences between feminist initiatives and thoughts can be shown quite well by examining the attitude towards different power relations: which are defined as either oppressive or not. Those differences result as well in different modes of operation, where some attempt institutionalization and integration into current social and political systems, while others are disintegrative, aiming for separation and autonomy. An example of disintegrative feminism is the anarcha-feminist movement, which developed in Poland at the beginning of the 1990s amongst anarchistic punk environments. The article focuses on the characteristics of anarchafeminism in Poland and places the phenomena within a broader context and tradition of social movements. Additionally, it attempts to answer the question, why it was possible for anarcha-feminist initiatives to appear and develop within the 1990s. Polish punk movement. Concepts of autonomy versus integration are key aspects in order to understand anarcha-feminist standpoints and practices.
PL
Europa Środkowa stanowi zarówno ideę wspólnoty kulturowej, przestrzeń geopo­lityczną i geokulturową, jak i pewną koncepcję polityczną. W ostatnich kilku dekadach jesteśmy świadkami przejścia (czy raczej interferencji) od idei literacko-kawiarnianej ku politycznym formom instytucjonalizacji Europy Środkowej. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie owej drogi oraz klu­czowych dylematów stojących przed architektami politycznej Europy Środkowej. W artykule omó­wiono zatem dyskurs środkowoeuropejski w latach 70. i 80. XX w., a następnie poszczególne uwa­runkowania i etapy politycznej instytucjonalizacji Europy Środkowej z naciskiem na okres po 2004 r.
EN
Central Europe is both an idea of a cultural community, a geopolitical and geo­cultural space, as well as a concrete political concept. In the last decades, we are the witnesses of tran­sition (or rather an interference) from the literary-cafeteria idea towards the political forms of institutionalization of Central Europe. The aim of this article is to show this way and key dilemmas facing the political architects of Central Europe. The article discusses the Central European discourse in the 70s and 80s of the 20th century, and then the various conditions and stages of the political institu­tionalization of Central Europe with an emphasis on the period after 2004.
EN
The aim of this article was to analyze the condition of legal (direct) institutionalization of political opposition in contemporary states, as well as to specify and organize solutions that are used in this process. The elaboration hypothesized that current conditio of knowledge on this subject is out of date, and legal institutionalization, including its constitutionalization, becomes more and more common phenomenon. To solve the research problem and verify the hypothesis, the content analysis and comparative methods are used during research. The source base were normative acts, monographs and collective studies as well as scientific articles. The result of the analysis showed that the direct institutionalization of the political opposition is more and more frequent phenomenon, concerning also states with rich democratic traditions.
PL
Celem niniejszego artykułu było przeanalizowanie stanu prawnej (bezpośredniej) instytucjonalizacji opozycji politycznej we współczesnych państwach, a także wyszczególnienie i uporządkowanie rozwiązań, jakie stosowane są w tym procesie. W opracowaniu postawiono hipotezę, że obecny stan wiedzy na ten temat jest nieaktualny, a prawna instytucjonalizacja, w tym jej konstytucjonalizacja, staje się zjawiskiem coraz powszechniejszym. W celu rozwiązania problemu badawczego i zweryfikowania hipotezy w trakcie badań skorzystano z metody analizy treści i metody porównawczej. Bazę źródłową stanowiły akty normatywne, monografie i opracowania zbiorowe oraz artykuły naukowe. Wynik analizy pokazał, że bezpośrednia instytucjonalizacja opozycji politycznej jest zjawiskiem coraz częstszym, obejmującym również państwa o bogatych tradycjach demokratycznych.
9
Content available remote Instytucjonalizacja zarządzania nieruchomościami mieszkaniowymi w Polsce
75%
EN
Residential property management is a peculiar task. The specificity of residential property management is primarily due to legal regulations, related to heterogeneous quality of housing, and varied housing tenure. Moreover, continuous usage of housing space by occupants requires a constant and uninterrupted supply of specific services. The aim of the study was to analyse major problems connected to residential property management, and to describe entities responsible for housing stock management in Poland.
PL
Zarządzanie nieruchomościami mieszkaniowymi jest specyficznym zadaniem. Specyfika zarzadzania nieruchomościami mieszkaniowymi wynika przede wszystkim z regulacji prawnych, jakim podlegają lokale mieszkalne i różne pod względem własności rodzaje mieszkań oraz z faktu ciągłego przebywania w nich użytkowników, co wymaga nieprzerwanego dostarczania do mieszkań określonych usług. W opracowaniu poddano analizie problemy zarządzania nieruchomościami mieszkaniowymi oraz przedstawiono podmioty zarządzające nieruchomościami mieszkaniowymi w Polsce.
10
Content available Instytucjonalizacja ładu gminnego
75%
|
|
tom 37
PL
Ład społeczny czerpiący z konsensu, wspólnych wartości i wzorów zachowania uosabiają wspólnoty. Ich zaś instytucjonalną emanacją staje się samorząd. Samorząd gminny jest instytucją udziału społeczności we władzy, zawierającym elementy wspólnotowości terytorialnej, niezależności i lokalności. Usamorządowienie gmin poszerzyło zakres wolności. Ludzie poinformowani, mający świadomość sensu i możliwości działania, zarówno zbiorowego jak i indywidualnego, w celu zaspokojenia swych potrzeb jednostkowych, zbiorowych i społecznych, stają się bardziej zaangażowani i sprawni, także w wymiarze lokalnym. Miejsce, w którym ludzie mogą tak żyć, staje się im jeszcze bardziej bliskie, niż by to wynikało z samego faktu urodzenia się tam lub zamieszkania. Proces instytucjonalizacji ładu gminnego zachodzi na kontinuum od współdziałania mieszkańców do zarządzania gminą, szczególnie poprzez formułowanie strategii lokalnego rozwoju. Instytucjonalizacja ta przebiega zarówno w perspektywie społecznej, jak i organizacyjnej Konkludując, ewolucja państwa liberalnego opiera się na następujących zasadach: subsydiarności, decentralizacji i dekoncentracji. Instytucjonalizująca się samorządowa forma organizacji władzy publicznej – przede wszystkim na poziomie gminy – jest uznawana w Europie za obowiązujący standard.
PL
Celem badań było zidentyfikowanie uwarunkowań i form współpracy międzynarodowej i transgranicznej polskich uczelni. Aby zrealizować cel, zastosowano metodę formalno-dogmatyczną, analizując literaturę dotyczącą omawianego zagadnienia, prawo (przede wszystkim polskie), a także różne zestawienia i informacje prasowe. Posłużono się również wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej. Pierwsza część artykułu dotyczy uwarunkowań współpracy międzynarodowej i transgranicznej polskich uczelni. Kolejna obejmuje formy współpracy zidentyfikowane przez autora, a ostatnia odnosi się do formuły europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej jako formy współpracy uczelni. Wyniki badań pokazują, że tytułowa współpraca polskich uczelni znajduje swoją podstawę przede wszystkim w prawie krajowym, jednak jego zmienność nie sprzyja budowaniu stabilnych relacji. Współpraca uczelni przybiera różne formy, od niezinstytucjonalizowanych po quasi-zinstytucjonalizowane i zinstytucjonalizowane. Polskie uczelnie starają się włączać w proces umiędzynarodowienia, a dostępność zewnętrznego finansowania sprzyja stopniowej instytucjonalizacji współpracy uczelni. Istnieje deficyt opracowań odnoszących się do tytułowego zagadnienia, dlatego też artykuł może mieć dużą wartość poznawczą dla nauki prawniczej.
12
Content available Współpraca regionalna pomiędzy Polską a Szwecją
75%
EN
Poland and Sweden have common interests in frames of the Baltic region. Co-operation in the subregion framework of the Cooperation of the Baltic Sea contri-buted to get the observer status at the Committee of the Regions of the European Union. Both Poland and Sweden, seeing as the great importance for the regional co-operation they have initiatives about local character, activity aimed at increasing financing these projects from national budgets took. For the development of the that kind of cooperation they remained the obstacle differences in the autonomy and the degree of the self-reliance of individual regions of the countries. Only an introduction of the so-called new neighbourhood policy, contributed for more effective leading the regional policy.
EN
The subject of the research included in the article is the process of institutionalization of the activity of national parliaments in the European Union system. However, the research goal was the influence of the European Union on the process of distinguishing national parliaments perceived as systemic actors and the functions performed by them, leading to an autonomous model of coordination of the management of EU competences. The article proves the hypothesis that national parliaments in the European Union, over 30 years of integration, have created a community resulting from the use of specific forms of deterministic institutionalization, formalizing the bonds between them and EU institutions. This institutionalization was based on securing the proper implementation of their common values, interests and goals. The methodology of historical institutionalism used in the article helps to explain the process of adapting the institutional framework of national parliaments to changes in the internal environment of the EU, which results in linking the integration reality with the preferences of its individual institutional actors. The analysis carried out led the author to the conclusion that the activity of national parliaments in the EU is dominated by historical determinism in the form of path dependence. From this point of view, it should be recognized that the Maastricht Treaty establishing the European Union and the institutional formula contained therein determined the place of parliaments in the system.
PL
Przedmiotem badań zawartym w artykule jest proces instytucjonalizacji aktywności parlamentów narodowych w systemie Unii Europejskiej. Natomiast celem badawczym stał się wpływ Unii Europejskiej na proces wyodrębniania parlamentów narodowych ujmowanych jako aktorów systemowych i funkcji przez nich sprawowanych, prowadzący do autonomicznego modelu koordynacji zarządzania kompetencjami UE. W artykule udowodniono hipotezę, iż parlamenty narodowe w Unii Europejskiej przez 30 lat integracji wytworzyły wspólnotę, będącą efektem zastosowania szczególnych form deterministycznej instytucjonalizacji, formalizujących więzi między nimi i instytucjami UE. Instytucjonalizacja ta opierała się na zapewnieniu właściwej realizacji ich wspólnych wartości, interesów i celów. Zastosowana w artykule metodologia instytucjonalizmu historycznego umożliwia wyjaśnienie procesowego przystosowania ram instytucjonalnych parlamentów narodowych do zmian w środowisku wewnętrznym UE, które skutkuje powiązaniem rzeczywistości integracyjnej z preferencjami jej poszczególnych aktorów instytucjonalnych. Przeprowadzona analiza doprowadziła autora do wniosku, iż aktywności parlamentów narodowych w UE warunkuje determinizm historyczny w postaci uzależnienia od dokonanych w przeszłości wyborów (path dependency). Z tego punktu widzenia należy uznać, że traktat o powołaniu Unii Europejskiej z Maastricht i zawarta w nim formuła instytucjonalna przesądziła o miejscu parlamentów w systemie integracji europejskiej.
EN
The paper concerns a theoretical approach to the process of mediatization of politics explained within the framework of the institutionalist and culturalist studies of mediatization. I argue that the contemporary analyses of mediatization of politics limit the process to mutual relations between media and politics with no further consideration of the audience. To bypass this clinch, I propose to study political communication processes as if the audience matters. In that sense, mediatization of politics is perceived as a transformation process of political communication effected by changes in mass media, social media platforms and technology. On the one hand, I use structuration theory in terms of mediatization to capture how the active audience is shaped and how it interacts with the media and political institutions in a highly media-saturated environment. It enables to observe how media practices are transformed into stable agency – structure dyad framed as a social institution. On the other hand, I add critical tackle that allows for constant tracking of how media power is created, what dimensions it has, and when the processes of media powers’ flows, interruptions, and shifts occur.
PL
Artykuł zawiera teoretyczną propozycję analizy procesu mediatyzacji polityki w ujęciu instytucjonalnym i kulturowym. Dotychczasowe badania procesów mediatyzacji polityki ograniczają się głównie do śledzenia wzajemnych relacji aktorów medialnych i politycznych, nie skupiając się na roli odbiorców komunikacji politycznej. W celu przełamania tego podejścia proponuję upodmiotowić odbiorców w procesie badania mediatyzacji polityki. W tym ujęciu mediatyzacja polityki rozumiana będzie jako proces transformacji komunikacji politycznej wywołany zmianami w mediach, platformach mediów społecznościowych i technologicznej infrastrukturze komunikacji. Dlatego, z jednej strony, aby wychwycić jak formowana jest aktywna publiczność i jak wchodzi w relacje z organizacjami medialnymi oraz politycznymi, wykorzystuję założenia teorii strukturacji w zakresie mediatyzacji. Z drugiej strony, dokładam podejście krytyczne, które pozwala na ciągłe śledzenie jak powstaje władza mediów, jakie są jej komponenty, w jaki sposób następują jej przepływy, zakłócenia i przejęcia.
EN
The aim of this article is to present a proposal for an analytical model of sports clubs, the foundation of which is a description of the strategy for overcoming problems and stabilizing the organization’s activities. The authors take their own research projects as a basis for consideration, during which they looked at the activities of clubs experiencing crises of various origins in the years 1989–2014. The considerations made are not focused on the location of the above-mentioned entities on the scale of effectiveness and professionalism, referring either to purely sporting or economic effects of their functioning, but on the description and role of social actors in sports organizations, the choice of strategy or lack of it. The main problems faced by sports clubs in crises of various nature were also indicated.
PL
Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie propozycji modelu analitycznego klubów sportowych, którego fundament stanowi opis strategii przezwyciężania problemów i stabilizowania działalności organizacji. Za bazę do rozważań autorzy przyjmują własne przedsięwzięcia badawcze, w czasie których przyglądali się działaniom klubów doświadczających kryzysów o różnorakiej proweniencji w latach 1989–2014. Rozważania nie są ukierunkowane na umiejscowienie ww. podmiotów na skali efektywności i profesjonalizmu, odnoszących się bądź do czysto sportowych, bądź też ekonomicznych efektów ich funkcjonowania, lecz na opisie i roli działań aktorów społecznych w organizacjach sportowych, wyboru strategii lub jej braku. Wskazano również główne problemy, z którymi mierzą się kluby sportowe w kryzysach o różnorakim charakterze.
PL
Przedmiotem pracy jest analiza procesów integracji gospodarczej w Ameryce Południowej. Celem przeprowadzonych badań jest próba dokonania oceny, w jakim stopniu utworzenie ugrupowania Sojuszu Pacyfiku może wpłynąć na kształt procesów integracyjnych na tym kontynencie oraz stanowić alternatywę dla istniejących już ugrupowań, w szczególności największego ugrupowania integracyjnego w Ameryce Południowej, którym jest Wspólny Rynek Południa (Mercosur). W pracy przeprowadzono analizę porównawczą modelu integracji oraz polityki gospodarczej państw tworzących Sojusz Pacyfiku oraz Mercosur, a także analizę danych jakościowych i ilościowych w stosunku do wskaźników ekonomicznych badanych państw. Na bazie przeprowadzonej analizy, wykazane zostały zależności między polityką gospodarczą oraz poziomem rozwoju gospodarczego analizowanych państw, ocen w zakresie konkurencyjności gospodarek oraz stanu wolności gospodarczej. Przeprowadzone badania wykazały, że wspólną cechą polityki gospodarczej państw Sojuszu Pacyfiku jest stosunkowo duże, w porównaniu z innymi państwami regionu, otwarcie na zewnętrzną konkurencję oraz instytucjonalizacja współpracy gospodarczej z państwami wysoko rozwiniętymi. Badania wykazały ponadto, że zastosowana przez te państwa polityka gospodarcza oraz otwarty model integracji gospodarczej miały pozytywny wpływ na ich rozwój gospodarczy, wysokość wymiany handlowej oraz poziom napływu inwestycji zagranicznych.
EN
The subject matter of the study is an analysis of the processes of economic integration in South America. The aim of the carried out research is an attempt to assess to what degree the setting up the Pacific Alliance formation may affect the shape of the integration processes on this continent and be an alternative for the already existing formations, particularly the biggest integration bloc in South America, i.e. the Southern Common Market (Mercosur). In his study, the author carried out a comparative analysis of the model of integration and the economic policy of the states forming the Pacific Alliance and Mercosur, as well as an analysis of quantitative and qualitative data related to the economic indicators of the states in question. Based on the carried out analysis, the author pointed out to the relationships between the economic policy and the level of economic development of the states being analysed, evaluations related to competitiveness of economies and the condition of economic freedom. The carried out research have demonstrated that the common feature of the economic policy of the Pacific Alliance member states is a relatively large, compared to other states of the region, openness to external competition and institutionalisation of economic cooperation with economically advanced states. The research also have shown that the economic policy applied by these states and the open model of economic integration have had a positive impact on their economic development, volume of trade, and the level of foreign investment inflow.
PL
Artykuł traktuje o kategorii zmiany systemu partyjnego we współczesnej politologii. Celem pracy jest ustalenie istoty procesu zmian systemu partyjnego i jego roli w warunkach transformacji politycznej. Określono specyfikę zmian różnych rodzajów systemów partyjnych. Szczególną uwagę zwrócono na wpływ czynnika podziałów socjopolitycznych na proces kształtowania się systemu partyjnego. Starano się zbadać, w jakim przypadku ma się do czynienia ze zmianą systemu partyjnego a w jakim nie. Podkreślono, że system partyjny kładzie nacisk na partie jako główne elementy składowe, a ewolucja systemu partyjnego jest funkcją zmian, które zachodzą w samych partiach.
EN
Article is devoted to the study of the concept of party system change in the contemporary political science. The aim of the paper is to determine the essence of the party system change and its role in the process of political transformation. The article deals with the specifics of changes in different party systems. A lot of attention is devoted to the influence the socio-political divisions have on the formation of a party system. The author presents the cases when the actual change in the party system has taken place and where it has not. It is stressed that parties are the main components of the party system, and the evolution of the party system is a function of the changes that occur in the parties.
PL
Artykuł jest próbą przedstawienia procesu instytucjonalizacji rachunkowości w Polsce i określenia etapu jej rozwoju. Autor zwraca uwagę na związek między instytucjonalizacją rachunkowości a jej tożsamością jako nauki; wyższy poziom instytucjonalizacji decyduje o silniejszej tożsamości. W pracy posłużono się koncepcją instytucjonalizacji nauki Terry’ego N. Clarka. Autor zestawił zjawiska wyrażające proces instytucjonalizacji rachunkowości w Polsce i podjął próbę ich przypisania do następujących etapów tego procesu: samotny uczony, nauka amatorska, początek nauki akademickiej, dojrzała nauka i wielka nauka W pracy opisano poszczególne zjawiska wyrażające instytucjonalizację. Autor ustalił, że rachunkowość osiągnęła etap wielkiej nauki. Artykuł jest zaproszeniem do dyskusji w zakresie rozwoju instytucjonalnego rachunkowości w Polsce. Autor ma świadomość, że niektóre jego stwierdzenia mają charakter polemiczny i subiektywny. Dlatego też udział w tej dyskusji osób o innych poglądach będzie cennym wkładem w rozwój rachunkowości jako dyscypliny naukowej.
EN
This article is an attempt to present the process of accounting institutionalization in Poland and to identify the stage of its development. The author pays attention to the relationship between the institutionalization of accounting and its identity as a science. The higher the level of institutionalization, the stronger the identity. The study uses Terry N. Clark’s concept of science institutionalization. The article presents the phenomena representing the process of accounting institutionalization in Po- land and made an attempt to assign them to successive stages of this process: the solitary scientist, amateur science, emerging academic science, established science, and big science. The author concludes that accounting has reached the stage of big science. This work is an invitation to discussion on institutional development of accounting in Poland. The author is well aware that some of his statements have a subjective and controversial character, so participation in this discussion of persons with other views will be a valuable contribution to the development of accounting as a scientific discipline.
EN
The article focuses on what the author defines as the destruction of social space-understood as an area of collective functioning for individuals and larger groups of people within organized entities. The destruction of social space is the result of breaking rules governing the institutional order, both formal and informal, the author argues. This leads to various dysfunctions such as distrust, fear and greed. The process of destroying social space is a common phenomenon in the wake of globalization and the IT revolution, according to Kleer. Social space is being destroyed mainly due to the emergence of a uniform pattern of governance in the form of a free­‑market economy and the existence of diversified political, social and cultural systems in various countries, the author says. In the early 1990s, a mostly successful attempt was made to impose a unified model of development based on the neo‑liberal theory, Kleer notes, adding that this model is largely responsible for the progressive destruction of social space. The process of destroying social space is taking place at the global and national levels, according to the author. At the global level, this is reflected by a lack of global order and different types of competition. At the national level, the process has been more diverse. At both levels, the process results in breaking the existing institutional and legal order, Kleer says. The destruction of social space at the global level has a substantial impact on what happens at the national level, though internal factors play a key role, the author argues. He adds that the process of destroying social space is reflected in major income disparities, job market problems, a substantially reduced supply of public goods, dubious ties between politics and business, and corruption. The concept of global public goods could help restore order to the social sphere, according to Kleer. This could be a multi­‑stage process based on ideologically neutral global goods complying with the rules of a free­‑market economy, the author argues. He adds that participation in this process should be voluntary and initially dominated by whole countries rather than smaller entities.
PL
Celem artykułu jest próba przedstawienia przyczyn destrukcji przestrzeni społecznej, stanowiącej obszar wspólnego działania jednostek oraz większych grup ludzkich, w ramach zorganizowanych organizmów. Destrukcja jest skutkiem łamania obowiązujących norm porządku instytucjonalnego zarówno formalnego, jak i nieformalnego. Rodzi to liczne patologie, stanowiące syndrom braku zaufania, strachu i chciwości. Jest to zjawisko powszechne wskutek globalizacji i rewolucji informacyjnej. Destrukcja przestrzeni społecznej, w tym także publicznej, ma główne źródła w pojawieniu się z jednej strony jednolitej formy gospodarowania w postaci gospodarki rynkowej, a z drugiej istnienia zróżnicowanych systemów politycznych, społecznych i kulturowych w poszczególnych państwach. Na początku lat 90. XX w. próbowano narzucić jednolity model rozwoju oparty na teorii neoliberalnej (co w dużej mierze udało się osiągnąć), który w dużym stopniu jest odpowiedzialny za ową destrukcję. Destrukcja przestrzeni społecznej ma miejsce na poziomie światowym i państwowym. Jeśli na poziomie światowym przejawia się głównie w postaci braku ładu światowego i różnych typach rywalizacji, to na poziomie państw ma bardziej zróżnicowany charakter. Na obu jednak poziomach ma miejsce łamanie obowiązującego porządku instytucjonalno­‑prawnego. Destrukcja na poziomie światowym w istotny sposób wpływa na destrukcję na poziomie państwowym, jednakże decydujący, a także specyficzny wpływ mają w tym czynniki wewnętrzne. Destrukcja przejawia się olbrzymim zróżnicowaniem dochodowym, załamaniem rynku pracy, minimalizacją podaży dóbr publicznych, powiązaniem sił politycznych z biznesem oraz korupcjogennością, w tym także elit politycznych. Przywracanie ładu w przestrzeni publicznej może mieć miejsce poprzez wykorzystanie koncepcji globalnych dóbr publicznych. Proces ten może mieć charakter wieloetapowy, a globalne dobra publiczne muszą się charakteryzować: niesprzecznością z regułami gospodarki rynkowej, neutralnością ideologiczną, świadomością (przystąpienie do uczestnictwa w nich musi być dobrowolne). W początkowym okresie w tym procesie mogą uczestniczyć głównie państwa.
20
63%
EN
Local self-government is an important element of the political system of democratic countries. It satisfies numerous collective needs and also participates in the exercising of public authority. This makes it necessary to exercise control over the activities of local government units. The article deals with the issues of control carried out by members of local and regional communities, and focuses on the consequences of its legal institutionalization. An example of a new form of control was used, which is the debate on the report on the state of a local government unit. Both the institutional-legal analysis and the comparative method have been applied to verify the following thesis: legal institutionalization of social control makes it easier for citizens to undertake it, creates better conditions for controlling the actions of local and regional authorities, with the advantages of institutionalization of control outweighing its certain shortcomings.
PL
Samorząd terytorialny jest ważnym elementem systemu politycznego państw demokratycznych. Zaspokaja liczne potrzeby zbiorowe, uczestniczy również w wykonywaniu władzy publicznej. Powoduje to konieczność sprawowania kontroli nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego, która może być kontrolą państwową (publiczną), jak również społeczną. W artykule podjęto problematykę kontroli prowadzonej przez członków wspólnot lokalnych i regionalnych, skoncentrowano się na konsekwencjach jej instytucjonalizacji prawnej. Posłużono się przykładem nowej formy kontroli, jaką jest debata nad raportem o stanie jednostki samorządu terytorialnego. Stosując metody analizy instytucjonalno-prawnej i porównawczej zweryfikowano tezę: prawna instytucjonalizacja kontroli społecznej ułatwia obywatelom jej podejmowanie, stwarza lepsze warunki kontrolowania poczynań władz lokalnych i regionalnych, a zalety instytucjonalizacji kontroli przeważają nad jej pewnymi mankamentami.
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.