Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Skutki prawne objęcia ochroną gatunkową zwierząt dzikich a odpowiedzialność za szkody wyrządzane przez te gatunki

100%

Flis M.

Ekonomia i Środowisko

|

2012

|

tom nr 1

86--94

PL

Celem niniejszej pracy jest analiza wielkości szkód wyrządzanych przez zwierzęta objęte ochroną gatunkową w ujęciu kwot wypłacanych odszkodowań, z jednoczesnym uwzględnieniem reżimów odpowiedzialności prawnej i finansowej za tego rodzaju szkody.

EN

Animals’ interactions with their living environments manifesting as a spectrum of damages in agriculture, forestry, and fishery management, are a problem that has become more and more significant recently. In a case of animals being under species protection, The State Treasury is responsible for such damages, while commitments have increased during the last several years, which can be contributed to a dynamic growth of some animal’s species populations. Data on indemnities indicate that the largest compensations refer to damages made by beavers. At the same time, the responsibility – which is consistent with regulations of obligatory law – differs from responsibilities determined on a basis of general principles. Its scope is narrowed to five wild animal species and enumeratively described range of damage. It is also a form of limited responsibility, because it is not related to lost benefits, instead referring only to real damages. In addition, that form of responsibility also bears the features of objective – but not absolute – one, which is associated with some restrictions of its interception.

2

Zadośćuczynienie za doznaną krzywdę a kwestia zwolnienia od kosztów sądowych. Kilka uwag na tle rozstrzygnięć Sądu Najwyższego i sądów powszechnych

84%

Ziemiak M. P.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2015

|

nr 2

59-66

PL

Osoby poszkodowane, które w ramach actio directa zgłaszają swe roszczenia bezpośrednio do ubezpieczyciela OC sprawcy, otrzymują – jeżeli nie pełną kwotę – to przeważnie bezsporną część świadczeń (odszkodowania lub zadośćuczynienia). Jeżeli wysokość tychże świadczeń jest zdaniem poszkodowanego nieodpowiednia, może on skierować sprawę na drogę sądową, o czym zakład ubezpieczeń jest zobowiązany pouczyć w pisemnej informacji dotyczącej zgłoszonych roszczeń1. Celem niniejszego artykułu jest próba ukazania problematyki zwolnienia powoda od kosztów sądowych, w szczególności w przypadku, w którym otrzymał on od sprawcy szkody lub jego ubezpieczyciela OC pewne świadczenia tytułem zadośćuczynienia. Kanwą dla dalszych rozważań, a także sformułowania ostatecznych wniosków, będą przede wszystkim rozstrzygnięcia Sądu Najwyższego i sądów powszechnych, odnoszące się zarówno do samego zadośćuczynienia, jak i zagadnienia wspomnianego zwolnienia.

EN

Claimants who submit their claims directly to the insurer that provides third party liability coverage to a loss perpetrator receive what is known as the “undisputed portion of indemnity” (compensation for material or moral loss). If, in the claimant’s opinion, the amount of such indemnities is inadequate, he or she may take legal steps; an insurance undertaking is obliged to advise the claimant of this possibility in written notice regarding the submitted claims.23 This paper is an attempt at presenting the issue of the claimant’s waiver of court costs, specifically where he or she has received some payment as compensation for moral loss from the loss perpetrator or the perpetrator’s insurer. The basis for further discussion and the drawing of final conclusions will be decisions of the Supreme Court and common courts involving the very issue of compensation for moral loss as well as the question of the waiver mentioned above.

3

Problemy indemnizacyjne w stosunkach polsko-belgijskich po II wojnie światowej

84%

Jarosz D.

|

nr 1

123-146

EN

The article deals with the question of compensation for Belgian properties, rights, and interests affected by Polish nationalisation regulations. It is based on source materials previously unused by researchers and stored in Polish and Belgian archives. The article focuses primarily on explaining the role of the indemnification dispute in the Polish-Belgian relations after World War II, especially in financial ties.

PL

Artykuł dotyczy problemu odszkodowań za mienie, prawa i interesy belgijskie, dotknięte polskimi przepisami nacjonalizacyjnymi. Został oparty na wcześniej niewykorzystywanych przez badaczy materiałach źródłowych przechowywanych w archiwach polskich i belgijskich. Artykuł koncentruje się przede wszystkim na wyjaśnieniu, jaką rolę spełnił spór o indemnizację w stosunkach polsko-belgijskich po II wojnie światowej, w tym zwłaszcza w relacjach finansowych.

4

Про відшкодування моральної шкоди за вчинені адміністративні правопорушення в Україні

84%

Ostapenko O. , Chystokletov L. , Skrynkovskyy R. , Khytra O. , Ostapenko L.

|

nr 6

5001-5009

UK

У статті розглянуто питання моральної відповідальності особи, винної у вчиненні адміністративного правопорушення в Україні. Запропоновано дискусійне за змістом авторське бачення можливості та необхідності закріплення ряду адміністративно-правових норм з метою правового регулювання моральної відповідальності як майнової, так і немайнової. При цьому проаналізовано історичний аспект відшкодування моральної шкоди, а також визначено конвенції Міжнародної організації праці, якими передбачаються питання відшкодування потерпілому завданої шкоди. Закцентовано увагу на відсутності у чинному адміністративному законодавстві закріплення питання про відшкодування моральної шкоди за вчинені адміністративні правопорушення. Зазначається про взаємозв’язок моралі і права та відокремлюється моральна відповідальність від правової. Розкрито поняття «шкода», «суспільна небезпека». Розмежовується моральна і немайнова відповідальність. Проаналізовано зміст моральної шкоди, закріплений в законодавстві зарубіжних країн. На основі чинного адміністративного законодавства України з’ясовано обставини, які виключають адміністративну відповідальність, що свідчить про відсутність відповідальності, в тому числі, й за завдану моральну шкоду. Аналізуються норми кримінально-процесуального законодавства України, якими передбачається відшкодування (компенсація) шкоди потерпілому на будь-якій стадії кримінального провадження. Використовується судова практика щодо цього. Розглянуто положення про примирення сторін, на підставі яких потерпіла особа має можливість прийняти рішення про відмову від відшкодування моральної шкоди як до початку юрисдикційного провадження, так і під час його виконання на тій чи іншій процесуальній стадії. Визначено підстави відповідальності за завдану моральну шкоду, які закріплені у Цивільному кодексі України. Зроблено висновки про відшкодування потерпілому моральної шкоди майнового і немайнового змісту, що є однією з умов в частині оновлення адміністративного законодавства України. Запропоновано авторське визначення поняття відшкодування моральної шкоди.

EN

The article considers the issues of moral responsibility of a person guilty of committing an administrative offense in Ukraine. It offers argumentative author’s vision of the possibility and need to consolidate a number of administrative-legal norms with the aim of legal regulation of moral responsibility, both property and non-property. It analyzes the historical aspect of compensation for non-pecuniary damage, as well as defines the conventions of the International Labor Organization, which provide for compensation for damage suffered by the victim. Attention is drawn to the fact that the current administrative law does not provide for the issue of indemnity for non-pecuniary damage for administrative offenses committed. It is noted about the relationship of morality and law and the moral responsibility is separated from the legal one. The concepts of “harm”, “social danger” are disclosed. Moral and non-personal liability are distinguished. The content of moral damage, fixed in the legislation of foreign countries is analyzed. On the basis of the current administrative legislation of Ukraine, circumstances have been clarified that exclude administrative liability, indicating no liability, including for moral damage. The norms of the criminal-procedural legislation of Ukraine, which provide for indemnity (compensation) for damage to the victim at any stage of criminal proceedings are analyzed. Judicial practice is used in this regard. The provisions on conciliation of the parties, on the basis of which the victim has the opportunity to make a decision to refuse to indemnify non-pecuniary damage both before the beginning of the jurisdictional proceedings and during its execution at one or another procedural stage, are considered. The grounds for liability for the moral damage, fixed in the Civil Code of Ukraine are determined. Conclusions are made on the compensation of the moral damage to the victim of property and non-property content, which is one of the conditions for the updating of the administrative legislation of Ukraine. The author’s definition of the concept of indemnity for moral harm is proposed.

5

Szkody komunikacyjne z udziałem dzikich zwierząt : postępowanie oraz kwestie odpowiedzialności

84%

Flis M.

Ekonomia i Środowisko

|

2013

|

tom nr 2

24--30

PL

Postępująca w ostatnich latach urbanizacja i antropogenizacja naturalnych środowisk bytowania zwierząt dzikich wpływa znacząco na wzmożone interakcje zwierząt dzikich i środowisk ich bytowania, które w ujęciu ekonomicznym z reguły określane są wspólnym mianem szkód łowieckich. Dodatkowo stan ten pogłębiany jest utrzymującą się tendencją wzrostową liczebności zwierzyny grubej, a tym samym wysokich wskaźników lokalnych zagęszczeń poszczególnych gatunków. Problematykę szkód rozpatrywać należy wielopłaszczyznowo, co uwarunkowane jest zarówno ich charakterem, jak i specyfiką gatunków je wyrządzających oraz miejscem powstania szkody. W ostatnich latach ze względu na wzmożony ruch komunikacyjny dość powszechne stają się przypadki kolizji drogowych z udziałem dzikich zwierząt, głównie ssaków kopytnych, określanych wspólnym mianem – zwierzęta łowne.

EN

During the last few years, the progressive increase in the number of cases of road collisions and accidents involving wild animals has been recorded. Such situation is clearly conditioned by the urbanization of natural living environment of wild animals in the form of road networks, as well as the growth of wild ungulates population, that are mainly the subjects of this kind of traffic incidents. In the case of transportation damage made by wild animals, during which a motor vehicle involved in the incident is usually damaged, there is none clear legal regulations on identifying the person responsible for compensating the damage suffered by the vehicle owners. In cases of motor vehicle damage during road accidents and collisions involving wild animals, efforts to claim compensation from the legal owner of the game, i.e. the Treasury, are irrelevant. At the same time, there are opportunities of claiming the compensation from the road manager, where the accident occurred, or its insurer, or possibly from the tenant or manager of the hunting area, where the accident occurred, but only in cases of a causal link between the hunting run in the same date and place and the road collision.

6

Dochodzenie roszczeń osób małoletnich przez kancelarie odszkodowawcze w świetle przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – przyczynek do dyskusji

84%

Ziemiak M. P.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2015

|

nr 3

71-83

PL

Celem niniejszego artykułu jest próba udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy rodzice (opiekunowie, ewentualnie kuratorzy) powinni legitymować się zezwoleniem sądu opiekuńczego (art. 101 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) przy powierzaniu dochodzenia roszczeń w imieniu i na rzecz małoletniego kancelariom odszkodowawczym. Na usługi świadczone przez kancelarie odszkodowawcze składa się bowiem szereg czynności, które dla osoby małoletniej mogą wywoływać zarówno skutek przysporzenia, jak i skutek rozporządzający. Stąd konsekwencje zawarcia umowy z kancelarią odszkodowawczą mogą mieć istotny wpływ na majątek małoletniego. Konieczne jest zatem rozważenie powyższego problemu z perspektywy przede wszystkim kryterium dobra dziecka.

EN

This article attempts to answer the following question: should parents (carers and possibly guardians) hold a permit issued by a guardianship court (Article 101 § 3 of the Family and Guardianship Code) when entrusting pursuit of claims for and on behalf of juveniles to compensation counseling agents. This is due to the fact that services provided by compensation counseling agents include numerous activities which in the case of a juvenile may lead both to the benefit and disposition effect. For this reason, consequences of entering into an agreement with a claims office may have significant influence on the juvenile’s property. As a result, there is a need to consider the above-mentioned problem mainly from the perspective of the child’s best interest.

7

Ustanowienie okresu próbnego w umowach agencyjnych – uwagi na tle wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 19 kwietnia 2018 r.

67%

Stefanicki R.

|

nr 2

140-155

EN

Commercial agency contracts are of great economic importance and have a long tradition of normative regulation. Minimum standards of protection common to the EU member states are laid down in the Directive 86/653/EEC on self-employed commercial agents. The constant changes in the legal environment mean something more than just ‘interpretation of a norm’, the need to reach for its well-established, uniform, common understanding expressed in the case law and judicial decisions. The importance in this respect must unquestionably be attached to the preliminary rulings of the Court of Justice. An interesting point in its case law is the recent reference to the question of whether agency contracts concluded for a trial period are bound by the provisions of that act. Although this is the first time when the Court of Justice has addressed this issue, the direction of the interpretation, presented in favour of resolving the national court’s doubts, is more broadly based on the desire to extend the protective mechanisms of the Directive to commercial agents that are bound by contracts which do not fully comply with the classic agency format. Based on the analyses carried out in the paper, it can be concluded that the trend to deformalise the law is correct and should be the subject of broader legal discourse.

PL

Umowy przedstawicielstwa handlowego mają duże znaczenie gospodarcze i długie tradycje normatywnego ich regulowania. Wspólne dla państw członkowskich minimalne standardy ochrony zostały ustanowione dyrektywą dotyczącą przedstawicieli handlowych działających na własny rachunek. Dokonujące się ustawicznie zmiany otoczenia prawa oznaczają coś więcej niż tylko „odczytanie normy”, potrzebę sięgania po utrwalony, jednolity, powszechny sposób jego rozumienia wyrażony w judykaturze. Niewątpliwe znaczenie w tym zakresie przypisywać należy wyrokom prejudycjalnym Trybunału Sprawiedliwości. Interesującym wątkiem w tym orzecznictwie jest podjęcie ostatnio kwestii związania postanowieniami tego aktu umów agencji zawartych na okres próbny. Wprawdzie Trybunał Sprawiedliwości zajął się tym zagadnieniem po raz pierwszy, ale kierunek interpretacji, przedstawiony na rzecz rozstrzygnięcia wątpliwości sądu krajowego, ma znaczenie szersze, wiąże się bowiem z dążeniem do objęcia mechanizmami ochronnymi dyrektywy przedstawicieli handlowych, związanych umowami nie do końca wpisującymi się w klasyczną formułę agencji. Z analiz przeprowadzonych w poniższym materiale wypływa wniosek, że kierunek na odformalizowanie prawa jest trafny i powinien być przedmiotem szerszej dyskusji prawniczej.