Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: indyferentyzm

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Orthodox Commentary on the Culture of Christian Indifference in the Modern Society

100%

Dumitraşcu N.

Roczniki Teologii Ekumenicznej

2012

tom 4(59)

79-89

This article examines the moral crisis facing contemporary society with the alienation of European political thought from Christian values; a dictatorship of indifference which is paralleled in the struggles of the Cappadocian Fathers, faced with religious factionalism. Although St Basil and St Athanasius responded to religious matters, political exigency is revealed by the careers of Eusebius of Caesarea and Eusebius of Nicomedia. Similarly, modern religious leaders often fail to address political issues. The Church today requires a unity of faith and needs renewal rather than modernization. Orthodoxy requires greater transparency in accommodating the ethical norms of the Holy Fathers and faces challenges in its organization of pan-Orthodox structures.

Artykuł rozpatruje kryzys moralny, który napotykają współczesne społeczeństwa wraz z wyalienowaniem europejskiej myśli teologicznej z myśli chrześcijańskiej; dyktatura indyferentyzmu, która ilustrowana jest w zmaganiach Ojców Kapadockich, staje wobec religijnej faktografii. Choć św. Bazyli i św. Atanazy odnoszą się do spraw religijnych, w karierach Euzebiusza z Cezarei i Euzebiusza z Nikomedii ujawnia się polityczny wymiar. Podobnie, współcześni przywódcy religijni zaniedbują odniesienie do zagadnień politycznych. Dzisiejszy Kościół wymaga jedności wiary i potrzebuje raczej odnowy niż modernizacji. Prawosławne wymaga większej przejrzystości w akomodowaniu norm etycznych Ojców Kapadockich i stawania wobec wymagań odnoszących się do organizacji struktur „panprawosławnych”.

Zjawisko neopogaństwa wyzwaniem dla Kościoła XXII wieku w ujęciu Benedykta XVI

100%

Śniegowski P.

2019

tom 53

501-516

The phenomenon of the pagan revival is becoming a challenge for the Church of our times. There is a new question for the Church on how to deal with pagans who were or still are Christians, in the fullest sense of the word. The present-day return to the pagan rituals, though in a new form, contributes to the phenomenon of “neopaganism”. Such return is expected in John Hick’s relativistic theory, in which it is even considered a dogma that the reason cannot come to the metaphy- sical cognition. The New Age is one of the answers to the relativity of everything. The Absolute is not the object of faith here; you can experience It as the spiritual energy that penetrates the universe. Hence, religion would mean the inclusion of the self in the cosmic whole and overcoming the existing divisions. The Neopa- ganism, which threatens from the inside, pertains to the lack of conviction about one’s decision to continue being a part of the community of the Church. In such a Christian community the worship becomes incomplete. Furthermore, there are those who consider themselves Christians but choose a way of life or a world view incompatible with the faith. The community disintegrates when some reject certain elements of Church’s teaching. Such faithful – so-called “occasional” Catholics – need the Church for confirming their important life decisions, e.g. marriage, when in fact this is not faith but simply “the tradition” that should accompany certain vital lifetime events. One serious consequence of this phenomenon is perception of the sacraments as pure magic with no faith. In this way, the pagan spirit infil- trates the Church.

Przed Kościołem współczesności staje zjawisko odradzającego się pogaństwa. Przed Kościołem staje nowe pytanie, o to, jak poradzić sobie z poganami, którzy byli lub nadal są chrześcijanami w niepełnym tego słowa znaczeniu. Do zjawiska neopogaństwa przyczyniają się obecne dziś powroty do rytuałów pogańskich, jednak w nowej formie. Do takich powrotów dąży się w relatywistycznej teorii Hicka, w których uznaje się wręcz za dogmat to, że rozum nie jest w stanie dojść do poznania metafizycznego. New Age jest jedną z odpowiedzi na względność wszystkiego. Absolut nie jest tutaj przedmiotem wiary, można Go doświadczyć, jest On energią duchową, przenikającą wszechświat. Religia w ten sposób będzie oznaczać włączenie Ja w kosmiczną całość, pokonanie istniejących podziałów. Neopogaństwo zagrażające od wewnątrz dotyczy braku przekonania co do decyzji trwania we wspólnocie Kościoła. Wspólnota wiary, kultu, staje się niepełna, chociaż część może uważać się za chrześcijan. Jednak to nie wystarczy, gdy ci, którzy uważają się jeszcze za chrześcijan, obierają sposób życia, mentalność przeciwną tej według wiary. Wspólnota zanika wtedy, gdy człowiek uważając się za wierzącego, odrzuca jakiś element nauki Kościoła. Wspólnota, komunia zanika także wtedy, gdy mamy do czynienia z „katolikami od czasu do czasu”. Taki człowiek potrzebuje roli Kościoła w potwierdzeniu jego ważnych decyzji, jak zawarcie małżeństwa, jednak za tym wszystkim nie stoi wiara, lecz „tradycja”, według której wypada tak przeżywać pewne wydarzenia w życiu. Poważną konsekwencją tego jest traktowanie sakramentów jako czystą magię bez wiary. W taki sposób duch pogański wdziera się do wewnątrz Kościoła.